Whisky and Indian Food

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik onze kameraad uitgenodigd om samen Indisch te eten en vervolgens te genieten van een paar whisky-proevertjes. Ik ontsmette opnieuw alle contactoppervlakten en we zetten het schuifraam naar ons balkon wagenwijd open. Kwestie van onze gast veilig te kunnen ontvangen.

Ik had een mooie selectie aan Indische gerechten besteld bij New Holy Cow: mushroom curry, chana bhaji, scampi jalfrezi, chicken tikka massala, lamb curry madras, okra en wat raita om te blussen indien nodig. Helaas, de gerechten waren lekker, maar niet echt fotogeniek. De curries en bijgerehten hadden allemaal min of meer dezelfde kleur. Dus jullie moeten me maar op mijn woord geloven dat het lekker was.

Ook lekker: het flesje rode wijn dat onze kameraad had meegenomen:

En het dessertje: heerlijke chocolaatjes van Bittersweet. Ideaal te combineren met een glas whisky.

De dagen voor de komst van onze kameraad hadden we snel de onderstaande escape puzzel (puzzel nummer zeven!) in mekaar gepuzzeld. Slechts 759 stukjes, een fluitje van een cent voor doorwinterde puzzelaars zoals mijn vriend en mezelf. Aan de raadsels waren we nog niet begonnen, maar aangezien onze kameraad bekend staat om zijn wiskundig vernuft, leek ons dit wel een kolfje naar zijn hand.

Het oplossen van de raadsels verstopt in de puzzel bleek alleszins lastiger dan gedacht, ofwel zochten wij het gewoon té ver. Zonder de hints denk ik alvast niet dat we het gehaald zouden hebben. Al vermoed ik dat wanneer je één zo’n puzzel opgelost hebt, andere exemplaren volgens een gelijkaardig stramien te kraken vallen.

Whisky die het meest in de smaak viel deze avond: de Nikka Coffey Malt.

Horstroute, Indian food, wodka en whisky

Volgens de planning zou dit weekend mijn vriend met ons petekindje overvliegen vanuit Zwitserland om samen een lang weekend in België door te brengen. Eén van de feestelijk activiteiten op het programma: het communiefeest van het jongste nichtje van mijn vriend. Helaas één of ander virus gooide roet in het eten. Ons petekindje bleef in Aubonne en het communiefeest werd met een jaar uitgesteld.

Maar niet getreurd, in de omgeving van Leuven valt ook veel moois te zien en te beleven. Dus haalden mijn vriend en ik onze fiets nog eens van stal. Twee krakende fietsen die hun beste tijd gehad hebben, maar die ons tijdens deze lockdown al goede diensten bewezen hebben. En dankzij wat smeerolie, is het gekraak min of meer onder controle.

Stond op het programma: de Horstroute naar het pittoreske Kasteel van Horst. In de zomer van 2019 fietste ik samen met vrienden al een deel van deze vrij heuvelachtige route, maar nu besloten we de uitdaging aan te gaan en gans de route te fietsen. Uiteraard lasten we een wandelpauze in bij het Kasteel van Horst om te genieten van de mooie omgeving. Helaas is het kasteel zelf nog altijd in renovatie en eerlijk, ik vermoed dat dat nog wel even zo zal blijven. Maar langs buiten is het kasteel ook prachtig. Ik had niet echt op voorhand een wandelroute uitgestippeld, dus knoopten mijn vriend en ik op goed geluk zelf wat knooppunten aan mekaar. Ontdekking van de dag: een oversteekplaats voor vuursalamanders.

De terugweg van het kasteel naar Leuven was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. De route bracht ons door het Chartreuzenbos, het Troostembergbos en het Kloosterbos. Alweer veel pittige heuvels, maar geen enkele waarvoor ik moest afstappen omdat mijn aftandse fiets niet voldoende (werkende) versnellingen heeft. Op sommige plekken waande we ons bijna in het zuiden van Frankrijk. Dikke aanrader, deze route.

