Gisterenochtend spoorden mijn vriend en ik opnieuw naar Antwerpen voor een dagje musea bezoeken met zijn ouders. Naar goede gewoonte begonnen we onze uitstap met een lunch bij Nuoc Mam, waar we tijdens ons vorige bezoek aan Antwerpen heel lekker geluncht hadden. Ditmaal was het warm genoeg om op het terras te kunnen eten. Met dank aan het zalige lentezonnetje. We startten met Vietnamese loempia’s, dumplings en pannenkoekjes met eend. Om eens iets anders dan phở te nemen, ging ik voor de bun (een rijstnoedelsalade) met scampi. Echt superlekker! En natuurlijk dronken we daar een flesje bubbels bij.




Als eerste museum van de dag bezochten we het KMSKA, omdat we de ouders van mijn vriend graag wilden onderdompelen in de magische wereld van Hans Op de Beeck. En ja, het was voor mijn vriend en ik pas van vrijdag geleden dat we deze tentoonstelling bezochten, maar dat kon ons eerlijk gezegd niet deren. De vele details van de grijze beelden zorgden dat we meer dan genoeg hadden om naar te kijken.














Onze volgende bestemming was de Panamarenko-tentoonstelling in het M HKA. Ik had misschien net iets meer van deze tentoonstelling verwacht. Uiteindelijk werden er slechts een bescheiden aantal werken getoond. Al blijft Bing of the Ferro Lusto X natuurlijk een tot de verbeelding sprekend kunstwerk. De drang van Panamarenko om naar de sterren te reizen, is alleszins heel voelbaar doorheen gans de opstelling.







We pikten ook de tentoonstelling ‘De toestand is vloeibaar’ mee, waarvan sommige werken me aanspraken en andere dan weer helemaal niet. Maar dat is eigen aan dit soort hedendaagse kunst.



We sloten ons dagje musea kijken af met de bijzonder fascinerende tentoonstelling over het leven en werk van Lee Miller in het FOMU. Wat een vrouw! Als je haar biografie leest, lijkt het wel alsof ze drie levens geleid heeft in plaats van één. De tentoonstelling heeft mij alvast geprikkeld om binnenkort de film over haar leven met Kate Winslet in de hoofdrol te bekijken. Uiteraard werd ik het meest geraakt door haar werk als oorlogsfotograaf, maar ook haar liefdesleven was bijzonder boeiend. Pittige dame.







We sloten deze fijne en artistieke dag af met wat hapjes op het terras van de Wasbar. En dankzij de NMBS geraakten we vlotjes thuis!
