Op bezoek in Allaman – 16 juli 2023

Vandaag opnieuw tot 9 u uitgeslapen wat een luxe! Het ontbijt slaan we over, omdat we deze middag naar onze vrienden in Aubonne reizen en die ons altijd zeer royaal ontvangen. Ik wil genoeg honger hebben.😉

We maken van de gelegenheid gebruik om nog wat te wandelen aan het meer en nemen dan op 11.20u de trein naar Allaman, waar onze vriendin ons komt ophalen aan het station.

IMG_6345

IMG_6346

Het is gelukkig wat minder warm dan gisteren, zodat we samen kunnen genieten van het terras van onze vrienden met uitzicht op het meer zonder oververhit te geraken. De kinderen zijn alweer wat gegroeid. Al vermoed ik dat de oudste dochter ondertussen uitgegroeid is. Ze steekt al hoog genoeg boven mij uit!

Tijdens het aperitief komt een wat oudere kennis van onze vrienden langs. Een vlotte dame met een olifantengeheugen waarmee mijn vriend en ik een tijdje gepraat hadden op het feest dat onze vrienden voor hun tien jaar huwelijk gaven. Ze weet nog keiveel van ons, terwijl ik mij haar eerlijk gezegd nog amper herinner. Oeps.

Alhoewel we op voorhand aan onze vrienden hadden laten weten dat ze zeker niet te veel moeite moesten doen, kon onze vriend het toch niet laten en krijgen we een fantastische meergangenlunch gepresenteerd. Gelukkig doet hij het rustig aan, zodat er voldoende tijd is tussen de gangen.

We starten met heerlijke gazpacho van komkommer met scampi, gevolgd door zalig lekkere bruschetta’s. Het hoofdgerecht bestaat uit kreeft, gerookte zalm, scampi in een currysausje en allerlei groentjes. Amai, we smullen wat af. Als dessert eten we de pralines van Neuheus die ik in de luchthaven kocht. Zelfs al ben ik meer dan voldaan, there is always room for chocolate!

IMG_6352

IMG_6354

IMG_6355

IMG_6359

IMG_6362

De namiddag kabbelt voort op het ritme van de gesprekken. Onze vriend is duidelijk carrière aan het maken bij Nestlé en ook onze vriendin heeft nu een leidinggevende functie. Ondertussen kochten ze ook een appartement in een skigebied waar onze vriendin regelmatig gaat skiën met de kinderen. Erg onder de indruk van de sportieve prestaties van onze vriendin, die het trail runnen als nieuwe hobby heeft ontdekt. Veel respect voor haar, maar persoonlijk ontgaat de aantrekkingskracht van deze extreme uithoudingssport mij een beetje.

Na een bijzonder fijne namiddag brengt onze vriendin ons terug naar het station. Mijn vriend en ik nemen de trein naar de luchthaven en drinken nog een theetje bij Hygge kwestie van het weekend in schoonheid af te sluiten.

We nemen afscheid aan de security. Tot mijn grote opluchting heeft mijn vlucht eens geen vertraging en land ik op het voorziene uit in Zaventem. Mooi op tijd om de trein te halen naar Leuven! Het einde van een mooi weekend.

Het meer van Genève – 15 juli 2023

Vandaag uitgeslapen tot maar liefst 9 uur! Wat een luxe! We nemen de tijd om op het gemak te ontbijten in ons hotel. Het ontbijt van Ibis Genève Centre Lac is niet echt bijzonder, maar er zijn scrambled eggs en Zwitserse kaas, dus ik ben tevreden.

IMG_6281

We trekken meteen de stad in om proviand in te slaan voor onze boottocht op het meer. We hebben om 11u afgesproken bij de collega van mijn vriend, maar in de winkel krijgen we al bericht dat 12.15u een realistischer tijdstip is voor de collega en zijn zus. Geen erg, we hadden het zien aankomen en hebben zelf ook wat meer tijd genomen dan strikt noodzakelijk.

Terug op de hotelkamer, doen we ons zwempak aan en smeren we ettelijke lagen zonnecrème op ons lichaam. Volgens de weersvoorspellingen krijgen we vandaag een pittige 33 graden te verwerken.

We nemen de bus naar het werk van mijn vriend, steken onze proviand (en dan vooral de flessen wijn) in de koelkast, halen het paddleboard dat mijn vriend daar bewaart op en wandelen naar de oever van het meer. Ik blijf vervolgens wachten op een bankje in de schaduw met al de spullen, terwijl mijn vriend naar zijn collega gaat om de bateau gonflable te helpen dragen. Heel fijn zo’n uitstapje naar het meer, maar daar komt wel heel wat gesleur bij kijken.

