Kijk eens wat vandaag bij de post zat!
Mijn verloren gewaand aperopakket! Beter laat dan nooit!
Yet another hike
Naar onze favoriete Leuvense abdij, dat mag ondertussen geen verrassing meer zijn. Gelukkig zijn er nog true crime podcasts om voor wat spanning onderweg te zorgen…
Een uitgesteld kerstfeest
Uitstel is geen afstel! Een gouden regel waaraan ik mij graag houd.
De moeder van mijn vriend was ondertussen bijna helemaal hersteld en dus prikten we een nieuwe datum voor een kerst/nieuwjaarsfeestje. Mijn vriend deed een grondige vergelijkende studie van alle beschikbare afhaalmaaltijden bij de betere Leuvense restaurants en Dumon kwam als overwinnaar uit de bus. Aangezien we nu een bestelling voor vier personen hadden op te halen, besloten we wijselijk toch maar een Cambio te huren. Kwestie van niet op de fiets door een plotse regen- of sneeuwvlaag overvallen te worden met een hoop eten aan ons stuur.
En jawel, we stapten weer buiten met een leuk extraatje: een flesje espumante van het pas door de eigenares van Dumon aangekochte Portugese wijndomein. Serieus, wat een topdame! Zo’n vat vol energie, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, daar kan ik alleen maar het diepste respect voor hebben. Als we ooit weer mogen reizen, zet ik haar Portugese wijndomein zeker op mijn lijstje met te bezoeken bestemmingen.
Zaterdag spoorden mijn vriend en ik dus naar Herentals met onze zakken vol eten. En ja, we zijn ons ervan bewust dat het niet geheel volgens de regels is om met vier personen samen aan tafel te zitten, als die vier personen niet tot dezelfde bubbel behoren. Maar we namen alle mogelijk voorzorgsmaatregelen en gebruikten zelfs aparte toiletten!
De vader van mijn vriend kwam ons ‘s middags aan het station afhalen. We aten snel een boterham en vertrokken dan voor een wandeling van een kilometer of zeven langs de Kleine Nete. Tot mijn grote vreugde begon het onderweg te sneeuwen! Mijn eerste en ongetwijfeld enige sneeuw van 2021! Ik had gerust de wandeling nog wat willen verlengen, want niets is fijner dan door verse sneeuw wandelen, maar de ouders van mijn vriend waren duidelijk minder fan en snakten naar hun warme huisje.
Hoera! Sneeuw!
Terug binnen kraakten we een flesje champagne om te klinken op het nieuwe jaar, smeerden de toastjes met krabsla en vervolgens werd ik meteen aan het werk gezet. Er lag immers een onafgewerkte puzzel op mij te wachten, waarvan enkel de zwarte stukjes aan de rechterkant nog een plek moesten krijgen. En laat het in elkaar passen van moeilijke puzzelstukken nu net mijn specialiteit zijn!
Et voilà. Mission accomplished!
Nu de puzzel afgewerkt was, stond de rest van de avond in het teken van gezellig babbelen en genieten van het lekkere eten van Dumon.
Ravioli van kreeft met fijne groentjes en chablissausje:
Sint-Jacobsvruchten met kruidenboter, salsa van tomaat en couscous:
Boerderijeend met saus van appelsien en gebraiseerde witlof, aardappel met amandel en worteltjes:
De heerlijke rode Portugese wijn van Dumon die perfect paste bij de eend:
Chocoladedessert:
Na nog een afzakkertje gedronken te hebben, bracht de vader van mijn vriend ons mooi op tijd terug naar het station van Herentals. Normaal is de overstap in Lier niet noemenswaardig (lelijk en kil station), maar ditmaal maakten we van de nood en deugd en bouwden we een minisneeuwman. Voilà, bij deze zit onze winterpret erop. Laat de lente nu maar komen!
Virtuele nieuwjaarsdrink
Vandaag klonk ik samen met de collega’s van mijn afdeling via Microsoft Teams op het nieuwe jaar. Iedereen (behalve ik!) had een aperitiefbox (interessant om zien dat er hier een heel nieuwe business is ontstaan) ontvangen met instructies om deze pas te openen vrijdag tijdens de drink. Kwestie van het toch een beetje spannend te maken. Bij gebrek aan aperitiefbox voor mezelf opende ik dan maar een flesje schuimwijn (nog een overschotje van het ontbijtbuffet in Oostende) uit mijn eigen ijskast. Gelukkig is er één constante deze coronacrisis: onze drankvoorraad wordt nauwlettend in het oog gehouden en als de bliksem aangevuld vanaf het moment dat er een tekort zou dreigen.
En ja, het was ongetwijfeld veel toffer geweest om elkaar live het beste te wensen, maar dankzij de ‘groep modus’ van Teams was het toch nog gezellig. Meteen ook mijn vuurdoop als kersvers afdelingshoofd: mijn eerste officiële nieuwjaarsspeech! Toegegeven, ik zat toch wat zenuwachtig achter mijn scherm, want ik wilde een goeie eerste indruk nalaten. Ik probeerde zoveel mogelijk de verdiensten van de collega’s zelf in de verf te zetten hield het bewust beknopt. De beste speeches zijn diegene die niet te lang duren. 😉 Al sloop er toch een lapsus in, ergens een project van 15 mio euro over het hoofd gezien. Oepsie. Gelukkig waren mijn collega’s zo vriendelijk om aan te vullen. 😉
De Foodbag oogst van de week
De monotonie van ons huidige bestaan begint meer en meer tegen te steken. De dagen zijn allemaal hetzelfde: opstaan, douchen, eten, werken, eten, werken, eten, werken, slapen gaan. Tussendoor wat puzzelen en af een toe een Netflix-serie kijken. En een glas wijn (of twee) als troost. Ik kan niet wachten tot dat vaccin mij weer de vrijheid schenkt waarnaar ik zo hard snak.