Terug op ons appartement wasten we het zweet en het stof (waar blijft die regen?) van ons lijf, bestelden via Deliveroo Indische gerechten bij Masalatop, pakten een paar flessen whisky bij mekaar en vertrokken te voet naar onze kameraad die in de buurt van de Bruul woont. Blij dat we onze bubbel weer een beetje konden vergroten.

Omdat onze vriend diabetes heeft, deden we uiteraard niet te gek. We aten op veilige afstand van mekaar, buiten in zijn gezellig stadstuintje omringd door met klimplanten overwoekerde muren. Een jungle is er niks tegen! De gerechten van Masalatop waren lekker, maar ik had voor spicier gerechten moeten kiezen. En ik maakte een grote fout: ik vergat naan te bestellen. Mijn favoriete ingrediënt van een Indische maaltijd. Verdorie toch.

Gelukkig waren daar een magnum en een uitstekende Żubrówka special edition wodka fles als troost. Sinds mijn vriend en ik overgeschakeld zijn op whisky en rum, hebben we geen wodka meer in huis. Nochtans was wodka de eerste sterke drank die mijn hart wist te veroveren in het onovertroffen Polen. En amai, dat shotje wodka smaakte naar meer! Maar ik wilde niet overdrijven en hield het dus bij eentje. Er was immers ook nog whisky die geproefd moest worden. We kregen bij valavond trouwens gezelschap van maar liefst drie vleermuizen die rondjes vlogen boven het tuintje van mijn vriend. Als dat niet mooi is.

Een supergezellige avond die naar meer smaakte!

Eerste ijskar-ijsje van het jaar

Dezer dagen moeten we het geluk zoeken in de kleine dingen. Zoals de onverwacht heerlijke huevos rancheros met cannellinibonen en avocado. Dit Hello Fresh recept had als ondertitel: avondeten zoals de Mexicanen ontbijten. Alweer een recept waarvoor ik zelf niet spontaan zou gekozen hebben, maar hey, zo’n heerlijk hartig ontbijt met zure room, daar mogen ze mij altijd voor wakker maken!

En kijk, kwamen we tijdens onze traditionele avondwandeling toch wel geen ijskar tegen zeker? Alsof het zo moest zijn!

We sloten de avond af met een proevertje van de whisky’s die mijn vriend onlangs kocht. Al moet ik eerlijk zijn, de nieuwe whisky’s konden niet tippen aan mijn eigen persoonlijke whisky!

Marley Spoon en een virtuele Ladies night

Deze woensdagmiddag arriveerde onze allereerste Marley Spoon maaltijdbox. Een kennis liet me via facebook messenger weten dat ze mij een gratis proefabonnement op Marley Spoon mocht aanbieden. Aangezien ik graag iets nieuws uitprobeer, zei ik meteen ja op haar voorstel. Trouwens, wie zegt er neen tegen gratis eten?

Jullie weten ondertussen dat mijn vriend de kok in huis is. Dus hij vloog er deze avond meteen in. Recept van de dag: saag paneer met chillitopping, jasmijnrijst en tomatensalsa. Ik ben een grote fan van de Indische keuken én spinazie, dus saag paneer leek me een ideaal gerecht om zelf thuis te maken. Helaas bleek dat je voor dit gerecht een staafmixer nodig had. Onze mixer hebben we echter weggegeven tijdens de verhuis naar Genève, omdat we die nooit gebruikten. Oh well, geen erg, ons gerecht zou er een beetje anders uitzien, maar niet gemixt zou onze saag paneer ook wel lekker zijn.

Helaas, de saag paneer bleek nogal flets van smaak. Niet meteen iets wat ik associeer met de Indische keuken, die zoveel heerlijke smaken combineert. Geen succes dus, dit gerecht. Jammer, hopelijk meer geluk met ons gerecht morgen!

Om 20u had ik een virtuele date met mijn Leuvense vriendinnen van het werk. Normaal gezien zouden we deze avond op bezoek gaan bij de vriendin die recent een kindje heeft gekregen en daarna samen iets gaan eten in één van de vele Leuvense restaurants. Helaas, het coronavirus gooide roet in het eten. Maar, kijk, dankzij Jitsi werd het toch nog een gezellige avond. We hadden elkaar zoveel te vertellen dat onze virtuele bijeenkomst bijna twee uur duurde. ik schonk mezelf een lekker glaasje witte wijn uit en we toostten samen op het feit dat iedereen gezond en wel was. En ja, nothing beats the real thing, maar echt, die twee uur vlogen voorbij. Zo blij dat ik deze dames tot mijn vriendinnen mag rekenen.

Puzzelvooruitgang:

Ook geleverd vandaag, de whisky die mijn vriend bestelde om onze voorraad aan te vullen:

Whiskyproefavond in mineur

Helaas, de maatregelen die de Nationale Veiligheidsraad oplegde om ons tegen de coronacrisis te beschermen, bleken, hoe noodzakelijk ook, nefast voor onze geplande whiskyproefavond. Het aantal deelnemers zakte in een schrikbarend snel tempo van tien naar vier (onszelf inbegrepen). Natuurlijk had ik alle begrip voor de afzeggingen. Iedereen wil uiteraard zijn familie en geliefden beschermen.

Omdat mijn vriend en ik deze avond al zo lang gepland hadden, besloten we deze toch te laten doorgaan, zelfs al zouden we maar met ons tweetjes zijn. Gelukkig vonden we nog twee dappere zielen zonder ziektesymptomen die het aandurfden ons te vervoegen.

Dit zijn de whisky’s die op ons proeflijstje stonden:

The Ardmore Legacy,
mijn eigen persoonlijke Arran whisky (12 jaar oud en op sherryvaten gerijpt,
Belgian Owl (36 maanden),
Bunnahabhaim (12 jaar),
GlenDronach (13 jaar oud, gebotteld in 2003),
Oban (14 jaar), Johnett (7 jaar, gebotteld in 2010),
Chichibu Ichiro’s (Japanse whisky),
The Glenlivet Nàdurra.

Opgelet, dit is de volgorde waarin de flessen op onderstaande foto staan, niet de volgorde waarin deze best gedronken worden. En excuses, de GlenDronach fles staat omgekeerd.

We startten de avond met wat simpele aperitiefhapjes en heerlijke ovenhapjes van De Walvis (redder in nood toen mijn vriend en ik zaterdagochtend op zoek waren naar een traiteur, omdat Convento Food gesloten was).

Als hoofdgerecht hadden we drie dagschotels van De Walvis en een heerlijke lasagne met zalm en spinazie voorzien om in de oven op te warmen. Kwestie van onze aandacht zoveel mogelijk bij onze gasten te houden, want wie weet wanneer we hen opnieuw in ‘t echt te zien zullen krijgen.

Na het gezamenlijke diner waagden we ons aan Trial by Trolley, een spel dat mijn vriend via Kickstarter financierde, maar dat zijn veelbelovende naam niet echt waar maakte. Vandaar dat we al snel over schakelden op Exploding Kittens. Om, na het vertrek van onze vriendin die het niet té laat wou maken, te eindigen met de klassieker der klassiekers: Chapeau. Al moet ik toegeven dat dat laatste gedeelte van de avond iet of wat wazig is in mijn herinnering. 😉

De topprijs van beste whisky van de avond ging moeiteloos naar de GlenDronach, met een verdiende ereplaats voor mijn eigen Arran whisky.

Toch fijn dat we nog de gelegenheid hadden om samen te komen vlak voordat de coronacrisis in volle hevigheid losbarstte.

