Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.
Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.
Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.
Zondag waren mijn vriend en ik te gast voor een barbecue in het kleine, maar gezellige stadstuintje van onze kameraad. De grote hitte van de dag voordien was gepasseerd en het leek er zelfs op dat het mogelijk zou kunnen regenen. Toch waagden we het erop en aperitiefden we buiten samen met onze kameraad en zijn dochter.
Na het aperitief stortte onze vriend zich op de barbecue, professioneel uitgerust met temperatuursensoren en alles. Wij zorgden ondertussen voor een lekker flesje Primitivo uit Puglia, een kleine vooruitblik op onze komende zomervakantie.
In de tuin spotten we enkele ongenode gasten. Gelukkig waren het vegetariërs. 😉
Voor het hoofdgerecht leek het ons toch aangewezen naar binnen te verkassen, ook omdat de tuintafel van onze kameraad letterlijk de instorting nabij is. Mijn vriend en ik hadden voor heerlijk slaatjes van Convento Food gezorgd, die goed pasten bij het perfect gegaarde stuk ribeye.
Geen plaats meer voor dessert nadat we al dat lekkers verorberd hadden, maar een spelletje Risk gaat er altijd in! Nadat ik de gele legers van mijn vriend helemaal van de kaart geveegd had en ik maar liefst acht kaarten in mijn hand had die ik bij de volgende beurt zou omruilen om een verpletterende overwinning te halen, veroverde onze vriend Azië en had hij daarmee zijn opdracht vervuld. Om mijn verdriet te verdrinken dat de overwinning me ontglipt was, dronken we een glaasje whisky (of twee). Stonden op tafel: Machrie Moor, The Chita, Arran single malt 18y en Benromach 10 y. En zo waren we allemaal een beetje winnaar. 😉
Derde keer, goeie keer! Na twee keer uitgesteld te zijn, kon de lang verwachte old timer whisky tasting eindelijk doorgaan. Net als de vorige keer hadden mijn vriend en ik een B&B geboekt om niet ‘s avonds laat vanuit Zammel met de bus (don’t drink and drive) nog terug naar Leuven te moeten reizen. Hoe leuk we het in december ook vonden bij Stijn en Stijn, Beeltjens B&B: Wolf & Belle bevond zich veel dichter bij de Prik & Tik en dus reserveerden we daar. Sorry, kleine Stijn!
We twijfelden of we opnieuw de bus zouden nemen, maar besloten gemakzuchtig voor het comfort van de Cambio te gaan. Dat scheelde hem toch in reistijd. We arriveerden rond een uur of zes in onze B&B en werden vriendelijk welkom geheten door een oudere man, die duidelijk veel minder spraakvaardig was dan onze vorige gastheer kleine Stijn. Niet dat ik daar rouwig om was, ik voelde me vrij moe en keek ernaar uit om nog even te kunnen plaats nemen in de infraroodsauna, die fantastisch goed werkte. Een klein mirakel want om de één of andere reden lieten de infraroodcabines waarin ik tot nu toe plaatsnam het altijd afweten.
De ideale voorbereiding voor een avondje whisky proeven. De vriendin van mijn broertje kwam ons ophalen aan de B&B en zette mijn broertje, mijn vriend en mezelf af bij de befaamde whiskykelder, waar mijn broer en ik in het gezegende jaar 2018 Arran whisky’s proefden. Het concept van de tasting vandaag was helemaal anders. Bedoeling was dat we zouden proeven van whisky’s van 25 jaar en ouder. Vrij exclusief dus. Al was er stiekem wel een whisky van 21 jaar in het lijstje gesukkeld. Ik geef hieronder het lijstje van de whisky’s die we gedronken hebben mee. Ik laat het aan jullie over om te googlen hoeveel die flessen waard zijn. 😉 En oja, natuurlijk was ik de enige dame in een gezelschap van uitsluitend mannelijke whiskyliefhebbers.
