Verjaardagsfeestje in de Zoo en het MAS

Beste verjaardagsfeestje in jaren! Met dank aan Toerisme Vlaanderen, het Agentschap Onroerend Erfgoed en het Departement Cultuur, Jeugd en Media om speciaal voor mij het Congres ‘Bestemming erfgoed: in gesprek met de plek’ te organiseren in het fabuleuze Flanders Meeting and Convention Center. Serieus, een keynote beluisteren terwijl je onder een walvisskelet zit, wat een bijzondere ervaring! Die Darwin Hall is echt prachtig. Waarmee ik zeker geen afbreuk wil doen aan de schoonheid van de Marmeren Zaal. En de heerlijke vegetarische broodjes tijdens de lunchpauze mochten er ook zijn. Wellicht at ik er iets te veel van, maar hey, het was dan ook mijn verjaardag, he! Shout out naar Joris Vergeyle trouwens, die op bijzonder professionele manier de ganse dag aan mekaar babbelde.

IMG_1745

IMG_1748

IMG_1752

IMG_1755

IMG_1756

IMG_1757

IMG_1759

IMG_1766

Na de boeiende workshops in de namiddag en een tweetal glazen witte wijn op de afsluitende netwerkdrink zakte ik samen met mijn talrijk aanwezige collega’s (die net als ik hun door de coronacrisis veroorzaakte achterstand in events aan het wegwerken zijn) af naar het MAS voor een preview van de tentoonstelling Zeldzaam en Onmisbaar. Voor deze tentoonstelling gaven maar liefst 35 grote en kleine musea, kerken, bibliotheken en particuliere verzamelaars bijna honderd Topstukken uit hun collectie tijdelijk in bruikleen aan het MAS. Een unieke kans om al dit moois op één plek te bewonderen. Trots dat ik mijn persoonlijk steentje heb kunnen bijdragen aan de realisatie van deze bijzondere tentoonstelling.

In het MAS wachtte ons trouwens een bijzonder feestelijk buffet en heerlijke wijn. Jawadde, fijn om zo in de watten gelegd te worden op mijn verjaardag!

IMG_1768

IMG_1770

IMG_1772

IMG_1773

IMG_1775

IMG_1777

IMG_1779

IMG_1780

IMG_1781

IMG_1782

IMG_1784

IMG_1786

IMG_1787

IMG_1788

IMG_1790

IMG_1791

IMG_1792

IMG_1793

Na nog een laatste glas witte wijn nam ik samen met twee andere collega’s de tram naar Antwerpen-centraal, alwaar ik er een klein sprintje uitperste om nog net de trein naar Leuven te halen.

Thuis gekomen na een goed gevulde dag wachtte mij nog een klein verjaardagscadeautje van mijn vriend. Dat zal smaken!

IMG_1797

Topverjaardag!

Werkbezoek aan de Nederlandse openbare omroep

Vroeger durfde ik al eens lacherig doen over de Nederlandse culinaire competenties, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat deze tegenwoordig bijna (bijna) niet meer moeten onderdoen voor de Belgische. En dat mocht ik vandaag nog maar eens aan den lijve ondervinden.

Vandaag werden mijn collega en ik immers in Hilversum verwacht voor een werkbezoek aan de Nederlandse openbare omroep. Ik spoorde ‘s ochtends naar Berchem om van daaruit met mijn collega mee te liften naar Hilversum. Ons werkbezoek startte om 13u met een werkelijk uitstekende lunch bij Dudockx Bar & Kitchen, waar voor ons gezelschap een private dining room gereserveerd was. Op voorhand hadden we aangegeven dat een vegetarische menu ok was, maar blijkbaar verstaan Nederlanders toch iets anders onder vegetarisch dan wij Belgen, want we kregen maar liefst twee gangen met vis voorgeschoteld. Niet dat ik dat erg vond, want de gerechten waren werkelijk uitstekend.

IMG_1689

Appetizer:

IMG_1691

Geschroeide yellowfin tonijn met crispy wonton, schuim van kerrie en kokos:

IMG_1694

Kabeljauw met mousseline en seizoensgroenten:

IMG_1695

Tiramisu Dudockx-style:

IMG_1701

Meer dan voldaan begaven we ons naar de studio’s van de Nederlandse Publieke Omroep gelegen in het Media Park van Hilversum, alwaar we een toelichting kregen over de werking van de omroep en een rondleiding langs zowel de radio- als de tv-studio’s.

