Van Leuven naar Châteauneuf – 13 juni 2024

Als ik heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat het tijdstip van deze trip naar Bourgogne mij niet echt goed uitkwam, met net een tweedaagse in Oostende achter de rug, bergen achterstallig werk dat op mij wacht en een grote reorganisatie op komst. Ik merk toch dat ik wat stress ervaar voor de veranderingen die er aan zitten te komen, zeker omdat mijn afdeling uitbreidt van drie naar vier teams (jammer genoeg zal ik ook afscheid moeten nemen van een team) en ik netto veertig mensen extra onder mij krijg. Maar goed, onze trip naar Bourgogne was veel eerder gepland dan de tweedaagse in Oostende. Een mens heeft nu eenmaal geen glazen bol.

Mijn vriend en ik vertrekken rond 9.40u in Leuven met onze Cambio station wagon richting Limburg om mijn broer en zijn vriendin op te halen. Mits wat puzzelwerk past al onze bagage in de koffer en mijn broer en mijn vriend zullen afwisselend achter het stuur kuipen voor de rit van zo’n zes uur en een half. Ik maak van de lange autorit gebruik om te werken op de achterbank. Helaas houdt de batterij van mijn werklaptop het niet lang uit en heb ik er te laat aan gedacht deze in batterbesparingsmodus te zetten.

Voor de lunch stoppen we bij Café aux Chéras in Houffalize. We genieten van een heerlijke lunch in een gezellig kader en dat aan een zeer aanvaardbare prijs. Extra pluspunten omdat ik er mijn laptop in het stopcontact mocht steken.

IMG_0574

IMG_0586

Na de middag lassen we onderweg nog één tussenstop op een snelwegparking in om een drankje en snoepje te kopen en voor een toiletbreak. De parking is verrassend proper en hetzelfde geldt voor de gratis (!) toiletten. Zijn we wel zeker dat we in Frankrijk zijn?

Na een vlotte rit komen we aan in ons charmante dorpje Châteauneuf. Ik ben op slag verliefd. Wat een prachtig, pittoresk dorp. De oude huizen zijn allemaal versierd met kleurige bloemen en het ganse dorp is letterlijk een paar straten groot. De B&B is al even charmant als het dorp, al ben ik iets minder enthousiast over het feit dat ons bed op een mansarde staat en ik dus ‘s nachts een krakende trap af zal moeten om naar het toilet te gaan.

IMG_0603

IMG_0604

IMG_0613

IMG_0614

We worden met open armen ontvangen door onze gastheer en gastvrouw. We vragen hen meteen een suggestie voor het avondmaal. Bij voorkeur op wandelafstand. Onze gastvrouw is zo vriendelijk om voor ons een tafel voor vier te reserveren in L’Orée du Bois, een authentiek Bourgondisch restaurant op vijf minuten wandelen van onze B&B. Ideaal. We hebben nog even de tijd voor een kleine wandeling in de omgeving alvorens onze benen onder tafel te schuiven.

IMG_0617

IMG_0618

IMG_0622

IMG_0623

IMG_0627

Uiteraard starten we ons diner met een flesje Crémant de Bourgogne vergezeld van een kaas- en charcuterieplank. Alvast een goed begin van de maaltijd. Als hoofdgerecht ga ik voor de parelhoen. Lekker, maar niet echt bijzonder. Wel zeer bijzonder: de fles Vosne Romanée uit 2020 die we na lang twijfelen toch maar bestellen. Duur, dat wel, maar als we zo’n fles in België op restaurant bestellen betaal je drie keer zo veel. En amai, wat een geweldig wijn is me dat! Onze smaakpapillen worden verwend.

IMG_0634

IMG_0640

IMG_0642

IMG_0645

IMG_0646

IMG_0649

We maken nog een kleine wandeling naar het mooi verlichte château en keren dan terug naar onze B&B. Op tijd in bed, want morgen hebben we een drukke dag voor de boeg.

