Valentijnstasting!

Yep, dit jaar vierden we Valentijn twee keer! Because, why not?

Toen ik hoorde dat onze vriend de wijnkenner een wijnproeverij in het teken van Valentijn organiseerde, kon ik niet anders dan ons inschrijven. Dubbel meegenomen dat die wijnproeverij letterlijk bij ons om de hoek was. Mijn vriend en ik schoven met nog drie andere, ons onbekende, koppels aan tafel voor een romantische wijnreis langs de Languedoc, Nieuw-Zeeland, Piemonte, de Alsace, de Beaujolais en Barcelona en sloten de proeverij af met een wijn uit Verona (yep! het Verona van het bekende balkon!). Bij sommige wijnen was de link met Valentijn redelijk subtiel, door de kleur, de geur of de smaak. Bij de Saint-Amour, de San Valentin en de wijn uit Verona moest niemand van de wijnliefhebbers rond de tafel lang nadenken.

En ja, ik heb nu al een paar keer zo’n wijncursus gevolgd, maar ik heb het gevoel dat ik elke keer weer iets opsteek. Ik merk ook duidelijk dat onze kameraad didactisch steeds beter wordt. Practice makes perfect! En uiteraard haalde hij na de het einde van de proeverij nog een lekkere fles rode wijn uit zijn eigen collectie boven. Om de avond in schoonheid af te sluiten.

De officiële line-up:

IMG_5282

Dagdisco: Après-ski!

De eerste keer in ons leven dat mijn vriend en ik uitgenodigd waren voor een verjaardagsfeestje met als thema après-ski! Zo kwam mijn dikke muts met pompom gekocht op de Leuvense kerstmarkt nog eens van pas. Het idee om moonboots te gaan kopen, had ik toch maar laten varen. 😉 Ik wist niet goed wat ik me bij een dagdisco moest voorstellen, maar het klonk alsof er veel ambiance zou zijn en daar ben ik altijd wel voor te vinden.

Mijn vriend en ik hadden op culinair vlak alvast hoge verwachtingen, want onze kameraad wijnkenner is een Bourgondiër pur sang. En jawel, we werden niet teleurgesteld. Na te moeten kloppen (want de bel deed het niet) werden we vriendelijk binnen gelaten en meteen door het rijhuis naar de kleine, maar gezellige stadstuin geleid. Onze kameraad had een partytent opgezet en een vuurkorf aangestoken. We kregen meteen een glas champagne in onze hand geduwd en waren vertrokken voor een supergeweldige namiddag/avond.

Buiten onze gastheer en gastvrouw kenden mijn vriend en ik niemand, maar mijn vriend raakte meteen al aan de praat met de vader van de gastvrouw, een zeer sympathieke Nederlander die ons tal van reistips wist te bezorgen en tot nu toe een behoorlijk interessante carrière achter de rug had. De rest van de avond waren ze niet meer van elkaar weg te slaan. 😉 Ik praatte met collega’s en vrienden van onze kameraad en genoot van het overvloedige lekkers dat we aangeboden kregen. Culinaire tip van de dag: kaas smelten op de vuurkorf en vervolgens over de nacho’s gieten. Heaven!

IMG_0432

IMG_0436

Een superfeestje met maar twee nadelen: een lichte kater de dag nadien en kleren die helemaal doordrongen waren van de geur van het houtvuur. Onze wasmachine is vandaag al goed gebruik geweest. But I would do it all again!

Een avondje wijn proeven

Deze vrijdagavond hadden we onze favoriete wijnkenner en zijn vriendin te gast om samen te proeven van de wijntjes die we onlangs bij Ad Bibendum kochten. We kopen altijd een paar flessen ‘betere’ wijn om samen te proeven. Voor de gelegenheid haalden we uit onze koelkast ook een wijntje van Maria Cristina, dat we kochten bij Dumon.

De drie wijnen die we proefden waren zo verschillend dat het moeilijk was om een favoriet aan te duiden, maar wat ik wel kan zeggen is dat we de wijnen in de foute volgorde hebben geproefd. De Portugese wijn van Maria Cristina had het meeste body en was dus een waardige afsluiter geweest. De prijs voor het mooiste etiket was daarentegen heel gemakkelijk toe te kennen: de Grüner Veltliner dulde op dat vlak geen concurrentie.

Naar goede gewoonte werd het een heel gezellige avond met diepgaande gesprekken over zowel de lokale, de nationale als de internationale politiek. Fijn om op een beleefde manier met elkaar van mening te verschillen en zo een discussie te kunnen voeren die voor iedereen verrijkend was. Op naar de volgende drink, wat mij betreft!

IMG_8442

IMG_8443

IMG_8444

Caves Ouvertes Vaudoises – 4 juni 2022

Opgestaan om 8.30u, omdat mijn vriend al in de voormiddag met zijn collega heeft afgesproken om samen naar de Caves Ouvertes Vaudoises te gaan. Een beetje te vroeg voor mij, na een zeer intensieve werkweek had ik graag wat bijgeslapen. Maar goed, een lekkere douche later, voel ik me al heel wat frisser.

Het ontbijt in hotel Modern Times (genoemd naar een film van Charlie Chaplin) is werkelijk fenomenaal. Zowel mijn vriend als ik genieten uitgebreid van het buffet. Kwestie van een stevige bodem te leggen voor al die Zwitserse wijn. 😉

IMG_0165

IMG_0167

IMG_0168

IMG_0170

IMG_0171

IMG_0174

IMG_0175

De receptie bestelde een taxi voor ons om 10.10u, maar uiteindelijk moeten we nog een dik kwartier wachten tot de taxi aankomt. Wat maakt dat we een beetje te laat aankomen bij het station van Chexbres. Gelukkig heeft de Engelse collega van mijn vriend al onze bandjes en ons wijnglas opgehaald zodat we niet veel tijd verliezen.

We maken meteen kennis met de twee Turkse jongedames die hem vergezellen. Beetje een bizar verhaal: een gemeenschappelijk Turkse collega van mijn vriend en de Engelsman, had aan de Engelsman gevraagd om de jongedames mee te nemen naar de Caves Ouvertes, omdat hij zelf in Turkije zat. We zijn dus op stap met twee wildvreemden. De twee jongedames zijn opgetut alsof ze naar een feestje gaan, met make-up, hippe kledij en zelfs panty’s. De weersvoorspellingen verwachten vandaag temperaturen tot 30 graden. Hum. Interesting.

Gelukkig klikt het meteen met de twee jongedames, zelfs al kan één van de twee maar oppervlakkig Engels. Laat ons zeggen dat haar Engels alleszins stukken beter was dan mijn Turks. Ik ben zelfs vergeten hoe in het Turks tot tien te tellen. Een skill die ik ooit leerde toen ik in het ziekenhuis een kamer deelde met een Turks meisje na het operatief verwijderen van mijn vier wijsheidstanden. Beide dames overladen me met complimenten over mijn blauwe ogen. Meteen gescoord. 😉

Onze eerste stop van de dag is Domaine Pierre-Luc Leyvraz, niet ver van het station van Chexbres. We genieten van onze eerste proevertjes en maken verder kennis met de Turkse dames, die elkaar blijkbaar op de tennisles hebben leren kennen en nu regelmatig samen op reis gaan. Het is voor allebei hun eerste bezoek aan Zwitserland. In totaal zullen ze hier vijf dagen verblijven. Wel heel kort, vind ik persoonlijk, maar goed, ze worden meteen al ondergedompeld in de authentieke Zwitserse cultuur.

IMG_0180

IMG_0181

IMG_0182

We steken schuin de straat over om het volgende wijndomein te bezoeken. Jomini vins. Hier krijgen we een heuse rondleiding in de wijnkelder. Zeer boeiend, maar enkel in het Frans. Een beetje lastig dus voor de Turkse dames die geen woord Frans kunnen. Ik informeer bij de gids of hij ook wat uitleg kan geven in het Engels, maar helaas… Mijn vriend en ik doen ons best om zoveel mogelijk te vertalen, maar die technische wijntermen zijn voor geen van ons beiden parate kennis. Nuja, we kunnen wat toffe fotootjes maken. Ideaal voor de instagram account van de twee knappe dames. Continue reading

Wijn proeven bij Young Wine Club Leuven

Na onze zeer geslaagde crash course wijn proeven bij Young Wine Club Leuven, stonden mijn vriend en ik te popelen om hieraan een vervolg te breien. We zochten een datum, nodigden onze vrienden uit Wijgmaal uit en contacteerden het koppel dat we hadden leren kennen op de vorige wijnproefavond om aan een totaal van zes deelnemers te geraken. Ditmaal kozen we als thema Europese witte wijnen. Met de zomer voor de deur gaat een wit wijntje er altijd wel in!

Net als de vorige keer werd het een heel gezellige avond, waarop we bijleerden over wijn, genoten van heerlijke flammkuchen en burrata, maar vooral heel erg fijne en toffe gesprekken onder mekaar hadden. Culinaire ervaringen delen, dat schept een band. En door over de wijnen te praten, leer je nog meer het vakmanschap appreciëren dat gepaard gaat met het maken van een goeie fles wijn.

Ik schrijf hier mijn notities neer om niet te vergeten wat we bijgeleerd hebben over witte wijnen.

  • Mogelijke kleuren: groengeel, citroengeel, goudgeel/strogeel amber
  • Primaire aroma’s: exotisch fruit (banaan, meloen,…)  steenfruit (perzik, abrikoos, citrus (citroen, limoen, zest,…), groen fruit (appel, peer,…), floraal, mineraal
  • Secundaire aroma’s (heeft de wijn op houten vaten gelegen?): hout, vanille, brioche
  • Tertiaire aroma’s (hangt samen met de ouderdom van de wijn): noot, honing, gedroogd fruit
  • Witte wijnen uit een warmer klimaat hebben meestal een lagere aciditeit.
  • Witte wijnen zijn wit omdat ze niet in contact gekomen zijn met de schil van de druif. Je kan dus perfect witte wijn maken van blauwe druiven.
  • Riesling past zeer goed bij pikant Aziatisch eten
  • Wat maakt van een wijn een goede wijn? De combinatie van intensiteit, complexiteit, evenwicht en afdronk.

IMG_8557

IMG_8560

Deze wijnen dronken wij:

  1. Leo Vinum wit uit België
  2. Emrich Schönerer ‘Mineral’ Riesling uit Duitsland
  3. Wolfberger Pinot Gris Alsace uit Frankrijk

    IMG_8558

  4. Forjas del Salnés ‘Leirana’ Albariño uit Spanje

    IMG_8559

  5. Cantina Sampietrana Fiano uit Puglia (Italië)
  6. Nigl ‘Piri’ Grüner Veltliner uit Oostenrijk
  7. Grand Tokaji Furmint Dry uit Hongerije

    IMG_8561

Na de witte wijnen konden we het niet laten nog een paar flesje rode wijn open te trekken. Het was zo gezellig dat we pas rond een uur of twee in bed lagen. Dan weet je dat het goed is geweest!

Met de trein naar Oostende

Omdat ik nog wat verlof moest opnemen dit jaar, had ik deze vrijdag (11 december) een dagje verlof ingepland. Mijn vriend en ik hadden lang getwijfeld, maar uiteindelijk toch een hotel geboekt om er een weekend tussenuit te zijn. In ons appartement in Leuven is de verleiding om toch nog wat werk te verzetten gewoon te groot en ik had er echt behoefte aan om er even tussenuit te zijn. Zelfs al zagen de weersvoorspellingen er vrij dramatisch uit, een andere omgeving zou me sowieso deugd doen.

We maakten van de vrije dag gebruik om lang uit te slapen en vervolgens op ons gemak onze valies te pakken en tot de vaststelling te komen dat we wel heel veel spullen nodig hadden voor ocharme twee overnachtingen op hotel. Voor de zekerheid pakten we ook wat bestek, champagne- en wijnglazen in. We waren vast van plan het gezellig te maken en daar hoort een glaasje wijn bij, dat we liever uit een glas drinken dan uit een plastic bekertje.

