Mijn petekindje is twaalf!

Niet te geloven hoe snel de tijd vliegt! Twaalf. TWAALF! Volgend jaar gaat hij al naar het middelbaar! Slik!

Reden te meer om hem te verwennen met een fijn en lekker feestje met volledig zelf gemaakte pizza’s (yep, de papa van mijn petekindje maakte zelfs het deeg helemaal zelf). Het was zelfs warm genoeg om buiten te aperitieven. En al staat mijn petekindje nog steeds niet echt graag in de middelpunt van de belangstelling, ik zag hem genieten.

En naar goede gewoonte werd op het eind van de avond de fles limoncello boven gehaald.

IMG_1878

IMG_1880

IMG_1884

IMG_1896

IMG_1902

Krokussen in de Kruidtuin

Nog nagenietend ons ontbijtje wandelden mijn vriend en ik op deze mooie zonnige zondag naar de Kruidtuin om daar te genieten van het jaarlijks wederkerend spektakel van de bloeiende krokussen. Dit paarse bloementapijt is het eerste overtuigende teken dat de lente nu echt niet meer veraf is. Ik kijk alvast reikhalzend uit naar meer zonnige dagen zoals vandaag, liefst in combinatie met warmere temperaturen.

IMG_1193

IMG_1196

IMG_1197

IMG_1198

IMG_1199

IMG_1201

IMG_1202

IMG_1205

Rond een uur of twee was ons ontbijt eindelijk verteerd en trokken we naar Elisa voor een omeletje en een smoothie. Een fijne plek om op het gemak wat te relaxen op een zondagnamiddag.

IMG_1209

IMG_1211

En we sloten deze culinaire zondag af bij brasserie Van De Weyer. Een lekker stukje skrei met risotto en asperges vormden de perfecte afsluiter van deze gezellige dag met z’n tweetjes.

IMG_1229

Verjaardagsverwennerij

Technisch gezien verjaart mijn vriend pas volgend weekend, maar hey, dat kon ons niet deren om zijn verjaardag nu al te vieren in de fantastische privé-wellness van Oxygen-House in Kampenhout. Een flesje champagne (of twee), een sauna, een stoombad, een jacuzzi én een buitenzwembad zijn wat ons betreft het ideale recept voor een ontspannende avond. Heerlijk geslapen ook in de mooie loft. En het ontbijtje ‘s ochtends in onze badjassen was gewoon de kers op de taart.

Pure verwennerij!

IMG_1155

IMG_1156

IMG_1159

IMG_1162

IMG_1164

IMG_1165

IMG_1166

IMG_1167

IMG_1171

IMG_1172

IMG_1168

IMG_1174

IMG_1185

IMG_1189

Bruegheliaans pensioenfeest

Als een afdelingshoofd bij ons met pensioen gaat, dan zorgen wij voor een gepast afscheid. Als de man in kwestie dan nog bekend staat als liefhebber van het goede leven dan moet er niet lang naar een thema gezocht worden: een Breugelfestijn! Speciaal voor het feestvarken, zijn familie en genodigden werd er een mooie tafel gedekt.

Naar goede gewoonte kwam er wat belangrijk volk speechen, maar we moeten eerlijk zijn: de twee beste speeches van de avond kwamen van onze collega’s. Beide speeches zaten er boenk op qua beschrijving van de persoonlijkheid van onze afscheidnemende collega. De eerste was een bloemlezing van veel gehoorde uitspraken van onze collega en de tweede een heuse laudatio met een kwinkslag. Echt onder de indruk van het speechtalent van mijn collega’s. En ik merkte dat de bijna gepensioneerde oprecht geëmotioneerd was.

De rest van de avond genoten we van de culinaire overdaad. Helaas was er door de treinstaking (diepe zucht) minder volk dan verwacht en bleef er heel veel eten over. Geen erg, onze slimme collega’s van het organiserende team hadden voor bakjes gezorgd, zodat wie dat wilde wat voedseloverschotten mee naar huis kon nemen.