IMG_0652

IMG_0658

Van Bologna over Zürich naar Brussel – 14 mei 2024

Opgestaan om 7.10u. Zelfs al lag ik gisteren op tijd in bed, dan nog is het pijnlijk zo vroeg te moeten opstaan. Ik ben net bezig met mijn valies te maken wanneer om 7.20u de telefoon gaat. Het onthaal belt om me te laten weten dat de bus naar de luchthaven ons komt ophalen om 7.30u, wat riant vroeg is, want onze vlucht naar Zürich vertrekt pas om 10.45u. Lichte paniek, dus. Ik stuur snel een bericht naar de ouders om te informeren of ze ook een telefoontje gekregen hebben. Dat blijkt het geval te zijn.

Ik schakel een versnelling hoger, gooi in een sneltempo alles in mijn valies en haast me naar beneden. Ontbijten doen we wel op de luchthaven. Ik tref de ouders van mijn vriend beneden aan het onthaal en een paar minuten later zitten we op de bus. Uiteraard duurt het weer een tijd voordat alle passagiers verzameld zijn. Al valt het me op dat er een pak minder mensen op de bus zitten in vergelijking met gisteren. Misschien hebben sommige passagiers eigen vervoer naar de luchthaven geregeld.

Enfin, de rit met de bus naar de luchthaven verloopt supervlot, dus we zijn daar veel te vroeg. We checken voor de tweede keer onze bagage in (hoera, de handbagage van de moeder van mijn vriend wordt opnieuw gratis ingecheckt) en gaan op zoek naar een plek om te ontbijten. De luchthaven van Bologna heeft echt een capaciteitsprobleem. Bij elke eetgelegenheid staat een gigantisch lange wachtrij. Uiteindelijk gaan we gewoon op goed geluk in een rij staan. De ouders van mijn vriend kopen een pistolet met mortadella en een cappucino en ik ga voor een focaccia, die er lekker uitzag, maar niet voldoende is opgewarmd. Enfin, het vult de maag.

IMG_9451

Opnieuw is het een hele uitdaging om vrije zitplaatsen te vinden op de veel te drukke luchthaven. Ik slaag erin twee zitplaatsen niet al te ver van elkaar te vinden voor de ouders van mijn vriend, maar zelf moet ik wat verder af gaan zitten. Op zich vind ik dat niet eens zo erg, want door de afgelaste vlucht heb ik vandaag onverwacht een extra dag verlof moeten nemen. Ik maak dus van de gelegenheid gebruik om wat mails te beantwoorden.

IMG_9455

De vlucht naar Zürich verloopt tot mijn opluchting bijzonder vlot. We landen stipt op het voorziene middaguur. Onze vlucht van Zürich naar Brussel vertrekt echter pas om 17.10u en omdat vijf uur rondhangen op een luchthaven ook maar saai is, besluit ik de ouders van mijn vriend te trakteren op een blitzbezoek aan Zürich. We nemen de trein naar Zürich Hauptbahnhof, die er welgeteld twaalf minuten over doet om ons van de luchthaven naar het hart van Zürich te brengen. We laten onze handbagage (inclusief mijn laptop) achter in de lockers van het reusachtige treinstation, zodat we zo min mogelijk moeten meesleuren.

Ik besluit ons te beperken tot een wandeling langs de oevers van de Limmat, kwestie van zeker op tijd terug op de luchthaven te zijn om te vermijden dat we ons vliegtuig missen. Enige probleem: ik moet het stellen zonder datanetwerk, want de roamingkosten in Zwitserland zijn astronomisch hoog (awoert!). Vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ik heb op voorhand de kaart van Zürich gedownload, het is alleen niet mogelijk om de tijd in te schatten die we over de wandeling zullen doen.

Onze eerste stop is Lindenhof, dat ons een mooi uitzicht biedt over Zürich. De zon schijnt uitbundig en het is zelfs aan de warme kant. Tot mijn ontzetting blijkt tijdens de wandeling dat het niet meer lukt mijn iphone op te laden. Ofwel een probleem met de batterij, ofwel met de oplaadkabel. Ik probeer op te laden aan de kabels en externe batterijen van de ouders van mijn vriend, maar die kabels (nochtans ook USB C) lijken niet goed vast te klikken in mijn iphone. Met nog maar 39 procent batterij besluit ik zoveel als mogelijk in vliegtuigmodus te blijven. Uiteindelijk ben ik al in Zürich geweest en herinner ik me genoeg van ons vorige verblijf om de wandeling zonder ondersteuning van googlemaps te doen.

