Indisch diner bij Nirvana Kitchen

Gisteren had ik afgesproken met mijn oud-studiegenootjes van de Spaanse les. Door een planningsfoutje van mijn kant (het voorstel kwam binnen tijdens onze reis door Baskenland en ik had niet goed in mijn agenda gekeken) kon mijn vriend er niet bij zijn. Jammer, maar we maakten er het beste van met ons drietjes.

Om eens buiten de sushi comfortzone te treden, had onze kameraad een tafel gereserveerd bij Nirvana Kitchen. Toen ik aankwam, was er echter tot mijn verbazing nergens een tafel voor drie personen vrij. De bediening had duidelijk te veel klanten aangenomen, want ze hadden de online reservatie wel degelijk ontvangen. Dankzij een vriendelijk koppel dat met wat overredingskracht van het personeel akkoord ging om naar een tafeltje buiten op het terras te verhuizen, kon er toch plaats voor ons worden vrijgemaakt. Oef!

De rest van de avond konden we dus genieten van de verfijnde Indische keuken, uiteraard vergezeld van een glas mango lassi!

PS: Helaas was mijn maag iets minder enthousiast over het eten dan mijn smaakpapillen, want de (vegetarische) maaltijd heeft de ganse nacht serieus op mijn maag gelegen.

Verloofd!

De datum stond al in mijn agenda sinds onze kaas- en wijnuitspattingen van juli. En gisteren was het dan zover: feestje bij onze vrienden! We wisten dat er nog een hoop andere mensen zouden komen, maar aangezien onze vrienden van feesten houden, had ik daar verder niets achter gezocht.

Dus toen onze kameraad de deur opende met de mededeling dat hij en zijn vriendin verloofd waren, was ik alsnog verrast. Blij verrast dat wel, want ze zijn een prachtig koppel en ik hoop dat we samen met hen nog veel toffe feestjes tegemoet gaan, met lekkere wijn en lekker eten, al dan niet klaargemaakt op de Ofyr.

Kroket National

Een krokettenfestival in Leuven! Op onze nationale feestdag! Toen ik dat zag passeren op instagram, zette ik meteen de datum in mijn agenda. Als kroketliefhebber eerste klas kon, neen, mócht ik dat niet missen. Aangezien mijn vriend en ik pas komende maandag op vakantie vertrekken, was er niets dat ons tegenhield een kroket (of twee, of zelfs drie) mee te pikken. Dat we daarbij konden genieten van het charmante gezelschap van Goofball was meteen een extra troef.

Stipt om twaalf uur (openingstijd van het festival) stonden we op de Vismarkt. Op dat moment waren er al mensen aan te schuiven en, jullie raden het al, het aantal kroketliefhebbers nam daarna alleen maar toe. Spijtig genoeg had niemand goed nagedacht over de optimale opstelling van de kraampjes, waardoor de wachtrijen zich door mekaar slingerden en het vaak niet duidelijk was waar welke wachtrij eindigde. Het was ook bijzonder moeilijk om te zien wat het aanbod van de kraampjes was.

Uiteindelijk slaagden we er toch in vier kroketten te bemachtigen. Dat bleek ruimschoots voldoende om onze honger te stillen, waarna we afzakten naar de Oude Markt om iets te drinken.

Ik duim alvast voor een volgende, logistiek iets beter voorbereide, editie van Kroket National volgend jaar. (Oja, mijn favoriete kroket was de garnaalkroket, stukken beter dan die van Madam Kroket in Oostende.)

Mosselkroketje van De Walvis:

Garnaalkroketje van de Walvis:

Rundsvleeskroket met geconfijte citroen en een mosterdsausje van Rondou:

Wachtrijen:

Goofball met rendang vleeskroket van resto Wald (de veggie versie van deze kroket met shiitake viel eerlijk gezegd tegen):

Barbecue en whisky

Eindelijk mooi weer voorspeld voor het weekend! Tijd om het barbecuestel boven te halen. Of beter gezegd: te laten bovenhalen door onze kameraad met een stadstuintje. 😉 Mijn vriend en ik zorgden voor het aperitief, de slaatjes van Convento Food en de wijn en champagne. Onze vriend zorgde voor het vlees van Rondou en de bakexpertise. Zijn Australische vrouw had Sint-Jacobsvruchten en heerlijke mangosalade voorzien.

Ontdekking van de avond: zoete aardappelen in de schil! Amai, zo heerlijk lekker! En de afsluitende whisky deed mij bijna mijn pijnlijke nederlaag bij het Risk spelen vergeten. Waarbij ik ongenadig van het speelbord gevaagd werd door mijn eigen vriend die als opdracht had mijn legers uit te moorden. Wees maar zeker dat ik op weerwraak uit ben!

Reünie bij La Dolce Vita en een streepje Beleuvenissen

Toen ik een paar weken geleden bericht kreeg dat onze vrienden uit Konz naar België zouden komen, maakte mijn hart meteen een vreugdesprongetje. Het was immers van 2019 geleden dat we hen nog eens gezien hadden! Damn you, COVID19!

Toen onze vrienden ons contacteerden lagen onze vakantieplannen nog niet vast (echt, nog nooit gebeurd, maar tot een dikke week voor ons vertrek hadden we zelfs nog geen flauw idee waarheen we zouden reizen). Plan was wel om ergens op of vlak na 20 juli te vertrekken. Nu, ik wilde de kans om onze vrienden terug te zien niet laten schieten, dus stelde ik voor om vrijdag 19 juli af te spreken. Zo liet ik nog voldoende mogelijkheden over voor onze eigen vakantieplannen.

En amai, zo blij dat het die vrijdag voor onze vrienden lukte om af te spreken! We gingen samen eten bij La Dolce Vita en ik genoot enorm van de conversaties met hun dochter. Zo’n slimme en grappige meid! Haar Nederlands was trouwens erg goed, ondanks het feit dat ze enkel via haar vader aan het Nederlands wordt blootgesteld.

Het eten was spijtig genoeg minder lekker dan ik me herinnerde en door de grote drukte op het terras moesten we erg lang wachten voordat we ons eten hadden. Waaronder vooral de jongste van het gezelschap leed, want die had HONGER! Het was ook duidelijk dat er een paar nieuwe jobstudenten meedraaiden in de zaak, die hier en daar een steek lieten vallen. Gelukkig was de sabayon heel lekker!

Na het diner wandelden we samen naar het Hogeschoolplein om nog een streepje Beleuvenissen mee te pikken. We luisterden samen naar de laatste nummers van het optreden van Naragonia en gasten en wandelden dan samen terug richting de Airbnb van onze vrienden.

Duimen dat ons volgende weerzien niet weer ettelijke jaren op zich zal laten wachten.

Oh My Kimchi!

Genoten van een avondje Koreaanse barbecue bij Oh My Kimchi! in het gezelschap van onze vrienden uit Zichem. En we hadden heel wat te vieren: de succesvol afgeronde eerste bachelor Wiskunde van hun oudste zoon en het feit dat het gelukt was een plaatsje te bemachtigen in het populaire Heilig Hartinstituut voor hun dochter (waaraan ik ook mijn steentje heb bijgedragen). Daar dronk ik graag een glaasje makgeolli op!

Na genoten te hebben van al dat flinterdun gesneden vlees, sloten we de avond een paar huizen verder af bij de Optimist (amai, twee keer op één week bij de Optimist) voor een dessertje en een laatste drankje.

Top! (Zoals de stopwoordje van de oudste zoon luidt.)

Kaas en wijn in Leuvens stadstuintje!

Hét recept voor een fantastische avond. Eigenlijk had ik onze vrienden van om de hoek uitgenodigd om bij mij op het appartement te komen eten en drinken, maar omdat de weersvoorspellingen er deze woensdag zo veelbelovend uit zagen, stelden we onze plannen bij. Ik zorgde voor de wijn, onze vrienden voor het gezellige stadstuintje en de kaas van Elsen.

Omdat onze kameraad een wijnkenner is, had ik voor de gelegenheid een heel assortiment wijnen meegenomen. Ik pakte wat wijndozen in een rolkoffertje, zodat onze kameraad kon kiezen. Voor het aperitief had ik champagne van Louis Brochet voorzien, een fijne herinnering aan ons geslaagde champagneweekend vorig jaar.

We babbelden tot middernacht en toen trok ik met de overschot van de wijn terug naar huis. Laat het ons erop houden dat het goed is dat ik vandaag een dagje verlof heb! 😉

Een optimistische date!

Deze avond had ik afgesproken met mijn beste vriendin van het middelbaar. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ons beider drukke agenda’s het vaak niet evident maken om af te spreken, dus ik ben altijd heel blij als het lukt. We hadden voor deze gelegenheid afgesproken om 18u bij de Optimist. Aangezien het niet mogelijk is te reserveren bij de Optimist, hoopte ik dat dit vroege uur ons een vrije tafel zou opleveren.