Sinterklaas in Bierbeek

Vrijdagavond waren mijn collega-teamverantwoordelijke en ik te gast bij onze collega in Bierbeek. De drie trouwe volgers van deze blog weten ongetwijfeld dat ik bij elk bezoek aan Bierbeek dik in de watten wordt gelegd. Dat was deze keer niet anders. We startten de avond met een aperitiefje (cava voor mij, gin tonic voor de drie anderen) en zetten deze verder met een uitstekende risotto met paddenstoelen als voorgerecht en een heerlijk lapje kalfsvlees als hoofdgerecht. Afsluiten deden we met de heerlijke chocoladetaart van Les Tartes de Françoise. En natuurlijk dronken we daar een lekker glaasje wijn bij.

Als special guest had ik mijn persoonlijke fles whisky meegenomen. Kwestie van mijn lieve collega’s kennis te laten maken met deze lekkere op sherryvaten gerijpte whisky. Het doet me altijd plezier om te genieten van mijn whisky in gezelschap van mensen die een goeie whisky weten te appreciëren. Het feit dat ik deze fles beschouw als een gezamenlijk project van mijn broer en mezelf maakt dit uiteraard nog meer bijzonder.

De avond vloog voorbij en opeens was al het na één uur ‘s nachts. We belden taxi Jenny en nog geen twintig minuten later zette onze taxi mijn collega en mezelf voor de deur van mijn appartement af. Om te vermijden dat mijn collega nog helemaal naar Antwerpen moest terug reizen, bleef ze bij mij logeren in het grote bed. We zijn ondertussen toch al gewoon samen een kamer te delen. 😉

Ontsnapte whisky

Ok, ik loop een beetje achter op de hype, want gisterennamiddag ontsnapte ik voor de allereerste keer uit een Escape Room. Een laat verjaardagscadeautje van mijn broer en zijn vriendin. Om het onszelf niet té gemakkelijk te maken, gingen we voor de Escape Room in het X-Files thema. Die hersenen kunnen wel een beetje uitdaging gebruiken, nietwaar? En ik was vroeger een grote fan van Mulder en Scully/ Met dank aan een paar hints (eerlijk: zonder die hints was het niet gelukt), slaagden mijn broer, zijn vriendin, mijn vriend en ik erin te ontsnappen met nog veertig seconden op overschot. Just in time, zoals ze dat zeggen. Kwestie van het maximum uit ons geld te halen. 😉 Ik vond het wel leuk, maar sommige raadsels bezorgden me toch een déjà-vu gevoel. Ik vermoed dat je snel door hebt hoe de vork in de steel zit als je vaker zo’n escape room doet.

Na onze succesvolle ontsnapping reden we met ons vieren naar de opendeurdag van drankenhandel TasTToe. Naast rum, viel er ditmaal ook whisky, calvados en porto te proeven. Aan de porto waagde ik me niet en ik hield me ook ver van de Jamaicaanse rum, na mijn eerdere slechte ervaring. We kregen professionele uitleg en profiteerden van de gelegenheid om kennis te maken met heel veel uiteenlopende smaken. Veel lekkere dingen geproefd, maar de Teeling whisky van 29 jaar oud ging moeiteloos met de hoofdprijs lopen.

Van al dat whisky proeven krijgt een mens honger, dus bestelden we op de terugweg naar ons appartement Thais (lang leve Deliveroo!). Met een dikke dankjewel aan de vriendin van mijn broertje die zo vriendelijk was om bob te spelen voor drie benevelde whiskyliefhebbers.

Na het eten speelden we nog een beetje black stories en toen was onze pijp ver uit.

Filosoferen met whisky

Gisteren had ik nog eens een gast over de vloer van mijn appartement. Dat was lang geleden! Mijn oud-studiegenootje was begin deze week teruggekeerd uit Australië (waar zijn vriendin woont) en had van de gelegenheid gebruik gemaakt om zich op de luchthaven een nieuwe fles The Glenlivet whisky te kopen. Toen hij voorstelde om die samen te proeven, zei ik natuurlijk meteen ja.

