Afscheid van Malta – 29 december 2023

Onze laatste halve dag op Malta. En eerlijk, we vertrekken op het gepaste moment, want ons enthousiasme over de buffetoverdaad begint ietwat af te nemen. We pakken onze valiezen en laten deze achter bij het onthaal. Voor de allereerste keer in ons leven moeten we tien minuten wachten tot onze kamer gecontroleerd is alvorens we officieel kunnen uitchecken. Ik vermoed dat het personeel in zo’n partyhotel soms met nogal onaangename zaken geconfronteerd wordt.

Vervolgens maken we een laatste wandeling in de buurt van ons hotel. We verkennen een stukje van het Pembroke natuurreservaat en wandelen tot aan de Torri tal-Madliena. De zon komt door de wolken piepen en het is warmer dan verwacht. We passeren een waterzuiveringsstation dat werkt met reverse osmosis (ja, ik heb het proces ook moeten opzoeken). Heel nuttig natuurlijk, zo’n waterzuiveringsstation, maar de dikke pijpleidingen en het lawaai misstaan ietwat in deze omgeving

Continue reading →

Wandeling in de omgeving van Dingli Cliffs – 28 december 2023

Alweer genoten van een stevig ontbijtje. Zo sparen we overdag wat geld uit, nietwaar. 😉

Vandaag staat er een wandeling in de omgeving van Dingli Cliffs op het programma, niet zo ver van het Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park, waar we gisteren waren. Naar ondertussen goede gewoonte bestellen we een eCab om ons naar het vertrekpunt van de wandeling te brengen. Echt superhandig, die app en de taxiritten zijn helemaal niet duur! Een aanrader voor iedereen die Malta wil bezoeken en liever niet het openbaar vervoer gebruikt.

We beginnen goed gezind aan de wandeling die volgens Komoot 2 uur en 44 minuten zal duren. Uit ervaring weten we ondertussen dat wij daar flink langer over zullen doen, want al die mooie landschappen moeten uiteraard gefotografeerd worden!

De wandeling is boeiend en gevarieerd. We komen langs wijngaarden, rustieke muurtjes in zandsteen en overal in het glooiende landschap om ons heen staan wachttorens, getuigend van een ver verleden toen Malta verdedigd moest worden tegen vijandige aanvallen.

We passeren langs een indrukwekkende quarry waar hard gewerkt wordt en bewonderen de mysterieuze karrensporen bij de Clapham Junction. De karrensporen zijn uitgesleten in de rotsbodem en zijn ongeveer 60 cm diep, terwijl de afstand tussen de parallelle sporen ongeveer 141 cm is. De exacte functie van deze prehistorische sporen is verloren gegaan in de tijd, maar de theorie is dat ze gebruikt werden om bouwmaterialen van de steengroeves naar de bouwsites te transporteren.

Continue reading →

Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park – 27 december 2023

Naar ondertussen goede gewoonte genieten we opnieuw van een heerlijk uitgebreid ontbijt in ons hotel.

De voormiddag brengen we door in de spa van het hotel. De sauna is zalig goed en de douche met lichteffecten is heel bijzonder. Fan van het voorgeprogrammeerde regenwoudprogramma in de douche! Het Turks stoombad slaagt er jammer genoeg niet in voldoende stroom te produceren en het zwembadwater is te warm naar mijn goesting. Net alsof je in badwater zit te zwemmen. We merken dat de goudverf op de muren niet echt bestand is tegen deze extreem vochtige omgeving. Op verschillende plekken zien we vochtblazen en de verf begint duidelijk af te bladderen. Een make-over dringt zich op.

Na een voormiddagje ontspannen, douchen we uitgebreid op de kamer en bestellen we vervolgens een eCab om ons naar het Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park te brengen.

Ditmaal is onze chauffeur een zeer bijzondere Oost-Europese dame die haar wagen bestuurt met een rozenkrans tussen haar vingers. Wanneer we zeggen dat we naar Ħaġar Qim willen, zegt ze meteen dat dit haar favoriete historische site is op Malta. Kleine kanttekening: ze zegt er meteen bij dat ze er zelf nog nooit geweest is. Tegelijkertijd is ze er rotsvast van overtuigd dat de megalitische tempels gebouwd zijn door reuzen. Wij knikken beleefd en denken er het onze van.