En zo kwam het dat ik deze avond samen met een collega op de trein zat met een bakje pensen en een bakje met balletjes met krieken. Weet ik weer wat te eten, morgen. 😉

IMG_1078

IMG_1084

IMG_1085

IMG_1087

IMG_1106

Lunch bij Le Cor de Chasse, kaasfondue en spelletjes – 15 februari 2025

Na de uitspattingen van gisteren zo lang in bed blijven liggen dat het niet meer de moeite was om nog te ontbijten. 😉 Want voor de lunch hadden we voor onze groep van veertien personen een reservatie bij Le Cor de Chasse in Wéris. Het bleek nog een heel gedoe om die reservatie vast te krijgen, want normaal accepteerden ze geen reservaties voor grotere groepen. Gelukkig slaagde één van de vriendinnen van onze jarige (een advocate uiteraard) erin het personeel te overtuigen onze groep te ontvangen.

IMG_0750

En amai, wat een geweldige lunch was dat! We zaten aan twee lange tafels in een aparte ruimte waardoor we de rest van de klanten niet konden storen. De ruimte was voorzien van een prachtige houtkachel die zo goed werkte dat de temperaturen op een bepaald moment bijna tropisch waren. Als aperitief dronk ik een mocktail met kombucha en appel, die werkelijk uitstekend was. En ook de rest van de maaltijd was een culinair hoogstandje. Wat een verwennerij!

IMG_0753

IMG_0754

IMG_0755

IMG_0757

IMG_0763

IMG_0764

IMG_0767

IMG_0768

IMG_0771

IMG_0778

IMG_0781

IMG_0784

IMG_0786

IMG_0789

IMG_0790

Na deze bijzonder uitgebreid lunch maakten we een klein uitstapje naar de megalieten van Wéris. Alwaar we omstaanders vroegen om een foto van onze groep te maken. Een mooie herinnering!

IMG_0824

Het hele gezelschap keerde terug naar vakantiehuis Manoir du Notaire. En mijn vriend en ik besloten een korte wandeling in Érezée te maken om te genieten van de frisse winterlucht en al dat eten wat te laten te zakken.

IMG_0829

IMG_0830

IMG_0831

IMG_0833

IMG_0834

Want ‘s avonds ging het feest onverminderd door. Onze gastheer trakteerde op kaasfondue voor het ganse gezelschap, inclusief twee zwangere dames waarvoor hij gepasteuriseerde kaas had voorzien. Amai, dat smaakte! Bij de kaas dronken we crémant en Franse wijn uit Bordeaux.

IMG_0857

IMG_0862

Na de kaasfondue speelden we spelletjes. Hét spel van de avond was “De Drie Rondes”. Bij dat spel schrijft iedereen een drietal namen op papiertjes (bekende mensen, fictieve figuren, vrienden,…). Die namen gaan vervolgens in een kom en moeten door de aanwezigen geraden worden. Wij deelden ons voor het spel op in vier groepen. In de eerste ronde kreeg iedereen een halve minuut om de persoon op het briefje dat hij of zij getrokken had te omschrijven, in de tweede ronde moest je de persoon op het briefje uitbeelden en de derde ronde mocht je enkel één woord gebruiken om jouw ploeg de persoon te laten raden.

Doordat de namen elke ronde terug komen, weet je op den duur welke namen er nog in de kom zitten en wordt het raden makkelijker. Ik vond het een heel vermakelijk spel, maar laat ons zeggen dat door de alcoholcomsumptie de gemoederen nogal hoog opliepen. Dé quote van de avond was alleszins: “Studio SPATIE honderd”. Hi-la-risch!

IMG_0873

600 jaar KU Leuven

Mijn vriend en ik waren net op tijd terug van het verjaardagsweekend van onze kameraad om nog een streepje mee te pikken van het feestweekend van de KU Leuven. 600 jaar oud, dat verdient uiteraard een feestje. Al moet ik eerlijk gezegd bekennen dat het lichtkunstwerk op het Ladeuzeplein mij niet echt omvergeblazen heeft. Ik heb in het verleden betere variaties gezien op dit thema. En het idee om iedereen de gelegenheid te geven om een zin of een paar woorden te projecteren op de gevel van de universiteitsbibliotheek mag dan wel charmant zijn, hoogstaande poëzie leverde dit niet op.

Gelukkig kon een lekker noedelsoepje van Umamido de teleurstelling iet of wat doen vergeten.

