GUS revisited

Vandaag had ik na het werk afgesproken met een oud-collega met wie ik regelmatig een stapje in de wereld zet en die toevallig vandaag in Brussel was. Omdat we van het goede leven houden, hadden we afgesproken om bij GUS te gaan eten.

De vorige keer dat mijn oud-collega en ik bij GUS de voeten onder tafel schoven, was op 12 maart 2020, één dag voor de lockdown. Echt, hoe lang geleden lijkt dat ondertussen? En hoe zalig naiëf waren we toen nog, denkend dat de lockdown na een viertal weken wel achter de rug zou zijn en dat virus zou overwaaien. Als ik nu terugkijk op die lockdownperiode lijkt de tijd wel in mekaar gedrukt. Heel bizar hoe snel die maanden voorbij gevlogen zijn en hoe wazig mijn herinneringen zijn. Ongetwijfeld omdat alle dagen op elkaar leken en er niets, maar dan ook helemaal niets te beleven viel in die periode.

Omdat GUS pas om 19u open gaat, dronken mijn oud-collega en ik eerst een aperitiefje bij L’Apéroterie, een fijne aperobar gevonden via Googlemaps. We stapten er net voor de grote massa binnen, want onze drankjes stonden nog niet voor onze neus of er waaide een ganse bende binnen voor een after work drankje en het werd gezellig druk in deze kleine bar. Een fijne plek waarnaar ik zeker wil terugkeren.

Stipt om 19u stonden we aan de deur bij GUS en als eerste klanten van de avond mochten we een tafeltje uitkiezen. Uiteraard gingen we voor een tafeltje aan het raam, volgens mij hetzelfde tafeltje als dat waaraan we de vorige keer zaten. En ja, het eten was heerlijk, de wijn fantastisch en de sfeer uitstekend. Zo fijn dat we erin slagen om met elkaar contact te houden, want mijn oud-collega heeft altijd boeiende inzichten te delen en is gewoon een all round sympathieke gast!

Geniet met ons mee (full disclosure, ik maakte zowel foto’s van mijn gerechten als van die van mijn collega en ik ben vergeten een foto te nemen van mijn kaasplankje):

IMG_0856

Hapjes:

IMG_0858

Skrei in gravelax, honing, bier en yuzu vinaigrette:

IMG_0860

Soja zachtgekookt ei, boerenspek (voor mij):

IMG_0863

Eendenborst, geroosterd gerstesap, polenta en piquillos:

IMG_0864

Snoekbaars, witbier en zuringsaus (voor mij):

IMG_0868

Havermout financier, citrusvruchten en vervainijs:

IMG_0870

Zoetjes bij de koffie:

IMG_0872

Alweer een topavond!

GUS Brassonomie

Dinsdagavond had ik afgesproken om samen te dineren met mijn vriendin, de professionele masseuse. De laatste keer dat we mekaar zagen was het coronavirus nog een ver-van-ons-bed-show, terwijl tegenwoordig ons leven helemaal beheerst wordt door dit virus. Echt, ik tel de dagen af tot er een vaccin is…

Helaas zat het weer een beetje tegen: de ganse dag hadden stevige regenvlagen de Belgische hoofdstad gegeseld. Normaal zou ik niet opzien tegen de wandeling van mijn werk naar het restaurant (een klein twintig minuten stappen), maar nu voelde ik toch nattigheid. Ik was helemaal niet voorzien op regenweer: mijn outfit bestond uit een luchtig zomers kleedje en sandalen met een sleehak. Al mijn paraplu’s bevonden zich op mijn appartement in Leuven. Gelukkig stelde mijn vriendin voor om me te komen afhalen in de omgeving van mijn werk. Een hele opluchting dat ik geen twintig minuten door de regen zou moeten stappen.

We hadden iets te veel marge genomen, waardoor we een half uur te vroeg bij restaurant GUS aankwamen, dat pas om 19u opende. Geen nood, op het terras van Caberdouche vonden we nog een plekje om een pré-aperitiefje te drinken. Iets na 19u begaven we ons opnieuw naar GUS en ditmaal waren de deuren wel geopend. We namen plaats aan een gezellige tafel bij het raam en bestudeerden de menu. Maatje, kreeft, Black Angus rundsvlees en aardbeien, what’s not to like? Dus gingen we all they way, mét de suggestiewijnen alstublieft.

Appetizers:
IMG_1314

Maatjes Pastèque, tomate, vinaigrette à l’herbe d’orge:
IMG_1317

Baby homard, gnocchis à la sarriette, beurre au malt:
IMG_1319

IMG_1320

Contre-filet Black Angus, jus à l’échalote, santana et miso:
IMG_1322

Feuilleté fraise glace au pralin d’orge et d’avoine:
IMG_1325

Mignardises:
IMG_1329

Tijdens deze voortreffelijke maaltijd namen we de tijd om bij te praten. En ja, er viel heel wat te vertellen. Mijn vriendin had ondertussen de huur van haar appartement in Tervuren beëindigd, haar diploma van masseuse behaald, een nieuwe vriend gevonden en met corona leren leven op haar job (waarin ze dagelijks met klanten in contact komt). Jawadde, wat een power woman! Helaas was er ook minder nieuws op het vlak van haar gezondheid. Ik duim alvast dat alles in orde komt. Want laten we eerlijk zijn, deze crisis heeft ons nogmaals met de neus gedrukt op het feit dat een goeie gezondheid onbetaalbaar is.