Na een vlotte taxirit nemen we afscheid van onze excentrieke chauffeur en startten we ons bezoek in het museum op de site. We bekijken als inleiding een 4D-film en bewonderen een aantal archeologische artefacten die op de site gevonden zijn. We vernemen dat er veel theorieën bestaan over het waarom en hoe van de megalitische tempels, maar niets dat met zekerheid kan bewezen worden.

Na het museum bezoeken we eerst de tempel van Ħaġar Qim en vervolgens die van Mnajdra. De deze tempel een gigantisch steenblok bevat dat maar liefst 20 ton weegt. Eén van de poorten van de Mnajdra tempel is trouwens afgebeeld op het 2 euro muntstuk van Malta. Beide tempels zijn behoorlijk indrukwekkend, maar die van Mnajdra wint door de fantastische ligging aan de kust. en het feit dat Misschien is die reuzentheorie toch niet zo ver gezocht?

Continue reading →

Gozo – 26 december 2023

Vandaag zijn we maar liefst om 7.30u opgestaan. Wat het grote voordeel met zich meebrengt dat het bijzonder rustig is aan het bijna maagdelijke ontbijtbuffet. En yep, we doen ons opnieuw te goed aan een omeletje en een uitgebreid English Breakfast.

Na het ontbijt pakken we onze spullen bij mekaar en reserveren we een taxi via eCabs. De taxi brengt ons naar de ferryterminal van Ċirkewwa voor een bezoekje aan het eiland Gozo. We zijn mooi op tijd voor de ferry en het is warm genoeg om de iets meer dan twintig minuten varen naar de ferryterminal van Mġarr op het buitendek door te brengen en te genieten van het prachtige uitzicht op Gozo, waar zon en schaduw het landschap er steeds anders uit doen zien.

Op de boot zelf kopen we al een ticket voor de hop on hop off bus. We krijgen de meest uitgebreide uitleg aller tijden over alle mogelijke stopplaatsen van de de hop on hop off bus, waardoor we bijna als allerlaatsten de ferry verlaten. We moeten niet lang zoeken naar de hop on hop off bus, nemen wegwerpoortjes in ontvangst voor de meertalige uitleg op de bus en veroveren een plekje op het open bovendek van de dubbeldekkerbus.

We laten een aantal stops passeren en stappen af in Dwejra om de Dwejra Inland Sea te bewonderen. Dit is ook de plek waar zich het helaas nu ingestorte Azure Window bevond. De Inland Sea is een natuurlijk zoutwatermeer dat via een groot gat en een tunnel verbonden is met de zee. Volgens de uitleg in de folder, is het mogelijk om met een vissersbootje een kort boottochtje te doen doorheen de tunnel naar wat grotten. Helaas vallen er nergens bootjes te bespeuren. En door de lelijke huizen rondom het meer is dit eigenlijk ook niet zo’n heel mooie plek.

Continue reading →

Wandelen in de Maltese zon – 25 december 2023

Deze ochtend uitgeslapen tot 9u! Amai dat deed deugd! Het ontbijtbuffet is alleszins een pak beter dan dat van ons hotel vorig jaar. Wat een keuze! Je kan zelfs ter plekke een omelet met ingrediënten naar keuze laten maken. Uiteraard ga ik voor een full English breakfast met alles erop eraan. We blijven zitten tot het ontbijtbuffet sluit om 10.30u. We hebben alleszins genoeg gegeten om er tegen te kunnen vandaag!

We hebben niet veel wilde plannen vandaag. De zon schijnt en al is het minder warm dan vorig jaar, we willen graag zoveel mogelijk profiteren van de zachte temperaturen. We wandelen op het gemak langs de grillige kustlijn van Sain-Julian’s naar Sliema. Onderweg spotten we overblijfselen van Romeinse baden uitgehakt in de rotsige kust.

Continue reading →

Van Leuven naar Saint-Julian’s – 24 december 2023

Aangezien mijn vriend en ik al vroeg klaar zijn met pakken, besluiten we rond een uur of vier in de namiddag al naar de luchthaven te vertrekken. Ruimschoots op tijd, want onze vlucht vertrekt pas om 20.25u. We hebben voor de gelegenheid opnieuw een toegang tot de Diamond Lounge gekocht, kwestie van op ons gemak te zitten en iets te kunnen eten en drinken op kerstavond.