Wanneer de collega, zijn zus en mijn vriend mij vervoegen, vertrekt mijn vriend meteen opnieuw om de etenswaren en de hopelijk een beetje gekoelde wijn te gaan halen op zijn werk (letterlijk vijf minuten stappen van het meer). Met z’n drieën beginnen we aan het opblazen van de boot. Helaas, we zijn nog maar pas bezig wanneer de collega van mijn vriend een sissend geluid opmerkt. Een lek! Na wat zoekwerk vinden we het lek aan één van de naden van de boot. Niet iets wat je eenvoudig kan plakken zoals een fietsband. We realiseren ons dat we onze plannen moeten bijstellen en dat er van dobberen op het meer in een bootje niet veel in huis zal komen.

We bellen naar mijn vriend dat hij nog een extra paddleboard van zijn werk moet meenemen. (Hij en zijn collega’s hebben daar een heel voorraadje liggen.) Dan komt ons totaal aan paddleboards uit op drie voor vier personen. Dat is doenbaar!

Er zit dus niets anders op dan de half opgeblazen boot weer aflaten. Heel jammer, maar zinken in het midden van het meer met heel ons hebben en houden, lijkt ook niet meteen een aanlokkelijk idee.

Wanneer mijn vriend aankomt met de proviand en het derde paddleboard, is de boot al ingepakt. We blazen de paddleboards op en beslissen gebruik te maken van een klein keienstrandje vlakbij. Een logistieke uitdaging want we moeten de paddleboards over de muur aangeven zodat mijn vriend die op het lager gelegen strand kan aanpakken. Vervolgens moeten we een smal trapje afdalen en even door het water waden met al ons proviand om het strandje te bereiken.

De zus van de collega en ik veroveren een gezellig plekje op het strand, terwijl mijn arme vriend en zijn collega de bateau gonflable terug naar het appartement van de collega sleuren. Lichaamsbeweging zullen ze alleszins genoeg gehad hebben.

Ik maak van de rust gebruik om meteen met het paddleboard het meer op te trekken. Ik heb na al dat gesleur nood aan wat verkoeling, zelfs al heeft het heel even en behoorlijk onverwacht een paar druppels geregend. Ik merk dat ik nog wat onvast op het paddleboard sta, maar het doet deugd om te genieten van het koele meer.

Niet veel later zijn mijn vriend en zijn collega terug, inclusief picknickdekentje, hoera! Net iets comfortabeler dan gewoon op de keien zitten.

De rest van de namiddag vliegt voorbij, we wisselen af op de paddleboards (behalve de zus van de collega die last heeft van zwakke knieën), zwemmen en smullen van de snacks die we bij hebben. Die flessen wijn vorderen sneller dan verwacht! Vlakbij ons op het keienstrand is een internationaal gezelschap vlees aan het bakken op een kleine, draagbare barbecue. Strikt genomen is dat verboden, maar onze buren zijn zo vriendelijk om ons wat van hun vlees aan te bieden, dus wij zwijgen braaf. Op die keien is er eigenlijk ook geen brandgevaar.

In ruil voor het vlees dat de vriendelijke Roemeen ons aanbiedt, stellen wij voor dat hij en zijn vriend onze paddleboards mogen lenen. Ze aarzelen eerst, maar na wat overtuiging wagen ze het erop. De Franstalige jongeman lukt het na een tijdje al goed om recht te blijven staan op het board. De Roemeen heeft het wat lastiger. Blijkt achteraf dat hij helemaal niet goed kan zwemmen. Gelukkig is mijn vriend altijd dicht bij hem in de buurt gebleven.

Als afsluiter van de namiddag trekken mijn vriend en zijn collega nog even met z’n tweeën met het paddleboard erop uit. En dan gebeurt het: de collega valt van het board en verliest zijn zonnebril. Vanaf ons strandje kunnen de zus en ik de dramatische gebeurtenissen volgen. We zien de collega duiken, maar tevergeefs. Mijn vriend paddlet terug naar ons om het duikbrilletje van de collega op te halen. En tot mijn grote verbazing slaagt de collega er na wat pogingen zowaar in zijn bril terug te vinden. Hij heeft meer geluk dat ik die keer in de Middellandse Zee!

