Saharazand zonsondergang!

Dinner by Het Land aan de Overkant

Yep, ik ben mij er absoluut van bewust dat deze blog in herhaling valt. Maar hey, lijkt deze hele lockdown niet op een zich elke nacht herhalende nachtmerrie?

Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes in deze duistere tijden: al die restaurants die heel hard hun best doen om te blijven overleven en met de glimlach de heerlijkste lockdown gerechten aanbieden. Echt, chapeau voor de veerkracht die deze ondernemers aan de dag leggen. Ik weet niet of ik met dezelfde ingesteldheid dit vreselijke obstakel zou kunnen overwinnen.

En ook: dankjewel aan Het Land aan de Overkant om ons alweer een fantastisch avondmaal te bezorgen!

Terrine van zalm gravlax, gepekelde groenten:

Kalf entrecote in Madeira saus, pomme Duchesse, witloof & kaascrumble, savooikool & pancetta, risotto van wintergroenten:

Kazen van Elsen: Camembert AOP, St Nectair AOC Fermier, Florence BIO, Bleu Duroux, Le Magoth Fermier:

Millefeuille van peer en chocolade room met anglaise saus met rum:

Lente in februari

Er zijn geen seizoenen meer… Maar eerlijk, enorm genoten van deze veel te vroege lentedag. De zon op ons gezicht, blote benen en zeventien graden Celcius. Ideaal om te genieten van de krokussen in de Kruidtuin en de sneeuwklokjes in het Arenbergpark. Misschien word ik nog wel een heuse galantofiel!

Werf aan de Kapucijnenvoer:

Krokussen in de Kruidtuin:

#littlemaekers :

Sneeuwklokjes:

En als kers op de taart: een voordeurgesprek in Heverlee met onze vrienden en hun twee geweldige zonen, die overliepen van enthousiasme na hun bezoekje aan Dinopolis! <3

De Laatste Sneeuwwandeling

Als tegengewicht voor de culinaire uitspattingen van dit weekend, maakten mijn vriend en ik zondagnamiddag een wandeling om nog een laatste keer te genieten van de smeltende sneeuw. De zon had er duidelijk zin in en ondanks dat het koud was, voelde je de lente letterlijk in de lucht hangen. Al weet ik rationeel gezien wel dat er de komende maanden zich nog menig winterprik kan voordoen.

Onze wandeling bracht ons via wat omwegen op het Stadskerkhof van Leuven waar we genoten van een streepje muziek in de kunstinstallatie ‘Sjel’. En kijk, liepen we daar op het kerkhof toch niet een oude bekende met zijn partner tegen het lijf! Niet te geloven hoeveel deugd een mens tegenwoordig heeft van een simpele babbel op anderhalve meter afstand. Het deed me alleszins plezier dat hij mijn culinaire tips naar waarde wist te schatten.

Valentijn Schmaltz

Want geen beter excuus dan een lockdown om all-in te gaan voor de meest commerciële feestdag van het jaar! Inclusief rode roos en chocolade!

PS: Beste cadeau van de dag: het vers geknipte haar van mijn vriendje!

Wondere witte wereld

Zalig dat de sneeuw blijft liggen. Lang leve de vrieskou in combinatie met een prachtig winterzonnetje!

Winterwandeling in Leuven

De regen die zaterdag viel, transformeerde tijdens de nacht van zaterdag op zondag in sneeuw. Fantastisch om bij het opstaan een mooie witte wereld te ontdekken.

Natuurlijk trokken mijn vriend erop uit om van dit winters schoon te genieten, wetende dat de winters waarin er nog sneeuw valt in de toekomst steeds schaarser zullen worden. We hadden geen vaste wandeling voor ogen en liepen zowat onze neus achterna.

De fantastische Kruidtuin is in elk jaargetijde de moeite van een bezoekje waard, maar zeker als er sneeuw ligt.

En het Mariapark is ook eender wanneer de moeite van een bezoekje waard. Alleen jammer dat de helft van de tuin in een werfzone is omgetoverd.

Eendjes die niet zo stiekem hoopten op een stukje brood:

Heimwee naar onze studententijd:

En alweer een nieuwe Leuvens plekje ontdekt:

Aangezien onze vrienden niet ver van het Heilig Hartinstituut in Heverlee wonen, gingen we even langs voor een deurbabbel. Volledig coronaproof en zo wisten we meteen hoe de nieuwe job van onze vriendin meeviel.

Resultaat van deze wandeling: een mooie 23.000 stappen. Ter compensatie van al die dagen van ‘s ochtends tot ‘s avonds werken, zittend achter een computerscherm.

Dinner by Octobar

De oesters hadden we de dag voordien al samen met onze vrienden opgesmikkeld, het diner volgde zaterdagavond. Aangezien ik een grote fan ben van vis en zeevruchten, was het menu van Octobar helemaal mijn ding. Mijn vriend daarentegen vond de langoustines als hoofdgerecht iets te veel gepruts. Waarschijnlijk nog niet helemaal bekomen van de zeevruchtenschotel van De Walvis. 😉

Ik laat jullie graag meegenieten:

Mousse van gerookte makreel of wafeltjes van rode biet: