Wildfestival in de Faculty Club

Toen de uitnodiging in mijn mailbox viel voor het jaarlijkse wildfestival in de Faculty Club, wist ik het meteen: dé ideale gelegenheid om samen met mijn broer en zijn vriendin mijn verjaardag te vieren. Even gepolst of ze het zagen zitten en voilà, snel een tafel voor vier gereserveerd. Het werd een fijne avond in een prachtig kader, al moet ik eerlijk zeggen dat ik het menu vorig jaar beter vond. Nu vond ik de stoverij van hert wat aan de taaie kant.

Aperitief met hapjes van de chef – Champagne de Castellane:

IMG_1628

IMG_1630

Coquilles met warme salade van linzen, lardo en schuim van karnemelk – Adulation, California Chardonnay 2021, VS:

IMG_1632

Stoverij van hert met graanmosterd en spruitjes – Weingut Triebaumer, Ruster DAC Zweigelt 2021, Oostenrijk:

IMG_1635

Hazenrug, rode kool, chiconette, pomme dauphine en pepersaus – Château Romefort, Haut-Médoc AC 2018, Frankrijk:

IMG_1637

Cremeux van gianduja chocolade en kastanje, biscuit, roomijs van witte chocolade en gember, gel van veenbes – Serre Romani, Maury AOP 2020, Frankrijk:

IMG_1639

Zoetigheden bij de koffie of thee:

IMG_1640

Op stap in Brussel en Leuven!

Na ons succesvol uitstapje naar het Worlds Collide concert in Paleis 12, gingen de vriendin van mijn broertje en ik voor een heruitgave. Zonder concert dit keer, wel te verstaan. De vriendin van mijn broertje wachtte me, net zoals de vorige keer, op in de koffiebar van mijn werk en we trokken samen naar La Pharmacie Anglaise om te genieten van een cocktail in deze prachtige oude apotheek met authentieke houten kasten gevuld met allerlei rariteiten, waaronder opgezette dieren en dieren op sterk water. Ik bestelde de de crantucky mulligan (Maker’s Mark, Amaro Di Angostura, Pimento Dram, Cranberry Cordial) en mijn gezelschap vroeg de barman haar een fruitige cocktail met rum te maken. Beide cocktails waren uitstekend. Nog altijd blij dat mijn collega me deze bar heeft leren kennen.

IMG_0217

IMG_0219

Na dit uitstekende, zij het ietwat prijzige, aperitief wandelden we een paar meter verder naar Victor Bozar café. In het stijlvolle interieur ontworpen door Robbrecht & Daem genoten we van onze gerechten en natuurlijk dronken we daarbij een glaasje wijn.

Catch of the day:

IMG_0228

Tataki van tonijn, gesauteerde groenten, sriracha saus:

IMG_0229

Na de maaltijd besloten we onze avond verder te zetten in Leuven, want de vriendin van mijn broertje zou van daaruit de trein naar Limburg nemen. De NMBS bracht ons van Brussel naar Leuven, alwaar mijn vriend zich bij ons gezelschap voegde. We nestelden ons aan een gezellig tafel bij Brasserie Van De Weyer en aten nog een dessertje. Full disclore: de vriendin van mijn broertje at twee happen van deze heerlijke sabayon en mijn vriend nul. Geen erg: meer sabayon voor mij!

IMG_0242

Uiteraard waren er weer problemen met de treinen. Waar de vertraging van de voorlaatste trein naar Limburg eerst een vijftal minuten bedroeg, zagen we de minuten stelselmatig oplopen. Ondertussen waren we de allerlaatste klanten in Brasserie Van de Weyer en het personeel maakte ons vriendelijk duidelijk dat ze wilden afsluiten. Dan maar verkast naar Café Sport, waar altijd volk zit. Helaas hadden ze daar geen warm water om thee te zetten. Noodgedwongen moest ik dus nog een cava bestellen. Het leven kan hard zijn. 😉

Uiteindelijk vertrok de voorlaatste trein naar Limburg met ongeveer veertig (!) minuten vertraging. We zorgden dat de vriendin van mijn broertje veilig op de juiste trein terecht kwam en keerden na een fijne avond terug naar ons appartementje.

