Fijn om bij thuiskomst van mijn werk een snuifje Koerdisch Nieuwjaar te kunnen meepikken. Al hoop ik van harte dat de feestvierders de volgende keer een betere geluidsinstallatie huren. Zo piepen dat die microfoon deed!
leuven
FTI Arts & Science parcours in STUK
Aangezien mijn vriend dit weekend in Genève was, had ik het rijk voor mij alleen. Dé ideale gelegenheid om het FTI Arts & Science parcours in het STUK mee te pikken.
Ik startte mijn bezoek met de installatie van Ugo Dehaes: dansende robots die via AI hun danskunsten steeds verfijnden. Het was tof dat je de robots zelf kon aanraken om hen dansjes te leren, maar echt onder de indruk was ik niet. Misschien had ik later op de avond nog eens moeten terug gaan om te kijken of hun danskunsten er al op vooruit gegaan waren.
Het werk van Mika Oki kon me veel meer bekoren. Als toeschouwers mochten we ons scharen rond een projectie die ons door een betoverend landschap van klank en licht wist te voeren.
De postbus om je toekomstige zelf een brief te sturen, liet ik links liggen. Het ligt wellicht aan mij, maar echt origineel of vernieuwend kan je dit toch niet noemen?
De laatste voorstelling die ik meepikte was die van Ohme & Roméo Poirier. Het idee om de kleuren en klanken van microscopische materie uit te vergroten, vond ik erg origineel. En het geheel was ook mooie om naar te kijken (iets minder om te aanhoren), maar na een kwartier had ik het wel gezien. Deze voorstelling had voor mij gerust met de helft ingekort kunnen worden.
Al bij al vond ik dit een vrij teleurstellende ervaring. Er was geen enkele performance die mij van mijn sokken wist te blazen. Maar misschien lagen mijn verwachtingen gewoon te hoog?
De lente is in zicht!
EINDELIJK!
Da Capo – Circus Ronaldo
Toen ik zaterdag een berichtje van een collega kreeg of ik zin had om met haar partner en dochter mee te gaan naar de nieuwste voorstelling van Circus Ronaldo, zei ik meteen ja. Ik ben al jaren een grote fan van circus en Circus Ronaldo mag zich wat mij betreft gerust een stukje Belgisch erfgoed noemen.
De voorstelling ‘Da Capo’ vertelt de familiegeschiedenis van deze beroemde circusfamilie en begint bij het verhaal van de kleine Adolph, die in 1842 op zijn 15 jaar wegliep met het circus. Een boeiend parcours waarin liefde, oorlog, toeval en natuurlijk de passie voor het circus de revue passeren. Heel bijzonder: vandaag doet de zevende generatie na Adolph haar intrede in de piste van Circus Ronaldo. Laat ons hopen dat er nog vele generaties zullen volgen om de traditie verder te zetten.
De dochter van mijn collega keek alleszins haar ogen uit, al waren sommige stukken een beetje te heftig voor haar gevoelig zieltje. Gelukkig hadden de mama’s een koptelefoon meegenomen om haar oren af te schermen van het soms stevige geluid. Ik ben er zeker van dat de dochter na deze voorstelling met heel wat vragen zal zitten, want ik vond het best een emotioneel verhaal over goede én slechte tijden. Al pikt een kind natuurlijk andere dingen uit zo’n voorstelling dan een volwassen toeschouwer. Ik vond het alleszins prachtig. Een dikke aanrader!
Convento food with friends
Gisteren hadden we vrienden over de vloer. Onze enige vrienden die in het bezit zijn van een jacuzzi, als dat geen goeie reden is om hen in de watten te leggen, dan weet ik het ook niet meer! Dus genoten we samen van de heerlijke hapjes van de Walvis, smikkelden we van een lekker hoofdgerecht van Convento Food en sloten we de maaltijd af met een geweldige citroenmeringuetaart van Les Tartes de Françoise (waarvan ik helemaal vergat een foto te nemen). En ja, daar hoorde uiteraard een lekker flesje champagne én een lekker flesje wijn bij.
Genieten!
Ristorante Rossi
Gisteren hadden mijn vriend en ik afgesproken met ons Leuvens vriendengroepje om samen te gaan eten bij Rossi. Spijtig genoeg kregen we ‘s ochtends het slechte nieuws dat de vader van onze vriendin die nacht overleden was. We wisten dat de vader in het ziekenhuis lag, maar waren er allemaal vanuit gegaan dat hij zou herstellen. Het overlijden kwam dus onverwacht, ook voor zijn naaste familie. Uiteraard moesten onze vrienden gezien de triestige omstandigheden afhaken. En zo kromp ons gezelschap tot vier personen.
We startten de avond met ons vieren op ons appartement met een flesje champagne, dat we open trokken om te klinken op de vader van onze vriendin. Mijn vriend en ik hadden een paar hapjes voorzien, niet te veel, want we wilden nog voldoende appetijt hebben voor ons bezoek aan Rossi.