Helaas, ik sprak profetische woorden toen ik mij op de trein naar de luchthaven opeens afvroeg of we onze valiezen wel zouden kunnen inchecken op dit vroege uur. Niet dus. De incheckbalie wordt pas om 18u bekend gemaakt. Dat betekent dat we dus niet door security kunnen en dat we onze toegang tot de lounge nog niet kunnen verzilveren. We vloeken binnensmonds, maar hebben geen andere keuze dan ons neerleggen bij de toestand.

We zijn dus genoodzaakt de tijd tot we onze valiezen kunnen inchecken te overbruggen met een glas warm appelsap met gember bij Le Pain Quotidien. Gelukkig hebben we onze laptops bij om ons bezig te houden.

Om iets voor 18u krijgt mijn vriend via de website van Brussels Airport door aan welke balie we onze valiezen kunnen inchecken en zorgen we dat we als eerste bij die balie staan. We checken onze valiezen in en haasten om ons zo snel mogelijk door security te gaan. Dat verloopt helaas iets minder vlot dan gehoopt. Mijn schoenen moeten gecontroleerd worden in de schoenscanner en mijn vriend moet zijn ganse rugzak uitladen. We maken ook de fout aan te schuiven achter een gezin met drie jonge kinderen die echt bijna al hun tassen moeten leeg maken. Amai, die hadden veel potjes bij!

Enfin, veel tijd voor de Diamond Lounge blijft er bijgevolg niet meer over. En eerlijk, eigenlijk is de Diamond Lounge niet echt zijn geld waard. Wellicht heeft dit te maken met het feit dat de lounge duidelijk onbemand is op kerstavond en het personeel niet echt veel animo heeft om hun job goed te doen. Gelukkig zijn de witloofsoep en de slaatjes lekker. En vult het personeel, op tot twee keer vriendelijk aansporen van mijn vriend, de flessen prosecco terug aan.

De vlucht naar Malta zelf verloopt vlotjes. Tot ik vlak na de landing merk dat ik de foute vluchturen aan onze taxichauffeur heb doorgegeven (die van 2022 ipv die van dit jaar) en vorig jaar dezelfde vlucht een uur vroeger landde. We bellen direct naar de taxichauffeur, want het is ondertussen al half twaalf ‘s nachts en we zouden echt graag zo snel mogelijk naar ons hotel willen. Gelukkig maakt de taxichauffeur nergens een probleem van en komen we een korte rit later in het hotel aan.

Ditmaal hebben we een hotel in Saint-Julian’s uitgekozen, gelegen aan de party-mile van het eiland Malta. Het contrast met het statige stadspaleis van vorig jaar kan amper groter zijn. Nu zitten we een een supermodern gebouw met een wel heel bijzonder kamer met kettingen aan de muren, een spiegel boven het bed en een doorzichtige wand die de badkamer van de slaapkamer scheidt. Interessant. 😉

Ook interessant: vanaf ons balkon hebben we zicht op een bouwwerf waar op dit nachtelijke uur zich wel heel bijzondere zaken afspelen. Wij spotten door een venstergat in de ruwbouw een man, volledig uitgedost in een kerstmanplunje, gevolgd door een dame met een kort rokje en op hoge hakken. Wat zouden die uitspoken op zo’n bouwwerf…

Veel meer dan onze toiletspullen uitpakken en onze tanden poetsen doen we niet meer, want het is al laat en we zijn moe. Benieuwd naar het weer morgen!

Afscheid van Puglia – 17 augustus 2022

Onze laatste dag in Bari slaan we het ontbijt over. Veel stelt het toch niet voor.

Omdat we pas een vlucht hebben in de late namiddag hebben we op voorhand met de eigenares afgesproken dat we uitzonderlijk tot 15u op de kamer mogen blijven. We hebben dit meerdere keren gevraagd en telkens bevestigde de eigenares dat dit ok was. Helaas is de eigenares vertrokken naar een trouwfeest en blijkt dat ze de boodschap dat wij langer op de kamer mogen blijven, niet heeft doorgegeven aan de kuisvrouw, die ons werkelijk vrij hardhandig uit onze kamer zet om 10u ‘s ochtends.