IMG_0953

IMG_0958

IMG_0962

IMG_0966

IMG_0970

IMG_0971

IMG_0977

IMG_0979

IMG_0980

IMG_0983

Kick-off van het verjaardagsweekend in Érezée – 14 februari 2025

Deze Valentijnsvrijdag om 16u stipt mijn laptop dichtgeklapt om op tijd te vertrekken om de dertigste verjaardag van onze kameraad wijnkenner vieren in Érezée en omgeving. Onze kameraad en zijn verloofde waren zo vriendelijk om ons een lift aan te bieden naar vakantiehuis Manoir du Notaire, want een nieuwe voordeur, dat verdient een gans weekend om te vieren, nietwaar? Ik had minstens tien keer gevraagd of ze wel zeker waren en of ze dan niet te weinig plaats in hun auto zouden hebben. Neen, neen, ze waren zeker, plaats genoeg. Uiteindelijk hadden ze dus wel degelijk plaats te weinig en moest het proviand voor het geplande culinaire weekend over nog twee andere wagens verdeeld worden. Mijn vriend en ik apprecieerden het gebaar van onze vrienden alleszins enorm, want zo spaarden we de kosten van een cambio uit.

Volgens planning arriveerden wij als eersten in het vakantiehuis. En amai, de statige voormalige notariswoning was een heus pareltje. Met een moderne keuken, een bijkeuken, een prachtige leefruimte, een salon en een heuse speelkamer. We keken onze ogen uit! We laadden al het proviand uit de wagen en begonnen aan de voorbereidingen voor het aperitief met crèmant en hapjes. Een verjaardag vier je met bubbels!

IMG_0686

IMG_0688

IMG_0689

IMG_0692

IMG_0695

IMG_0701

IMG_0708

IMG_0713

IMG_0720

Terwijl de gasten één voor één binnen druppelden maakten we kennis met elkaar en begonnen we aan de voorbereidingen voor de maaltijd. Eén van de gasten had een gepersonaliseerd rood-wit geblokt tafelkleed gemaakt voor de jarige. Perfect in thema voor deze Italiaanse avond. We startten met tomaat mozarella, gevolgd door heerlijke lasagne. Eerlijk, de tiramisu als nagerecht had voor mij niet meer gehoeven, maar uit beleefdheid deelde ik een portie met mijn vriend. Bij deze klassieke Italiaanse maaltijd dronken we een paar flesjes uitstekende Barbera d’Alba.

IMG_0736

IMG_0737

IMG_0747

Door de wijn en de goede sfeer tussen de gasten kroop ik iet of wat te laat in bed. Zorgen voor mogen, zullen we maar zeggen!

Casanova danst – Soirée Masquée in Alden Biesen

Voor het tweede jaar op rij hadden mijn vriend en ik een uitnodiging voor het gemaskerd bal in Alden Biesen op zak. Voor deze bijzondere gelegenheid dosten we ons uit in prachtige Venetiaanse kostuums, want hoe vaak heeft een mens de kans om in historisch geïnspireerde kostuums rond te lopen? Dat we mochten gebruik maken van de hotelfaciliteiten in Alden Biesen was een bijkomend pluspunt.

IMG_0477

IMG_0479

IMG_0480

Omdat feesten op een lege maag maar niks is, trokken mijn vriend en ik op voorhand naar de Brasserie in Bilzen. Het eten was niet slecht, maar ik denk dat ik volgende keer toch opnieuw voor restaurant Nif zal kiezen.

IMG_0483

IMG_0484

IMG_0502

Terug in onze kamer trokken we onze kostuums van Kostuum en Karamel aan en schreden we vervolgens zo elegant mogelijk naar de feestlocatie. De avond vloog letterlijk voorbij. We deden mee aan de dansworkshop en met nog een beetje extra oefening denk ik echt dat we de beide aangeleerde dansen goed onder de knie zouden krijgen. We bewonderden de prachtige kostuums van de andere gasten, dronken een glaasje en kwamen er dit jaar zelfs niet toe om in het casino te spelen. Toen we een gokje wilden wagen, was de crew net bezig met de opruim. Ik draaide nog heel snel aan een soort rad van fortuin, maar dit spel wist me niet echt te boeien.

IMG_0507

IMG_0572

IMG_0574

Natuurlijk sloten we de avond af op de dansvloer! Ik kijk al uit naar de editie van volgend jaar!

IMG_0604

MIA’s in het Sportpaleis

Gisterenavond spoorde ik naar Antwerpen-centraal alwaar ik de tram naar het Sportpaleis nam voor de uitreiking van de MIA’s 2024. Ik had immers de eer en het genoegen mijn baas te mogen vergezellen als VIP. En jullie kennen mij, tegen een feestje met gratis champagne zeg ik nooit neen!