En ja, het diner bij Rossi stelde niet teleur. De Italiaanse keuken blijft toch één van de beste ter wereld! Al hoop ik stiekem dat Rossi eens op zoek gaat naar een groter pand, want die uitbreiding met partytenten in de Standonckstraat, dat is het toch niet. En binnen is het ook wat krap zitten, naar mijn mening. Al zorgt die locatie natuurlijk ook voor een bijzondere vibe.
Even dreigde er een zure noot de avond binnen te sluipen. Onze vriend had het gevoel dat de fles wijn die we aangeraden kregen niet meer ok was. Ik dacht dat de wijn wel nog goed was, maar misschien op het randje van té oud. Voor de zekerheid vroegen we de mening van de chef. Die leek onze vraag niet zo tof te vinden en reageerde iet of wat gepikeerd. Hij verzekerde ons dat de wijn wel goed was. Nu, naar mijn mening, mag je als klant toch informeren bij twijfel, niet? Gelukkig werd het incident van tafel geveegd met een extra karafje wijn. Iedereen blij. 😉
Appetizer:
Pappa al pomodoro ceci e calamaretti (Toscaanse tomatenpap met kikkererwten en calamares):
Pinsa romana, scalogno in agrodolce puntarelle e porchetta glassata (Romeinse pinsa, zoetzure sjalotjes, cichorei en geglazuurde porchetta):
Ravioli fatti in casa con rapa rossa, radicchio, gorgonzola en noci (huisgemaakte ravioli met rode biet, radicchio uit Veneto, gorgonzola en walnoten):
Merluzzo con cavolfiori e salsa verde (skrei met bloemkool en groene saus):
Sbrisolona con gelate all’arancia sanguinella e cioccolata (sbrilolona cake met bloedsinaasappelijs en chocolade):
Antipasti van Il Pastaio
Gisterenavond hadden we onze lieve vrienden uit Wijgmaal op bezoek. Hun twee jongens zijn ondertussen groot genoeg om alleen thuis te blijven, dus werd het een gezellige avond met z’n vieren op ons appartementje.
Voor de gelegenheid hadden mijn vrienden en ik antipasti bij Il Pastaio besteld. En amai, dat smaakte! Simpel, maar lekker! En uiteraard vergezeld van een lekker glaasje Italiaanse wijn! Topavond!
Wat wij aten:
- Parmahan met vijgen
- Assortiment van salami
- Gegrilde groenten, ansjovis, olijven en zongedroogde tomaten
- Gevulde pepers met tonijn
- Mozzarella, tomaat en basilicum
- Bresaola met rucola
Aangevuld met wat extraatjes van de zaterdagmarkt in de Brusselsestraat.
Sushi leveren aan de zieken
Of hoe twee werken van barmhartigheid te combineren. 😉 Die arme Goofball verdiende wel een opkikkertje na haar skiongeval waardoor ze nu met een ronduit indrukwekkende brace rondloopt en helaas niet al te mobiel is. Bestaat er een betere troost dan sushi, een glas champagne en een goed glas wijn? I think not! En verder was het gewoon alweer veel te lang geleden dat we nog eens samen sushi gegeten hadden!
En nu duimen dat Goofball snel aan de beterhand is!
Whisky tasting at home!
Het was ondertussen al van september 2022 dat mijn vriend ik nog eens een whiskyproeverij hadden georganiseerd in ons appartement. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! En deze zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Door de last minute afzegging van een collega waren we, mezelf en mijn vriend inbegrepen, met zeven whiskyliefhebbers. Lucky number seven!
Om het overzichtelijk te houden, hadden we afgesproken dat iedereen één fles als toegangsticket zou meebrengen. Natuurlijk waren er snoodaards (onszelf inbegrepen) die zich niet aan die afspraak gehouden hadden, waardoor we uiteindelijk twaalf verschillend soorten whisky proefden. We deden het rustig aan, met héél kleine proevertjes en dat lukte prima. Mijn vriend en ik hadden ook de nodige versnaperingen voorzien (olijven, kaasjes, spaccatine, dipsausjes en kerstomaatjes) als tegengewicht voor de alcohol.
Onze bijdrage aan de proeverij (de goedkopen Thaise whisky deden we niet open):
Een overzichtje van alle whisky’s die we proefden en een poging om ze in een goeie volgorde te zetten (van zacht naar peaty/rokerig):
De volgorde waarover consensus was dat deze eigenlijk de best was:
Mijn top drie van de namiddag:
- Abhainn Dearg – cask strength single malt Scotch whisky
- Athrú 14 years Keshcorran – single malt irish whiskey (door mij gekocht voor de verjaardag van mijn vriendje)
- Lindores Single Malt Scotch Whisky MCDXCIV
Voor het avondmaal hadden mijn vriend en ik quiche van Guykes quiches voorzien, vergezeld van gezonde slaatjes (helaas vergeten foto’s van te nemen, maar hier vinden jullie een fotografische illustratie van de quiches). Lekker gemakkelijk en doordat we met een groep van zeven personen waren, konden we veel verschillende quiches proeven. Uiteraard trokken we daarbij een flesje rode wijn open.
