Risky business!

Gisterenavond hadden we nog eens vrienden over de vloer, want hoe leuk ik het ook vind om samen op restaurant te gaan, het is dubbel zo leuk om in de comfort van je eigen woonst met je eigen zelfgekozen champagne en wijn je gasten in de watten te kunnen leggen. Toegegeven, met wat hulp van onze favoriete traiteur Convento Food. Een keukenprinses zal ik wel nooit worden. 😉 En als kers op de taart werden er gruwelijke oorlogen uitgevochten boven het RISK-bord. Al moet ik deemoedig erkennen dat de geluksgoden deze avond niet aan mijn kant stonden.

Een spontaan verjaardagsfeestje

Mijn vriend en ik hadden geen plannen gemaakt voor dit weekend, omdat we graag wat wilden uitrusten na onze toch wel vermoeiende Berlijntrip. Maar hey, onze kameraad en whiskyliefhebber verjaardag zaterdag en bleek geen plannen te hebben. Ja, dan halen wij natuurlijk de champagne en de whiskyflessen boven! In combinatie met take-away sushi hét recept voor een klein, maar fijn feestje. Zelfs zijn eigenzinnige dochters vonden de tijd om te komen meevieren. Dé kers op de taart was het feit dat ik erin slaagde eindelijk nog eens een klinkende RISK-overwinning binnen te halen door de oranje legers vakkundig van de wereldkaart te vegen (dat mijn vriend het tweede spel won, laten we hier even buiten beschouwing).

Spontane feestjes zijn de beste!

Mexican party!

Gisterenavond hadden we onze vriend te gast om samen Mexicaans te eten. Spijtig genoeg leverde onze eerste keuze El Sombrero gisterenavond niet en moesten we ons tevreden stellen met het aanbod van La Cantina del Coronel. Wat dus betekende: geen ceviche en geen margarita. Snik. Gelukkig was er een lekker flesje champagne om mij te troosten. En ja, het eten was zeker lekker, maar de Mexicaanse keuken van El Sombrero is toch echt superieur.

Onze voorgerechtjes (van de hoofgerechtjes helaas geen fotografisch bewijsmateriaal):

Naar goede gewoonte sloten we de avond af met een whisky (of twee). Zie ze hier eens staan te blinken!

Een avond vol vriendschap, wijn en lekker eten

Deze vrijdagavond had ik afgesproken met mijn vriendin om samen ramen te eten bij Umamido in de Tiensestraat. Haar oudste zoon is lid van de schaakclub in Leuven en terwijl hij zijn hoofd brak over de volgende zet, konden wij lekker eten, gezellig bijbabbelen en plannen maken voor onze nakende uitstap naar Berlijn.

Omdat ramen nu eenmaal fastfood is, hadden we nog ruimschoots tijd om een ander plekje op te zoeken voor een dessert. Aangezien mijn vriendin een grote fan is van de boeken van Jo Claes, besloot ik naar de Gambrinus te trekken, het stamcafé van hoofdpersonage Thomas Berg. Voor mij was het ook de eerste keer dat ik de Gambrinus bezocht. Het interieur is inderdaad zeer stijlvol, maar mijn dame blanche vond ik eerder matig. Een klein beetje een tegenvaller, als ik eerlijk moet zijn.

Na het dessert nam ik afscheid van mijn vriendin en trok ik naar Wijnbar Lewis, waar ik had afgesproken met mijn vriend en onze vrienden wijnliefhebbers. En verrassing: het koppel dat we leerden kennen op onze eerste wijnproefcursus daagde ook op. Een gezellig weerzien!

Net als de vorige keer schonk de sommelier ons weer allerhande heerlijke wijntjes. We maakten zelfs kennis met een heerlijke wijn opgedragen aan een Leuvense legende. Maar hét hoogtepunt van de avond was toch wel de fles Pomerol uit 2016. Alsof er een engeltje op onze tong piste. 😉

Topavond!

Restodays in ‘t Oud Gasthuys

Toevallig belandde er deze week een uitnodiging voor Restodays in mijn inbox en omdat een mens toch moet eten, ging ik snel eens kijken welke Leuvense restaurants op het lijstje stonden. Zo merkte ik dat de vroegere Improvisio inmiddels omgedoopt is tot ‘t Oud Gasthuys. Mijn laatste bezoek aan de Improvisio dateerde zowaar van 2011, dus ik was wel benieuwd welke nieuwe richting dit restaurant inmiddels had ingeslagen. Dus reserveerde ik een tafeltje voor twee.

De restodays menu was niet honderd procent mijn ding, maar hey, over een prijs van 39 euro voor drie gangen kan een mens niet klagen, he. Bovendien was de bediening erg vriendelijk en waren we onder de indruk van de zeer uitgebreide wijnkaart met een mooi aanbod aan Belgische wijnen. Al was het duidelijk dat het meisje dat ons bediende niets van wijnen kende. 😉 Niet meteen een waw-beleving, maar gewoon een gezellige avond met ons tweetjes. Meer hoeft dat soms echt niet te zijn.