IMG_1702

IMG_1703

IMG_1714

IMG_1715

IMG_1717

IMG_1720

IMG_1721

Het werd een boeiende namiddag die afgesloten werd met een netwerkdrink in David’s Bar en Restaurant. Na de drink namen mijn collega en ik afscheid en reden we terug naar Berchem. Gelukkig zonder files op de terugweg, waardoor ik op een heel deftig uur de trein naar Leuven terug kon halen, maar niet zonder mezelf eerst op een lekkere groene smoothie te trakteren in Berchem station.

IMG_1726

Lunch bij New Koncept in Hasselt

Na een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis reden mijn vriend en ik verder naar Hasselt waar we afgesproken hadden om ter gelegenheid van mijn verjaardag te lunchen met mijn vader en zijn nieuwe vriendin. Ik had een tafel gereserveerd bij New Koncept, maar was uit het oog verloren dat het dit weekend jeneverfeesten waren in Hasselt. New Koncept had zelf een jeneverstand voor hun deur staan, wat maakte dat de muziek van hun stand buiten nogal clashte met de muziek binnen. Gelukkig zette de bediening tot onze opluchting na een tijdje de muziek binnen af.

Over de kennismaking met de nieuwe vriendin kan ik kort zijn: geen succes. Mijn vriend en ik waren allebei opgelucht dat de lunch achter de rug was en we afscheid konden nemen en terug naar Leuven konden rijden. Gelukkig waren de mosselen lekker.

IMG_1642

IMG_1643

IMG_1650

IMG_1652

 

Teamdag in Gent

Afspraak deze ochtend in het station van Gent-Sint-Pieters waar één van onze collega’s ons stond op te wachten met thee en koffie. Een onverwachte verrassing, want mijn treingezelschap en ik waren net daarvoor thee gaan kopen in één van de vele zaakjes in het station. Ach ja, we moeten de kleine handelaars steunen, he.

Het duurde even voordat iedereen er was (stiekem spijt dat we toch geen latere trein genomen hadden) en we samen konden vertrekken richting de feestzaal van het Paulushuis. Lang geleden dat ik mij nog eens in een ouderwetse parochiezaal bevond. Ik had echt het gevoel dat we gezamenlijk terug in de tijd gereisd waren.

Op het programma: een kookworkshop met ayurvedische kookworkshop gegeven door Ose’le. De vriendelijke dame van Afrikaanse afkomst gaf een introducties over de kruiden die ze zou gebruiken tijdens de workshop en hoe die kruiden een rol kunnen spelen in ons lichaam gezond houden. Ik was erg benieuwd.

Wat volgde was echter redelijk ontluisterend. De accommodatie was totaal niet geschikt om een gezelschap van 23 personen een kookworkshop te laten volgen. Er waren amper twee messen voorhanden, er was niet genoeg keukenoppervlakte om iedereen iets nuttigs te laten doen en het leek allemaal nogal sterk om improvisatie. Ik had me aangesloten bij het groepje dat de rijst zou koken. Buiten onder een afdakje stond een klein barbecuestel waarop we een grote pot zetten waarin de rijst gekookt werd. Ik denk dat ik in de ganse workshop toch zeker vijf minuten in de pot geroerd heb. Teleurstellend.

Het resultaat van al dat werk viel ook tegen. We aten kip met pilau rijst, raita, zelfgebakken naan en een paar blaadjes sla. Alles was buitengewoon flets, wat ik niet verwacht had, want de workshop draaide rond kruiden. En de gerechten waren duidelijk geïnspireerd op de Indische keuken die toch net heel smaakvol was. Voor mij hadden de kruiden in alle gerechten gerust vervijfvoudigd mogen worden. Met een kleine uitzondering voor de gestoofde peertjes, die waren wel erg lekker. Dat was dan ook het enige gerecht dat de kokkin volledig zelf had gemaakt.

IMG_1489

IMG_1496

IMG_1554

IMG_1557

IMG_1562

IMG_1571

Na de tegenvallende lunch wandelden we samen tussen de regenbuien door naar het Huis van Alijn waar we de expo over de jaren 90 bezochten. In tegenstelling tot mijn collega’s werd ik niet meteen overspoeld door een golf van nostalgie bij dit bezoek. Alhoewel ik niet meteen slechte herinneringen heb aan de jaren 90, denk ik dat deze periode mij gewoonweg nog te fris voor de geest staat om daar nu al een tentoonstelling aan te wijden. Ik vond de tentoonstelling eerlijk gezegd ook nogal rommelig en spijtig genoeg werkten de koptelefoons niet waardoor de geluidsfragmenten niet beluisterd konden worden. Enfin, leuk als je nood hebt aan wat nostalgie, maar mij deed deze tentoonstelling weinig.

