Kick-off van het verjaardagsweekend op Valentijn – 14 februari 2025

Deze Valentijnsvrijdag om 16u stipt mijn laptop dichtgeklapt om op tijd te vertrekken om de dertigste verjaardag van onze kameraad wijnkenner vieren in Érezée en omgeving. Onze kameraad en zijn verloofde waren zo vriendelijk om ons een lift aan te bieden naar vakantiehuis Manoir du Notaire, want een nieuwe voordeur, dat verdient een gans weekend om te vieren, nietwaar? Ik had minstens tien keer gevraagd of ze wel zeker waren en of ze dan niet te weinig plaats in hun auto zouden hebben. Neen, neen, ze waren zeker, plaats genoeg. Uiteindelijk hadden ze dus wel degelijk plaats te weinig en moest het proviand voor het geplande culinaire weekend over nog twee andere wagens verdeeld worden. Mijn vriend en ik apprecieerden het gebaar van onze vrienden alleszins enorm, want zo spaarden we de kosten van een cambio uit.

Volgens planning arriveerden wij als eersten in het vakantiehuis. En amai, de statige voormalige notariswoning was een heus pareltje. Met een moderne keuken, een bijkeuken, een prachtige leefruimte, een salon en een heuse speelkamer. We keken onze ogen uit! We laadden al het proviand uit de wagen en begonnen aan de voorbereidingen voor het aperitief met crèmant en hapjes. Een verjaardag vier je met bubbels!

IMG_0686

IMG_0688

IMG_0689

IMG_0692

IMG_0695

IMG_0701

IMG_0708

IMG_0713

IMG_0720

 

Terwijl de gasten één voor één binnen druppelden maakten we kennis met elkaar en begonnen we aan de voorbereidingen voor de maaltijd. Eén van de gasten had een gepersonaliseerd rood-wit geblokt tafelkleed gemaakt voor de jarige. Perfect in thema voor deze Italiaanse avond. We startten met tomaat mozarella, gevolgd door heerlijke lasagne. Eerlijk, de tiramisu als nagerecht had voor mij niet meer gehoeven, maar uit beleefdheid deelde ik een portie met mijn vriend. Bij deze klassieke Italiaanse maaltijd dronken we een paar flesjes uitstekende Barbera d’Alba.

IMG_0736

IMG_0737

IMG_0747

 

Door de wijn en de goede sfeer tussen de gasten kroop ik iet of wat te laat in bed. Zorgen voor mogen, zullen we maar zeggen!

Stakingsperikelen

Alhoewel ik ergens begrip kan opbrengen voor het feit dat mensen vechten voor hun pensioenrechten, ben ik al die stakingen nu wel wat beu aan het geraken. Zeker deze ochtend toen ik uit de trein stapte in Brussel-Noord en me helemaal klemgezet voelde tussen massaal veel betogers. Je mag er niet aan denken dat er op zo’n moment paniek ontstaat in de gangen van Brussel-Noord…

IMG_0675

Gelukkig kon ik op mijn werk genieten van een heerlijk Valentijnsdessertje, met veel liefde bereid door ons geweldig cateringpersoneel, dat NIET staakte.

IMG_0676

 

En het beste moment van de dag: na mijn tandartsbezoek van deze avond is dat akelige gat dat mijn getrokken tand achterliet eindelijk weer opgevuld. Heel blij mee!

Casanova danst – Soirée Masquée in Alden Biesen

Voor het tweede jaar op rij hadden mijn vriend en ik een uitnodiging voor het gemaskerd bal in Alden Biesen op zak. Voor deze bijzondere gelegenheid dosten we ons uit in prachtige Venetiaanse kostuums, want hoe vaak heeft een mens de kans om in historisch geïnspireerde kostuums rond te lopen? Dat we mochten gebruik maken van de hotelfaciliteiten in Alden Biesen was een bijkomend pluspunt.

IMG_0477

IMG_0479

IMG_0480

Omdat feesten op een lege maag maar niks is, trokken mijn vriend en ik op voorhand naar de Brasserie in Bilzen. Het eten was niet slecht, maar ik denk dat ik volgende keer toch opnieuw voor restaurant Nif zal kiezen.