Klassieke carpaccio:

Ravioli aubergine met truffelsaus:

Clafoutis krieken:

Kaasbordje met Belgische kazen en daarbij een glaasje Belgische ijswijn Mr. Apple geserveerd:

Gastrobar Hop

Na mijn aperitiefje in Brussel ter gelegenheid van Saint-Patrick’s Day, haastte ik mij naar Leuven om snel mijn rugzak met werklaptop op mijn appartement af te zetten en vervolgens naar het station van Leuven terug te keren om de onvolprezen Mademoiselle Julie af te halen. Ik was er namelijk tot mijn eigen grote verbazing in geslaagd een tafeltje in Gastrobar Hop te veroveren. Aan de toog dan nog wel! Perfect voor een culinaire date met twee.

Ik was door de Ierse cava al in redelijk goeie stemming aan de avond begonnen en het vervolg werd er alleen maar beter op. Met goed gezelschap, fijne gesprekken, heerlijke en originele gerechtjes en zalig lekkere wijn. Het leven kan mooi zijn.

Bites:

IPA pannenkoek met escabeche van Zeeuwse mossel en guacamole van pompoen:

Prei ‘sushi’ met nori, gember en soja:

Focaccia met geroosterde radijs, mosterd, pas de rougekaas & oude geuze:

Vlaswijting met gebakken paksoi, zuurkool kroket en mosterd vinaigrette:

Eigenzinnige selectie van Belgisch kazen in samenwerking met ambachtelijke kaasmakers en Kaasaffineurs Van Tricht:

Zoetigheden voor bij de koffie en thee:

Mexicaans at Goofball’s

Omdat tradities er zijn om in ere gehouden te worden. En omdat een mens al eens iets anders wil eten dan sushi, bestelde ik Mexicaans bij El Sombrero (want serieus, who doesn’t love a well mixed margarita?). En we weten ondertussen dat de gastvrijheid bij Goofball and friends vijf sterren verdiend!

En ook hier weer werd ik geconfronteerd met het onvermijdelijk voortschrijden van de tijd: die jongens blijven maar groeien. Wat me tegelijkertijd hoop geeft voor de toekomst, maar ook doet vrezen dat we deze nieuwe generatie opzadelen met problemen die te zwaar zijn om te dragen. Enfin, misschien zie ik het allemaal te zwart in, want ik wil dolgraag geloven dat al deze slimme, jonge hersenen de fouten van mijn generatie gaan rechttrekken.

Cheers to that!

Een rustige vrijdagavond

Mijn kapotte fiets uit Genève binnen gedaan voor herstelling bij Velo, een snel diner bij Van De Weyer en vervolgens vooral wat achterstallige werkmails weggewerkt. Want dat moet ook gebeuren.

Convento Food dinner

Vrijdagochtend kregen met vriend en ik bericht dat onze kameraad een positieve coronatest afgelegd had. Een dikke kruis dus over ons geplande etentje met hem en zijn vriendin. Voor de gelegenheid hadden mijn vriend en ik een grote bestelling bij Convento Food geplaatst die we niet meer konden annuleren. Omdat een mens toch moet eten, belde ik mijn broertje op met de vraag of hij en zijn vriendin al plannen hadden voor zaterdag. En, wonder boven wonder, ze waren nog vrij. Dus brachten we op den bots een gezellige avond met lekker eten en goeie gesprekken met elkaar door. En zo’n avond moest natuurlijk met een lekker glas whisky of rum afgesloten worden!

Appetizers van De Walvis:

Overvloedig veel eten:

Citroentaart als dessert:

Brunch bij Bar Stan

Vandaag genoten mijn vriend en ik samen met twee bevriende koppels en hun kinderen van de langst uitgestelde brunch aller tijden. Onze oorspronkelijke brunchafspraak dateerde immers nog van vóór de coronacrisis. Ondertussen schafte onze toenmalige uitverkoren brunchplek het Moment hun maandelijkse brunch af, dus ging ik noodgedwongen op zoek naar een alternatief. Ik had al veel goeie dingen gehoord van Bar Stan, dus reserveerde ik daar een tafel voor tien personen.

Ik moet wel zeggen dat het even slikken was toen ik de twee dochters van onze vrienden terug zag. De oudste was bijna even groot als ik en al een echte jongedame. Ongelooflijk hoe snel de tijd vooruit gaat! Wij genoten alleszins van de reünie die veel te lang op zich had laten wachten. Ik ben er trouwens zeker van dat op culinair vlak Bar Stan toch net iets meer te bieden heeft dan het Moment. Want amai, wat een fijne en verzorgde brunch! Zoveel lekkers! Zoveel keuze! Ik genoot extra van al de bijzondere groentenschotels, helemaal mijn ding. Hier zien ze ons zeker nog eens terug!

We bleven zitten tot het personeel rond een uur of vier echt duidelijk maakte dat ze de zaak wilden sluiten en namen vervolgens afscheid. De kinderen hadden nog huiswerk te doen! Mijn vriend en ik maakte van de prachtige zonnige namiddag gebruik om nog een wandeling doorheen Leuven te maken. Een blik op de mooie krokussen van de Kruidtuin mocht daarbij niet ontbreken.

Laat die lente maar komen!

Yet Another Blog

Life on my side

leuven