Tweede keer goeie keer. De eerste poging om onze indicator-apero te organiseren in december viel in het water wegens ziekte van de gastheer, maar kijk, uitstel is geen afstel! En nu vragen jullie je ongetwijfeld af wat in godsnaam een indicator-apero is. Wel, een tijd geleden rondden wij succesvol een project af om meetbare indicatoren te definiëren voor de doelstellingen van ons bedrijf. Dat verdiende een feestje volgens de projectmedewerkers en op dat feestje kon ik, als sponsor van het project, natuurlijk niet ontbreken.
Om op de feestlocatie te geraken, een prachtig appartement met hoge plafonds in een bijzonder statig gebouw in Sint-Gilis, nam ik vanuit Brussel-Noord de tram. Ik was een goed half uur onderweg, maar ik vond het appartement gelukkig zonder problemen. Ik was een uur20 later dan de andere feestvierders, omdat ik nog tot na 18u had vergaderd. Gelukkig had ik ‘s middags een goeie ingeving gekregen en mijn twee flessen champagne al meegegeven aan de organisator van het feestje. Anders hadden mijn collega’s geen aperitief gehad. 😉
Ik sloot met graagte aan bij het aperitief en bewonderde ondertussen het zeer stijlvol ingerichte appartement van mijn collega’s (het was duidelijk dat één van de bewoners een architect was). Vervolgens werden we op een uitstekend, met liefde bereid vegetarisch hoofdgerecht getrakteerd. Gevolgd door een dessert klaargemaakt door twee andere collega’s: een heerlijke moelleux met vanille-ijs. Daar zeg ik geen neen tegen!
Samen met mijn Leuvense collega nam ik de tram terug naar Brussel-Zuid. Alwaar we wat doelloos ronddwaalden in het ongezelligste station van België, omdat we moesten wachten op de eerstvolgende trein naar Leuven. Kwestie van toch in de buurt te komen van mijn tienduizend stappen per dag!