Le Chameau s’en fout

Na de gemengde reacties op ons avondje uit bij Oh, my Kimchi!, namen we het zekere voor het onzekere en reserveerden we een tafeltje voor ons gezelschap van zes personen bij vaste culinaire waarde Le Chameau s’en fout. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat mijn laatste bezoek aan Le Chameau s’en fout ondertussen al van meer dan tien jaar geleden dateerde. Niet omdat het er toen niet lekekr was, maar gewoon omdat er nooit een tafeltje vrij was op het moment dat ik zocht naar een plek om samen te eten. Maar de reservatieskills van onze vrienden zijn duidelijk beter dan die van mij, want zij slaagden er wel in een tafeltje te bemachtigen.

Alvorens aan onze culinaire ontdekkingsreis te beginnen, nodigden we onze vrienden graag uit op ons appartementje voor een aperitiefje. We haalden voor de gelegenheid onze rosé champagne en een lekkere fles witte wijn uit de koelkast. Een goed begin van de avond!

Rond kwart na zeven vertrokken we naar Le Chameau s’en fout. De fietsers reden vooruit en wij kwamen te voet achterna met ons groepje van vier. We waren nog niet ver gevorderd in de Diestsestraat, toen ik me opeens bedacht dat ik een tweede fles rosé champagne in de diepvries gestoken had om deze sneller te laten koelen. Meteen flitsten voor mijn geestesoog beelden van een ontplofte fles champagne. Doodzonde… Mijn vriend was zo vriendelijk zich op te offeren en maakte rechtsomkeert om de fles van een gewisse ontploffing te redden.

Met ons groepje van drie wandelden we op het gemak verder tot we aan de zaak Kebab Leuven enig tumult gewaar werden. Een op hol geslagen manskerel was keiluid aan het brullen en had het interieur van de zaak kort en klein geslagen. Vervolgens ging hij op straat een soort schijngevecht aan met een iets oudere man, duidelijk een bekende van hem. De vechtlustige trok zijn t-shirt uit, daarmee een flink horecagezwel ontblotend, en maakte schaduwboksbewegingen naar de oudere man.

Ik greep meteen mijn telefoon om de politie van Leuven te bellen. Terwijl ik aan het bellen was, kwam de dolgeslagen vent mijn richting uit en maakte hij schaduwboksbewegingen in mijn richting. Ik deed een paar stappen achteruit om de afstand tussen ons te vergroten en gedroeg mij, nog steeds aan de telefoon met politie Leuven, ijzig kalm. Tegelijkertijd was ik klaar om te vluchten indien nodig, maar ik voelde dat de vent niet echt een fysieke bedreiging voor mij vormde. De politie bevestigde dat ze op de hoogte waren van de situatie en dat interventie onderweg was. Wellicht zal één van de klanten van café Marengo, dat zich vlak naast Kebab Leuven bevindt, gebeld hebben.

Onze twee vrienden en ik bleven uiteraard niet plakken om te zien hoe dit alles zou aflopen, maar we zagen wel hoe de dolgedraaide kerel de deur van Kebab Leuven zo hard achter zich dicht trok dat het glas in de ruit verbrijzelde. Indrukwekkend. Ik stuurde snel een bericht naar mijn vriend dat hij best een omweg maakte en de Diestsestraat vermeed. Kwestie dat iedereen heelhuids bij het restaurant zou aankomen.

En zo hadden we meteen een straf verhaal om onze maaltijd mee te beginnen. Die verder zeer aangenaam en zonder incidenten verliep, zoals deze foto’s illustreren.

Sint-Jacobsvrucht, wortel, jus van clementine & wasabi, witloof:

IMG_8511

Varkenswang, gemarineerde schorseneer, bospaddestoelen, bosvruchtencoulis:

IMG_8513

Eendenborst, pastinaak, pompoen, kaki vrucht, notencrumble, jeneverbessaus:

IMG_8515

Kazen van Elsen Kaasambacht:

IMG_8518

Sorbet van murtilles, gepocheerde vijg, hazelnoot en witte chocolade crème, peperkoek krokant, groosterde boekweit:

IMG_8519

Sous-bois: chocolade mousse, eekhoorntjesbrood ijsroom, cacao & gepofte quinoa crumble, marmelade:

IMG_8521

Business lunch bij Barouche

Dit wordt duidelijk het najaar van de businesslunches. Al kan een kleine inhaalbeweging na de coronacrisis uiteraard geen kwaad. Deze middag had ik afgesproken met een collega-afdelingshoofd. Kwestie om wat ervaringen uit te wisselen en van elkaar te kunnen leren. Mijn collega staat voor een aantal stevige uitdagingen en het is altijd fijn om samen te brainstormen én tegelijkertijd wat stoom af te laten. Ik ben alleszins blij dat we open en eerlijk met elkaar van gedachten kunnen wisselen. En de falafalschotel mocht er ook zijn!