Bunnahabhain 28y, 1988-2016, 44%
Balblair 31y, 1989-2021, 48,2%
Caperdonich 21y, 2000-2021, 56,2%
Ardmore 32y, 1989-2021, 47,2%
Teeling 28y, 1992-2020, 44,7%
Clynelish, 25y, 1995-2021, 52,5%
Laphroaig 30y, 1990-2020, 49%
Elke whisky was helemaal anders dan de vorige en het was dan ook moeilijk om ze met elkaar te vergelijken. Toch kostte het me weinig moeite om mijn persoonlijke top drie samen te stellen. Altijd al een liefhebber geweest van whisky’s gerijpt op sherryvaten. 😉
Clynelish, 25y, 1995-2021, 52,5%
Bunnahabhain 28y, 1988-2016, 44%
Ardmore 32y, 1989-2021, 47,2%
Na de tasting kregen we nog varkenswangetjes met peer en aardappelpuree. Dé perfecte afsluiter van een fijne avond!
Met dank aan de vriendin van mijn broertje belandden we na de tasting weer veilig in onze B&B. En oja, we kochten natuurlijk nog een klein souvenirtje.
Na een deugddoende nachtrust genoten mijn vriend en ik de volgende dag met ons tweetjes van het heerlijke ontbijt in de knusse veranda. Echt een toffe B&B. Dé ideale uitvalsbasis voor een volgende whisky tasting!
Herhaald, wegens groot succes! En ook wel omdat onze kameraad graag experimenteert met zijn barbecuestel en hij steeds op zoek is naar testsubjecten.
Deze keer had onze vriend bij Rondou een fijn dik stuk vlees op de kop getikt. Dikker dan de vorige keer, in de hoop dat het eindresultaat wat meer saignant zou zijn. Mijn vriend en ik stelden ons uiteraard graag kandidaat als proefkonijn. Ditmaal was de jongste dochter van onze vriend paraat voor gans de maaltijd. Alleen jammer dat we haar niet meer konden overhalen om voor ons te zingen.
We startten met wat aperitiefhapjes en een heerlijke prosecco die onze kameraad cadeau had gekregen van een Italiaanse doctoraatsstudent die hij begeleid had.
Mijn vriend en ik waren getuigen van heel het proces om tot een perfect gegaard stukje vlees te komen. Onze kameraad is een doctor, dus het mag niet verwonderen dat ook het garen van vlees op een wetenschappelijke manier benaderd werd. Inclusief temperatuursensoren. Nieuw aangekocht sinds ons vorige bezoek.
En waw: wat een fenomenaal lekker stukje vlees was me dat! Heerlijk! Wie goed kijkt, ontwaart op de foto’s in het barbecuestel ook de quinoa met groentjes die we bij ons stukje vlees aten.
Na samen genoten te hebben van dit heerlijke diner, was het tijd voor wat ontspanning. Onze kameraad haalde zijn chapeau boven en we wijdden zijn dochter in in de geheimen van het bluffen. Op het einde van de avond had ze het spel beet en konden we een geloofwaardig rondje poker spelen.
En ja, er was whisky. Of wat hadden jullie gedacht?
Vanavond hadden we voor het eerst sinds eind juni nog eens bezoek over de vloer. Zo coronaproof mogelijk, uiteraard. Elk contactoppervlak grondig ontsmet, alle ramen in ons appartement uren voor het bezoek open gezet, elk gerecht bereid en geserveerd met een mondmasker over neus en mond en onze gast een veilige plaats aangeboden op anderhalve meter afstand. We doen ons best!
Gelukkig konden we terugvallen op de uitstekende kookkunsten van Convento Food, want de kwaliteit van het Indisch eten dat we de vorige keren lieten leveren, was toch niet alles. En amai, het smaakte duidelijk, want er bleef letterlijk geen aardappelschijfje meer over…
Na een bodempje gelegd te hebben, stapten we over op het serieuze werk: de whisky’s! Ondertussen zijn we wel zo slim dat we maar een aantal whisky’s uit onze collectie serveren, dus geen nood: we proefden niet van elke fles die hieronder staat. Wij zijn inmiddels oud en wijs genoeg om te weten dat overdaad schaadt. En niemand heeft zin in een zware kater de dag nadien. Onze kameraad had zelf twee nieuwe flesjes bij, waarvan de Highland Park Dragon Legend mij het meest wist te bekoren. Sexy fles, ook!
En wat past er perfect bij whisky? De heerlijke pralines van Bittersweet!
