Dagdisco: Après-ski!

De eerste keer in ons leven dat mijn vriend en ik uitgenodigd waren voor een verjaardagsfeestje met als thema après-ski! Zo kwam mijn dikke muts met pompom gekocht op de Leuvense kerstmarkt nog eens van pas. Het idee om moonboots te gaan kopen, had ik toch maar laten varen. 😉 Ik wist niet goed wat ik me bij een dagdisco moest voorstellen, maar het klonk alsof er veel ambiance zou zijn en daar ben ik altijd wel voor te vinden.

Mijn vriend en ik hadden op culinair vlak alvast hoge verwachtingen, want onze kameraad wijnkenner is een Bourgondiër pur sang. En jawel, we werden niet teleurgesteld. Na te moeten kloppen (want de bel deed het niet) werden we vriendelijk binnen gelaten en meteen door het rijhuis naar de kleine, maar gezellige stadstuin geleid. Onze kameraad had een partytent opgezet en een vuurkorf aangestoken. We kregen meteen een glas champagne in onze hand geduwd en waren vertrokken voor een supergeweldige namiddag/avond.

Buiten onze gastheer en gastvrouw kenden mijn vriend en ik niemand, maar mijn vriend raakte meteen al aan de praat met de vader van de gastvrouw, een zeer sympathieke Nederlander die ons tal van reistips wist te bezorgen en tot nu toe een behoorlijk interessante carrière achter de rug had. De rest van de avond waren ze niet meer van elkaar weg te slaan. 😉 Ik praatte met collega’s en vrienden van onze kameraad en genoot van het overvloedige lekkers dat we aangeboden kregen. Culinaire tip van de dag: kaas smelten op de vuurkorf en vervolgens over de nacho’s gieten. Heaven!

IMG_0432

IMG_0436

Een superfeestje met maar twee nadelen: een lichte kater de dag nadien en kleren die helemaal doordrongen waren van de geur van het houtvuur. Onze wasmachine is vandaag al goed gebruik geweest. But I would do it all again!

Meanderswandeling in Rotselaar en champagnerijk verjaardagsfeestje

Onze vriend was zo vriendelijk om mijn vriend en mij met de wagen te komen ophalen in Leuven voor zijn eigen verjaardagsfeestje. ‘t Is een held! We hadden om samen te gaan wandelen in Rotselaar om de eetlust op te wekken.  Na een kleine omweg doorheen de smalle wegjes van villawijk Heikant, met dank aan Waze, slaagden we er uiteindelijk in de kerk van Heikant te vinden, waar de vrouw van onze vriend en hun twee jongens ons opwachtten. We trokken onze wandelschoenen aan en genoten samen van de Meanderswandeling. Het weer was ons goed gezind en we genoten van de frisse buitenlucht.

IMG_9959

IMG_9962

Bijzonder ontdekking in het bos:

IMG_9964

De plas van Rotselaar:

IMG_9966

De prachtige Donjon Ter Heyden lag er bijzonder fotogeniek bij en ik moest me inhouden om geen twintig foto’s uit zoveel mogelijk verschillende hoeken te nemen.

IMG_9970

IMG_9973

IMG_9975

IMG_9978

IMG_9980

Na deze fijne wandeling was het tijd voor het aperitief. Noblesse oblige! Ter ere van de verjaardag van onze vriend kraakten we één van de champagneflessen uit het degustatiepakket dat we kochten op een mooie zomeravond. En omdat eentje geentje is, opende onze vriend nog een tweede flesje.

IMG_9988

IMG_9994

Vervolgens konden we genieten van de kookkunsten van onze vrienden. We startten met een variatie van Pascale Naessens op een klassieke tomaat garnaal. Voor mij meteen al een schot in de roos, want ik ben een gigantische fan van tomaat garnaal. En daarbij dronken we uiteraard een lekker glaasje witte wijn.

IMG_0002

IMG_0003

Voor het hoofdgerecht had onze vriend gebraad in de oven gemaakt. Amai, zo lekker! Perfect gebakken en vergezeld van heerlijke groentjes.