We proberen de kuisvrouw tevergeefs te overtuigen dat we een afspraak hebben met de eigenares, maar helaas slagen we er geen van beiden in de eigenares te pakken te krijgen om dit te bevestigen.

We besluiten de strijd te staken en vragen of we dan minstens onze valiezen mogen achterlaten in de B&B. Dat kan gelukkig wel. Nog een meevaller dat onze valiezen al gepakt zijn en we niet in zeven haasten onze spullen in de valiezen moeten gooien. Geen tof einde van een verblijf waar we toch al wat gemengde gevoelens over hadden.

Omdat we het niet helemaal vertrouwen om onze rugzak met laptop achter te laten in een halletje in de grotendeels onbewaakte B&B besluiten we met twee rugzakken op stap te gaan: de laptoprugzak en de fototoestelrugzak. Better safe than sorry. Wat een gedoe, zeg! We hadden ons onze laatste dag toch lichtelijk anders voorgesteld.

Onderweg kopen we een verse pasticiotto als ontbijt, recht uit de oven. Amai, dat smaakt. Ons allerlaatste wapenfeit in Bari wordt een bezoek aan het Castello. Dat blijkt een onverwachte meevaller te zijn. Er zijn zelfs lockers met een sleutel waarin we onze zware rugzakken kunnen achterlaten. Hoera!

In het Castello treffen we een ronduit indrukwekkende collectie van gipsen afgietsels van schitterende kunstwerken aan. Het Castello zelf is een boeiend bouwwerk met een rijke geschiedenis. Uiteraard gedeeltelijk gereconstrueerd, zoals zovele historische gebouwen in Italië.

Continue reading →

Bari en relaxen op Lido San Francesco – 16 augustus 2022

Vandaag is het ontbijt op ons dakterras self service, want de eigenares is voor een paar dagen afwezig. We houden het zeer bescheiden bij wat charcuterie en negeren de oudbakken koffiekoeken volledig.

Vandaag gaan op ontdekkingstocht in Bari zelf. Na wat door de smalle straatjes van het centro storico gestruind te hebben, bezoeken we de bijzonder boeiende archeologische site onder de kathedraal van Bari. Onder de kathedraal bevinden zich zowaar nog grote intacte stukken van een Romeinse weg en restanten van prachtige mozaïeken. Ik ben ongelooflijk onder de indruk van deze ondergrondse pracht.

Na deze tijdsreis lopen we even snel binnen in de Chiesa di San Giacomo, op letterlijk een paar stappen van de kathedraal. Vervolgens passeren we langs het Castello van Bari om na te gaan wat de openingsuren zijn, want zelfs google kan ons op dat vlak niet aan de nodige info helpen.

Ondertussen is het tijd voor de lunch. We belanden bij La Cantina dello Zio. Want helaas geen onverdeeld succes blijkt. In groot contrast met al onze vorige ervaringen in Puglia, moeten we hier maar liefst één uur en twintig minuten wachten tot we ons voorgerecht (bruschetta en een kom soep!) krijgen. Onvoorstelbaar. Natuurlijk kan er altijd iets mislopen in de keuken, maar kom dit dan melden en laat je klanten niet zelf informeren waar hun eten blijft. Enfin, de lekkere octopus compenseerde de lange wachttijd een beetje.<

Vandaag is het heel warm. Eigenlijk te warm om in de stad te blijven rondhangen. We keren terug naar onze B&B om ons om te kleden en onze strandspullen op te halen. We houden de eerste de beste taxi tegen die op onze weg komt en vragen hem om ons naar Lido San Francesco te brengen. We huren een parasol en twee stoelen, zwemmen in het warme water van de Adriatische Zee en doen een dutje op het bijzonder drukke strand.

Om terug te keren naar Bari bestellen we een taxi bij de receptie van het Lido, die tot onze grote verbazing na een minuut of tien al komt opdagen. Da’s veel sneller dan verwacht, rekening houdend met het feit dat het strand nu steeds sneller begint leeg te lopen.