IMG_3134

IMG_3140

IMG_3141

We wandelen tot aan de Zürichsee, maken wat foto’s van het meer en de bergen en wandelen dan langs de andere oever van de Limmat naar de Altstadt. We brengen een kort bezoek aan de Grossmunster (voor de beklimming van de torens is er helaas geen tijd) en wandelen door de gezellige straatjes van het oude gedeelte van Zürich.

IMG_3142

IMG_3143

IMG_3144 Continue reading

Torre dell’Orologio, Santuario di Santa Maria della Vita en chaos op de luchthaven – 13 mei 2024

Na alweer een redelijke slechte nacht ontbijten we voor de laatste keer op het binnenkoertje van onze B&B. Ik begin de polenta en het toastbrood nu echt wel beu te worden. Na het ontbijt pakken we onze valiezen en laten we deze achter in onze B&B.

We wandelen op het gemak naar de Torre dell’Orologio waarvoor ik eerder al tickets kocht. Voordat we de trappen van de toren mogen beklimmen, moeten we een formulier tekenen waarbij we aangeven dat we de risico’s aanvaarden. Dat hadden ze ons beter laten ondertekenen toen we de Torre Prendiparte beklommen, want de trappen daar waren in veel slechtere staat dan de trappen die we nu moeten beklimmen.

IMG_3066

IMG_3068

IMG_3072

IMG_3075

IMG_3076

IMG_3077

IMG_3078

IMG_3079

IMG_3080

IMG_3081

IMG_3083

IMG_3085

IMG_3087

IMG_3088

IMG_3090

IMG_3092

IMG_3093

We genieten van alweer een prachtig uitzicht op Bologna, maar wat mij betreft, is het beste uitzicht van onze trip dat vanaf Torre Prendiparte. We nemen de tijd om nog een laatste groepsfoto te nemen en wandelen vervolgens door Il Quadrilatero, een drukke wijk met kleine straatjes die uitpuilt van de winkels met levensmiddelen en restaurants. We komen een beetje per ongeluk langs het Santuario di Santa Maria della Vita en besluiten deze kerk met bijhorend klooster een bezoek te brengen.

IMG_9321

IMG_9323

IMG_9325 Continue reading

Giardini Margherita, San Michele in Bosco en Torre Prendiparte – 12 mei 2024

Vandaag is de eigenares van onze B&B terug van haar korte vakantie. Voor de gelegenheid heeft ze de ontbijttafels buiten gezet op het gezellige binnenkoertje. Wat mij betreft had ze wel wat langer mogen wegblijven. Wat een spraakwaterval! Die blijft maar doorratelen. Iets waar ik na een paar nachten slecht slapen echt geen behoefte aan heb. En ik heb ‘s ochtends sowieso al weinig goesting in uitgebreide conversaties. Bovendien zitten er overal piepkleine rode spinnetjes op onze tafels. Enfin, ik blijf vriendelijk knikken terwijl onze gastvrouw tips afratelt en mijn gedacht afdwalen.

Op aanraden van de eigenares wandelen we naar de Giardini Margherita, waar zich een gigantische markt uitstrekt over de mooie wandelpaden. De marktkramen puilen uit van de bloemen en geschenken voor moederdag. We slenteren wat rond en de ouders van mijn vriend kopen een geschenk voor de buurvrouw en sleutelhangers voor de kleinkinderen.

IMG_2928

IMG_2932

IMG_2933

IMG_2936

IMG_2938

IMG_2939

IMG_2941

IMG_2942

IMG_2944

IMG_2945

We belanden (alweer op aanraden van de eigenares van onze B&B) op een terras bij le Serre dei Giaridini Margherita, waar we iets drinken in de schaduw van enkele prachtige bomen. Het is behoorlijk warm vandaag en rondom ons zijn vele zitplaatsen ingenomen door blokkende studenten. Die serres blijken trouwens een heel boeiend project te zijn, waar nog maar een gedeelte van gerealiseerd is. We lezen de informatieborden en ik ga er naar het toilet in een container.

IMG_9153

IMG_9154 Continue reading

Santuario della Madonna di San Luca en heel veel kerken – 11 mei 2024

Net als gisteren zitten we stipt om 8.30u aan de ontbijttafel voor exact hetzelfde ontbijt.