PS: We proberen de goede gewoonte om elke dag te gaan wandelen opnieuw op te pikken, maar aangezien we ondertussen al elke hoek van Leuven minstens vijf keer gezien hebben, is het moeilijk om de motivatie te vinden. Maar toch enkele mooie foto’s:
Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik onze kameraad uitgenodigd om samen Indisch te eten en vervolgens te genieten van een paar whisky-proevertjes. Ik ontsmette opnieuw alle contactoppervlakten en we zetten het schuifraam naar ons balkon wagenwijd open. Kwestie van onze gast veilig te kunnen ontvangen.
Ik had een mooie selectie aan Indische gerechten besteld bij New Holy Cow: mushroom curry, chana bhaji, scampi jalfrezi, chicken tikka massala, lamb curry madras, okra en wat raita om te blussen indien nodig. Helaas, de gerechten waren lekker, maar niet echt fotogeniek. De curries en bijgerehten hadden allemaal min of meer dezelfde kleur. Dus jullie moeten me maar op mijn woord geloven dat het lekker was.
Ook lekker: het flesje rode wijn dat onze kameraad had meegenomen:
En het dessertje: heerlijke chocolaatjes van Bittersweet. Ideaal te combineren met een glas whisky.
De dagen voor de komst van onze kameraad hadden we snel de onderstaande escape puzzel (puzzel nummer zeven!) in mekaar gepuzzeld. Slechts 759 stukjes, een fluitje van een cent voor doorwinterde puzzelaars zoals mijn vriend en mezelf. Aan de raadsels waren we nog niet begonnen, maar aangezien onze kameraad bekend staat om zijn wiskundig vernuft, leek ons dit wel een kolfje naar zijn hand.
Het oplossen van de raadsels verstopt in de puzzel bleek alleszins lastiger dan gedacht, ofwel zochten wij het gewoon té ver. Zonder de hints denk ik alvast niet dat we het gehaald zouden hebben. Al vermoed ik dat wanneer je één zo’n puzzel opgelost hebt, andere exemplaren volgens een gelijkaardig stramien te kraken vallen.
Volgens de planning zou dit weekend mijn vriend met ons petekindje overvliegen vanuit Zwitserland om samen een lang weekend in België door te brengen. Eén van de feestelijk activiteiten op het programma: het communiefeest van het jongste nichtje van mijn vriend. Helaas één of ander virus gooide roet in het eten. Ons petekindje bleef in Aubonne en het communiefeest werd met een jaar uitgesteld.
Maar niet getreurd, in de omgeving van Leuven valt ook veel moois te zien en te beleven. Dus haalden mijn vriend en ik onze fiets nog eens van stal. Twee krakende fietsen die hun beste tijd gehad hebben, maar die ons tijdens deze lockdown al goede diensten bewezen hebben. En dankzij wat smeerolie, is het gekraak min of meer onder controle.
Stond op het programma: de Horstroute naar het pittoreske Kasteel van Horst. In de zomer van 2019 fietste ik samen met vrienden al een deel van deze vrij heuvelachtige route, maar nu besloten we de uitdaging aan te gaan en gans de route te fietsen. Uiteraard lasten we een wandelpauze in bij het Kasteel van Horst om te genieten van de mooie omgeving. Helaas is het kasteel zelf nog altijd in renovatie en eerlijk, ik vermoed dat dat nog wel even zo zal blijven. Maar langs buiten is het kasteel ook prachtig. Ik had niet echt op voorhand een wandelroute uitgestippeld, dus knoopten mijn vriend en ik op goed geluk zelf wat knooppunten aan mekaar. Ontdekking van de dag: een oversteekplaats voor vuursalamanders.
De terugweg van het kasteel naar Leuven was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. De route bracht ons door het Chartreuzenbos, het Troostembergbos en het Kloosterbos. Alweer veel pittige heuvels, maar geen enkele waarvoor ik moest afstappen omdat mijn aftandse fiets niet voldoende (werkende) versnellingen heeft. Op sommige plekken waande we ons bijna in het zuiden van Frankrijk. Dikke aanrader, deze route.
Terug op ons appartement wasten we het zweet en het stof (waar blijft die regen?) van ons lijf, bestelden via Deliveroo Indische gerechten bij Masalatop, pakten een paar flessen whisky bij mekaar en vertrokken te voet naar onze kameraad die in de buurt van de Bruul woont. Blij dat we onze bubbel weer een beetje konden vergroten.