IMG_6297

IMG_6298

IMG_6299

Tijd om ons boeltje bijeen te pakken en de twee paddleboards terug naar het werk van mijn vriend te brengen. Gelukkig is ons proviand goed gevorderd en is het sleurwerk op dat vlak een pak minder.😉

Vanaf het werk van mijn vriend wandelen we op het gemak terug naar het hotel om uitgebreid te douchen en te knuffelen. Na al die snacks van de namiddag hebben we geen grote honger meer, dus besluiten we tapas te gaan eten in het Cottage Café. De octopussalade is alvast uitstekend en ook het glas schuimwijn smaakt ons. Iets later voegen de collega en zijn zus zich bij ons en klinken we samen op een geslaagde dag op het meer. Ondanks de pech hebben we toch een mooie namiddag gehad.

IMG_6319

IMG_6321

IMG_6323

IMG_6326

Van Leuven naar Genève – 14 juli 2023

Vandaag heb ik een halve dag verlof, want mijn vlucht naar Genève vertrekt om 15u. Ik heb in de voormiddag drie vergaderingen ingepland van 10 tot 13u, maar gelukkig slaag ik erin mijn laatste vergadering iets vroeger af te ronden zodat ik de trein van 13.08 naar de luchthaven kan halen.

Alles verloopt vlotjes en ditmaal ziet het er zelfs naar uit dat mijn vlucht op tijd zal vertrekken. Dat kan dus ook! Op de luchthaven koop ik pralines van Neuhaus en trakteer ik mezelf op een lekkere groene smoothie. Heel fijn dat Guapa na een paar jaar afwezigheid naar de luchthaven is teruggekeerd!

IMG_6235

Boarding begin mooi op tijd, alleen is er jammer genoeg geen plaats meer voor mijn handbagage in het vliegtuig zelf. Geen ramp, ik haal mijn laptop eruit en draag het koffertje over aan het personeel zodat ze het kunnen inchecken. De vlucht vertrekt tot mijn grote vreugde effectief op tijd en na een vlotte reis landen we rond 16.15u op de luchthaven van Genève. Het is even wachten op mijn bagage, maar dan kan ik mij bij mijn vriend voegen die samen met zijn collega aan een klein barretje in de luchthaven op mij zit te wachten.

De zus van de Engelse collega van mijn vriend landt iets later dan ik, dus bestel ik me een glaasje chasselas om de tijd te doden. De wijn wordt geserveerd in een plastic bekertje en trekt helaas op niet veel. Geen succes, dus.

Een dik kwartier later vervoegt de zus van de collega ons gezelschap. We maken kennis met elkaar en nemen samen de trein naar Cornavin, alwaar onze wegen tijdelijk scheiden. Mijn vriend en ik gaan onze bagage afzetten in hotel Ibis Genève Centre Lac en de collega en zijn zus gaan naar zijn appartement.

We treffen elkaar wat later opnieuw aan de achterkant van station Cornavin om iets te gaan drinken in Les Grottes, de uitgangsbuurt achter het station. We komen terecht op het terras van La Taproom alwaar we een terrastafel delen met een vriendelijk, iets ouder Amerikaans koppel en hun tienjarige dochter. Ik bestel een glaasje schuimwijn en wat gruyère kaas, want ik heb een klein hongertje. De tienjarige dochter kijkt verlekkerd naar mijn portie kaas en ik wil gerust met haar delen, maar de ouders verbieden haar iets te nemen. We hebben een fijn gesprek met de Amerikanen, die net terug kwamen van een vakantie in Chamonix en al een jaar of zeventien in Berlijn blijken te wonen. Leuke mensen!

Na het aperitief stel ik voor iets te gaan eten in Ko-Ah Bar & Lounge, waar mijn vriend en ik jaren geleden heel snel én lekker aten vlak voordat mijn vlucht naar Zaventem vertrok. We vinden een leuke tafel voor vier op het terras en het eten is nog even goed als ik mij herinner. De Engelse collega en zijn zus hebben niet veel honger, dus zij delen een voorgerechtje. Ik bestel mij een pisco sour en geniet van mijn heerlijke rode curry met garnalen en gebakken noedels. Amai, dat smaakt! En omdat je op één been niet kan staan: graag nog een whisky sour om de maaltijd af te sluiten.