Rond een uur of elf borstelden we onze laatste gasten buiten en zakten mijn vriend en ik af naar het verjaardagsfeestje van onze kameraad wijnliefhebber. Al een geluk dat dat vlak om de hoek van ons appartement was, want anders denk ik niet dat we er nog geraakt waren. De oesters en fancy hapjes waren jammer genoeg al op, maar er was nog meer dan genoeg lekkere wijn! Net als vorig jaar klonken we op de gezondheid van onze kameraad in zijn gezellig stadstuintje en sloten we het feest af (tja, we waren natuurlijk ook de gasten die het allerlaatst waren aangekomen).
Volgend jaar toch proberen mijn agenda het weekend rond de verjaardag van onze kameraad vrij te houden, want dan wordt hij dertig en hij was nu al plannen aan het smeden voor wilde feestjes in het buitenland. Daar ben ik uiteraard graag bij!
Vandaag (zondag) hadden we normaal gezien ‘s avonds afgesproken om iets te gaan eten met een oud-collega van mijn vriend en zijn vriendin. We zouden deze avond ook voor het eerst kennis maken met zijn Thaise vriendin. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik allebei verrast waren toen de oud-collega ons liet weten dat hij een vriendin had, want hij is ondertussen al de zestig gepasseerd en zolang we hem kenden, is hij altijd vrijgezel geweest. Maar kijk, op liefde staat geen leeftijd! Het is hem van harte gegund!
Speciaal voor de gelegenheid had ik gereserveerd in een Thais restaurant in Leuven, want de Thaise vriendin is niet zo gek op de Belgische keuken. Helaas voelde de vriendin zich vandaag niet zo goed en moest ik het diner annuleren. En eerlijk, na de uitspattingen van gisteren vonden mijn vriend en ik dat niet eens zo erg. Er volgen hopelijk nog gelegenheden voor de eerste kennismaking. Al zal het niet voor binnenkort zijn, want de oud-collega en zijn vriendin vliegen over een paar dagen alweer terug naar Thailand. Ach ja, dan zullen we hen daar moeten gaan bezoeken, he.
Griekse date in Corfou
Zondagavond kregen we een berichtje van onze vrienden uit De Pinte dat ze een paar dagen naar Leuven zouden afzakken. En of we zin hadden om donderdagavond ‘s avonds Grieks te gaan eten. Wij hadden ons echter al ingeschreven voor de Valentijnstasting en waren dus niet vrij. Gelukkig stond er vrijdagavond nog niets in onze agenda (kwestie van ons een beetje te sparen na de wijntasting) en dus zetten we onze afspraak op vrijdagavond. Ik belde om een reservatie te maken in restaurant Corfou, de favoriete Griek van onze vrienden, en we hadden een date!
Aangezien onze vrienden vlak bij ons in het Novotel hotel logeerden, kwamen ze ons uithalen en wandelden we samen met hen en hun twee schattige dochters naar restaurant Corfou, het restaurant waar ze, toen ze nog in Leuven woonden en nog geen kindjes hadden, elk jaar Valentijn vierden. En zo werd het een beetje een nostalgische avond, waarbij we ons allemaal (allez, de kinderen uitgezonderd) realiseerden dat de tijd veel te snel gaat.
Voor deze bijzondere gelegenheid deelden we een bord meze als voorgerecht. De twee meisjes tekenden terwijl we wachtten op onze gerechten papieren vol met de grappigste tekeningen. Mijn vriend en ik kregen zelfs gepersonaliseerde tekeningen met onze namen erop. Ik was bijzonder gecharmeerd. 😉
Als hoofdgerecht bestelde ik de barbeelfilet van het huis. Echt om duimen en vingers af te likken. Ik had daarna eigenlijk niet meer zoveel honger, maar de portie sabayon voor drie personen die mijn tafelgenoten bestelden was zo overvloedig (persoonlijk aan tafel opgediend door de patron uit een grote, dampende kom), dat ik zonder problemen kon meegenieten. Echt een aanrader, die sabayon!
Na het eten wandelden we onze vrienden terug naar hun hotel en wensten we hen nog een fijn weekend toe. Het aanbod om samen met hen ‘s ochtends vroeg te in Novotel ontbijten, sloegen we echter vriendelijk af. Ik keek ernaar uit om, na alweer een vermoeiende werkweek, zaterdagochtend keilang in mijn bed te blijven liggen!