De Speelbergwandeling revisited

Aangezien het weekend zich zonnig aandiende, stelde ik aan mijn broer en zijn vriendin voor om in de namiddag samen te gaan wandelen. Kwestie van een gezonde eetlust op te wekken tegen het avondmaal. Ik deed een paar suggesties en de vriendin van mijn broer pikte er de Speelbergwandeling uit. Een wandeling die ondertussen geen geheimen meer heeft voor ons, maar die mooi is in elk seizoen. Mijn vriend en ik ontleenden twee elektrische blue-bikes aan het station van Leuven en fietsten gezwind naar het startpunt van de wandeling waar we mijn broer en zijn vriendin troffen.

De wijngaarden lagen er nog een beetje kaal bij, maar de voorjaarsbloeiers waren uitbundig van de partij en de zon maakte dat de prille groene kleuren geweldig goed tot hun recht kwamen. En aangezien mijn broer een fanatieke fan van ObsIdentify geworden is, moesten we natuurlijk stoppen bij elk onbekend bloemetje of plantje. Zo leert een mens al eens wat bij!

IMG_2404

IMG_2405

IMG_2406

IMG_2408

IMG_2409

IMG_2410

IMG_2411

IMG_2412

IMG_2413

IMG_2416

IMG_2417

IMG_2418

IMG_2427

IMG_2437

IMG_2438

IMG_2439

IMG_2443

IMG_2444

IMG_2445

IMG_2452

IMG_2455

IMG_2458

IMG_2460

IMG_2461

IMG_2465

IMG_2466

 

Na de wandeling fietsten mijn vriend en ik met onze elektrische blue-bikes terug naar Leuven om daar ongeveer op hetzelfde moment aan te komen als mijn broer en zijn vriendin, die met de wagen waren. We troffen elkaar in de Express GB omdat de vriendin van mijn broer zin had in cola en dat is iets wat mijn vriend en ik niet standaard in huis hebben. We haalden de (simpele) aperitiefhapjes boven en kozen welke gerechten te bestellen bij mijn favoriete Leuvense Chinees: Chen’s restaurant in Kessel-Lo. Bij het eten trokken we een lekker flesje Italiaanse wijn open en naar goede gewoonte sloten we af met een glaasje whisky. Lang leve de zon!

IMG_2473

IMG_2475

IMG_2478

IMG_2479

IMG_2482

Bovary in het Théâtre National

Deze avond had ik het voorrecht de generale repetitie van de opera Bovary te kunnen bijwonen in het Théâtre National. De combinatie van de muziek van de Belgische componist Harold Noben en de literaire klassieker van Gustave Flaubert leveren een verrassend actueel spektakel op, waar alles draait rond de magnetische persoonlijkheid van madame Bovary die zich probeer te onttrekken aan de banaliteit van haar saaie bestaan en huwelijk. Vond ik het personage van madame Bovary sympathiek? Niet meteen, maar ik kan me wel voorstellen dat in de tijd waarin de roman zich afspeelt het voor vrouwen alles behalve eenvoudig was hun dromen te realiseren. In die zin heeft het stuk een feministische ondertoon. De opera zelf is magnifiek, de enscenering is inventief en de muziek is geweldig. Carme Portaceli stort zich vol overgave op de hoofdrol en weet moeiteloos de aandacht naar zich toe te zijn. Wat een talent!

IMG_2345

IMG_2348

IMG_2351

IMG_2363

Ik heb er alleszins oprecht van genoten en hoop dat zulke opportuniteiten nog vaak mijn pad zullen kruisen.

Bekijk een stukje van de opera op de VRT site.

Hania Rani & Ensemble in het Koninklijk Circus

Gisteren spoorde ik met onze Leuvense kameraad en zijn twee dochters richting Brussel-Centraal om een concert van Hania Rani bij te wonen. Een tijd geleden liet onze kameraad ons haar muziek horen en vertelde hij dat hij een grote fan was van deze pianiste/zangeres. Dus voegde ik wat nummers van Hania Rani toe aan mijn Spotify playlists en kreeg ik niet veel later de melding dat ze naar Brussel kwam voor een concert. Meteen tickets gekocht voor mijn kameraad en zijn twee dochters en nu was het dan eindelijk zover.