IMG_6243

IMG_6245

IMG_6248

IMG_6251

We rekenen af en maken met ons vieren een avondwandeling langs het meer. Het is duidelijk dat iedereen in Genève zoveel mogelijk wil genieten van de prachtige zomeravond: de barretjes langs het meer zitten vol mensen en overal zitten groepjes op de muren en op het gras te eten en te drinken. We wandelen tot aan de mooi verlichte vuurtoren van les Bains des Pâquis om ons volop in de zomerse sfeer onder te dompelen en wat foto’s van de Jet d’Eau te nemen.

IMG_6252

IMG_6255

IMG_6258

IMG_6261

IMG_6265

IMG_6268

Daarna nemen we afscheid van de collega en zijn zus en wandelen mijn vriend en ik samen op het gemak tot aan de Pont de la Coulouvrenière. Daarna maken we rechtsomkeer en keren we terug naar het hotel. Vandaag kruipen we op tijd in bed!

Les terrasses vignobles de Lavaux en Lausanne – 20 mei 2023

Ondanks het smalle bed heb ik best wel goed geslapen. Het ontbijt in MAD hotel stelt helaas niet zoveel voor. Ik houd het bij een baguette met wat kaas, een hardgekookt ei en een potje yoghurt. Een beetje soberheid na de copieuze maaltijd van de dag voordien mag wel.

IMG_3905

Ditmaal nemen we de metro naar het station van Lausanne. Wij leren uit onze fouten, of althans toch uit de fouten van mijn vriend. 😉

Een aangename treinrit later stappen we uit in het station van Cully. De zon schijnt en we halen meteen de zonnecrème boven. Tussen de wijngaarden is er weinig schaduw, een ideale plek om te verbranden dus.

Mijn vriend heeft een mooie wandeling gevonden die ons doorheen de wijngaardterrassen van Lavaux leidt. UNESCO werelderfgoed dat op elk seizoen mooi is, maar vooral nu, nadat er heel wat regen gevallen is en de wijngaarden mooi groen zijn en er overdadig veel wilde bloemen groeien. Het is er prachtig.

IMG_8985

IMG_8986

IMG_8987

IMG_8988

IMG_8990

IMG_8991

IMG_8996

We genieten met volle teugen van de wandeling. Natuurlijk kunnen we het niet laten om in onze favoriete wijnkiosk een flesje Dézaley van een halve liter te kopen. 11.45u, het ideale moment om te aperitieven op een bankje met uitzicht op het meer.

IMG_3916

IMG_8998

IMG_9002

IMG_9004

IMG_9006

Na genoten te hebben van ons aperitief wandelen we verder, terwijl ik ondertussen zoek naar een plek om te lunchen. En zo belanden we op het terras van het stijlvolle Auberge de Rivaz, iets chiquer dan we in gedachten hadden, maar hey, zo vaak komen de ouders van mijn vriend nu ook weer niet in Zwitserland. Mijn vis met langoustines was alvast een feest voor het oog en de smaakpapillen. Het hoofdgerecht is niet erg groot, dus bestellen we nog een dessertje. En als afzakkertje krijgen we een limoncello van het huis aangeboden. Die extra calorieën wandelen we er de komende kilometers wel weer vanaf. 😉 Continue reading

Een blitzbezoek aan Genève – 19 mei 2023

Op tijd opgestaan en genoten van het heerlijke ontbijt in hotel L’Edelweiss. Al heb ik mijn pannenkoekjes toch liever warm.

IMG_3797

IMG_3801

IMG_3804

IMG_3805

IMG_3806

Het is een mooie zonnige dag, dus na onze valiezen bij de hotelbalie achter gelaten te hebben, trekken we meteen richting meer. Door onze kleine omweg langs Nice zijn we een ganse dag Genève kwijt geraakt en moeten we ons programma noodgedwongen inkorten. Deze avond reizen we immers al door naar Lausanne. Natuurlijk lopen we even langs les Bains des Pâquis met zicht op de Jet d’Eau. Naar goede gewoonte zijn er weer een aantal ijsberen in het koude smeltwater van het meer aan het zwemmen. Brr, zij liever dan ik.

IMG_8897

We wandelen verder langs de oever van het meer en steken de Rhône over langs de Pont des Bergues met een kleine tussenstop op Île Rousseau. Een korte klim later zijn we in het oude stadscentrum van Genève waar we de kanonnen van l’Ancien Arsenal bewonderen en even een blik werpen op de meerdere verdiepingen tellende helling van het Hotel de Ville. Volgende stop: de kathedraal met de mooie Chapelle des Macchabées. Gelukkig zijn de ouders van mijn vriend fitte zeventigers, want de beklimming van de kathedraal is toch wel stevig. We genieten van het mooie uitzicht op het meer van Genève en nemen een hoop foto’s om dit moment te capteren. Spijtig genoeg heeft de Mont Blanc geen zin om zich vandaag te laten zien.