IMG_1589

IMG_1592

IMG_1598

Het leukste moment van de dag was de afsluitende drink in café ‘t Kanon met een aantal collega’s die net als ik graag wat blijven plakken. Lekkere kaas en charcuterie en een gezellige plek om nog wat na te praten.

IMG_1600

IMG_1602

Een voor mij niet echt geslaagde teamdag, maar het gezelschap maakte veel goed!

Opening Krasse Koppen in KMSKA

Deze avond had ik de eer en het genoegen samen met mijn date (mijn fabuleuze collega met de prachtige decolleté en de kleurrijke outfit) en een hele hoop collega’s het feestelijk gala ter gelegenheid van de opening van Krasse Koppen. Bruegel, Rubens en Rembrandt in het KMSKA bij te wonen. En amai, wat een feestje was me dat! Met prachtig uitgedoste figuren die letterlijk uit de kunstwerken gestapt waren, heerlijk eten en overvloedig geschonken prosecco en wijn.

En ja, ik zuchtte wel even toen de dresscode avondkledij bleek te zijn, maar eerlijk, zalig dat iedereen zo zijn best gedaan had om er feestelijk uit te zien. Je merkte dat alle aanwezigen in feeststemming waren. En terecht, want deze tentoonstelling is werkelijk een pareltje. Met een mooi staaltje tronies van de hand van de allergrootste schilders ter wereld. Met zorg beeldden deze schilders anonieme modellen uit om de kunst van het portretteren in de vingers te krijgen. In totaal vallen er 78 Krasse Koppen, afkomstig uit de collecties van 43 nationale en internationale bruikleengevers te bewonderen. Allen daarheen!

IMG_1423

IMG_1425

IMG_1426

IMG_1438

IMG_1439

IMG_1441

De Kruisdraging van Jheronimus Bosch

IMG_1442

Twee vrouwenhoofden van Jacob Jordaens:

IMG_1443

Een oude vrouw geschilderd door Peter Paul Rubens:

IMG_1444 Continue reading

Wandeling in de wijngaarden, Avenue de Champagne in Épernay en Champagne Mercier – 15 oktober 2023

Beetje uitgeslapen deze ochtend en amai, dat deed deugd. Al waren we nog altijd de eerste aan de ontbijttafel iets voor half tien. 😉 I totally love friends who like to sleep in! De ontbijtruimte was oranjerood en gedecoreerd met bijzonder kitscherige Egyptische decoratie en de ontbijtopties waren eerder beperkt, maar het stokbrood was vers en de kaas lekker. En meer moet dat eigenlijk niet zijn voor mij. Alhoewel? We kunnen toch niet logeren op een wijndomein zonder de champagne geprobeerd te hebben? Een ontbijt met bubbels, dat gaat er altijd wel in! Zeker als een glas champagne maar vier euro kost…

IMG_1216

IMG_1219

IMG_1220

Na het ontbijt checken we uit en besluiten we een wandeling in de omgeving te maken. De zon laat zich van haar beste kant zien en we genieten van een prachtige wandeling doorheen de wijnvelden. Al blijven we het iet of wat choquerend vinden dat er zoveel druiven ongeplukt aan de wijnranken hangen. De omgeving is prachtig en we zijn echt onder de indruk van het imposante standbeeld van paus Urbanus II in Châtillon-sur-Marne dat mijlenver in de omtrek te zien is. Het standbeeld is maar liefst 633 meter hoog en werd opgetrokken op de plek waar zijn voorouderlijke kasteel stond. Het letterlijke hoogtepunt van onze wandeling is een uitzichtpunt met leuk buitenmeubilair om te relaxen en te genieten van het fabuleuze uitzicht.

IMG_1223

IMG_1226

IMG_1227

IMG_1234

IMG_1235

IMG_1238

IMG_1240

IMG_1242 Continue reading

Reims, champagnehuis Louis Brochet en Épernay – 14 oktober 2023

Zaterdagochtend kloppen we stipt om 8 uur aan bij onze vrienden. Dit oktoberweekend brengen we immers samen een bezoek aan de champagnestreek. Iets wat al heel lang op de verlanglijst van mijn vriend en mezelf stond. Echt benieuwd!