Omdat het altijd verstandig is om een bodem te leggen alvorens in de alcohol te vliegen, had ik afhaal-Thai besteld (serieus, ik denk dat ik in mijn eentje de omzet van Deliveroo op peil houd). Ik had allerlei hapjes voorzien, maar uiteindelijk beperkten we ons tot de heerlijke pralines van Bittersweet. Een perfecte combinatie: whisky en chocolade. We discussieerden even over de volgorde waarin de whisky te consumeren en landden uiteindelijk op onderstaande volgorde, waarmee we achteraf gezien, zeer tevreden waren.

De gespreksonderwerpen waren te talrijk om hier op te noemen, maar laat het ons erop houden dat we pas afscheid van elkaar namen rond een uur of drie. Oeps, time flies when you’re trying to dissect the meaning of life and everything. Boeiende avond, lekkere whisky!

Yet another sushi date

Vrijdag belandde ik (alweer) in restaurant Kintsugi. Ditmaal in het gezelschap van mijn oud-klasgenootjes Spaans. Jarenlang heb ik uitgekeken naar een sushirestaurant in de stationsbuurt en nu er eindelijk zo’n restaurant geopend is, op loopafstand van mijn appartement, vrees ik dat het er niet lang zal blijven. Spijtig genoeg is het altijd behoorlijk kalm in deze best wel grote zaak, zelfs op vrijdag- en zaterdagavond zit het er niet vol. En hoewel ik erg mijn best doe, ik kan er moeilijk elke dag sushi afhalen… Dus mensen: er is een nieuwe sushizaak geopend vlakbij het station van Leuven en de sushi is er echt geweldig! Allen daarheen! (Afhalen kan ook, uiteraard, en ze zitten ook op Deliveroo.)

Fotografisch bewijsmateriaal:

Nadat we met z’n drieën genoten hadden van deze heerlijke Friendship Boat (hoe toepasselijk), zakten we af naar mijn appartement voor een slaapmutsje. Ik moet toch een beetje stoefen met mijn eigen persoonlijke whisky, he. 😉 Uiteindelijk werd het nog bijna 1.00 uur. We hadden duidelijk veel om over bij te praten. 😉

Mijn naam op een whiskyfles!

Vrijdagavond kwamen mijn broer en zijn vriendin wat spullen terugbrengen die nog bij mijn vader op de zolder stonden. Helaas, was mijn broer iets te ijverig geweest, want hij bracht ook wat dozen mee die ik eigenlijk liever op de zolder gelaten had, wegens beperkte opslagruimte in onze appartementje. Maar, dat was snel vergeven, want hij had een wel bijzonder item mee: zes flessen Arran whisky met mijn naam op! Het resultaat van een whisky tasting meer dan een half jaar geleden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al half vergeten was dat ik deze flessen besteld had.

Voordat we in de whisky vlogen, genoten we samen van afhaalsushi van Kintsugi sushi bar. Zo blij dat er een goeie sushizaak vlakbij mijn appartementje geopend is! Beter dan de sushi die deliveroo of takeaway.com levert! Allez, ja, mijn vriend, de vriendin van mijn broertje en ikzelf genoten van de sushi. Mijn broertje heeft het zo niet op koude rijst en hield het op een wokgerecht.

De sushi ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn, een souvenirtje van het lentefeest in mei. En toen was het tijd voor The Real Stuff! Ik kraakte mijn eerste op sherryvaten gerijpte fles Arran whisky, gedestilleerd in 2006. En jawel, het smaakte nog net zo lekker als ik mij herinnerde. Heel blij dat ik meteen zes flessen gekocht heb. Een fles wil ik graag ongeopend laten en van de rest wil ik genieten samen met vrienden die een goed glas whisky weten te appreciëren. En die chocolaatjes van Bittersweet pasten er trouwens perfect bij!

Yet Another Blog

Life on my side

whisky