IMG_8900

IMG_8901

IMG_8902

IMG_8909

IMG_3843

Tijd voor een welverdiende pauze op het zonnige terras van Helia op de Place du Bourg-de-Four. Veel honger hebben we niet na ons copieuze ontbijt, dus wij houden het bij een drankje. De kombucha smaakt alleszins! Continue reading

Van een kale reis terug komen – 17 mei 2023

Woensdagavond voor het verlengde weekend van O.L.H. Hemelvaart spoor ik naar Zaventem luchthaven waar ik afgesproken heb met de ouders van mijn vriend om samen naar Genève te vliegen. Zijn ouders zijn immers sinds zijn vertrek naar Zwitserland in april 2017 (!) nog nooit op bezoek geweest. Na al de coronaperikelen is in 2023 dan eindelijk het moment aangekomen om naar Genève af te zakken.

Ik zorg dat ik een half uur voordat hun trein aankomt al op Zaventem ben, want het is voor de ouders van mijn vriend al meer dan vijftien jaar geleden dat ze nog eens gevlogen hebben en ik wil zeker zijn dat ik er op tijd ben om hen op te vangen. Ik bestel me een smoothie bij de Exki aan de incheckbalies en nestel mij aan een tafeltje met mijn laptop. Ik heb nog een hoop Franse woordenschat te leren voor mijn schriftelijk examen van maandag, dus ik weet wat te doen.

Mooi op tijd verschijnen de ouders van mijn vriend op de luchthaven (gelukkig geen NMBS-problemen vandaag). We wandelen meteen naar de self service voor de bagage check-in. Om de één of andere reden weigert het apparaat mij een bagageticket af te leveren en moet ik mijn bagage alsnog door een luchthavenmedewerker laten inchecken. Een kleine hick-up, maar verder geen erg.

Aangezien we pas rond negen uur in Genève aankomen (ik kreeg ondertussen bericht dat de vlucht met een half uur vertraagd zou zijn), besluiten we iets te eten op de luchthaven. We belanden in de grote, vernieuwde Exki en eten snel een quiche en/of een broodje.

Het is erg druk op de luchthaven met het verlengde weekend in het vooruitzicht, maar ondanks de drukte zijn we in een wip doorheen security. Blij dat alles tot nu toe vlotjes is verlopen. We wandelen meteen door naar de gate alwaar we erin slagen ondanks de drukte drie vrije stoelen te bemachtigen.

Na een tijdje merken we dat de gate veranderd is van A46 naar A44. Het is aan gate A44 echter zo druk dat we beslissen gewoon te blijven zitten en te wachten tot het boarden start. Dat blijkt toch langer te duren dan verwacht, dus uiteindelijk stel ik voor om op te staan en al in de rij te gaan aanschuiven. Dat boarden kan nu echt niet meer lang op zich laten wachten.

Helaas, er komt bijzonder weinig schot in de zaak en ik begin al zo’n donkerbruin vermoeden te krijgen dat er meer aan de hand is dan een beetje vertraging. Ik informeer bij het Brussels Airlines personeel of het vliegtuig misschien technische problemen heeft. De dame aan de balie ontkent dat er technische problemen zijn, maar geeft mee dat in Frankrijk de luchtverkeersleiders staken. Ik frons mijn wenkbrauwen. Vreemd, want daarover heb ik helemaal niets vernomen. Nu ja, een spontane staking is natuurlijk altijd mogelijk, maar een kleine online zoektocht levert geen enkel bewijs op dat er momenteel een staking aan de hand is.

Ondertussen beginnen we moe te worden van het rechtstaan en stel ik voor iets te drinken in het verschrikkelijk drukke Leffe-café vlak langs gate A44. De vader van mijn vriend offert zich op om te gaan aanschuiven in de lange wachtrij en we hebben echt letterlijk net onze drankjes in de handen, wanneer het bericht komt dat onze vlucht geannuleerd is. Ik moet zeggen dat ik het voelde aankomen. Dikke tegenslag.

