Hoe een jarige in de watten te leggen?

Gisteren kwam er een jaartje bij op de teller van mijn vriendje. De dagen dat we ons nog tot het jonge volkje mochten rekenen, lijken nu echt definitief tot het verleden te horen. Maar niet getreurd, wij voelen ons nog steeds piepjong!

Zo’n verjaardag is het ideale excuus om mijn vriend eens extra in de watten te leggen. Dus boekte ik een tijdje geleden een Arrangement Aqua bij Aquaheaven, inclusief een half uurtje massage voor ons allebei. Vroeger kwamen we minstens één keer per jaar bij Aquaheaven over de vloer, maar door omstandigheden was het er de voorbije drie jaar niet meer van gekomen.

Ongeveer op hetzelfde tijdstip als de carnavalstoet uitreed in Leuven, wandelden wij naar onze wellness-om-de-hoek. We hadden de exotische sauna helemaal voor ons alleen en genoten in alle rust van de sauna, het stoombad, de jacuzzi en het zwembad. Leuk om in alle privacy even op adem te kunnen komen van ons drukke leven.

IMG_6329

Rond vier uur begaf ik mij naar de massageruimte om mij eens goed onder handen te laten nemen. Na zo’n massage ben ik altijd helemaal ontspannen, zalig! Voor mijn vriend was het de eerste keer dat hij een professionele massage kreeg. Hij vond het gefriemel aan zijn voeten maar een beetje raar, maar denk dat hij er toch van heeft genoten.

In het arrangement waren een alcoholvrije cocktail en tapas inbegrepen. En alhoewel ik niets heb tegen gefrituurde hapjes, verbaasde me het toch dat een wellness center geen gezondere hapjes aanbood. Nuja, het is waarschijnlijk makkelijker om van die diepvrieshapjes in de friteuse te smijten dan gezonde groentjes te snijden.

IMG_6331

Nog helemaal nagloeiend van deze drie uurtjes afzondering van de wereld, reden we om negen uur naar restaurant Fidalgo voor een tweede poging om onze cadeauboxbon te verzilveren. Omdat het mijn vriend zijn verjaardag was, kroop ik achter het stuur. Kwestie van hem de kans te gunnen een glaasje te drinken. Trouwe lezers van dit blog weten wellicht dat ik zelf vrij weinig rijd, maar ik heb me voorgenomen om daar vanaf nu verandering in te brengen. Kwestie van mijn vriend niet altijd in de rol van bob te duwen. De rit verliep vlotjes en al snel zaten we met een glaasje champagne voor onze neus te genieten. Meteen ook mijn laatste drankje van de avond.

Het eten bij Fidalgo was zeker lekker, maar niet om van achterover te vallen. Het dessert vond ik zelfs eerder middelmatig. Het wijnglas van mijn vriend (die de aangepaste wijnen had gekozen), werd echter royaal bijgevuld en tegen het einde van de avond was hij bijzonder vrolijk gestemd. Een compensatie voor het feit dat we een keer tevergeefs op en af naar Tienen gereden waren, kregen we echter niet. Zelfs geen drankje van het huis. Toch wel straf. Dat zal ik toch moeten vermelden in hun Tripadvisor review.

Hapjes:
IMG_6332 IMG_6333

IMG_6334 IMG_6335

IMG_6338

Visvoorgerechten Hondshaai en Skrei:
IMG_6339 IMG_6342

Hoofdgerecht ree en als dessert gedroogde appel en een hele hoop variaties met kersen:
IMG_6344 IMG_6345

De rit naar huis verliep even vlotjes als de heenweg, het kleine omweggetje langs een volledig opgebroken straat met diepe putten (al een geluk dat het niet geregend had) even niet meegerekend. Soms is een gps toch niet de beste raadgever.

Thuis keken we nog een serietje en kropen we op tijd in bed om de fijne dag op gepaste wijze af te sluiten. ;-)

Cook&Look bij deBuren

Over mijn culinair insectenavontuur schreef ik hier al eerder. Vandaag stond er een iets minder controversieel onderwerp op het programma van de middagsessie bij deBuren: kaas. Een wonderlijk product als je het zo bekijkt. De basis is steeds hetzelfde, maar de variëteit aan verschillende kazen is fenomenaal en de kwaliteit kan lichtjaren van mekaar verschillen.

De documentaire die werd getoond was iets te vooringenomen en te Hollands naar mijn zin, maar de tosti’s (Hollands voor croque-monsieur) van chef Jean-Baptiste Nyssen van Keep on Toasting waren overheerlijk. De chocomousse was de perfecte afsluiter van deze fijne lunchbreak met de collega’s.

IMG_6325 IMG_6326 IMG_6327

Een zware dag

Geen goed nieuws van het werkfront vandaag. Momenteel zitten we op het werk volop in een grote fusie-operatie. Fusies brengen reorganisaties met zich mee en helaas, deze namiddag kregen we het nieuws dat mijn team vrij zwaar getroffen is. Het rechtstreekse gevolg van de fusie is dat ik een aantal medewerkers zal zien vertrekken naar een ander team. En alhoewel ik het had zien aankomen, was het toch slikken toen het nieuwe plaatje van onze organisatie werd voorgesteld. Want ergens blijf je toch altijd hopen dat het anders zal uitdraaien. Persoonlijk vind ik het heel erg een goed draaiend en op mekaar ingespeeld team uit elkaar te zien vallen. Maar soms kan je niet anders dan je bij de feiten naar te leggen.

Na de presentatie van de nieuwe organisatiestructuur werd er bijgevolg niet veel meer gewerkt. Iedereen had tijd nodig om de boodschap te verwerken. Geheel toevallig was er net deze namiddag een after work drink in de Monk gepland. Iets wat wij onder de collega’s regelmatig organiseren. We kuisten onze schop wat vroeger af dan gewoonlijk en trokken naar de Monk om het nieuws met wat alcohol door te spoelen.

Spijtig genoeg hadden mijn vriend en ik nog een afspraak ‘s avonds, waardoor ik het bij één drankje moest houden en veel te snel naar mijn zin afscheid moest nemen van de collega’s. Als er ooit een goeie gelegenheid was om samen te diep in het glas te kijken, dan was het nu wel.

‘s Avond waren mijn vriend en ik te gast bij een kameraad van ons die volop in een echtscheiding verwikkeld is. Hij had zijn best gedaan om voor ons te koken en toverde heerlijk zelfgemaakte soep, pasta en panna cotta op tafel. En dat terwijl we zo gezegd hadden dat hij niet te veel moeite moest doen.

IMG_6323[1]

IMG_6324[1]

Het deed me pijn om te horen hoe een eens liefdevolle relatie zo pijnlijk de mist was ingegaan. Ik heb altijd moeite om te begrijpen waarom het zo moeilijk is op een vriendelijke en beschaafde manier uit mekaar te gaan en ik kan me ook niet voorstellen dat ik een ex van mij niet al het geluk van de wereld zou gunnen. De liefde kan dat wel op zijn, maar het respect voor iemand die je ooit graag gezien heb, dat verlies je toch nooit? (Ok, tenzij het een gewelddadige relatie betrof, maar gelukkig heb ik zoiets nooit meegemaakt.)

Ik zag de tranen in de ogen van mijn vriend en ik wist dat hij, mijn goede vriend die er tijdens mijn studententijd altijd voor mij was, dit niet verdiende. Het is soms niet fair in ‘t leven.

Het laatste weekend van februari

Alweer een weekend gevuld met vriendschap achter de rug.

Zaterdag speelden mijn vriend en ik gastheer en gastvrouw voor een gezelschap van vier volwassenen en vier kinderen. We smulden van pastinaak-peersoep, vitello tonnato, saltimbocca van schelvis met groenten en aardappelgratin. Voor de kinderen waren er tomatensoep met balletjes en Luikse ballen met groenten en purée. Dit alles afkomstig van onze hofleverancier Convento Food. De porties waren zo riant dat we het geplande dessert (chocoladefondue) toch maar beslisten achterwege te laten. Overdaad schaadt, of zoiets.

De kinderen waren zo vriendelijk nog rijkelijk veel balletjes, purée en groentjes over te laten. Zo hebben mijn vriend en ik nog iets te eten voor de komende week. ;-)

Onze gasten arriveerden iets voor het middaguur en vertrokken alweer tegen dat het tijd was voor het vieruurtje. Ook drukke mensen die meerdere afspraken op één dag hebben staan, al waren het in dit geval de kinderen die de drukste agenda hadden. En zo brachten we zaterdagavond in alle rust door. Ik hield trouwens twee dozen pralines van mijn twee favoriete chocolatiers (Demeestere en Bittersweet) aan dit bezoekje over. Score!

Zondagnamiddag reden we richting Tongeren om onze vriendin en haar twee kinderen te bezoeken. Het was al een tijdje geleden dat we de kinderen nog gezien hadden en ik schrok ervan hoe groot ze geworden waren. De oudste van de twee gaat volgend jaar al naar het middelbaar en speelt prachtig marimba. En de jongste gaf zonder ook maar een spoor van zenuwen samen met haar mama een prachtig vioolconcert voor ons. Aiaiai, zij worden groot en wij worden oud…

Onze vriendin (een gediplomeerd kokkin) haalde het familierecept voor pannenkoeken (met echte gist) boven en bakte dat het een lieve lust was. Je zou het niet geloven als je deze reusachtige stapel ziet, maar we slaagden erin deze zo goed als te decimeren.

IMG_6317[1]

We bleven langer plakken dan gedacht, dus kropen we bij thuiskomst bijna meteen in bed. Dankbaar voor de vriendschap die ons dit weekend te beurt was gevallen.

