Donderdagnamiddag namen we afscheid van een monument op ons werk: mijn dierbare voorganger én collega-ingenieur. Na op 1 december zijn vijfenzestigste verjaardag gevierd te hebben, was het moment om definitief afscheid te nemen aangebroken. En dat afscheid nemen, dat deed hij in stijl. Zoals we dat van hem gewoon zijn, nam hij de touwtjes van zijn eigen afscheid vanaf de eerste moment strak in de handen om ze niet meer te lossen.
We startten de namiddag om 15u met een drankje in het Grand Café om ons vervolgens naar het charmante auditorium De Wolken te begeven, alwaar ons een heuse filmvoorstelling wachtte.
Mijn bijna-oud-collega is een man met een uitgebreide cultuurkennis die er in zijn jonge jaren een behoorlijk avontuurlijk leven op nahield. Zijn filmkeuze reflecteerde die liefde voor reizen en goede muziek. De film vertelde het verhaal van de legendarische Groenlandse rockband Sumé, die met hun politieke songs, gezongen in het IJslands, het ganse land op zijn kop zetten. De songs van Sumé klaagden de Deense onderdrukking aan en wakkerden de roep naar zelfbestuur van de Groenlanders aan. Een prachtige film doorspekt met muziek die nog niets van zijn kracht ingeboet heeft. Verrassend actueel ook. Dikke aanrader.
Na de film was het tijd om onze collega in de bloemetjes te zetten. We hadden een gedicht voorbereid waarvan iedereen van ons team twee regels bracht en overhandigden onze cadeaus: een vette reischeque van Connections, een foto-album met persoonlijke reisaanbevelingen van de medewerkers aangevuld met leuke teamfoto’s en tot slot een SESAME sleutelkastje van ontwerper Pierre-Emmanuel Vandeputte met sleutels met daarop een persoonlijke boodschap. Ik denk dat hij oprecht blij was met zijn cadeaus.
Daarna zakten we af naar het AB-café voor een paar drankjes. Mijn collega zelf nam rond 19u afscheid om met zijn familie iets te gaan eten. Aangezien onze magen ook zo stilletjes aan begonnen te rammelen, belde ik een paar restaurants af om te informeren of ze nog plek hadden. Plaats vinden voor een gezelschap van 12 personen op een donderdagavond in Brussel, niet gemakkelijk, ik verzeker het jullie. Na een stuk of zeven keren te horen gekregen te hebben dat het restaurant in kwestie ‘complet’ was, kreeg ik een gelukkige inval: Kabuki! Zo’n groot restaurant zou beslist nog een plek hebben. En jawel, we mochten meteen komen.
En zo kwam het dat we deze fijne avond eindigden met twaalf personen in kimono gezeten rond een teppanyaki bakplaat. Helaas kreeg ik een uitdrukkelijk verbod om de kimonofoto’s te delen op social media. Zij zullen dus voor eeuwig blijven verder leven op het geheugenkaartje van mijn telefoon en mijn eigen harde schijf. Tot wanneer iemand van de aanwezigen zelf op pensioen gaat. Reken maar dat die foto’s dan opnieuw boven water zullen komen!
Het afscheidsgedicht:
Wat te doen na je pensioen?
Wij kennen jou als een man van het goede leven.
Daarom willen wij jou graag een aantal tips geven:
Maak wandelingen op onbekende plekken,
Zelfs in Gent moet er nog veel zijn te ontdekken.
Misschien wel tijdens de vroege uurtjes in de Charlatan?
Met diskjockey Philip is iedereen fan!
In Oostende blijft The Crystal Ship
Ook de volgende jaren origineel en hip.
Soms is het weer aan zee een beetje guur,
Maar de zon is er altijd vanaf tien uur.
En mocht het toch wat frisjes zijn,
Een lekker kopje koffie krijgt die kilte wel klein.
Had jij als kind ook al iets met water?
Of kwam dat door je hipster baard met gelach en geschater?
Ook al vloeit het water overal waar jij komt rijkelijk,
Nergens zal je daaraan meer plezier beleven als op de zeedijk.
Vanaf de dijk kan je alles prima zien,
Zelfs onzichtbare kunst krijgt er een tien op tien!
Kunst onder de grond in de metro van Brussel is nu toegankelijk,
want dankzij ons ben je niet meer van hun ticket afhankelijk!
Of doe eens iets wat totaal niet LOGISCH is,
(Niet lezen, reizen of een uitstap naar de middernachtmis)
Wij hebben het dan over zulke dingen
Als abseilen of parachutespringen.
Je bent daar zeker nooit te oud voor,
Breuken oplopen kon je vroeger ook, hoor!
Op de opening van het KMSKA is het nog even wachten,
Laat je ondertussen inspireren door andere museumnachten.
Waarbij je geniet van binnen- en buitenlandse cultuur,
Maar vooral van de prachtigste architectuur!
Voor alles wat je ooit hebt uitgesteld… DOEN!
NIKS MOET… ALLES MAG! Geniet van je PENSIOEN!