De rit naar Reims in de bedrijfswagen van onze kameraad verloopt vlotjes en we vinden makkelijk parkeerplaats net buiten het centrum. Ideaal! Natuurlijk kan ik het niet laten een bezoek te brengen aan de fabuleuze kathedraal van Reims, waar ik gerust nog meer tijd had kunnen doorbrengen, maar onze vrienden zijn duidelijk minder fan van religieus erfgoed. Ik ben echt onder de indruk van de prachtige sculpturen aan de buitenzijde van de kathedraal, het ingetogen beeld van Jeanne d’Arc in wapenuitrusting en het prachtige wandtapijt dat de Annunciatie aan Maria uitbeeldt.

IMG_1069

IMG_1073

IMG_1080

IMG_1082

IMG_1083

IMG_1089

IMG_1095

IMG_1102

Tijd voor ons eerste aperitiefje van het weekend op een mooi zonnig terras met zicht op de kathedraal. Onze vrienden houdden het bij een koffietje, mijn vriend en ik proeven van een glaasje Palmer champagne. Verdikt: lekker!

‘s Middags lunchen we bij La Trattoria. Misschien wat vreemd om een Italiaans restaurant aan te doen bij een bezoek aan Frankrijk, maar hey, Italiaans is altijd lekker en we waren wat te laat met reserveren om een plekje te bemachtigen in de beste Franse restaurants. Al is de signature dish (grosses coquillettes aux tuffres) die ik bestelde en die geserveerd wordt in een koperen pannetje, wat aan de zware kant. En yep, natuurlijk drinken we daar een coupe champagne bij.

IMG_1113

IMG_1123

IMG_1127

In de namiddag bezoeken we Champagnehuis Louis Brochet, een kleiner champagnehuis waar maar een paar mensen werken. We krijgen een rondleiding van de dame die ook instaat voor de verkoop en de communicatie. Heel boeiend om wat bij te leren over het proces van het champagne maken. Een blik achter de schermen weet ik altijd te appreciëren. We krijgen royale glazen champagne aangeboden tijdens de proeverij en maken van de gelegenheid gebruik om ratafia te proeven. Ratafia wordt gemaakt door aan druivenmost suiker, kruiden en alcohol toe te voegen. Door de toevoeging van alcohol aan de druivenmost stopt het gistingsproces met als resultaat een zoet drankje. Blijkbaar wordt ratafia als aperitief geschonken, maar ik zou dit eerder bij een dessert of kaas drinken, net omdat het zo zoet is. Uiteraard kopen we twee dozen champagne om mee naar huis te nemen. Al een geluk dat we ‘s ochtends onze vriend nog geholpen hebben om wat ruimte in zijn koffer te creëren, want anders waren onze aankopen er nooit bij in geraakt.

IMG_1131

IMG_1135

IMG_1137

IMG_1141

IMG_1147

IMG_1150

IMG_1151 Continue reading

Sportdag

Vlak na de middag reed ik samen met mijn collega’s van het management richting Hofstade om deel te nemen aan de jaarlijkse sportdag. Helaas, in tegenstelling tot voorgaande edities waren de weergoden ons niet bepaald goed gezind. We waren met ons vijven ingeschreven voor de zensportwandeling, die ons de gelegenheid zou bieden om kennis te maken met yoga, ademhalingsoefeningen en Qigong. Niet bepaald iets waar ik warm van werd, maar we waren te laat om ons nog te kunnen inschrijven voor de zeilinitiatie. En eerlijk, nu de regen met bakken uit de hemel viel, was ik niet echt rouwig om het feit dat die zeilinitiatie al volzet was.

Tot mijn grote verbazing werden we welkom geheten in de VIP-tent, alwaar we getrakteerd werden op heerlijke broodjes, fantastische brownies (stom dat ik al een wrap gegeten had in de auto onderweg) en buitengewoon sportieve bubbels. We woonden de overhandiging van de opbrengsten van deze dag aan het goede doel “Een fiets voor iedereen” van de Fietsersbond bij en werden vervolgens onthaald op een knappe goochelact. En ja, jullie raden het, uiteindelijk kwam er niets in huis van die zensportwandeling en bleven we napraten in de VIP-tent.

Had ik voor niks mijn wandelschoenen aangetrokken!

IMG_1002

IMG_1018

IMG_1028

Opening Film Fest Gent

Gisteren spoorde ik samen met mijn netjes in het pak gestoken collega van Brussel naar Gent voor de officiële opening van Film Fest Gent. De blue-bike bracht ons zonder problemen naar de Kinepolis van Gent, alwaar we een blik konden werpen op Fien Troch en Cathalina Geeraerts, die de hoofdrol vertolkt in Holly van regisseuse Fien Troch. De witte jurk van Cathalina was prachtig, maar je zag dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelde in haar jurk, die weinig aan de verbeelding overliet. Ze was de ganse tijd aan het trekken aan het ding, wellicht was onzeker of alles wel op zijn plaats zou blijven zitten.