IMG_0483

IMG_0484

IMG_0502

Terug in onze kamer trokken we onze kostuums van Kostuum en Karamel aan en schreden we vervolgens zo elegant mogelijk naar de feestlocatie. De avond vloog letterlijk voorbij. We deden mee aan de dansworkshop en met nog een beetje extra oefening denk ik echt dat we de beide aangeleerde dansen goed onder de knie zouden krijgen. We bewonderden de prachtige kostuums van de andere gasten, dronken een glaasje en kwamen er dit jaar zelfs niet toe om in het casino te spelen. Toen we een gokje wilden wagen, was de crew net bezig met de opruim. Ik draaide nog heel snel aan een soort rad van fortuin, maar dit spel wist me niet echt te boeien.

IMG_0507

IMG_0572

IMG_0574

Natuurlijk sloten we de avond af op de dansvloer! Ik kijk al uit naar de editie van volgend jaar!

IMG_0604

Truffelmenu bij Crusco 7

Na mijn succesvolle trip heen en weer met de trein naar Kostuum & Karamel in Mechelen om onze verkleedkledij voor het gemaskerd bal van dit weekend op te halen, trakteerden mijn vriend en ik onszelf op een lekker truffelmenu bij Crusco 7 (yep, alweer een restaurant dat we kunnen afvinken van ons lijstje met goede voornemens). Een ideale manier om de succesvolle installatie van onze nieuwe verwarmingsketel te vieren!

En ja, chefkok Gianfranco Avantaggiato, die vroeger in de potten roerde bij Castello Lucano, weet nog steeds de heerlijkste gerechten op tafel te toveren, geïnspireerd door de keuken uit Basilicata. Al was de ravioli jammer genoeg net iets minder mijn ding omdat deze met een koffiesaus geserveerd werd. Gelukkig goot Gianfranco de saus naast de ravioli en kon ik deze dus vrij gemakkelijk vermijden. Volgende keer vraag ik ravioli zonder saus.

Taralli:

IMG_0448

IMG_0449

Carpaccio:

IMG_0453

Soepje met champignons en truffel:

IMG_0454

Mini-arancini met ham en truffel:

IMG_0457

Huisgemaakte ravioli met truffel:

IMG_0462

Pannacotta met rode vruchten:

IMG_0470

Tip: Er is momenteel een heel mooie social deal die je toelaat dit truffelmenu uit te proberen.

Sushi bij Sakura

Omdat het niet altijd de Wabi Sabi moet zijn, had ik deze avond afgesproken met onze vrienden van de Spaanse les om samen sushi te eten bij Sakura. En ja, de sushi was ok, maar niet zo lekker als ik mij van vroeger herinnerde. Persoonlijk ben ik van mening dat Wabi Sabi Sakura op elk vlak overtreft: betere sushi en een veel gezelliger interieur. Dat van de Sakura is nogal kaal en sober. Niet dat ik iets tegen sober heb, integendeel, maar het is er gewoon niet zo gezellig. Dus wellicht zullen we in de toekomst opnieuw verkassen naar de Wabi Sabi voor onze dinner dates.

IMG_0425

IMG_0426

Na het diner namen we afscheid van onze vriendin, die moe was en liever naar huis wilde. Vervolgens trok ik samen met onze kameraad-dichter naar een receptie in het Radiohuis ter ere van de uitreiking van de Leuvense persprijs LeuvenEer. Aangezien onze kameraad deze prijs vorig jaar won, kreeg hij sowieso een uitnodiging voor de uitreiking van dit jaar. Het feest liep echter op zijn laatste beentjes toen wij er aankwamen. We dronken een glas, deden een paar babbels en besloten toen dat het tijdstip aangebroken was om naar huis terug te keren. De werkweek is immers nog maar half!