In onze B&B spoelen we het zoute zeewater en zand van ons af en tutten we ons op voor ons laatste avondmaal in Bari en bij uitbreiding Puglia. Voor deze bijzondere gelegenheid heb ik een tafel gereserveerd op het terras van Riva ristorante in het nieuwe stadsgedeelte. Een goede keuze, want het terras is prachtig en de bediening gebeurt volgens de regels van de kunst. Zelden zo’n attente ober gehad. En het eten is werkelijk fabuleus. En dat wil wat zeggen in Italië! De wijnen per glas vallen ook in de smaak. Echt een fantastische avond.

Tartare di manzo, senape all’arancia e nicciole:

Capasanta, manderle, miso e scorzonera:

Agnolotti ripieni, melanzana e scamorza affumicata, con salsa die pomodoro:

Risotto, ostriche, cocomero e limone:

Astice, latte di capra, mango, avocado, olio alla curcuma:

Petto d’anatra e pesche arrosto alla salvia:

Fun fact: het Engelse koppel aan de tafel naast ons informeert of we Portugezen zijn, want ze dachten dat we onderling Portugees spraken. Beetje bizar, want ik denk dat er talen zijn die dichter bij het Nederlands liggen dan Portugees, waarvan de klanken toch helemaal anders zijn.

Na een uitstekend diner wandelen we op het gemak terug naar onze B&B terwijl we de prachtige rode maan bewonderen. Echt een avond om in te kaderen.

Castel del Monte, Ruvo di Puglia en Bari – 15 augustus 2022

Voor de tweede dag op rij liggen dezelfde koffiekoeken in de ontbijthoek. De eigenares van de B&B vult de voorraad oudbakken koffiekoeken wel aan met verse, maar het is onbegrijpelijk dat ze de oude koffiekoeken niet verwijdert. Geen enkele gast die later aan de ontbijttafel komt kan het onderscheid maken.

Ik proef een koffiekoek waarvan ik weet dat die vers is, maar de koffiekoek is echt niet lekker. Dit ontbijt stemt alvast niet overeen met de lovende reviews op google en tripadvisor.

Vandaag plannen we een bezoek aan Castel del Monte, Unesco werelderfgoed, uiteraard. Ik heb online tickets gekocht voor een bezoek om 11 uur. Een gigantische parking maakt meteen duidelijk dat dit een bijzonder populaire toeristische bezienswaardigheid is. Vanaf de parking brengt een shuttlebus ons naar het kasteel zelf. Door de wagens van de bezoekers bij het kasteel zelf weg te houden, kan iedereen ongestoord van de mooie omgeving rond het kasteel genieten.

Castel del Monte is echt een aanrader, dit achthoekige kasteel is prachtig gerestaureerd en vanaf het kasteel heb je een schitterend uitzicht op de omgeving. Het kasteel werd rond 1240 gebouwd in opdracht van keizer Frederik II. Heel bijzonder: overal in het kasteel kom je verwijzingen naar het cijfer acht tegen. Het kasteel zelf is een volmaakte achthoek. Rond de achthoekige binnenplaats liggen acht identieke zalen waarvan de muren en plafonds met marmer bekleed zijn. De muren zijn acht voet dik en tachtig voet hoog. Er zijn twee verdiepingen, dat maakt in totaal zestien zalen. Aan de buitenzijde staat aan elke hoek een uitstekende, achthoekige, wacht- of gevechtstoren. De exacte functie van dit kasteel is verloren gegaan in de tijd, wellicht was het bedoeld als buitenverblijf. Alleszins is het zeker dat dit kasteel geen militaire functie had, omdat het geen gracht en ophaalbrug heeft. Wellicht deed het kasteel enkel dienst als buitenverblijf voor de keizer.

Na ons bezoek nemen we de shuttlebus terug naar de parking, waar zich een zelfbedieningsrestaurant L’Imperatore bevindt, dat op het eerste gezicht best lekkere gerechten aanbiedt. En jawel, onze ogen bedriegen ons niet. Ik geniet oprecht van de insalata di mare, de opgelegde artisjokken, de focaccia en de fruitsla als dessert. Uiteraard drinken we daar een glaasje Italiaanse witte wijn bij.