IMG_8951

Vandaag staan een bezoek aan het Santuario della Madonna di San Luca op het programma. In theorie zouden we te voet kunnen gaan, maar dat is een flinke klim die we liever overlaten aan échte bedevaarders. Dus nemen we in de plaats van de benenwagen een taxi. Lekker makkelijk.

De taxi zet ons vlak bij de ingang van het heiligdom af en we bezoeken eerst de mooie kerk (waar net een misdienst in het Chinees aan de gang is) om vervolgens de smalle wenteltrappen naar de Sky Experience te beklimmen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. Het is vandaag zalig warm. De zon op ons gezicht doet deugd. Grappig detail: het dak ligt bezaaid met verloren voorwerpen van toeristen: (zonne)brillen, een handtas en zelfs een eenzame knuffel.

IMG_2810

IMG_2811

IMG_2812

IMG_2819

IMG_2821

IMG_2826

IMG_2828

IMG_2830

IMG_2831

IMG_2834

IMG_2838

IMG_2839

IMG_2840

IMG_2841

IMG_2842

IMG_2844

Er zou zich op de site van het heiligdom ook ergens een crypte moeten bevinden, maar de pijlen leiden naar nergens en uiteindelijk staken we de zoektocht.

Om terug te keren naar het centrum van Bologna wandelen we langs de portico’s naar beneden. Da’s alvast makkelijker dan naar boven klimmen. 😉 We passeren de verschillende misterio’s (taferelen uit het leven van Christus en Maria) in omgekeerde volgorde. Alleen jammer dat er aan de portico’s gewerkt wordt, waardoor sommige stukken onderbroken zijn en er overal rommel ligt.

IMG_8994

IMG_8999

IMG_2848

IMG_2852 Continue reading

Lentefeest!

En voor de gelegenheid was de zon zelfs van de partij! Wie had dat durven hopen? Mijn vriend en ik spoorden naar Herentals waar zijn ouders ons kwamen ophalen aan het station om vervolgens samen naar het huis van zijn zus en schoonbroer te rijden waar het feestje plaatsvond. Feestvarken van dienst: het jongste nichtje van mijn vriend. Meteen ook zijn enige nichtje dat nog in de lagere school zit. Man, man, wat vliegt de tijd.

Ik had voor deze bijzondere gelegenheid nog eens mijn digitale full frame camera van onder het stof gehaald. Kwestie van mooie herinneringen te hebben aan deze bijzondere dag. Heel fijn dat ik één van de aanwezige koppels een plezier kon doen met een mooie gezinsfoto waarop ook de twee pleegkindjes stonden. Ik merkte dat de oudste van de twee pleegkindjes het wat lastig had. Uiteraard is zo’n groot familiefeest heel confronterend als je zelf uit een moeilijke gezinssituatie komt. Dus deed ik mijn best om haar wat op te fleuren. Ik hoop dat het gewerkt heeft.

De ouders van het feestvarken hadden, naar goede gewoonte, kosten nog moeite gespaard om er een fantastisch feest van te maken, met talloze hapjes, een heerlijke barbecue, een grote ijstaart en een heuse poolparty voor de kinderen. Ikzelf besloot me wijselijk uit al dat zwembadgewoel te houden, al moet ik deemoedig toegeven dat mijn belofte om al de wijn op te drinken, wellicht iets te hoog gegrepen was. Laat mij het erop houden dat ik mij ‘the day after’ niet zo fris voelde. Het was alleszins een heel verstandige beslissing om die nacht bij de ouders van mijn vriend te overnachten, kwestie ons een lange treinrit terug naar Leuven te besparen.

IMG_9584

IMG_9587

IMG_9589

IMG_9599

IMG_9600

IMG_9601

IMG_3297

IMG_9602

IMG_9617

Van Leuven naar Bologna – 9 mei 2024

Net als vorig jaar maken mijn vriend en ik van het verlengde weekend van O.L.H-Hemelvaart gebruik om met zijn ouders een Europese stad te verkennen. Ditmaal laten we het dure Zwitsersland links liggen en trekken we naar Bologna.