IMG_7734

Dinner and Risk with friends

Na mijn terugkeer uit Antwerpen sprongen mijn vriend en ik de fiets op en fietsen naar Heverlee voor een bezoek aan onze vrienden en hun zoon, die groeit als kool en praat als een tienjarige. Ongelooflijk!

We genoten samen van het prachtige nazomerweer met een glaasje champagne en aperitiefhapjes in de tuin. Ook de jongste in ons gezelschap liet het zich goed smaken.

IMG_3361

We bewonderden ook de vooruitgang van de werken in de dakkamer. Benieuwd naar het eindresultaat. (En ja, net buiten beeld van onderstaande foto staan twee stoere heren klaar om meteen in actie te schieten bij de minste foute beweging van deze dappere peuter.)

IMG_3371

We genoten samen van verse pasta met scampi en champignons en gooiden ons, voorzien van dessert, vervolgens in een bittere strijd tot het einde. Helaas, de overwinning ontglipte mij net op het allerlaatste moment: één miezerig geel infanteristje versperde mij de weg. Mijn vriend hield dapper stand en zorgde er voor dat ik helaas mijn opdracht, alle gele legers vernietigen, niet kon voltooien. Hierdoor lag de weg naar de overwinning wijd open voor onze kameraad, die de volgende beurt zijn eigen opdracht wél tot een goed einde kon brengen. Zucht, de Risk-goden lieten mij in de steek… Gelukkig was er lekkere wijn als troost!

IMG_3374

KSWI8754

Ceviche op het terras van de Visbar

Gisteren brachten mijn vriend en ik samen met Goofball en haar gezin op anderhalve meter afstand (kinderen zijn een handige buffer) een heerlijke avond door op het terras van de Visbar, een nieuwkomer aan het Leuvense horeca-firmament. De Visbar opende in volle coronacrisis, maar het fijne terras aan de verkeersvrije Tiensestraat en het goeie weer lokten de klanten uit hun kot. Bij mij waren het vooral de smakelijke foto’s op hun instagramaccount die me over de streep trokken.

En het was een heel bijzondere gelegenheid, want Goofball had de succesvolle ingebruikname van een nieuw softwarepakket op haar werk te vieren. Daar hoorde uiteraard een flesje champagne bij! We startten onze avond met schattige viskroketjes (heerlijk!) om vervolgens te genieten van een heerlijke portie ceviche. Goofball’s vrolijke zonen deelden een portie fish and chips, want ja, frietjes!

IMG_3518

IMG_3524

IMG_3525

IMG_3529

IMG_3531

We sloten de avond af met een glaasje witte wijn in het gezellige stadstuintje van Goofball. Zo zalig dat ons nog een mooie nazomer gegund is.

Kano varen op de Dijle

Mijn vriend en ik startten deze zondag met een heerlijke, aan huis geleverde brunch van Le Pain Quotidien (met dank aan Deliveroo). Kwestie van voldoende energie te hebben voor een namiddagje kano varen en zo’n toast met avocado, roerei en zalm gaat er altijd wel in.

IMG_0908

Mijn vriend en ik hadden om 12.30u afgesproken met onze vrienden en hun twee flexibele dochters aan de parking van het Departement Werktuigkunde. Het fietstochtje van ons appartement naar Heverlee voelt voor mijn vriend en mezelf ondertussen bijna als routine aan, zo vaak hebben we die route gefietst tijdens de lockdown. Omdat ons jaarlijkse weekend in Libin niet kon doorgaan, had ik als alternatief drie kano’s geboekt bij Leuven Leisure voor een tochtje op de Dijle. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van de instructies die ik na mijn boeking ontving. Het is echt niet de eerste keer dat ik met één of andere voertuig een rivier afdobber, maar zeker wel de eerste keer dat ik er instructievideo’s bij krijg. Ook de coronamaatregelen waren ronduit indrukwekkend te noemen. Better safe, than sorry, uiteraard! Onze mondmaskers kregen alvast een plekje in onze rugzak.