Het feest begon in de VIP-ruimte waar mijn glas champagne op magische wijze gevuld bleef (dankuwel vriendelijke ober). We kregen heerlijke hapjes aangeboden (helaas geen foto van genomen) en konden aan verschillende food stands kleine gerechtjes halen om onze honger te stillen. Mijn baas en ik hadden op voorhand een tafel toegewezen gekregen, maar al snel zwermden we steeds verder weg van onze toegewezen tafel. Er waren immers heel wat bekenden tussen de aanwezigen en dit soort feestjes zijn ideale netwerkmomenten.

IMG_0144

IMG_0145

IMG_0146

IMG_0148

Rond 20u werden wij vriendelijk verzocht om plaats te nemen aan de ons toegewezen tafel in de concertzaal van het Sportpaleis voor de eigenlijke show. En jawel, ook op deze tafel stond een fles champagne die in de loop van de show meerdere keren vervangen werd door een vol exemplaar. Ik maakte kennis met de andere genodigden aan onze tafel en liet de show een beetje over mij heen komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de Vlaamse muziekscène niet echt volg en dat de show niet echt is blijven hangen bij mij (kan ook aan al die champagne gelegen hebben). Dat neemt niet weg dat ik heel erg blij was met de girl power factor van deze editie. Dikke proficiat aan Eefje de Visser en Pommelien Thijs met hun trofeeën. Ik ken de muziek van beide dames niet echt, maar vond het wel leuk om te kunnen supporteren voor collega-blondine Pommelien, die ik wel wist te appreciëren in Knokke Off. Al vond ik het kapsel van Pommelien werkelijk verschrikkelijk en hetzelfde gold voor de eerste jurk die ze droeg. Des Goûts et des Couleurs… De jurk van Daphne Agten kon dan weer wel mijn goedkeuring wegdragen. Ook blij dat ik Average Rob en Omdat Het Kan live hun zomerhit On Met La Patate (Belgian Anthem) heb zien brengen.

IMG_0151

IMG_0155

IMG_0159

IMG_0166

IMG_0174

IMG_0179

Glints en Daan:

Adamo kreeg de lifetime achievement award:

Pommelien sloot de show in stijl af!

Na de show moest ik een beetje overhaast vertrekken, want ik wilde mijn laatste trein terug naar Leuven beslist niet missen. De afterparty in de Trix moest ik dus noodgedwongen aan mij laten voorbij gaan. Maar goed ook, want ik vrees dat ik de rest van de werkweek anders niet veel meer waard geweest zou zijn. 😉

Indicator-apero

Tweede keer goeie keer. De eerste poging om onze indicator-apero te organiseren in december viel in het water wegens ziekte van de gastheer, maar kijk, uitstel is geen afstel! En nu vragen jullie je ongetwijfeld af wat in godsnaam een indicator-apero is. Wel, een tijd geleden rondden wij succesvol een project af om meetbare indicatoren te definiëren voor de doelstellingen van ons bedrijf. Dat verdiende een feestje volgens de projectmedewerkers en op dat feestje kon ik, als sponsor van het project, natuurlijk niet ontbreken.

Om op de feestlocatie te geraken, een prachtig appartement met hoge plafonds in een bijzonder statig gebouw in Sint-Gilis, nam ik vanuit Brussel-Noord de tram. Ik was een goed half uur onderweg, maar ik vond het appartement gelukkig zonder problemen. Ik was een uur20 later dan de andere feestvierders, omdat ik nog tot na 18u had vergaderd. Gelukkig had ik ‘s middags een goeie ingeving gekregen en mijn twee flessen champagne al meegegeven aan de organisator van het feestje. Anders hadden mijn collega’s geen aperitief gehad. 😉

Ik sloot met graagte aan bij het aperitief en bewonderde ondertussen het zeer stijlvol ingerichte appartement van mijn collega’s (het was duidelijk dat één van de bewoners een architect was). Vervolgens werden we op een uitstekend, met liefde bereid vegetarisch hoofdgerecht getrakteerd. Gevolgd door een dessert klaargemaakt door twee andere collega’s: een heerlijke moelleux met vanille-ijs. Daar zeg ik geen neen tegen!

IMG_9955

IMG_9956

IMG_9959

IMG_9964

Samen met mijn Leuvense collega nam ik de tram terug naar Brussel-Zuid. Alwaar we wat doelloos ronddwaalden in het ongezelligste station van België, omdat we moesten wachten op de eerstvolgende trein naar Leuven. Kwestie van toch in de buurt te komen van mijn tienduizend stappen per dag!