We hebben afgesproken om elkaar om 12u te treffen op de luchthaven. Aangezien mijn vriend en ik iets vroeger zijn, nemen we al een tafel voor vier personen in gebruik bij Le Pain Quotidien. Wanneer zijn ouders aankomen, checken we meteen onze valiezen in en plaatsen we vervolgens onze bestelling aan het scherm van Le Pain Quotidien. Wel handig zo’n touch screen om je bestelling te plaatsen, kan je op je gemak de verschillende opties overlopen. Mijn toast met kip, mozzarella en pesto smaakt alvast.

IMG_8648

Onze vlucht vertrekt stipt om 14.30t en landt om 16.00u, zoals gepland. Vlotjes!

IMG_8649

IMG_8656

We moeten op de kleine luchthaven van Bologna even wachten tot onze valiezen van de band rollen en vervolgens haasten we ons naar de uitgang om een taxi te nemen naar onze B&B Bella Bologna. Naar ondertussen goede gewoonte hebben we op voorhand via whatsapp een hele lijst met instructies gekregen op de sleutelkluisjes en de deuren te kunnen openen. Toch altijd weer een spannend moment: geraken we effectief binnen?

B&B Bella Bologna is gelegen in een oud pand met dikke muren dat opgedeeld is in verschillende appartementen. Onze B&B heeft drie verschillende kamers verspreid over twee verdiepingen. De kamers zijn ruim, maar het wenteltrapje dat de ouders van mijn vriend moeten opklimmen om in hun kamer te geraken ziet er toch maar wankel uit.

IMG_8662

IMG_8663

IMG_8669

IMG_8673

We droppen onze spullen af, zetten onze zonnebril op en trekken de stad in voor een eerste kennismaking met Bologna. Wat meteen opvalt zijn de prachtige portico’s die de wandelaars beschermen tegen zon, wind en regen en die van een wandeling door Bologna een bijzonder aangename ervaring maken. In totaal zijn de portico’s bijna 62 kilometer lang, waarvan 40 km in het stadscentrum zelf liggen. Uiteraard zijn deze unieke constructies UNESCO werelderfgoed.

IMG_8677

IMG_2650

Daarnaast struikel je haast in elke straat over een kerk. Gelukkig zijn de ouders van mijn vriend ook liefhebbers van religieus erfgoed. We wandelen door de universiteitsbuurt en ontdekken meteen al één van de zeven (of zijn het er meer, de online informatie lijkt mekaar tegen te spreken) geheimen van Bologna: de drie pijlen in het houten plafond van de portico bij de ingang van Corte Isolani.

IMG_2637

IMG_2642

IMG_2644 Continue reading

Een bezoek aan het mooie Kasteel van Gaasbeek

Het is altijd een mooie dag als we richting Gaasbeek rijden, zelfs al is het kwakkelweer! Vandaag stond er een bezoek aan mijn favoriete kasteel op het programma. Vorig jaar bezochten we het lege kasteel met de ouders van mijn vriend, dit jaar trokken we met ouders van mijn vriend, zijn en haar gezin naar Gaasbeek om het opnieuw aangeklede kasteel te bezoeken. Heel benieuwd om de nieuwe scenografie te bewonderen.

Natuurlijk kan je geen kasteel bezoeken op een lege maag, dus lunchten we samen in Eetcafé D’Akte, een gezellige brasserie met een mooie aanbouw die uitkeek op de tuin. Het was er vrij rustig tijdens ons bezoek, maar ik kan me voorstellen dat het er behoorlijk druk kan zijn tijdens écht mooie, zonnige dagen. Ik bestelde garnaalkroketjes, zonder te weten dat de suggestie van de dag asperges met zalm waren. Ik wil best aannemen dat het onze jonge ober zijn eerste werkdag was, maar vergeten de suggestie voor te stellen, dat zou toch niet mogen. En al zeker niet als die mijn favoriete groente bevat! Enfin, gelukkig waren de huisgemaakte garnaalkroketjes lekker.

We sloten de maaltijd af met een verwenkoffie/thee. Dé ideale oplossing als je niet kan kiezen uit het dessertaanbod.