Maar goed, ondertussen documenteren we verder onze Foodbag-avonturen, zodat ik twintig jaar na deze pandemie nog weet wat ik tijdens de befaamde lockdown van 2020 en 2021 gegeten heb!
Wok met gemarineerd rundvlees, paksoi, broccoli en sojascheuten (lekker! alleen had mijn vriend het vlees iets te lang in de wok laten liggen waardoor het niet meer rosé was):
Zoete aardappeltoast met boerenkool, champignons en spiegelei (verrassende combinatie, komt hier zeker nog eens op het menu, winnaar van de week):
Witvis in tomaten-kokossaus met boerenkool (verliezer van de week, smaakte naar tomatensoep met een streepje vis):
Puzzel-progress
Ondanks de puzzelschaarste bij diverse online shops ben ik er toch in geslaagd via Amazon.nl aan twee nieuwe puzzels te geraken. Waarvan de eerste puzzel verrassend snel vordert. De puzzel beeldt dan ook één van mijn favoriete reisbestemmingen af. Een bestemming die mijn vriend en ik volgens onze plannen vorig jaar in de herfst voor de derde keer zouden bezoeken. Helaas, zelfs voor 2021 ziet het er niet al te goed uit…
Heimwee naar betere tijden…
Gelukkig zijn er nog mijn reisverslagen van Bretagne om even bij weg te dromen. Ik kijk alvast met ongeduld uit naar het moment waarop het weer veilig zal zijn om internationale reizen te maken.
Van Rouen naar Leuven – 13 augustus 2020
Op tijd opgestaan, want vandaag hebben we onze laatste autorit voor de boeg. Deze vakantie is echt voorbij gevlogen.
Het ontbijtbuffet van het Mercure hotel heeft helaas geen scrambled eggs in de aanbieding, maar maakt dat goed met twee verschillende soorten pannenkoeken (crêpes en American pancakes). Alle gasten krijgen een eigen grijpertje en het is de bedoeling dat je daarmee jezelf bedient. Op de grond staat de circulatie aangeven zodat je geen andere gasten moet kruisen aan het buffet. Helaas houden niet alle gasten van het hotel zich hieraan.
De laatste minuten op Franse boden brengen we door in de prachtige kathedraal van Rouen, want gisteren hadden we niet voldoende tijd om deze grondig te bekijken. We lezen de infoborden met de tragische geschiedenis van Jeanne d’Arc, maar mij fascineert vooral de bijna vernietiging van dit fantastische bouwwerk tijdens WOII en de daarop volgende jarenlang durende heropbouw. Als het deze kathedraal gelukt is om uit het puin te herrijzen, dan moet dat voor de Notre Dame in Parijs toch ook mogelijk zijn. Ik sympathiseer met alle door oorlog en brand geteisterde Franse kathedralen!
We ronden ons bezoek af en keren terug naar het hotel om onze spullen bijeen te pakken. Rond 11u zitten we in de wagen en verlaten we de smalle parking zonder blutsen of krassen. Het eerste gedeelte van de rit worden we geteisterd door stevige regenbuien. Eens die achter de rug zijn, merken we dat het kwik begint te stijgen. Naarmate we België naderen wordt het steeds warmer. Door het slechte weer zijn we ietwat laat beginnen aan de zoektocht voor een lunchplek. We passeren een wegresto en een bakker, die ons beide niet echt weten te bekoren met hun aanbod. Uiteindelijk komen we in een grote baanwinkel met een bakker terecht, waar we snel een koffiekoek eten. Er staan tafels en stoelen om aan te eten en de koffiekoek is best ok. Na deze bijzonder korte lunch rijden we in één ruk verder naar Leuven.
Mijn vriend zet mij en al onze bagage af in Leuven en rijdt vervolgens verder naar Mechelen om daar de Cambio af te zetten. Bespaart ons een vervelende terugtocht met onze valiezen op de trein. Bij het ontgrendelen van onze voordeur vraag ik me zenuwachtig af hoeveel planten de voorbije hittegolf zullen overleefd hebben. Tot mijn grote opluchting blijken al onze planten behalve eentje het overleefd te hebben. Dat druppelsysteem heeft zijn werk goed gedaan! En o ironie: de plant die sneuvelde, kreeg gewoonweg te véél water.
Om de vakantie in schoonheid te eindigen trakteren we onszelf op een lekkere sushischotel van Kintsugi. Dat smaakt!
Mistig Leuven
Bizar weertje vandaag. In de late namiddag konden we zelfs de appartementsblokken aan de overkant van ons gebouw amper zien. Maar het leverde wel bijzondere foto’s op.
Traktatie van de dag: taiyaki met azuki van Whisk Eight.
Bij zo’n guur winterweertje smaakte de heerlijke bolognaisesaus van Convento Food dubbel zo lekker!