Met onze belachelijk grote koffer en twee rugzakken (eentje voor het fototoestel en eentje voor de laptops) stapten we de trein op. Als kind zou ik zo’n treinrit oeverloos lang gevonden hebben, maar door al die moderne technologie is zo’n rit voorbij in een oogwenk. Ideale activiteiten voor op de trein: tripadvisor reviews schrijven, podcasts luisteren, blogfeeds lezen, Wordfeud, Duolingo of Memrise spelen,… Of gewoon een dutje doen, kan ook, natuurlijk.

Vanaf het station van Oostend was het een dik kwartier wandelen naar hotel Andromeda. We wisten niet goed wat te verwachten van dit verblijf op hotel. Zou het druk zijn? Hoe zou het ontbijt op de kamer meevallen? Zouden we écht in dat zwembad mogen? Hoe makkelijk zou het zijn om ‘s avonds eten te bestellen? Maar kijk, tot onze verbazing bleek het zelfs redelijk druk te zijn in het hotel en werden we zeer professioneel welkom geheten door een vriendelijke gemaskerde dame achter plexiglas. De lobby was alvast helemaal in kerstsfeer ingericht. Mooi!

IMG_5169

Om onszelf in de watten te leggen hadden we een kamer op de hoogste verdieping gereserveerd met balkon en zicht op zee. Zelfs als het het hele weekend zou regenen zouden we dan toch kunnen genieten van het uitzicht. Groot was onze verbazing toen we een vriendelijk kaartje op het bed aantroffen om ons te feliciteren met ons tienjarig huwelijk, vergezeld van een doosje pralines. Als notoir in zonden levend koppel konden we deze grap wel appreciëren. Maar we zijn het achteraf wel gaan melden aan het onthaal, kwestie van het koppel voor wie die kleine attentie bedoeld was niet te ontrieven.

IMG_9659

IMG_5165

IMG_5166

IMG_9674

IMG_9675

Om ons te verzekeren van een culinair geslaagd weekend, brachten we na het inchecken meteen een bezoek aan Wijnhuis Douchy, een stijlvol ingerichte wijnzaak waar de uitbaatster ons met veel deskundigheid enkele wijnen en schuimwijnen aanraadde. Uiteindelijk kochten we twee flessen witte wijn, een flesje prosecco en een flesje champagne. Drank zouden we alvast niet te kort komen. En de overschot zouden we wel mee naar huis nemen. 😉

Het weer was, zoals uit de foto’s blijkt, redelijk triestig, maar dat hield ons niet tegen om een wandeling te maken en de gezonde zeelucht op te snuiven. We wandelden over de dijk in de richting van Mariakerke, het ene na het andere restaurant passerend dat take-away aanbood. Al bij al vonden we het nog redelijk druk op de dijk. Het daglicht liet ons echter al snel in de steek en we maakten rechtsomkeert, onderweg speurend naar een plek waar we iets van aperitiefhapjes op de kop konden tikken. Helaas, die ene plek waar ze oesters verkochten, was helemaal uitverkocht. Dus kochten we uiteindelijk een aperitiefschotel bij de plaatselijk Spar.

IMG_5171

IMG_5175

Terwijl we aperitiefden met een flesje prosecco, brainstormden we over ons avondmaal. Om in de Italiaanse sfeer te blijven, bestelden we een pizza en een pasta bij La Piazza. “Leveren bij Hotel Andromeda? Totaal geen probleem!” Het hotel voorzag trouwens voor de klanten borden en bestek voor al die afhaalmaaltijden, maar tegen dat wij eraan dachten om een bord te gaan halen, waren ze al allemaal weg. Eten uit bakjes dan maar! Ik moet zeggen dat ik de pasta maar middelmatige vond, maar ik had honger, dus het ging toch vlotjes binnen. En ja, die tweede fles wijn ging ook nog open. Het is een zwaar jaar geweest…

IMG_5176

IMG_5179

 

De pralientjes van Pralifino waren de perfecte afsluiter van de maaltijd.

IMG_5184

Wat een metamorfose!

Gisterenavond sprong onze kameraad uit Hasselt even binnen na zijn les aan de KULeuven (hij is ondertussen aan zijn derde of vierde ManaMa bezig, ik ben de tel iet of wat kwijtgeraakt en dan deelde hij ook nog fijntjes mee dat hij begonnen was aan een bachelor rechten). Oorspronkelijk was het de bedoeling om samen op café te gaan, maar we weten allemaal dat het coronavirus alle fijne dingen in het leven momenteel doorkruist. Gelukkig ben ik ondertussen een krak in het coronaveilig mensen ontvangen. Alle contactoppervlakten ontsmetten, goed op voorhand laten luchten, handen vijftigduizendkeer wassen, eten en drank manipuleren met mondmasker op en voor zaken als chips en nootjes aparte potjes voorzien. Dit alles op anderhalve meter afstand, uiteraard!

Het was ondertussen alweer meer dan een jaar geleden dat we onze kameraad nog eens gezien hadden en amai, er stond gewoon een nieuw persoon voor onze deur. Hij was in omvang afgenomen tot ongeveer de helft van zijn oorspronkelijke gestalte. Toch één iemand die zich gehouden heeft aan de goede voornemens gemaakt bij het begin van de coronacrisis… Al moet ik zeggen dat ik hem beter vond met wat meer vlees op zijn botten. Maar blij voor hem dat hij zo goed bezig is, uiteraard. Ik kom met mijn huidige werkregime van gemiddeld twaalf uur werken per dag zelfs niet meer toe aan mijn dagelijkse wandelingen.

We hadden alleszins genoeg stof om over te praten (hij werkt momenteel als consultant in een ziekenhuis) en daar hoorde een flesje wijn (of twee) bij. Echt menselijk contact, hoe geweldig is dat?

Kaas en wijn!

Fantastische zaterdagavond achter de rug. Met dank aan Kazen Elsen, die ons de suggestie aan de hand deden om, in plaats van alle kazen tegelijkertijd te serveren, te werken met een kaasmenu. Van kaas als hapje bij het aperitief tot kaas als dessert. Graag deel ik met jullie onze menu mét aangepaste wijnen, natuurlijk!

  • Aperitief: Cabris Fermier Les Deux-Sèvres (een rauwmelkse geitenkaas uit de Poitou-Charentes) vergezeld van een glaasje champagne om te klinken op de zwangerschap van één van de twee koppels die we te gast hadden. Jammer genoeg mocht de zwangere vrouw in ons gezelschap enkel van de gepasteuriseerde kazen eten. Daarom hadden we ook nog wat fijne charcuterie voorzien om er zeker van te zijn dat zij en de baby geen honger moesten lijden.
  • Eerste gang: Tommette de Savoie Fermier (een halfharde kaas van rauwe koemelk uit de Haute-Savoie), Beaufort d’Été (een harde kaas van rauwe koemelk afkomstig van een alpage in Tignes), Taleggio Bio (Taleggio van de bioboerderij La Cascina in Montaldeo), Affidelice de Berthaut (Kaas met gewassen korst van gepasteuriseerde melk uit Bourgogne) vergezeld van een glaasje wit wijn Pittatore Sacchetto Fiorella Langhe Barolo uit 2012.
  • Tweede gang: Gratte-Paille Triple Crème (romige witschimmelkaas uit gepasteuriseerde koemelk van Fromagerie Rouzaire in Ile-de-France) en Coulommiers St-Siméon (een kaas van rauwe koemelk uit Ile-de-France) vergezeld van een glaasje rode wijn Salento Negroamaro uit 2001.
  • Dessert: Cashel Blue Farmhouse (Zachte romige blauwschimmel van gepasteuriseerde koemelk, met de hand gemaakt en gerijpt op de Grubb family farm in Tipperary, Ierland) vergezeld van een ongelooflijk heerlijke dessertwijn Domvs Avrea Passito uit 2007. Wat een zalig wijntje. Heel blij dat ik daar gisteren nog even om gegaan ben bij Enoteca Stappato. Echt een fantastische afsluiter.

IMG_4717[1]

Uiteraard konden we het niet laten onze gasten na al dat lekkers nog een digestief aan te bieden en werden de whiskyflessen boven gehaald.

Voor herhaling vatbaar!