IMG_8222

IMG_8231

De lunch had wat langer geduurd dan oorspronkelijk gepland en uiteindelijk waren we pas om kwart voor drie in het kasteel. Iedereen was echt onder de indruk van het prachtig gerenoveerde kasteel dat met zijn nieuwe aankleding nog mooier schitterende als voordien. De drie nichtjes waren erg geboeid door de verhalen over de Markiezin Arconati Visconti, feministe avant la lettre. Er zijn ergere figuren om naar op te kijken als tienermeisjes!

Ik was op mijn beurt dan weer aangenaam verrast door de mooie muntencollectie die op de zolder van het museum werd uitgestald. Enige verbeterpunt: naar mijn mening had wat meer uitleg bij de kunstwerken zelf niet misstaan. Het poëtische boekje dat we als leidraad voor ons bezoek kregen, was voor mij niet voldoende als duiding bij al het moois dat we tegen kwamen.

IMG_8242

IMG_8249

IMG_8250

IMG_8252

IMG_8255

IMG_8256

IMG_8262

IMG_8265

IMG_8266

IMG_8270 Continue reading

Surrealisme in Brussel

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Brussel om samen met zijn ouders ons te verdiepen in het surrealisme. We startten met een lekker lunch bij Victor Bozar Café. Blijft toch echt een top-plek in Brussel. Elegant interieur, zeer efficiënte bediening en heerlijk eten. Meer moet dat echt niet zijn. Met als extra pluspunt dat je rechtstreeks vanuit het café Bozar kan binnen stappen.

IMG_6429

IMG_6437

We startten met Histoire de ne pas rire, een zeer boeiende trip door het surrealisme in België. Het werk van dichter Paul Nougé (van wie ik tot mijn scha en schande nog nooit gehoord had) diende als leidraad voor de tentoonstelling. De tentoonstelling was bijzonder goed gestoffeerd, al moet ik bekennen dat ik niet alle informatie tot mij heb kunnen nemen. Dan hadden we twee dagen voor ons bezoek moeten uittrekken.

Wel zeer blij dat ik heb kunnen kennismaken met het werk van twee vrouwelijke kunstenaars: Jane Graverol en Rachel Baes, ex-minnares van Joris van Severen, die zijn dood nooit echt te boven kwam. Hoewel de ideeën van Joris van Severen niet verder van de mijne kunnen liggen, moet ik zeggen dat het werk van Rachel Baes intrigeerde. Een tentoonstelling om duimen en vingers af te likken. En dat vonden wij niet alleen, want het was er behoorlijk druk.

IMG_6440

IMG_6441

IMG_6442

IMG_6444

IMG_6447

IMG_6448

IMG_6450

IMG_6452

IMG_6453

IMG_6454

IMG_6455

IMG_6456 Continue reading

Wijn proeven bij Licata Vini

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Schulen om vervolgens samen met mijn broer en zijn vriendin te carpoolen naar Diepenbeek. Een tijdje geleden had mijn broertje ons erop attent gemaakt dat er een wijnproeverij was bij Italiaanse wijnzaak Licata Vini. Licata Vini verdeelt onder andere één van onze favoriete Piëmontese schuimwijnen, de Millesimato Contratto. Aangezien de voorraad witte wijn van mijn vriend en mezelf stevig geslonken was, leek dit ons een prima gelegenheid om deze aan te vullen.

Het aanbod aan Italiaanse wijnen bij Licata vini was zo uitgebreid dat we er onmogelijk in slaagden om van alles te proeven. Mijn vriend en ik concentreerden ons voornamelijk op de witte wijnen. En we sloten de namiddag af met een paar uitzonderlijke lekkere (en bijzonder dure Barolo’s). We vonden een aantal witte wijntjes naar onze smaak en keerden met een tevreden gevoel terug naar het huis van mijn broertje.

IMG_6214

De befaamde Tomomorrowland schuimwijn (mijn verdict: ok, maar niet echt bijzonder):

IMG_6216

IMG_6218

IMG_6219

Voor het avondmaal waren mijn broertje en zijn vriendin Thais gaan afhalen. En amai, dat smaakte! En ja, natuurlijk kraakten we nog een flesje wijn daarbij en sloten we de avond af met een glaasje Zacapa rum. Noblesse, oblige, he. 😉

IMG_6223

IMG_6224

IMG_6225