Proficiat trouwens aan de klas van leerkracht Michiel Crijns van middelbare school Sancta Maria met het behalen van deze persprijs. En de Lifetime Award voor Leuvense stadsgids Lucie Mertens is wat mij betreft ook meer dan verdiend.

Sightseeing in Leuven with our English friend

Na de whisky van de avond voordien, bleven we alle drie gezellig lang in bed liggen (de collega van mijn vriend lag technisch gezien op een opblaasmatras, maar hey, jullie begrijpen wat ik bedoel).

Voor het middageten hadden mijn vriend en ik een tafel bij La Stanza gereserveerd om samen mijn onze Engelse vriend te genieten van de overdadige antipasti. We hadden er bewust voor gekozen om enkel antipasti te bestellen, ons vorige bezoek indachtig. Dat leek een strak plan, maar onze ogen bleken alweer groter dan onze maag, want uiteindelijk hadden we nog stevig moeite om met ons drieën al dat lekkers op te krijgen.

IMG_0328

IMG_0329

IMG_0331

IMG_0334

IMG_0335

IMG_0337

Tijd dus voor een wandeling doorheen de Leuvense straten om al dat eten wat te laten zakken. We leidden onze kameraad langs het middelpunt van Leuven, de Grote en de Oude Markt, toonden hem vol trots het (helaas gesloten) mooiste stadhuis van de wereld en gaven hem een mini-rondleiding in de grondig gerestaureerde Sint-Pieterskerk. Waar er op datzelfde moment een generale repetitie plaatsvond voor het concert 1425 Meesterlijk Meerstemmig.

IMG_0341

IMG_0343

IMG_0344

Het letterlijke hoogtepunt van onze tocht door Leuven was ons bezoek aan de universiteitsbibliotheek. Samen bewonderden we de prachtige met hout versierde zalen en beklommen we de toren van de bibliotheek om te genieten van een prachtig zonnig uitzicht op Leuven. Ik was heel blij dat ik onze vriend in deze optimale weersomstandigheden kennis kon laten maken met onze mooie stad en hem wat uitleg kon geven over de boeiende geschiedenis van Leuven.

IMG_0353

IMG_0355

IMG_0356

IMG_0359

IMG_0362

IMG_0368

IMG_0370

We sloten zijn bezoek af met een drankje bij de Dokteur op het Ladeuzeplein, namen nog snel een foto bij Fonske en toen was het helaas al tijd om afscheid te nemen, want de collega van mijn vriend moest zijn vlucht halen. Ik hoop alvast dat hij genoten heeft van deze eerste kennismaking met Leuven en dat hij nog eens terug komt. Hopelijk kunnen we hem dan wel een warme douche aanbieden. 😉

Enjoying food with our English friend

Na een dagje FOSDEM keerden mijn vriend en zijn collega redelijk hongerig terug naar Leuven. Omdat dit de eerste keer is dat we de collega van mijn vriend te gast hadden, trakteerden we hem op het lekkere eten van Laura Massa. Altijd een schot in de roos! We startten met een gevulde portobello als voorgerecht, gevolgd door heerlijke hertenstoverij waarbij we lekker flesje Spaanse rode wijn dronken. We sloten de avond af met wat niet anders omschreven kan worden als ‘te veel whisky’. ‘t Is dat mijn vriend en ik graag uitpakken met onze whiskycollectie en eentje is geentje, he?

IMG_0299

IMG_0301

IMG_0305

IMG_0307

IMG_0310

IMG_0313

Nocturne in Abdij van Park

Vrijdagavond had ik afgesproken met Goofball and friends om samen de Nocturne in de Abdij van Park te bezoeken. Haar twee zonen hadden geholpen dit prachtig stukje erfgoed met LED kaarsen te versieren, dus het was fijn om samen het resultaat van hun werk te bewonderen en door de sfeervol verlichte gangen van de abdij te dwalen.

IMG_0216

We startten ons bezoek met een pannenkoek ter gelegenheid van Maria Lichtmis. Daarna luisterden we naar een streepje blokfluitmuziek in de Abdijkerk en verkenden we de rest van de abdij.

IMG_0219

IMG_0222

IMG_0224

IMG_0226

IMG_0231

IMG_0234

IMG_0236

IMG_0237

IMG_0239

IMG_0240

IMG_0242

IMG_0244

IMG_0246

In de late namiddag kwam ook de Engelse collega van mijn vriend aan op Zaventem. De collega kwam dit weekend bij ons logeren om FOSDEM te bezoeken en een snuifje Leuven mee te pikken. De nocturne leek ons een leuke gelegenheid hem kennis te laten maken met het mooiste stukje erfgoed van Leuven. Daarom hadden mijn vriend en ik hem uitgenodigd om aan te sluiten. De collega zou vanuit Zaventem de trein naar Leuven nemen en mijn vriend zou zijn collega ophalen in het station van Leuven en dan twee blue-bikes ontlenen om naar de abdij fietsen.

Ik had om 19u een tafel voor zeven personen gereserveerd in de Abdijmolen om daar allemaal samen te eten. Toen ik samen met Goofball en haar gezin bijschoof aan onze tafel, zaten mijn vriend en zijn collega al gezellig te genieten van een Belgisch biertje. De kennismaking verliep vlotjes. De twee zonen van Goofball schakelden moeiteloos over naar het Engels en charmeerden ons ganse gezelschap.

We deelden samen een heerlijke tapasschotel als voorgerecht en daarna genoot ik van de skrei met mosseltjes en garnaaltjes. Na het eten namen we afscheid van Goofball en haar gezin en gaven mijn vriend en ik zijn collega een rondleiding in de prachtige Abdij van Park.

IMG_0253

IMG_0263

IMG_0267

IMG_0270

IMG_0273

Na voor een tweede keer genoten te hebben van de sfeervol verlichte abdij, was het tijd om huiswaarts te keren. Ik wisselde mijn fiets in voor de elektrische blue-bike van mijn vriend en we waren in een zucht terug in hartje Leuven. De fiets is echt het ideale vervoersmiddel voor een bezoek aan de abdij.

Op ons appartement dronken we met onze Engelse gast nog een glaasje whisky alvorens op tijd in bed te duiken. De heren wilden zaterdagochtend immers vroeg opstaan om op tijd naar FOSDEM te vertrekken.

IMG_0275

David Claerbout in de Oude Melkerij

Na alweer een drukke werkdag trok ik deze avond samen met de grote baas en een collega richting Gaasbeek. Onze baas had opnieuw een jobstudent ingehuurd als chauffeur voor ons gezelschap. Echt wel een goed systeem. Zo heeft mijn baas de gelegenheid om te werken tijdens zijn verplaatsingen en bij events kan hij zonder problemen een glaasje drinken.

Wij waren met ons drieën uitgenodigd op een VIP-event in de Oude Melkerij in Gaasbeek. Robbrecht en Daem architecten transformeerden de voormalige melkerij tot een concertruimte en verblijfsgebouw. Zeer smaakvol gedaan met respect voor de originele constructie.

Wij maakten kennis met het werk van David Claerbout die momenteel volop werkt aan een nieuwe tentoonstelling in het Kasteel van Gaasbeek. De in de Oude Melkerij tentoongestelde werken deden me alvast reikhalzend uitkijkend naar de opening van de tentoonstelling in het kasteel.

IMG_0189

IMG_0190

IMG_0191

IMG_0192

IMG_0195

IMG_0196

IMG_0199

IMG_0202

Na de speeches werden we getrakteerd op een uitbreid kaas- en charcuteriebuffet. Wat een overdaad! Alleen jammer dat er op voorhand niet goed nagedacht was over de praktische organisatie van het buffet, waardoor er een onnodig lange wachtrij ontstond en de rij wachtenden in de veel te smalle gang bovendien gehinderd werd door de personen die terug kwamen van het buffet. Toen het buffet op zijn einde liep, had eindelijk iemand het verstand om beide mensenstromen van elkaar te scheiden door een deur te openen aan de andere kant van het buffet.

Enfin, niet dat ik klaag, want het buffet was werkelijk om duimen en vingers af te likken!