Een avond onder vrienden

Donderdagavond stond er een triple date op het programma in Leuvens restaurant Nepali House. Nepalese fushion cuisine in goed gezelschap, daar zeggen wij geen neen tegen. Helaas moest last minute één van onze vrienden afhaken wegens een acute lumbago. Pijnlijk. :-(

We begonnen de avond met een toast op de nieuwe job van onze vriendin. Ondanks haar mooie CV bleek het een hele opgave om een passende job te vinden en moest ze zich door een lange reeks teleurstellingen worstelen. Gelukkig was de zoektocht nu tot een goed einde gebracht. Haar zoektocht deed me beseffen dat als zelfs een mooi diploma en een hoop relevante ervaring tegenwoordig geen garantie meer zijn op een job, heel het discours over mensen die zogezegd niet willen werken dikke onzin is. Er is momenteel gewoon geen werk voor iedereen. En jobzekerheid is een schaars goed geworden. De harde waarheid is dat nieuwe jobs creëren niet evident is in een land als België. Ik besef daarom maar al te goed dat ik veel geluk heb met mijn job en prijs me elke dag weer gelukkig.

Enfin ja, de avond vloog om en veel te snel moesten we alweer afscheid nemen. Time flies when you’re having fun.

 

Over mijn voedselvoorkeuren

Tag gepikt bij Odin in het kader van de #boostyourpositivity challenge, waaraan ik wijselijk beslist heb niet mee te doen. Ik wil mijn zestienjarige wereldverbeterende zelf graag het toekomstbeeld van de banale volwassenheid besparen.

Als je iedere dag nog maar een soort gerecht als avondeten zou mogen eten, wat zou dat dan zijn?
A no-brainer. Sushi!

Welk drankje bestel jij altijd in een restaurant?
Op dat vlak ben ik nogal klassiek. Als ik uit ga dineren, dan graag een glaasje cava of champagne als aperitief en aangepaste wijnen bij de maaltijd. Maar de drank die ik echt áltijd bestel (want ik ga ook vaak lunchen en dan houd ik het liever alcoholvrij), is water. Al blijf ik erbij dat restaurants spontaan gratis kraantjeswater zouden moeten aanbieden aan hun klanten.

Wat was vroeger je lievelingseten?
O, dat is een moeilijke vraag. Ik kan eerlijk gezegd mij niet zo direct iets voor de geest halen dat er bovenuit springt. Altijd wel een fan geweest van tomaat garnaal en kroketjes. Eend vond ik als kind ook heel lekker en dat is nog steeds zo. Zo’n koude schotel met gekookte zalm en veel groenten vond vroeger ook heerlijk. Ik zou moeten kunnen terugkijken in de vriendenboekjes van vroeger om hier een accuraat antwoord op te kunnen formuleren.

Wat is het laatste dat je hebt gegeten of hebt gedronken?
Water!

Als jij mag kiezen waar je uit eten wil, waar ga je dan naartoe?
In de Wulf. Jammer genoeg nogal een aanslag op de portemonnée.

Wat lust je écht niet?
Koffie. Jakkes.

Om welk gerecht sta jij bekend?
Haha, ik denk niet dat er een gerecht is waarom ik bekend sta. Al een geluk dat er goeie traiteurs zijn in Leuven. Ik meng daarentegen aardig goeie cocktails, al zeg ik het zelf.

Chips of chocolade?
Chocolade! Dat lijkt me evident.

Wat eet jij het liefst in de bioscoop?
Niks en ik zou het appreciëren moesten de mensen rondom mij dit principe ook toepassen. Awoert aan de krakende en stinkende nacho’s.

Vis of vlees?
Allebei.

Welke dingen zou je nog willen ‘leren’ eten of drinken?
Ik denk dat ik een heel ruim smakenpalet kan appreciëren. Er is niets dat ik niet zou proeven en ik lust ongeveer alles. Buiten koffie dan, maar dat heb ik nooit als een nadeel ervaren.

Wat eet jij het liefst als ontbijt?
Een authentiek Scottish breakfast of eggs benedict with smoked salmon of een uitgebreid ontbijtbuffet in een vijfsterrenhotel met allerlei specialiteiten uit de ganse wereld. Oja, en als ik dan toch mag kiezen, graag versgeperst sinaasappelsap en verse fruitsla daarbij. En lekkere american pancakes, daar doe je mij ook altijd een plezier mee.

Lievelingsdessert?
Hmm, bij het invullen van deze vragenlijst valt het mij op dat ik het moeilijk heb mij vast te pinnen op één specifiek gerecht. Ik hou nogal van afwisseling. Maar goed, chocomousse is altijd lekker. Sabayon is ook een favoriet, samen met rijstpap en tiramisu. Keuzes, keuzes!