Na een mooie zonnige dag pakten de dikke regenwolken zich echter samen boven Leuven. Ik haastte mij om vóór 18u bij de Optimist te zijn en jawel, ik slaagde erin binnen een tafel voor twee te veroveren en was net vóór de wolkbreuk binnen. Mijn vriendin had echter minder geluk. Onderweg van de parking onder het Ladeuzeplein naar de Optimist werd ze overvallen door de stortregen. Gelukkig had ze de nodige voorzorgen genomen en verscheen ze toch min of meer droog op onze afspraak.

We startten de avond uiteraard met een lekkere cocktail en besloten vervolgens gewoon elk hapje op de menukaart te bestellen, omdat kiezen ons gewoonweg onmogelijk leek. En ja, alles was zeker lekker, maar de volgende keer ga ik toch voor bestellen in verschillende etappes? Nu kwam alles tegelijkertijd op tafel, wat zeker voor de warme gerechtjes niet ideaal was. En ik vond de diversiteit van de gerechtjes ook te groot. Niet alles paste even goed bij mekaar.

Verder geen klagen. Het was gezellig zitten bij de Optimist, zeker toen buiten de regen met bakken uit de hemel viel en we hadden stof genoeg om bij te praten. Een fijne avond!

Wat stond er op het menu?

chili con carne met achiote, borlottibonen & zure room
maatjes met doperwt, koolrabi & jalapeño
gekonfijte venkel met chili, zwarte olijf en pangrattato
nectarine met haloumi, rucola en cashew
canneloni met prei, taleggio & hazelnoot
slaatje met geitenkaas, gefermenteerde rode biet & filodeeg

Expeditie Donjon in het Kasteel van Horst

Gisteren beklommen mijn vriend en ik samen met het gezin van mijn petekindje de stellingen van het Kasteel van Horst. Een unieke ervaring om tijdens dit complexe renovatieproject het kasteel te kunnen bezoeken. Het Kasteel van Horst heeft altijd een bijzonder plekje in mijn hart gehad en het was dan ook fijn om dit bezoek te kunnen delen met mijn petekindje, die heel stoer zijn hoogtevrees overwon en de werftrappen naar de top van de toren beklom.

Het uitzicht vanaf de toren is niet echt spectaculair te noemen, maar de audioguide (handig ingewerkt in de werfhelm die iedere bezoeker moet dragen) leidde ons via het verhaal van Maria-Anne van den Tympel, de laatste kasteelvrouwe, doorheen de verschillende vertrekken van het kasteel. Uiteraard was niet alles te bezoeken, het kasteel is immers een werf. Ik kijk alvast enorm uit naar het moment waarop het kasteel weer in volle glorie te bezichtigen zal zijn., inclusief prachtige torenspits die helemaal gereconstrueerd moet worden.

Na ons bezoek aan het kasteel dronken we iets op het terras van het Wagenhuis. We sloten ons bezoek af met een wandeling rond de beroemde vijver.

Daarna reden we naar het bos in de buurt van de Gempemolen voor een tweede wandeling. Mijn vriend en ik met onze cambio en het gezin van mijn petekindje met de (elektrische) fiets.

Van al dat wandelen krijgt een mens honger. We sloten de dag dus af bij de Gempemolen. We genoten van het aperitief met kroketjes en kibbeling op het terras, terwijl de schaduw langzaam beetje bij beetje onze tafel veroverde. Vervolgens verhuisden we naar binnen waar er een tafel voor zes personen voor ons klaar stond. Mijn vis was werkelijk uitstekend en ook mijn tafelgenoten waren zeer tevreden over hun gerechten. Echt een kwaliteitsvol restaurant.

Ik sloot de maaltijd af met een overheerlijke sabayon. De spreekwoordelijke kers op de taart. We namen afscheid van onze vrienden en keerden terug naar Leuven.

Topdag!

Klinken op de vriendschap bij Gastrobar Hop

Wegens agendaconflicten moest ik deze afspraak maar liefst twee keer opnieuw inplannen, maar derde keer, goede keer!

We startten de avond met een flesje champagne/witte wijn op ons appartement en trokken vervolgens met ons vriendengroepje van zes naar HOP Gastrobar. Voor mij de eerste keer dat ik er kwam sinds de inrichting vernieuwd werd. Het verbaasde me wel dat door de herinrichting het aantal tafeltjes binnen flink geslonken was, en dat terwijl er eigenlijk al niet zoveel zitplaats was. Laat ons hopen dat ze na de herinrichting van de Vaartkom een prachtig nieuw terras kunnen opzetten!

Het eten was zoals we dat gewoon zijn weer uitstekend en we lieten ons met genoegen de wijntjes van Surlie smaken bij de verschillende gangen. Ik ben telkens weer onder de indruk van de originaliteit van de gerechten bij HOP Gastrobar. Echt wel een unieke plek in het Leuvense culinaire landschap.