IMG_0204

IMG_0207

IMG_0209

En ik liep ter plekke zelfs een oud studiegenoot tegen het lijf die ik niet meer gezien had sinds ons afstuderen. Hij was nog even sympathiek als ik mij herinnerde, maar de jaren hadden duidelijk hun tol geëist. Best wel confronterend, want ongetwijfeld maakte hij zich dezelfde bedenking over mij. Het was alleszins een aangenaam gesprek.

Er stond ook nog een concert op het programma, maar omdat de timing van het event helemaal in het honderd was gelopen door de lange wachtrij bij het buffet, beslisten mijn collega en ik dat te skippen, want we wilden niet té laat thuis zijn. De jobstudent van onze baas bracht ons braaf met de bedrijfswagen naar Brussel-Zuid. Alwaar ik een lichte déjà vu had toen ik samen mijn collega door het lelijkste station van België wandelde, in afwachting van de aankomst van onze trein.

Ik nam in het station afscheid van mijn collega die naar Gent spoorde, terwijl ikzelf naar Leuven trok. Nagenietend van de fijne avond.

MIA’s in het Sportpaleis

Gisterenavond spoorde ik naar Antwerpen-centraal alwaar ik de tram naar het Sportpaleis nam voor de uitreiking van de MIA’s 2024. Ik had immers de eer en het genoegen mijn baas te mogen vergezellen als VIP. En jullie kennen mij, tegen een feestje met gratis champagne zeg ik nooit neen!

Het feest begon in de VIP-ruimte waar mijn glas champagne op magische wijze gevuld bleef (dankuwel vriendelijke ober). We kregen heerlijke hapjes aangeboden (helaas geen foto van genomen) en konden aan verschillende food stands kleine gerechtjes halen om onze honger te stillen. Mijn baas en ik hadden op voorhand een tafel toegewezen gekregen, maar al snel zwermden we steeds verder weg van onze toegewezen tafel. Er waren immers heel wat bekenden tussen de aanwezigen en dit soort feestjes zijn ideale netwerkmomenten.

IMG_0144

IMG_0145

IMG_0146

IMG_0148

Rond 20u werden wij vriendelijk verzocht om plaats te nemen aan de ons toegewezen tafel in de concertzaal van het Sportpaleis voor de eigenlijke show. En jawel, ook op deze tafel stond een fles champagne die in de loop van de show meerdere keren vervangen werd door een vol exemplaar. Ik maakte kennis met de andere genodigden aan onze tafel en liet de show een beetje over mij heen komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de Vlaamse muziekscène niet echt volg en dat de show niet echt is blijven hangen bij mij (kan ook aan al die champagne gelegen hebben). Dat neemt niet weg dat ik heel erg blij was met de girl power factor van deze editie. Dikke proficiat aan Eefje de Visser en Pommelien Thijs met hun trofeeën. Ik ken de muziek van beide dames niet echt, maar vond het wel leuk om te kunnen supporteren voor collega-blondine Pommelien, die ik wel wist te appreciëren in Knokke Off. Al vond ik het kapsel van Pommelien werkelijk verschrikkelijk en hetzelfde gold voor de eerste jurk die ze droeg. Des Goûts et des Couleurs… De jurk van Daphne Agten kon dan weer wel mijn goedkeuring wegdragen. Ook blij dat ik Average Rob en Omdat Het Kan live hun zomerhit On Met La Patate (Belgian Anthem) heb zien brengen.

IMG_0151

IMG_0155

IMG_0159

IMG_0166

IMG_0174

IMG_0179

Glints en Daan:

Adamo kreeg de lifetime achievement award:

Pommelien sloot de show in stijl af!

Na de show moest ik een beetje overhaast vertrekken, want ik wilde mijn laatste trein terug naar Leuven beslist niet missen. De afterparty in de Trix moest ik dus noodgedwongen aan mij laten voorbij gaan. Maar goed ook, want ik vrees dat ik de rest van de werkweek anders niet veel meer waard geweest zou zijn. 😉