De Brussels Airlines medewerkers roepen om dat passagiers uit België best terug keren naar huis. Alle geannuleerde vluchten zullen herboekt worden en we zullen hierover asap info krijgen. De bagage kunnen we ophalen bij bagageband zeven. We kappen onze drankjes binnen en haasten ons naar de bagagebanden. Ondertussen is het half negen ‘s avonds en ben ik heel blij dat we eerder op de avond iets gegeten hebben.

Bij de bagageband geen spoor van onze bagage. Ik informeer bij de lost and found of onze bagage onderweg is en daarop krijg ik een bevestigend antwoord. Ondertussen krijg ik bericht dat onze vlucht herboekt is naar de volgende dag (O.L.H. Hemelvaart) om 13.10u. Helaas is die nieuwe vlucht geen rechtstreekse en hebben we een tussenstop van maar liefst zes uur op de luchthaven van Nice. Daar gaan onze plannen om Genève te bezoeken op donderdag.

IMG_3711

Aangezien onze bagage er maar niet doorkomt, ga ik opnieuw informeren bij de lost and found. De jongeman daar zegt ons dat onze bagage al in het systeem gestoken is om op de vlucht naar Nice gezet te worden. Ok, misschien wel een meevaller dat we niet opnieuw met onze bagage naar huis moeten sporen.

Het kost me wat overredingskracht, maar uiteindelijk slaag ik erin de ouders van mijn vriend te overtuigen de trein van 21.41u te nemen. Zij moeten immers nog een uur treinen alvorens ze thuis zijn en uiteindelijk heeft het weinig zin om met drie personen aan de Brussels Airlines balie te gaan aanschuiven. Na afscheid van hen genomen te hebben, zet ik me dus zuchtend in de lange wachtrij van mensen wiens vlucht geannuleerd is (waaronder mensen die van Tokyo en Mumbai komen en voor wie Brussel een tussenstop was).

IMG_3712

Na veel geduld oefenen is het eindelijk mijn beurt. De vriendelijke dame van Brussels Airlines doet nog een poging om een betere vlucht te vinden dan die over Nice, maar door het verlengde weekend zijn de meeste vluchten volgeboekt. Uiteindelijk leg ik mij erbij neer: vannacht zal ik niet in een chic hotel in Genève slapen, maar in mijn eigen bed en morgen staat er een onverwacht bezoek aan Nice op het programma.

Ik neem de trein terug naar Leuven en kruip in bed. Al een geluk dat we morgen pas tegen de middag een vlucht hebben, zo kan ik wat slaap inhalen.

Wandelen in het Arboretum en langs het meer van Genève

Na de uitspattingen van de dag voordien, was ik blij dat onze vrienden gezegd hadden dat ik lekker kon uitslapen. En als er dan na een goede nachtrust spek met eieren op je staan te wachten, wel dan kan de dag al niet meer stuk.

IMG_8108

Om het ontbijt en de kaas van de dag voordien wat te laten verteren, reden we met onze vrienden naar het Arboretum du Vallon de l’Aubonne voor een prachtige herfstwandeling. Die gezonde berglucht, daar valt toch iets voor te zeggen. De meisjes waren thuis gebleven om hun huiswerk te maken, wat ons de gelegenheid gaf om serieuze gesprekken te voeren zonder afleiding. Mijn ervaring is dat een wandeling een ideale context is voor diepgaande conversaties, met de mooie omgeving als extra pluspunt.

IMG_8116

IMG_8117

IMG_8119

IMG_8121

Na de wandeling kookte onze kameraad een lichte en gezonde lunch, die we verorberden met zicht op het meer, waarin de zon oogverblindend weerkaatste. Achter glas was het net zomer!

IMG_8123

IMG_8132

Na de lunch keerden we met de trein terug naar Genève, want onze vrienden hadden nog een todolijstje af te werken en we wilden hen niet tot last zijn. In Genève maakten we een mooie, lange wandeling langs het meer bij valavond. We sloten de wandeling af met een veel te duur glas witte wijn in de Glow Bar Lounge van het Hotel President Wilson, waar we de eetbare kerstversiering bewonderden, terwijl we wat opwarmden. Van zodra de zon onder is, zakken de temperaturen immers stevig.

IMG_8139

IMG_8142

IMG_8145

IMG_8147

Vervolgens spoorden we samen naar de luchthaven, waar we bij Al Volo pizzeria nog snel iets aten. Aangezien ik niet veel honger had, ging ik voor een soepje, maar mijn vriend kon de verleiding van een pizza niet weerstaan.