IMG_0014

En we hadden nog net een gaatje voor het dessert!

IMG_0016

Een werkelijk perfecte avond. Alleen een beetje jammer van die uitnodiging voor de Kastaars! die samenviel met dit feestje, maar de vriendschap gaat altijd voor, he!

10 jaar Mediawijs!

En we feesten vrolijk verder deze eerste maand van het jaar 2023. Deze avond was ik te gast in Plein Publiek om samen met talrijke andere genodigden te toasten op tien jaar Mediawijs. Ik denk trouwens dat het met al die dickpics die de aangevraagd ronde doen, tiktok trends waaraan onze kinderen en jongeren blootgesteld worden en al dat fake news waarover heroïsche discussies rond de feestdis gehouden worden, nu meer dan ooit essentieel is om in te zetten op de mediawijsheid van iedereen, van jong tot oud. Dus knap dat Mediawijs al tien jaar lang hierin de leiding neemt.

We startten met een drankje en werden vervolgens naar een ruimte met een 360 graden projectie gebracht voor enkele interessante paneldiscussies, in goede banen geleid door Riadh Bahri, wiens stijl ik toch net iets té informeel vond voor dit evenement. Niet dat ik een grapje zo nu en dan niet kan smaken, maar hij ging soms wat over de schreef door zijn tussenkomsten te veel op zichzelf te betrekken. Een presentator moet ten dienste staan van de geïnterviewden. En die gimmick om aan alle sprekers hun schoenmaat te vragen, werd al snel afgezaagd. Sorry, Riadh! Denk dat hij met zijn hoofd nog iets te veel in Thaise vakantiesferen vertoefde. 😉

IMG_9878

IMG_9880

IMG_9885

Na de panelgesprekken en de mooie nieuwjaarsbrief van Mediawijs was het tijd om de inwendige mens te versterken. Ik genoot van de fijne gesprekken (tof ook om een oud-collega tegen het lijf te lopen die ik sinds de coronacrisis niet meer gezien had) en de lekkere, op Libanees streetfood geïnspireerde, gerechtjes. Falafel for the win!

IMG_9889

IMG_9894

IMG_9895

Daarna was het tijd voor de uitreiking van de Mediawijs Awards. Een mooie gelegenheid om wat mediawijze initiatieven in de bloemetjes te zetten. Dat applaus voor de winnaars was welverdiend!

IMG_9897

IMG_9900

IMG_9901

IMG_9906

IMG_9908

IMG_9910

Vervolgens dacht ik het bij één afsluitend drankje te houden en daarna naar huis te trekken, maar de oud-collega had net haar trein, die maar één keer per uur reed, gemist en de DJ was zo’n leuke muziek aan het spelen. Dus dacht ik: screw it! En gooiden we samen de beentjes los op de dansvloer. Ten slotte wordt Mediawijs maar één keer tien jaar, he!

Yet another sushi birthday dinner

Onder het motto: een verjaardag kan je nooit genoeg vieren! En sushi smaakt altijd! Goofball and family hadden zelfs speciaal voor de gelegenheid hun gezellige leefruimte versierd! (Hun oudste zoon was nog niet lang geleden zelf verjaard.)

IMG_4209

De kat des huizes, Rodin, blijft maar groeien. Waar zal dat eindigen!

IMG_4214

We startten de maaltijd met een glaasje champagne, want aja, bubbels horen bij een verjaardag he. En het vervolg laat zich raden: a pleasant evening was had by all. Met dank aan Kintsugi sushi en Deliveroo.

IMG_4216

IMG_4217

50 jaar Destelheide

Doordat de collega die mij en een andere collega met de wagen zou ophalen aan het station van Halle noodgedwongen moest afhaken wegens ziekte, moesten we onze plannen last minute wijzigen. Gelukkig vond mijn collega iemand anders bereid om ons op te halen aan het station van Buizingen, anders waren we wellicht nooit in Destelheide geraakt voor het verjaardagsfeestje ter ere van hun vijftigjarig bestaan. Mooie plek, Destelheide, maar berucht om wille van de moeilijke bereikbaarheid met het openbaar vervoer.

Dat Destelheide veel vrienden heeft, moge duidelijk zijn. Er was massaal veel bekend volk op deze druilerige oktoberavond afgezakt naar het pittoreske Dworp voor dit feest, dat helaas met meer dan een half uur vertraging startte wegens de laattijdige aankomst van één van de eregasten.

Wat volgde was een cultureel hoogstaande avond met goeie (en korte) speeches, een filmpje over de bijzondere architectuur, een gedicht opgedragen aan Destelheide, twee toffe presentatoren en fenomenale muzikale intermezzo’s van Astrid Stockman en Philip Catherine (een werkelijk fantastische jazzmuzikant die mij tot op heden onbekend was, wegens niet echt een jazzliefhebber). Ik laat jullie graag meegenieten van al dat moois dat ik vanop een ereplaats op de eerste rij kon meevolgen.

IMG_4092

IMG_4094

IMG_4097

IMG_4104

IMG_4110

IMG_4126

Het programma was geweldig, maar een beetje aan de lange kant (natuurlijk was de avond ook te laat gestart). De receptie begon hierdoor pas om 22u en zowel mijn collega als ikzelf hadden nog geen avondmaal gehad. Jullie kunnen je voorstellen dat die hapjes en dat stuk verjaardagstaart alvast erg naar waarde gesmaakt werden! Er is zelfs geen beeldmateriaal om dit te illustreren. 😉 Uiteindelijk namen we na veel fijne babbels de laatste trein om 23.13u vanuit Buizingen terug naar Leuven.

Van harte gefeliciteerd, Destelheide! Op naar de volgende vijftig jaar!

Fashionably late

Zaterdagnamiddag, mijn vriend en ik stonden net op het punt de trein naar Antwerpen te nemen voor het verjaardagsfeestje van mijn jongste achternichtje (dochter van mijn jongste neef langs moeders kant), ging de telefoon. De zus van mijn vriend belde om te zeggen dat haar jongste dochter positief getest had op COVID-19. Een week eerder hadden we nog samen gevierd ter ere van de communie van de twee zussen van ons besmette nichtje. Beetje vervelend als je net van plan bent naar een feest te gaan met heel veel kleine kinderen en heel veel oude mensen en al een paar dagen last hebt van een verkoudheid. Niets waarover we ons eerder zorgen hadden gemaakt, maar in dit geval namen we toch het zekere voor het onzekere. Mijn vriend haastte zich naar de apotheker om een sneltest en een dik kwartier later konden we opgelucht adem halen: allebei negatief. Natuurlijk is zo’n sneltest geen honderd procent garantie dat je virusvrij bent, maar het is wel een goede indicatie.

IMG_3906

Spijtig genoeg hadden we ondertussen de snelle trein naar Antwerpen die over de luchthaven gaat gemist en moesten we de boemel nemen, waardoor we nog extra vertraging opliepen. In Antwerpen-Centraal namen we een blue-bike uit de fietsenrekken en spoedden we ons zo snel we konden naar de scoutslokalen van Merksem. Helaas ligt gans Antwerpen open door wegenwerken allerhande en leek onze fietstocht soms meer op een veldrit. Al een geluk dat het niet geregend had.

Bijna twee uur te laat konden we eindelijk de jarige feliciteren, die duidelijk niet echt onder de indruk was van het feit dat ze één jaar oud werd. Alleen de taart gunde ze een blik waardig. En samen met mij op de foto gaan, zinde haar al helemaal niet.

Al snel bleek trouwens dat mijn vriend en ik zelfs niet de laatste gasten waren, mijn andere neef met zijn gezin waren nóg later. De rest van de namiddag genoten we van fijne babbels in de warme oktoberzon. We bleven plakken tot het feest gedaan was en hielpen het feestcomité met opruimen.  Na afscheid genomen te hebben, sprongen we opnieuw op de fiets naar Antwerpen-Centraal. Ditmaal namen we een omweg om de wegenwerken te vermijden.

IMG_3912

Buiten wat pannenkoeken als vieruurtje hadden mijn vriend en ik die dag niet veel gegeten, dus besloten we samen te dineren in de Chinese wijk van Antwerpen. We belandden bij Phở Viet, een eenvoudig restaurant dat Vietnamese streetfood tegen zeer betaalbare prijzen serveert. Ik smulde van mijn Phở Satay en mijn vriend ging voor de eendenfilet. Als dessert probeerde ik een traditioneel Vietnamees dessert: Chè Ba Màu, beter bekend als three colour dessert. Het dessert deed me wat denken aan de shaved ice desserts in Singapore. Slecht was het zeker niet, maar op het vlak van desserts gaat er toch weinig boven een klassieke chocomousse, tiramisu of een crème brûlée.

IMG_3953

Vuurkorven en oesters

Een dikke twee maanden na het verjaardagsfeestje van onze vriend in Wijgmaal, deden we dit nog eens over voor zijn lieftallige vrouw. Toegegeven, we hadden gehoopt dat de zomerse temperaturen van de werkweek zich dit weekend zouden verder zetten, maar helaas, de aprilse grillen lieten zich in volle hevigheid gelden. Dus trok ik opnieuw mijn dikke winterjas en bijhorende sneeuwbotten aan om te genieten van de gezelligheid in de tuin van onze vrienden. Naar goede gewoonte zorgden mijn vriend en ik voor de oesters, want ja, onze vriendin is een liefhebber. En ze verdient het om op haar verjaardag in de watten gelegd te worden.

Wat deze gelegenheid extra speciaal maakte, was het feit dat onze vrienden een paar dagen voor dit verjaardagsfeestje na een grondige renovatie opnieuw in hun huis getrokken waren. De leefruimte, zithoek en open keuken hadden een total make-over gekregen en het resultaat was bijzonder indrukwekkend! Door de herinrichting leek de oorspronkelijke ruimte veel groter en de lichtkoepel zorgde voor veel licht, ook in het achterste gedeelte van de ruimte. En ja, sommige zaken waren nog niet volledig afgewerkt en de deur naar de hal ontbrak nog, maar hey, een verbouwing die min of meer op schema eindigt, dat is in mijn persoonlijke ervaring een mirakel.

Onze vriend en vriendin waren alleszins opgelucht dat ze weer in hun eigen huis konden wonen. Sinds Valentijn verbleven ze immers met hun twee zonen op een klein appartementje in Kessel-Lo en ondanks het feit dat dit een prima tijdelijke oplossing was, liepen ze op den duur met twee thuiswerkende ouders en twee actieve jongens daar tegen de muren op.

Onze vriend haalde alleszins het onderste uit de kan om zijn vrouw te verwennen met heerlijke hapjes (die ik niet allemaal fotografeerde, helaas) en als afsluiter nacho’s op de barbecue. Al hoeft het voor mij allemaal niet zo fancy te zijn. Met wat rauwe oestertjes met citroen en vodka ben ik al lang tevreden. 😉

IMG_7235

IMG_7237

IMG_7238

Last night’s birthday dinner

De oesters hadden we vrijdag al soldaat gemaakt, kwestie van geen voedselvergiftiging te riskeren, maar dat nam niet weg dat mijn vriend en ik met zijn tweetjes genoten van het uitstekende menu van Convento Wijnbistro. En ja, daar hoorde een lekker flesje Chardonnay bij.

Huisgebakken dille-sodabrood, gerookte zalm ‘Zalmrokerij Wauters‘, remoulade knolselder:

IMG_6484

Deconstructie van kalfsblanquet, millefeuille van aardappel:

IMG_6490

IMG_6493

Pastinaak, vanille, rode vruchten:

IMG_6494

IMG_6486

We sloten deze feestelijke avond af met een aflevering van Peaky Blinders, een serie die al wat jaren meegaat, maar die we pas onlangs ontdekt hebben.