IMG_0936

IMG_0940

IMG_0948

Ik was persoonlijk erg benieuwd naar Holly. Altijd fijn om een vrouwelijke regisseuse aan het werk te zien. Jammer genoeg moet ik zeggen dat Holly teleurstelde. Het tempo van de film lag voor mij te traag en tijdens sommige stukken zat ik me zelfs gewoonweg te vervelen. Wat geen afbreuk doet aan de prestatie van de hoofdrolspeelster, die duidelijk veel talent heeft. De dreigende ondertoon van de film leidde uiteindelijk niet tot een ontknoping en het open einde was nog de grootste teleurstelling van alles. Niet voor mij, deze film. Mijn collega’s die samen met mij op de achterste rij van de zaal zaten, deelden mijn mening alvast.

Toen ik na de film mijn iphone opnieuw opzette om de uren van de treinen te controleren, bleek dat er een ongeval was gebeurd tussen Gent en Brussel en dat het treinverkeer daardoor stil lag. Meteen begon mijn hoofd te malen over hoe mijn collega en ik in godsnaam naar huis konden geraken die avond, waardoor ik jammer genoeg niet echt heb kunnen genieten van de receptie. Het was zeker mogelijk om met een collega mee naar Brussel te rijden, maar dan moest ik twee blue-bikes achter laten aan de kinepolis in Gent. Wat mij ongetwijfeld op een fikse boete zou komen te staan. Ik kon ook niet meteen iemand bedenken aan wie ik de twee sleutels kon overmaken om de fietsen naar het station terug te brengen. Dus kon ik alleen maar hopen dat het treinverkeer tijdig hersteld zou geraken zodat mijn collega en ik gewoon de laatste trein naar huis konden nemen.

Uiteindelijk raakten de problemen tussen Gent en Brussel net op tijd opgelost, zodat mijn collega en ik toch de laatste trein naar Brussel konden nemen. Doodjammer alweer dat we zo weinig tijd op de receptie konden doorbrengen (echt, waarom kan de openingsfilm niet gewoon starten om 19u ipv om 20u (in realiteit pas 20.30u). Dat geeft de aanwezigen die niet van Gent zelf zijn de mogelijkheid om toch een beetje te socializen op de receptie, want nu heb ik tegen veel bekenden alleen maar ‘hoi’ en ‘dag’ kunnen zeggen. Enfin ja, misschien toch eens overwegen om de volgende keer opnieuw een overnachting te boeken in Gent.

En oja, natuurlijk had de laatste trein naar Leuven een kwartier vertraging en zijn mijn collega en ik dus voor niets in zeven haast vertrokken op de receptie. Maar goed, ik was al blij dat er nog een trein reed!

IMG_0952

Geocaching in het Park van Tervuren

Yep, vandaag alweer genoten van een prachtige nazomerdag. Voor de gelegenheid hadden we afgesproken met onze vrienden en hun zoontje om samen te gaan geocachen in Duisburg. Helaas, door de combinatie van wegenwerken en de Belgische en Europese kampioenschappen gravel slaagden we er gewoonweg niet in om de kerk van Tervuren te bereiken.

Na heel wat tevergeefse rondjes gereden te hebben, besloten we te gaan voor plan B: een wandeling in het mooie Park van Tervuren. Altijd leuk en gelukkig zitten daar ook heel wat geocaches verstopt.

We genoten van het mooie weer en het enthousiasme op het gezicht van het zoontje van onze vrienden wanneer hij alweer een geocache mocht openen. Ongelooflijk dat ik in oktober nog steeds in mijn zomerkleren kan rondlopen!

IMG_0772

IMG_0773

IMG_0788

IMG_0798

IMG_0800

IMG_0809

IMG_0815

IMG_0821

Van al dat wandelen, krijgt een mens honger. En dus sloten we de avond af op het terras van ‘t Park, een kwaliteitsvolle brasserie die zich letterlijk op een steenworp van het park van Tervuren bevindt.

Het voorgerecht met Sint-Jacobsvruchten was werkelijk om duimen en vingers af te likken en de eendenborst was ook zeer lekker, al had de hoeveelheid wat mij betreft net iets meer mogen zijn.

Sint-Jacobsschelpen met groene asperge, kerstomaten, chips van chorizo, rucola en basilicum:

IMG_0830

Eendenborst met truffelhoning, seizoensgroenten en aardappelen:

IMG_0832

Een smakelijk afsluiter van een fijne namiddag!