En dan was het moment aangebroken om afscheid te nemen. In tegenstelling tot de vorige keer had mijn vlucht maar een kwartier vertraging en kwam ik op een deftig uur aan in Leuven, na een kort, maar aangenaam weekend in Zwitserland.

Vriendschap in Genève en Aubonne

Zaterdagochtend zat ik op het vliegtuig naar Genève. Was alweer van juni dit jaar geleden dat ik nog eens in Zwitserland was. Tot mijn grote verrassing vertrok mijn vlucht stipt op tijd en scheen de zon toen ons vliegtuig de landing inzette boven het Meer van Genève. Fantastisch om het grijze rotweer in België te kunnen inruilen voor wat Zwitserse zonnestralen.

IMG_8010

IMG_8012

IMG_8013

Mijn vriend kwam me ophalen op de luchthaven en we namen samen de trein naar station Cornavin. Het was duidelijk dat Genève zich volop aan het voorbereiden was op het Fête de l’Escalade, maar hier en daar viel er ook al kerstversiering in de etalages te bespeuren.

IMG_8016

Mijn vriend en ik wandelden van het station naar de oevers van het meer van Genève, waar we afgesproken hadden met zijn Engelse collega. We kuierden op het gemak langs het meer terwijl we genoten van de zalige herfstzon. Ons geslenter bracht ons naar het oude historische hart van Genève, waar we op het terras van La Clémence genoten van een uitstekende lunch.

IMG_8018

IMG_8020

IMG_8027

IMG_8033

IMG_8035

IMG_8037

Toen we na de lunch voorbij de kathedraal van Genève wandelden zei de collega van mijn vriend dat hij dit iconische gebouw nog nooit bezocht had. Dat konden we zo niet laten! Een paar tellen later hadden we een toegangsticketje gekocht en begonnen we aan de beklimming van één van de twee torens. Zelfs al ben je geen grote van fan religieuze gebouwen, het uitzicht op zich is de moeite van de klim meer dan waard.

IMG_8041

IMG_8045

IMG_8046

IMG_8047

IMG_8048

IMG_8056

IMG_8060

IMG_8062

IMG_8063

Nadat we terug op de begane grond stonden, bezochten we de prachtige Chapelle des Macchabées, al was het duidelijk dat de collega van mijn vriend mijn enthousiasme voor dit prachtig stukje erfgoed niet helemaal deelde.

IMG_8066

IMG_8069

Tot slot van onze date dronken we nog een glaasje wijn/bier in de volledig uitgestorven loungebar L’Interdit. Echt bizar hoe rustig het in Genève was en hoeveel zaken gesloten waren deze zaterdag. Net alsof de ganse stad in winsterslaap was.

IMG_8071

Na dit drankje namen we afscheid van de collega en wandelden mijn vriend en ik terug naar Cornavin om vanaf daar de trein naar Aubonne te nemen. Onze kameraad kwam ons daar oppikken aan het station om samen te kunnen genieten van een gezellige avond met kaas en een goed glas wijn in hun mooie villa met uitzicht op het meer. De twee dochters van onze vrienden waren weer stevig gegroeid en de oudste is nu definitief groter dan mij. En ik vrees dat het ook niet lang meer zal duren voordat de jongste dochter, ons petekindje, mij voorbij steekt. De zoon des huizes was uit logeren, dus hadden we een aparte kamer voor ons ter beschikking. Lekker makkelijk.

IMG_8083

IMG_8085

IMG_8086

IMG_8088

Dessertwijn met habanero pepers = onwezenlijk lekker!

IMG_8106

We genoten van het samen eten, drinken en verhalen uitwisselen. Onze kameraad heeft opnieuw promotie gemaakt en is nu lid van het management van Nestlé. Een hoop extra verantwoordelijkheden en stress, dus. Maar ik twijfel er niet aan dat hij dit uitstekend zal doen. Na iets te veel wijn kropen we moe, maar tevreden in bed.

Mont-Pèlerin in Vevey – 6 juni 2022

Deze ochtend zowaar uitgeslapen tot 9u! Woehoe! Heerlijk geslapen trouwens in de uitstekende hotelkamer van Base Vevey, dat zich op een veel handigere locatie bevindt dat ons vorige hotel, Modern Times. Enige nadeel is dat het hotel als ontbijt enkel een voorverpakt ontbijtpakket aanbiedt, terwijl mijn vriend en ik fan zijn van uitgebreide hotelbuffetten. Zo’n ontbijtpakket waarbij we moeten eten wat de pot schaft, is niet echt ons ding.

We besluiten dan ook te gaan ontbijten in de stad. Googlemaps wijst ons de weg naar het terras van Brew, alwaar we genieten van een werkelijk uitstekend ontbijt met scrambled eggs, avocado, zalm en champignons. Echt om duimen en vingers af te likken. Brew heeft ook een zeer uitgebreid aanbod aan koffies, gemaakt van bijzondere bonen en weer vind ik het ergens jammer dat ik geen koffie lust. Maar ik krijg dat vieze bruine goedje echt met de beste wil van de wereld niet binnen.

IMG_0405

Na het ontbijt keren we terug naar Base hotel, we checken uit en laten onze valiezen achter bij de receptie. Vanaf ons hotel wandelen we naar de Vevey-funi, een schattige funiculaire die ons wat dichter bij de top van Mont-Pèlerin brengt. We komen nét een minuut voor het vertrek van de funiculaire aan en kunnen nog net op tijd in het wagonnetje springen voordat de deuren sluiten. Na een kort ritje stappen we uit bij het eindstation. Altijd leuk, zo’n funiculaire.

Mijn vriend en ik beginnen aan de wandeling naar de top van Mont-Pèlerin, 1080 meter hoog. We puffen een beetje, want het is op deze Pinkstermaandag zonniger en warmer dan de weersvoorspellingen op voorhand hadden aangegeven. Gelukkig zijn we zo slim geweest om zonnecrème mee te nemen.

IMG_0409

IMG_0411

IMG_0412

Het hoofddoel van onze wandeling is van het uitzicht genieten vanaf de Tour Plain-Ciel. Helaas, het zit ons niet mee… Na een stevige wandeling blijkt de toren gesloten te zijn wegens een defecte lift. Doodjammer, want het hoogste punt van Mont-Pèlerin is volledig bebost waardoor we helemaal niks van uitzicht te zien krijgen. Da’s even vloeken.

IMG_0413

IMG_0433

Maar goed, niets aan te doen. We kiezen een andere weg naar beneden die niet door het bos leidt en zo kunnen we toch nog genieten van een mooie wandeling met uitzicht op Lac Leman. Continue reading

Vevey en Aubonne – 5 juni 2022

Opgestaan om 8.30u wat voor mij, ondanks het riante aantal uren slaap, toch nog te vroeg aanvoelt. Gelukkig is er het heerlijke ontbijt om de laatste restjes van de kater van gisteren te doen vergeten. We genieten uitgebreid van het ontbijt, pakken op het gemak onze bagage en checken uit een paar minuten voor 11u. Voor onze laatste overnachting hebben we immers een kamer geboekt in Base Hotel vlakbij het station van Vevey. Het is onze bedoeling om ons te voet naar dat hotel te begeven (een 35 minuten wandelen, gelukkig bergaf), maar buienradar voorspelt een stevige stortbui om 11.15u. Dus besluiten we nog even te wachten in de comfortabele zetels van het hotel tot de bui voorbij is.

IMG_0322

IMG_0323

IMG_0325

En jawel, buienradar had gelijk: stip om 11.15u valt de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig duurt de regenbui niet lang en wanneer deze overgewaaid is, vertrekken mijn vriend en ik te voet met onze rolkoffertjes naar Base Vevey. Het is zondag, dus de straten zijn bijna verlaten. We voelen onderweg nog een paar druppels regen, maar gelukkig breekt de bui niet door.

IMG_0339

IMG_0340

Aangezien we pas om 15u kunnen inchecken in het hotel, vragen we aan het personeel of we onze bagage kunnen achterlaten. Spijtig genoeg begint het opnieuw te regenen op het moment dat we in het hotel de formaliteiten voor ons verblijf staan te regelen. Het supervriendelijke personeel biedt ons meteen een paraplu aan, zodat we toch buiten kunnen wandelen. Echt zelden zo’n sympathiek onthaald geweest in een hotel.

We bedanken de vriendelijke jongedame en gaan gewapend met onze paraplu’s naar buiten. We wandelen richting het meer, waar het ongeveer uitgestorven is. Gelukkig stopt het al snel met regenen en maken de stevige regenwolken langzaamaan plaats voor een aarzelend zonnetje. We maken een wandeling langs het meer in de richting van Corseau, genietend van de prachtige omgeving.

IMG_0344

IMG_0345 Continue reading