Na ons bezoek aan Castel del Monte rijden we naar Ruvo di Puglia, een mooie stadje dat we duidelijk tijdens de siesta getroffen hebben. Het is er extreem rustig en alles is dicht. We kunnen dus jammer genoeg enkel de buitenkant van de prachtige kathedraal bewonderen. We maken een paar foto’s en rijden dan met onze huurwagen naar het verhuurkantoor van Filorent. Tijd om onze wagen te leveren. Het einde van ons verblijf in Puglia komt in zicht. Ons plan is om de laatste dagen in Bari door te brengen en daarvoor hebben we geen dure huurwagen nodig.

Continue reading →

Matera en Bari – 14 augustus 2022

Ons eerste ontbijt op het dakterras van onze B&B! Het ontbijt is aanvaardbaar, maar de koffiekoeken en taarten stonden al op het terras toen wij gisteren vlak na de middag aankwamen, gewoon in de buitenlucht in zo’n broodtrommel. Alles behalve vers dus en bijgevolg geen spek voor mijn bek. En het brood dat onze vriendelijke gastvrouw ons serveert, heeft ze iets daarvoor ontdooid in de microgolf oven. Gelukkig is de charcuterie vers.

Vandaag laten we Puglia achter ons en rijden we naar Matera in Basilicata. Ongeveer een uur rijden later vinden we een parkeerplaats in een woonwijk, een eindje stappen van het historische centrum van Matera. Matera is beroemd om zijn grotwoningen, Sassi (enkelvoud sasso) genoemd. Het verhaal gaat dat de rotsen van Matera al vanaf de achtste eeuw dienst deden als schuilplaatsen voor kloosterlingen die gevlucht waren uit het Byzantijnse Rijk. Langzamerhand hakten deze kloosterlingen meer en meer ‘woningen’ uit in de grotten en ontstonden er zelfs kloosters in de rotsen.

De benaming Sassi komt voor het eerst voor in een document uit 1204. In de Sassi woonden hele gezinnen, samen met hun kippen en andere dieren, zoals schapen, geiten en varkens, op betrekkelijk kleine oppervlaktes. Veel mannen in Matera waren schaapherders die een groot deel van het jaar in de bergen rond Matera verbleven en daar in de rotsen overnachtten. Af en toe kwamen enkele mannen naar beneden om de door hen vervaardigde kaasjes naar huis te brengen.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw woonden er nog zo’n vijftienduizend mensen in de grotwoningen van Matera. Een kleine rekensom leert dat iedere woning dus gemiddeld door maar liefst negen personen bewoond werd. Ik hoef er geen tekening bij te maken dat de hygiënische omstandigheden waarin deze mensen leefden alles behalve ideaal waren, zeker omdat ze in dezelfde ruimte als hun dieren leefden. Door de slechte sanitaire leefomstandigheden besloot de Italiaanse overheid dat iedereen de Sassi moest verlaten. Als gevolg hiervan ontstond er een enorme leegstand en was Matera aan het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw een soort spookstad geworden.

Sinds 1993 staan de Sassi van Matera echter op de Werelderfgoedlijst van Unesco en is er veel veranderd (alhoewel een deel van de grotwoningen in Matera nog altijd onbewoond is, begrijpelijk, want zo’n woning renoveren is alles behalve evident).

Mijn vriend en ik starten onze verkenning in de wijk Sasso Caveoso, gekenmerkt door een overdaad aan fabuleuze kerken, die ik uiteraard allemaal van binnen wil bewonderen. We bezoeken de Chiesa di Santa Lucia e Agata alla Fontana, de Chiesa di San Francesco d’Assisi en de Chiesa del Purgatorio, gebruik makend van een handig combiticket. Oja, we wipten ook nog even (gratis) binnen in de Chiesa di Santa Chiara d’Assisi.

Chiesa di Santa Lucia e Agata alla Fontana:

Chiesa di Santa Chiara d’Assisi:

Chiesa di San Francesco d’Assisi:

Chiesa del Purgatorio:

Tot onze verbazing treffen we een standbeeld van één van de beroemde gesmolten horloges van Dalí op het Piazza Vittorio Veneto. Blijkbaar reclame voor een tentoonstelling van deze beroemde Spanjaard.

Vervolgens bezoeken we onze eerste Sasso: Casa Grotta del Casalnuovo. Een heel bijzondere ervaring en eerlijk, in de hete zomers moeten dit zeer aangename en koele woningen geweest zijn, alleen het samenwonen met schapen, varkens en geiten lijkt me minder ideaal.