We wandelden met ons zessen langs het mooie Dijlepad, ondertussen ook een oude bekende, naar het startpunt van de kanotocht in Korbeek-Dijle. De zon twijfelde eerst een beetje, maar naarmate onze wandeling vorderde, overwon ze haar verlegenheid en kwam ze steeds meer vanachter de wolken piepen. De wandeling gaf ons de gelegenheid om bij te praten en ik genoot van het enthousiaste gekwetter van de beide jonge dames, al werd er ook een beetje gezeurd over de lengte van de wandeling. We deden in totaal een uur en een kwartier over de wandeling naar Korbeek-Dijle, een beetje langer dan de 50 minuten die Googlemaps aangaf. Gelukkig had ik wat marge ingecalculeerd en waren we mooi op tijd voor onze afspraak om 14u. Ik ging stiekem nog snel naar het toilet bij concurrent Dijle floats, deed, na mijn handen grondig gewassen te hebben, mijn mondmasker aan en was helemaal klaar voor de boottocht.

IMG_0909

IMG_0919

IMG_0921

Gelukkig moesten we het mondmasker enkel dragen bij het in- en uitstappen van de kano, want echt comfortabel zijn die dingen niet. In het begin moesten de meisjes een beetje zoeken naar de juiste techniek en belandden ze met hun vader/moeder regelmatig in de groen begroeide oevers van de Dijle. Mijn vriend en ik zijn ondertussen het bootje varen al wel gewoon en we moesten ons tempo een beetje aanpassen aan ons gezelschap. Geen erg, zo had ik tijd zat om fotootjes te nemen (eerlijk, ik heb niet echt veel geroeid, vooral genoten van de mooie omgeving).

IMG_0925

IMG_0949

IMG_0957

IMG_0965

IMG_0970

De tocht was verrassend snel voorbij. Ik had gerust nog een uurtje langer in mijn kano kunnen blijven zitten. Om te klinken op een geslaagde tocht, begaven we ons naar de Abdijmolen, waar we na een paar minuten wachten een tafeltje op het terras buiten konden bemachtigen. Van al dat roeien krijgt een mens honger, dus bestelden we wat wafels en pannenkoeken als vieruurtje. Een zoet einde van een fijne namiddag.

IMG_0979

PS: De croque-monsieur is van mijn vriend, geen liefhebber van zoete dingen.

PS2: De oudste jongedame slaagde erin naast haar wafel, nog een pannenkoek en een halve croque soldaat te maken. Ongelooflijk voor zo’n klein, fijn dingetje.

Aziatische noedels met gekruid gehakt

Na alweer een veel te lange werkdag, kroop mijn vriend achter het fornuis en toverde hij een heerlijk Hello Fresh wokgerecht op tafel. Aziatische gerechten hebben bij mij sowieso altijd een streepje voor. Voeg daar nog pindanoten aan toe en de verwachtingen zijn hoog gespannen. Helaas. Het recept was nogal flets van smaak. Een flauw afkooksel van de heerlijke Aziatische keuken en eigenlijk het eerste Hello Fresh recept dat ons wat tegenviel.

IMG_9997

Na onze maaltijd was het tijd voor onze, jullie raden het nooit, traditionele avondwandeling, waarop we onze favoriete reiger spotten, die genoot van de laatste zonnestralen. Geef hem eens ongelijk!

IMG_0004

IMG_0006

IMG_0008

IMG_0010

Puzzelvooruitgang:

IMG_9996

Noordoever en Vlierbeekwandeling

Deze ochtend legden we de laatste hand aan onze puzzel.

IMG_9626

IMG_9633

Heel bizar: we hadden een stukje te veel. Vermoedelijk is er dus ergens iemand op de wereld die een stukje te weinig heeft. If that’s you, please let us know!

IMG_9671

‘s Middags trakteerden we onszelf op een gezonde take-away lunch van Noordoever. Ik geniet nog steeds volop van het aspergeseizoen, dus mijn keuze was snel gemaakt: een aspergesalade voor mij, alstublieft! Aangezien mijn vriend een aversie heeft van de typische geur die je urine krijgt na het eten van asperges, hield hij het bij een pastasalade. (Pech dat hij met mij samen is, dus.)

IMG_9630

In de namiddag deden we de volledige Vlierbeekwandeling, waarvan ik vorige week een stukje verkende. Echt fijn dat we in Leuven en omgeving zoveel mooie, groene plekje om te wandelen hebben.

IMG_9637

IMG_9641

IMG_9642

IMG_9644

IMG_9645

IMG_9646

IMG_9648

IMG_9650

Enkele grappige straatnamen die we tijdens onze wandeling op de Kesselberg tegen kwamen:

IMG_9652

IMG_9653

IMG_9654

IMG_9657

IMG_9658

IMG_9659

IMG_9660

We waren nét op tijd terug om onze afhaalmaaltijd bij EED op te halen. Waarover meer in een volgende blogpost!