Voordat we naar Brussel vertrokken aten we op mijn appartementje samen afhaalspaghetti van Bavet en deelden mijn kameraad en ik een flesje rode wijn. Alles was perfect geregeld voor een fijne avond, al was ik alleen even uit het oog verloren dat de NMBS vanaf 22u opnieuw staakte en we dus na het concert niet met de trein terug in Leuven zouden geraken. Gelukkig bestaat er zoiets als TaxisVerts!

Vanaf Brussel-centraal wandelden we door het Warandepark richting het Koninklijk Circus en jawel, vlak voordat we daar aankwamen werd ik zowaar aangevallen door een verdwaald paaltje. En voordat ik het wist lag ik op de grond. Dat begint zo langzamerhand een traditie te worden! Zal me leren om in de toekomst voor mij te kijken!

Het concert zelf was echt fenomenaal. Ik had een sobere voorstelling verwacht met enkel Hania Rani en haar piano, maar ze had een heel ensemble aan muzikanten mee, één vleugelpiano, één buffetpiano en een keyboard. Door gebruik te maken van loops wist ze het Koninklijk circus moeiteloos in te pakken met haar bijzondere klanken

Betoverend.

En dankzij TaxisVerts geraakten we zonder problemen op een deftig uur weer in Leuven!

Opening van Abby in Kortrijk

Na mijn bezoek aan het Wintercircus en De Vooruit in de voormiddag, zocht ik een plekje om in de namiddag remote te werken in Gent. Vervolgens spoorde ik samen met een Gentse collega naar het mooie, maar iets te verre Kortrijk voor de feestelijke opening van Abby.

Na een fijne wandeling van het station naar de voormalige abdijsite, kwamen we net op tijd aan voor de officiële onthulling van ‘Wilting Flower #5‘ van kunstenaar Daan Gielis in de binnentuin van Abby. Vervolgens brachten we eerst een bezoek aan het splinternieuwe museum. Jammer genoeg kon ik niet gans het museum bezoeken, omdat het personeel ons met aandrang vroeg ons naar de feesttent te begeven voor de toespraken en een panelgesprek. Ik ben dus zeker van plan om nog eens terug te keren en het nieuwe gebouw en de tentoonstellingen op mijn gemak te bewonderen. Ik kan alvast zeggen dat ik een grote fan ben van de architecturale keuze voor eenvoud, die perfect bij de site past. Ik kijk alvast uit naar het moment dat de tuin volgroeid zal zijn.

IMG_2038

IMG_2040

IMG_2042

IMG_2046

IMG_2048

IMG_2051

IMG_2053

IMG_2054

IMG_2056

IMG_2057

IMG_2064

 

De hapjes op de receptie waren eerder karig, gelukkig werden er, na de veel te lange toespraken, frietjes in een puntzak geserveerd. Normaal ben ik niet zo’n frietjesfan, maar honger in de beste saus.

Heel lang kon ik echter niet blijven plakken op de receptie, want er wachtte mij nog een lange treinrit terug naar Leuven. Gelukkig had ik tot Brussel-centraal gezelschap van een aantal boeiende mensen waardoor de treinrit zo voorbij vloog.

Museumdagje in Antwerpen

Gisterenochtend spoorden mijn vriend en ik opnieuw naar Antwerpen voor een dagje musea bezoeken met zijn ouders. Naar goede gewoonte begonnen we onze uitstap met een lunch bij Nuoc Mam, waar we tijdens ons vorige bezoek aan Antwerpen heel lekker geluncht hadden. Ditmaal was het warm genoeg om op het terras te kunnen eten. Met dank aan het zalige lentezonnetje. We startten met Vietnamese loempia’s, dumplings en pannenkoekjes met eend. Om eens iets anders dan phở te nemen, ging ik voor de bun (een rijstnoedelsalade) met scampi. Echt superlekker! En natuurlijk dronken we daar een flesje bubbels bij.

IMG_1909

IMG_1911

IMG_1913

IMG_1914

Als eerste museum van de dag bezochten we het KMSKA, omdat we de ouders van mijn vriend graag wilden onderdompelen in de magische wereld van Hans Op de Beeck. En ja, het was voor mijn vriend en ik pas van vrijdag geleden dat we deze tentoonstelling bezochten, maar dat kon ons eerlijk gezegd niet deren. De vele details van de grijze beelden zorgden dat we meer dan genoeg hadden om naar te kijken.