Omdat onze vriend diabetes heeft, deden we uiteraard niet te gek. We aten op veilige afstand van mekaar, buiten in zijn gezellig stadstuintje omringd door met klimplanten overwoekerde muren. Een jungle is er niks tegen! De gerechten van Masalatop waren lekker, maar ik had voor spicier gerechten moeten kiezen. En ik maakte een grote fout: ik vergat naan te bestellen. Mijn favoriete ingrediënt van een Indische maaltijd. Verdorie toch.
Gelukkig waren daar een magnum en een uitstekende Żubrówka special edition wodka fles als troost. Sinds mijn vriend en ik overgeschakeld zijn op whisky en rum, hebben we geen wodka meer in huis. Nochtans was wodka de eerste sterke drank die mijn hart wist te veroveren in het onovertroffen Polen. En amai, dat shotje wodka smaakte naar meer! Maar ik wilde niet overdrijven en hield het dus bij eentje. Er was immers ook nog whisky die geproefd moest worden. We kregen bij valavond trouwens gezelschap van maar liefst drie vleermuizen die rondjes vlogen boven het tuintje van mijn vriend. Als dat niet mooi is.
Dezer dagen moeten we het geluk zoeken in de kleine dingen. Zoals de onverwacht heerlijke huevos rancheros met cannellinibonen en avocado. Dit Hello Fresh recept had als ondertitel: avondeten zoals de Mexicanen ontbijten. Alweer een recept waarvoor ik zelf niet spontaan zou gekozen hebben, maar hey, zo’n heerlijk hartig ontbijt met zure room, daar mogen ze mij altijd voor wakker maken!
En kijk, kwamen we tijdens onze traditionele avondwandeling toch wel geen ijskar tegen zeker? Alsof het zo moest zijn!
We sloten de avond af met een proevertje van de whisky’s die mijn vriend onlangs kocht. Al moet ik eerlijk zijn, de nieuwe whisky’s konden niet tippen aan mijn eigenpersoonlijke whisky!
Deze woensdagmiddag arriveerde onze allereerste Marley Spoon maaltijdbox. Een kennis liet me via facebook messenger weten dat ze mij een gratis proefabonnement op Marley Spoon mocht aanbieden. Aangezien ik graag iets nieuws uitprobeer, zei ik meteen ja op haar voorstel. Trouwens, wie zegt er neen tegen gratis eten?
Jullie weten ondertussen dat mijn vriend de kok in huis is. Dus hij vloog er deze avond meteen in. Recept van de dag: saag paneer met chillitopping, jasmijnrijst en tomatensalsa. Ik ben een grote fan van de Indische keuken én spinazie, dus saag paneer leek me een ideaal gerecht om zelf thuis te maken. Helaas bleek dat je voor dit gerecht een staafmixer nodig had. Onze mixer hebben we echter weggegeven tijdens de verhuis naar Genève, omdat we die nooit gebruikten. Oh well, geen erg, ons gerecht zou er een beetje anders uitzien, maar niet gemixt zou onze saag paneer ook wel lekker zijn.
Helaas, de saag paneer bleek nogal flets van smaak. Niet meteen iets wat ik associeer met de Indische keuken, die zoveel heerlijke smaken combineert. Geen succes dus, dit gerecht. Jammer, hopelijk meer geluk met ons gerecht morgen!
Om 20u had ik een virtuele date met mijn Leuvense vriendinnen van het werk. Normaal gezien zouden we deze avond op bezoek gaan bij de vriendin die recent een kindje heeft gekregen en daarna samen iets gaan eten in één van de vele Leuvense restaurants. Helaas, het coronavirus gooide roet in het eten. Maar, kijk, dankzij Jitsi werd het toch nog een gezellige avond. We hadden elkaar zoveel te vertellen dat onze virtuele bijeenkomst bijna twee uur duurde. ik schonk mezelf een lekker glaasje witte wijn uit en we toostten samen op het feit dat iedereen gezond en wel was. En ja, nothing beats the real thing, maar echt, die twee uur vlogen voorbij. Zo blij dat ik deze dames tot mijn vriendinnen mag rekenen.
Puzzelvooruitgang:
Ook geleverd vandaag, de whisky die mijn vriend bestelde om onze voorraad aan te vullen:
