Première van Bob Marley: One Love

Deze avond had ik de eer en het genoegen om samen met een collega de Belgische première van de film Bob Marley: One Love bij te wonen in Cinema White, op wandelafstand van het station van Schaarbeek. Tot mijn grote verbazing vond deze cinemazaal zich in een gloednieuw winkelcomplex voorzien van een ruim aanbod aan winkels en eetgelegenheden. Echt letterlijk vlakbij Leuven en ik wist niet eens van het bestaan van deze plek af.

Ter gelegenheid van de première bood de Jamaicaanse ambassade een receptie met cocktails en hapjes aan. De cocktails waren uiteraard gesponsord door een Jamaïcaanse rum-merk, Hampden Estate. Bar Ran zorgde voor de cocktails. Ik was persoonlijk een grote fan van de Redemption Daiquiri met rum, groene kruiden en hennepolie. Amai, zo lekker! De cocktails met een volgens de barman amper waarneembare koffiesmaak vond ik daarentegen helemaal niet lekker.

Ik had wel wat te doen met reggaezanger Omar Perry, die duidelijk erg getalenteerd was. Optreden op zo’n receptie is echt geen cadeau. Iedereen praat met elkaar en er wordt amper naar je geluisterd. Wij vluchtten zelfs naar de achterkant van de cocktailbar om aan de nogal luide geluidsinstallatie te ontsnappen. En zo ontdekten we dat er zowaar nog een cocktailbar was! Al gaat de prijs voor beste cocktail van de avond toch naar de Redemption Daiquiri.

IMG_5214

IMG_5233

IMG_5235

IMG_5236

En dan was het tijd voor de film zelf! We kregen een gigantische emmer met popcorn (iets wat ik normaal nooit eet en na een paar happen herinnerde ik me weer waarom, amai, zo zout!) en nestelden ons in de comfortabele bioscoopzetels. Ik had geen grote verwachtingen van de film, maar moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. De film biedt geen totaaloverzicht van het leven van Bob Marley, maar concentreert zich op de periode nadat hij na een aanslag op zijn leven Jamaica ontvluchtte naar Londen. Hoofdrolspeler Kingsley Ben-Adir bracht moeiteloos het charisma van Bob Marley tot leven en de geweldige soundtrack deed de rest. Geen must see, daarvoor blijft de film te zeer aan de oppervlakte, maar een film die me van begin tot einde wist te boeien. Oja, shout out naar actrice Lashana Lynch, die een fantastische Rita, vrouw van Bob neerzette en toonde dat het leven met een muziekster niet altijd over rozen gaat.

Ook heel blij met de cadeautjes in mijn goodie bag!

IMG_5251

Ensor danst in Alden Biesen

Met een Cambio vol met kostuums en maskers reden mijn vriend en ik blijgezind naar het mooie Alden Biesen in Bilzen. We werden ter plekke bijzonder vriendelijk onthaald en meteen naar onze hotelkamer gebracht, waar we zowaar een volledige goodie bag aantroffen met nog wat extra maskers!

IMG_5040

IMG_5043

IMG_5047

Omdat er tijdens het feest zelf geen eten voorzien was, hadden mijn vriend en ik een tafeltje voor twee gereserveerd in restaurant Nif in hartje Bilzen. Door een gelukkig toeval parkeerden we in een ondergrondse parking waarvan de uitgang uitkwam rechtstreeks bij het restaurant. Wij trakteerden onszelf op de driegangenmenu voor 44 euro per persoon. Prijs-kwaliteit top! De sushi was heerlijk, net als de Thaise rode curry. Eigenlijk had ik met twee gangen ruim voldoende gegeten, maar hey, voor zo’n lekkere brownie vind ik altijd nog wel een plekje. 😉

IMG_5049

IMG_5053

IMG_5057

IMG_5059

IMG_5061

Na het eten reden we terug naar Alden Biesen om ons om te kleden op de kamer. En zo schreden we een paar minuten na acht uur in vol ornaat naar de prachtige waterburcht voor een gemaskerd bal in Belle Époquestijl. Tot ons groot genoegen hadden alle gasten enorm hun best gedaan om zich aan het thema te houden. Dat sommige kostuums duidelijk uit een ander tijdperk dateerden, zagen we graag door de vingers. Echt iedereen zag er prachtig uit. Het live orkest zorgde voor aangepaste muziek en er liep zowaar een heuse kopie van Ensor rond op het bal.

IMG_5107

IMG_5151

IMG_5153

IMG_5155

Natuurlijk namen mijn vriend en ik deel aan de dansinitiatie. We vonden twee knappe dames om samen met ons de quadrille te dansen en daarna leerden we de beginselen van het walsen (wat ik ooit in een ver verleden al eens geleerd heb, maar duidelijk helemaal vergeten was). De uitleg van de leerkracht kon beter, maar we amuseerden ons, dat was het belangrijkste. Al had ik gehoopt om na de initiatie een volledig nummer te kunnen dansen, maar dat was duidelijk niet voorzien in het programma.

De avond had nog meer in petto voor ons! Via een wachtwoord kregen we toegang tot een geheime doorgang die ons naar het casino leidde. In ruil voor een donatie voor het goede doel kregen we een nepbiljet dat we konden omzetten in chips. Tot mijn grote verbazing waren de spelgoden op mijn hand. Ik bleef maar winnen! Mijn stapeltje aan chips groeide en groeide. Tot de vriendelijke dame aan de roulette zei dat ze ging afsluiten, waardoor ik mij genoodzaakt zag al mijn chips erdoor te jagen.

IMG_5135

IMG_5141

IMG_5145

IMG_5146

We sloten de avond al dansend af en kropen rond een uur of één in bed. Ik hoop van harte dat er volgend jaar een heruitgave komt!

Weekendje Brussel

Dit weekend zakten mijn vriend samen met een aantal collega’s af naar Brussel voor het jaarlijkse feest van de free en open source software developers: FOSDEM. Naar goede gewoonte had zijn werk ervoor gezorgd dat hij in een poepchic hotel kon verblijven. En ja, een gelegenheid om een in fancy kamer met sauna te verblijven, dat kan ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Dus vertrokken mijn vriend en ik vrijdagavond met ons rolkoffertje naar het Thon Hotel Bristol Stephanie, op een half uurtje wandelen van het centraal station.

Onze kamer op de zevende verdieping was bijna even groot als de leefruimte in ons appartement, dus ik voelde me meteen thuis. 😉 We dropten onze bagage af op de kamer en genoten samen met twee collega’s van mijn vriend van het welkomstdrankje in de stijlvolle bar van ons hotel.

IMG_4869

IMG_4872

IMG_4874

IMG_4875

Na het aperitief zakten we met ons vieren af naar restaurant Le Variétés vlakbij het Flageygebouw. Een paar minuten later arriveerde een derde collega van mijn vriend vergezeld van zijn vrouw (die net als ik de gelegenheid had aangegrepen voor een luxueus weekendje weg). Aangezien ik restaurant Le Variétés had aangeraden, was ik blij om te zien dat het in de smaak viel bij alle aanwezigen. Ik was alleszins onder de indruk van het prachtige vintage interieur en de mooie bar. Ik smulde van de heerlijke baarsfilet met groentjes en ja, de dame blanche, specialiteit van het huis, was absoluut geweldig.

IMG_4893

IMG_4903

Na het diner volgde een hele odyssee langs hippe Brusselse cafés die allemaal stampvol zaten en waar we onmogelijk nog met zes personen bij konden, tot we uiteindelijk voor een laatste glas belandden in La Note, dat letterlijk die avond zelf voor het eerst open was. Omdat de heren zaterdag op tijd op FOSDEM wilden zijn maakten we het niet laat en kropen we op tijd in ons geweldige hotelbed.

IMG_4907 Continue reading

Een succesvolle lancering

Vroeg opgestaan deze ochtend om de trein naar Aalst te nemen voor de lancering van het Verenigingsloket. De zaal in CC De Werf zat alvast goed vol met belangrijke en minder belangrijke mensen. Laat ons hopen dat dat een goed voorteken is voor het toekomstig gebruik van dit portaal. Het deed me alleszins plezier om met talrijke collega’s en partners het glas te heffen en na het officiële moment te genieten van lekkere vegetarische pasta.

En ja, de chocolaatjes die we als souvenir mee naar huis kregen, werden al tijdens de treinrit geopend. Fijn ook dat ik in het gezelschap van een collega terug naar Brussel kon sporen. Was veel te lang geleden dat we nog eens gewoon gezellig met elkaar konden kletsen over andere zaken dan het werk. Mijn treinrit was goed getimed ook, want ik was stipt om 14.30u in Brussel voor mijn vergadering!

IMG_4841

IMG_4846

PS: Bijzonder figuur, die burgemeester van Aalst.

Wandeling in de Schipgatduinen

Heerlijk geslapen in het bijzonder rustige appartement van onze vrienden. Of zou het toch die gezonde zeelucht zijn?

We genoten samen van een laat ontbijt met spek en eieren. En maakten vervolgens met ons vijven (de oudste dochter bleef thuis, want die had nog wat huiswerk te doen) een mooie wandeling door de Schipgatduinen. De weergoden waren ons bijzonder gunstig gezind. De zon scheen en de lucht was prachtig blauw. Ideaal voor een winterwandeling!

IMG_4706

IMG_4714

IMG_4717

IMG_4721

IMG_4732

IMG_4734

IMG_4738

IMG_4740

IMG_4743

IMG_4745

Op het einde van de wandeling ontdekten we nog een mini-cache, gecamoufleerd als een wansmakelijke stront. Een grappig einde van een mooie wandeling.

IMG_4751

IMG_4754

IMG_4756

Omdat het ondertussen al half vier was, besloten we een vieruurtje te eten in Brasserie Rubens. De oudste dochter, die ondertussen haar huiswerk gedaan had, vervoegde ons. Terwijl de volwassenen genoten van wat gefrituurde hapjes, gingen de jongedames voor de zoetigheden. We bleven gezellig keuvelen aan de mooie houten tafel tot het tijd was om naar het appartement terug te gaan en afscheid te nemen. Onze vrienden hadden immers nog een ziekenbezoek aan de oma op het programma staan.

IMG_4762

IMG_4766

Iets na vijf uur namen we afscheid van onze vrienden en reden mijn vriend en ik terug met de Cambio naar Oostende. Best wel een stevige rit van Koksijde naar Oostende, zeker met wat file onderweg. Na onze cambio geparkeerd te hebben, was het ondertussen al zes uur gepasseerd. Dus besloten we op zoek te gaan naar een restaurant voor het avondmaal. Googlemaps wees ons de weg naar Italiaans restaurant Bajatzu, wat een absoluut schot in de roos bleek. Uitstekende pasta met een overvloed aan zeevruchten. Te onthouden voor een volgend bezoek aan Oostende.

IMG_4768

IMG_4772

We wuifden nog even naar Ensor en namen dan de trein terug naar Leuven. Nagenietend van een fijn weekend.

IMG_4780

Demoteamhappening in Oostende

Zaterdagnamiddag spoorden mijn vriend en ik met de trein richting Oostende. Want hoe zeer ik soms ook klaag over de NMBS, om naar de kust te gaan, blijft de trein het ideale vervoersmiddel. We waren uitgenodigd door onze vrienden uit Herent om naar de Demoteamhappening in Oostende te komen. De oudste dochter van onze vrienden nam samen met haar team deel aan deze competitie. Meteen een ideale reden om er een weekendje aan zee van te maken!

In Oostende hadden we een Cambio gereserveerd om na de happening makkelijk naar Koksijde te kunnen rijden, waar het appartement van de ouders van onze vrienden zich bevond. Mijn vriend en ik parkeerden eerst de Cambio vlakbij het Sportcentrum van Oostende en wandelden vervolgens richting de dijk. De happening startte immers pas om 18.15u en we wilden nog graag iets kleins eten alvorens een paar uur naar optredens van enthousiaste turnclubs te kijken.

En zo belandden we een beetje op goed geluk bij Tibetaans restaurant Yak, een vrij smal, maar kleurrijk ingericht restaurant. We bestelden twee verschillende soorten momo’s en een soepje. Lekker en ideaal om de eerste honger te stillen.

IMG_4666

IMG_4668

Stipt om 18u kwamen mijn vriend en ik aan bij Sportcentrum De Koninklijke Stallingen. We kregen allebei een stempel op onze hand en zochten vervolgens onze genummerde plaatsen op in de sportzaal. Tot onze verbazing was er geen spoor van onze vrienden en hun jongste dochter. We zagen de minuten wegtikken en vreesden even dat ze het niet zouden halen, want de groep van hun dochter mocht de avond openen, maar letterlijk zestig seconden voor de start van de happening namen ze de plaatsen naast ons in. Onze vrienden hadden blijkbaar wat problemen gehad om een parkeerplaats te vinden.

Voor mijn vriend en ik was het de allereerste keer dat we een demohappening bijwoonden en amai, wat een geweldig spektakel! De show was fantastisch en de zeven groepen die aantraden, gaven echt het beste van zichzelf. Ik was oprecht onder de indruk en vergat zelfs dat ik op een nogal ongemakkelijk houten bankje zat. En als kers op de taart eindigde TK Werchter op een schitterende derde plaats. Amai, zo stralen dat de dochter van onze vrienden deed! Dik verdiend!

Na de show gingen we met onze zessen eten bij Grieks restaurant Yamas (twee restaurants op één dag aangedaan waarvan de naam met een Y begint, dat gebeurt ook niet vaak). De meningen over het restaurant waren verdeeld, althans bij de moeilijkere eters. Ik vond mijn octopus heel lekker en de mezze schotel die onze vriendin had besteld, zag er ook zeer lekker uit. Ik had op voorhand gebeld om te vragen om het te vragen of het mogelijk was om 21.15u nog iets te eten, want de meeste restaurants aan de kust zijn in de winterperiode vrij vroeg dicht. En effectief, wij waren de allerlaatste klanten die het restaurant verlieten.

IMG_4700

IMG_4702

Na de maaltijd reden we naar het appartement in Koksijde en kropen we vrij snel na aankomst in bed. Moe na een fijne dag!

Jazz in Flagey

Deze namiddag zakten we met het voltallige hoger kader en middenkader af naar het historische Flageygebouw, voor een nadere kennismaking met deze cultuurtempel en haar bewoners. Het werd een boeiende namiddag met fijne gesprekken en presentaties. Voor mij persoonlijk was de kennismaking met Bruzz (en de preview van hun nieuwe huisstijl) het hoogtepunt. Al zullen sommige dat zeggen van het dakterras van de Flagey. 😉

IMG_4223

IMG_4227

IMG_4231

IMG_4241

Na de presentaties volgde een zeer lekker diner in Flagey zelf. Een verrassing, want ik dacht dat we ergens in de buurt de beentjes onder tafel zouden mogen schuiven. Erg bijzonder dat er speciaal voor onze ploeg een prachtige tafel gedekt stond op deze bijzondere plek. En ja, het eten was even lekker als het eruit ziet op de foto!

IMG_4249

IMG_4256

IMG_4258

IMG_4259

Als afsluiter van deze gezamenlijke uitstap woonden we het openingsconcert van het Brussels Jazz festival bij. We genoten van het Poolse Marcin Wasilewski Trio dat hun dertigste verjaardag vierde op het podium van Flagey.

IMG_4264

IMG_4267

Spijtig genoeg was er geen tijd meer om na het concert nog iets te gaan drinken met onze groep, omdat iedereen zich moest reppen om zijn of haar trein te halen. Wij reserveerden met een groepje van zes personen een Uber die ons naar Brussel Noord bracht. Daar bleek dat we nog even moesten wachten op een rechtstreekse trein naar Leuven. Vier personen van ons gezelschap vonden dat een goeie reden om toch nog iets te gaan drinken. Helaas, blijkt dat er op een donderdagavond in de buurt van Brussel Noord bitter weinig drankgelegenheden open zijn. Zelfs de hotelbars bleken gesloten.

We keerden dus van een kale reis terug naar het noordstation. Volgende keer beter!

Mu.ZEE, again

Ik zei toch dat ik nog eens zou terug keren om de mooie stillevens van Ensor te bewonderen. 😉 Al was het maar tien minuutjes vóór een vergadering die tweeënenhalf uur duurde. En daarna in marstempo naar het station van Oostende om op tijd te zijn voor de volgende vergadering in Brussel, onderweg op de trein het slechtste broodje aller tijden opetend. Echt, géén idee hoe je een broodje hummus zo kan verknallen.

IMG_3329

IMG_3331

IMG_3332

IMG_3334

IMG_3335

IMG_3336

IMG_3337

Opening Ensor tentoonstelling in Mu.ZEE

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat ik na mijn dagje Antwerpen zou meerijden met de collega’s die met de wagen van het MAS naar Mu.ZEE in Oostende reden om de vernissage van de tentoonstelling ‘Rose, Rose, Rose à mes yeux – James Ensor en het stilleven in België 1830 – 1930′ bij te wonen. Bij nader inzien betekende dit dat ik dan opnieuw de verplaatsing van Antwerpen-centraal naar het MAS moest maken (zonder fiets ditmaal, want die moest aan het station blijven). Aangezien mijn date in Berchem woonde, leek het mij eenvoudiger om gewoon van Antwerpen-Centraal naar Berchem te sporen en de tien minuutjes van het station naar haar huis te voet af te leggen. Zo konden we ook gezellig met zijn twee naar Oostende rijden. Change of plans, dus, maar duidelijk de beste oplossing om in Oostende te geraken.

De rit verliep vlot en bood ons de gelegenheid om nog een aantal werk gerelateerde zaken te bespreken. We moesten even zoeken, maar uiteindelijk vonden we vrij makkelijk een parkeerplaats vlakbij Mu.ZEE. Dat Ensor als schilder veel mensen aanspreekt, bleek duidelijk uit de massale opkomst. Eigenlijk was het te druk om echt van de schilderijen te kunnen genieten. Al moet ik zeggen dat het fijn was om een voor mij iets minder bekende kant van Ensor te ontdekken: zijn stillevens. De vijftig stillevens van Ensor in de tentoonstelling worden geconfronteerd met een indrukwekkende collectie stillevens van Belgische kunstenaars uit de periode tussen 1830 en 1930. Echt de moeite om nog eens voor terug te komen en alles rustig op te nemen als het minder druk is.

De op Ensor geïnspireerde hapjes mochten er trouwens ook zijn. In het begin van de avond kreeg je alleen een bordje met hapjes in ruil voor een blauwe jeton, maar tegen het eind van de avond werden de bordjes vrij rondgedeeld, zodat we onze buikjes rond konden eten.

Super tof trouwens dat er zoveel collega’s op de vernissage aanwezig waren. Echt een fijne gelegenheid om onder het genot van een hapje en een drankje je collega’s wat beter te leren kennen.

IMG_3214

IMG_3217

IMG_3218

IMG_3219

IMG_3220

IMG_3221

IMG_3224

En voor de terugrit naar Leuven kon ik meerijden in de gloednieuwe elektrische bedrijfswagen van de man van een collega. Wat een luxe!

Draken en eenhoorns in Planckendael

Net als vorig jaar trokken we met de familie van mijn vriend naar het jaarlijkse lichtfestival in Planckendael. Helaas, ook dit jaar waren de weergoden niet aan onze kant, al regende het gelukkig minder hard dan vorig jaar. En ja, de lichtsculpturen waren opnieuw prachtig, maar als ik heel eerlijk ben, het nieuwe is er nu wel af voor mij. Het initiële waw-effect is ondertussen al lang weggeëbd en het begint wat repetitief aan te voelen, hoe mooi de sculpturen ook mogen zijn.

En oja, we begingen de stommiteit om te parkeren op Parking 1, die zo vol stond dat we onze elektrische mini-cambio met een schoenlepel tussen twee dikke bakken moesten lepelen. Ikzelf was al op voorhand uitgestapt en mijn vriend moest zich als een waar slangenmens in allerlei bochten wringen om na het parkeren uit de wagen te geraken. Moraal van het verhaal: geloof nooit de indicatie dat er nog redelijk wat vrije parkeerplaatsen beschikbaar zijn.

IMG_2959

IMG_2961

IMG_2964

IMG_2966

IMG_2970

IMG_2971

IMG_2997

IMG_3001 Continue reading