IMG_1917

IMG_1918

IMG_1923

IMG_1927

IMG_1932

IMG_1935

IMG_1936

IMG_1939

IMG_1942

IMG_1946

IMG_1948

IMG_1949

IMG_1952

IMG_1955

Onze volgende bestemming was de Panamarenko-tentoonstelling in het M HKA. Ik had misschien net iets meer van deze tentoonstelling verwacht. Uiteindelijk werden er slechts een bescheiden aantal werken getoond. Al blijft Bing of the Ferro Lusto X natuurlijk een tot de verbeelding sprekend kunstwerk. De drang van Panamarenko om naar de sterren te reizen, is alleszins heel voelbaar doorheen gans de opstelling.

IMG_1960

IMG_1962

IMG_1964

IMG_1965

IMG_1968

IMG_1969

IMG_1972

We pikten ook de tentoonstelling ‘De toestand is vloeibaar’ mee, waarvan sommige werken me aanspraken en andere dan weer helemaal niet. Maar dat is eigen aan dit soort hedendaagse kunst.

IMG_1973

IMG_1974

IMG_1977

We sloten ons dagje musea kijken af met de bijzonder fascinerende tentoonstelling over het leven en werk van Lee Miller in het FOMU. Wat een vrouw! Als je haar biografie leest, lijkt het wel alsof ze drie levens geleid heeft in plaats van één. De tentoonstelling heeft mij alvast geprikkeld om binnenkort de film over haar leven met Kate Winslet in de hoofdrol te bekijken. Uiteraard werd ik het meest geraakt door haar werk als oorlogsfotograaf, maar ook haar liefdesleven was bijzonder boeiend. Pittige dame.

IMG_1978

IMG_1979

IMG_1980

IMG_1981

IMG_1982

IMG_1983

IMG_1984

We sloten deze fijne en artistieke dag af met wat hapjes op het terras van de Wasbar. En dankzij de NMBS geraakten we vlotjes thuis!

IMG_1997

Hans Op de Beeck: Nachtreis in het KMSKA

Gisteren woonde ik samen met mijn vriend en een hele bende collega’s de opening bij van de tentoonstelling Hans Op de Beeck: Nachtreis. Na mijn oren verwend te hebben tijdens het concert in Bozar eergisteren, waren nu mijn ogen aan de beurt. Want ja, deze expo brengt je letterlijk een andere wereld binnen. Eentje van verstilling, ontroering en verwondering in het grijs. Zeer bijzonder. De beelden van Hans Op de Beeck zien er zo levensecht uit dat je elk moment verwacht dat ze tot leven zullen komen.

En ja, de receptie was naar goede gewoonte ook weer erg de moeite. Met dank aan de NMBS om ons veilig thuis te brengen.

IMG_1759

IMG_1761

IMG_1775

IMG_1783

IMG_1786

IMG_1797

IMG_1798

IMG_1801

IMG_1803

IMG_1805

IMG_1808

IMG_1812

IMG_1814

IMG_1817

IMG_1823

IMG_1825

IMG_1828

IMG_1831

IMG_1834

IMG_1836

IMG_1839

IMG_1840

IMG_1841

IMG_1849

IMG_1850

IMG_1854

IMG_1855

IMG_1859

IMG_1860

IMG_1864

IMG_1866

IMG_1868

IMG_1869

IMG_1870

IMG_1872

IMG_1873

Vip-avond Klarafestival 2025

De afspraak om bij te praten met mijn vriendin uit Kruibeke stond al een tijdje in mijn agenda, maar had nog geen concrete invulling gekregen. Dus toen de uitnodiging voor de Vip-avond van het Klarafestival in mijn mailbox viel, contacteerde ik haar met de vraag of ze zin had om mijn plus one te zijn. Aangezien ze zelf lang een instrument gespeeld heeft, zei ze meteen ja.

En dus troffen we elkaar rond half zes in Brussel-centraal om samen naar het walking dinner in de Warande te gaan. Het was de eerste keer dat ik naar dit evenement ging, dus ik wist niet goed wat te verwachten. We werden gelukkig alles behalve teleurgesteld. Eén blik op de menukaart die op elke receptietafel stond, maakte duidelijk dat we een culinair hoogstaande avond tegemoet gingen. En de champagne smaakte ook naar meer.

IMG_1719

IMG_1720

819ee61b-4420-49d9-86f1-2cc29227be36

IMG_1723

IMG_1728

IMG_1729

Na de speeches en het dessert wandelden we in groep naar de Henry Le Beoufzaal in Bozar voor het concert van het Gürzenich-Orchester Köln onder leiding van Emmanuel Tjeknavorian. We genoten van het muzikale programma met muziek van Chatsjatoerjan, Moessorgsksi en Ravel. Het hoogtepunt van de avond was het pianoconcerto van Ravel met pianist Bertrand Chamayou aan de toetsen. Prachtig.

Na het concert genoten we van een glaasje wijn op de afsluitende drink in het Fumoir en namen we de tijd om uitgebreid bij te praten over de grote veranderingen in het leven van mijn vriendin. Een avond om in te kaderen.

be-MINE in Beringen

Gisteren brachten mijn vriend en ik samen met onze vrienden uit Testelt en hun twee tieners een bezoek aan be-MINE in Beringen. Meteen ook de eerste keer dat we het vriendje van de dochter van onze vrienden ontmoetten. Een vriendelijke, rustige en ietwat introverte jongeman die de hele namiddag niet echt veel gezegd heeft. Maar het was schattig om de dochter van onze vrienden te zien stralen als ze naast hem liep.

Ondanks het feit dat mijn roots in Limburg liggen moet ik bekennen dat ik nog nooit een bezoek bracht aan het Mijnmuseum op de be-MINE site. Hoog tijd om dat recht te zetten dus. We hadden met onze vrienden iets na de middag afgesproken op de parking van be-MINE en door een gelukkig toeval bleek dat wij het gisteren een Mijnzondag was. Ons groepje van zeven kon meteen aansluiten bij het eerstvolgende geleide bezoek, letterlijk een paar minuten na onze aankomst. Onze gids was een voormalig leraar die jarenlang les had gegeven aan de kinderen van mijnwerkers. Hij wist enorm veel over de mijn en haar geschiedenis. We bezochten een reconstructie van de mijngangen, bewonderden de indrukwekkende schachtbokken, bezochten het ophaalmachinegebouw met daarin de liften die de mijnwerkers gestapeld als vee naar beneden brachten en vergaapten ons aan de enorm goed georganiseerde badzaal waar de werknemers zich konden wassen na hun shift in de mijnen.

IMG_1311

IMG_1316

IMG_1317

IMG_1320

IMG_1321

IMG_1324

IMG_1325

IMG_1326

IMG_1328

IMG_1332

IMG_1333

IMG_1341

IMG_1348

IMG_1351

IMG_1353

IMG_1354

IMG_1355

IMG_1359

IMG_1368

Heel boeiend en leerrijk, want het is belangrijk te beseffen dat het nog niet zo lang geleden is dat België massaal veel gastarbeiders importeerde om het zware en belastende werk in de mijnen te doen. Mijn eigen grootvader heeft nog in de mijnen gewerkt en is gestorven aan stoflong. Het raakte me om te horen en te zien hoe de dagen van de mijnwerkers eruit zagen. Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen wat zo’n hard werk onder de grond, verstoken van daglicht, met een mensenlichaam doet.

En ja, ook in de mijn van Beringen verloren arbeiders hun leven, al bleven (gelukkig) grote ongevallen uit. Mooi om te zien dat de stad Beringen het verleden van deze ooit enorm belangrijke economische activiteit levend houdt en de ganse site stukje bij beetje een nieuwe invulling krijg. Ook erg benieuwd naar de nieuwe mijnbeleving Mineset, waar op dit moment nog druk aan gewerkt wordt. Al was onze gids niet meteen een grote fan van het project.

Na ons bezoek aan het Mijnmuseum maakten we een wandeling op en in de omgeving van de mijnterril, waarbij we er zowaar in slaagden om, druk pratend, ergens een afslag te missen en de top van de terril over te slaan. Achja, toch een goed gesprek gehad met mijn vriendin en een reden om nog eens terug te gaan in de toekomst.

IMG_1370

IMG_1371

IMG_1373

IMG_1380

IMG_1383

Na de wandeling trokken we naar Mia Mensa voor het avondmaal. In het sfeervol ingerichte restaurant genoten we samen van kibbeling (uitstekend) en patatas bravas (waarbij de chefkok duidelijk de pikante saus vergeten had, dus schrap de aanduiding ‘bravas’ maar) als voorgerecht. Als hoofdgerecht ging ik voor de tongrolletjes op Oostendse wijze, geserveerd met mosselen, grijze garnalen en puree (helaas vergeten een foto van te nemen) en ik sloot de maaltijd af met tarte tatin en crème anglaise als dessert.

IMG_1384

IMG_1401

IMG_1405

IMG_1407

IMG_1422

Een waardige afsluiter van een fijne dag.