Summer barbecue!

Omdat mijn broertje en zijn vriendin begin juli getroffen werden door COVID-19 en daardoor hun geplande trip naar Ierland ter gelegenheid van hun twintig jaar samen zijn, moesten afzeggen, spoorden we zondag naar Limburg om hen een hart onder de riem te steken.

Een lekker aperitiefje, gevolgd door een copieuze barbecue met als afsluiter een paar glazen goeie whisky, dat helpt om het verdriet te verdrinken (en te vereten). In tegenstelling tot onze vorige poging scheen de zon nu volop en kon de partytent dienst doen om ons van schaduw te voorzien ipv ons te beschermen tegen regen. Extra pluspunten voor het marshmellow dessert, met dank aan de Albert Heijn, natuurlijk. (Ik vind het nog altijd spijtig dat de Albert Heijn vestiging in Leuven moest sluiten na de beslissing van mededingsautoriteiten).

IMG_1896

IMG_1897

IMG_1900

IMG_1901

IMG_1903

IMG_1905

Laat het ons erop houden dat mijn vriend en ik een behoorlijk vrolijke reisgezelschap waren op de trein terug naar Leuven. 😉

Barbecue in Bierbeek

Gisterenavond fietsten mijn vriend en ik naar Bierbeek. Mijn oud-collega en zijn vriendin hadden ons en nog twee andere collega’s uitgenodigd in hun gezellige woonst en tuin om samen te genieten van de kookkunsten van mijn ondertussen gepensioneerde collega.

Naar goede gewoonte werden we weer enorm in de watten gelegd met lekkere hapjes, heerlijke cava, smakelijke ceviche en een hoofdgerecht dat zo copieus was, dat we nog amper ruimte vonden voor het dessert: ijs met verse aardbeien. Grote fan ook van de op de barbecue gewokte bloemkoolrijst. Draai ergens bloemkool door mijn gerecht en ik ben gelukkig.

We begonnen de avond met het doorbladeren van het fotoboek dat mijn collega had meegenomen. Ze was net terug van haar reis naar de Buiten-Hebriden in Schotland en het is altijd leuk om reiservaringen uit te wisselen. Schotland is één van mijn favoriete regio’s in Europa, alleen spijtig van die belachelijke Brexit waardoor het niet meer mogelijk is meer dan één fles whisky als souvenir mee naar huis te nemen en je zelfs geen haggis meer mag meenemen naar het vasteland. Echt, fuck Brexit.

Mijn oud-collega en zijn vriendin gaven ons wat tips voor onze nakende reis naar Puglia. Ze hadden deze Italiaanse streek zelf nog niet zo lang geleden verkend met hun mobile home en konden ons wat leuke restaurantjes aanraden.

Spijtig genoeg eindigde voor mij de avond iet of wat op een wrange noot. Mijn oud-collega vond het op een bepaald moment nodig om van mij het lijdend voorwerp van ‘man-splaining‘ te maken. Iets wat mij eerlijk gezegd nog niet zo vaak is overkomen. Ik vond het een heel onaangenaam moment, maar mijn andere collega’s leken dit (gelukkig) niet echt op te pikken. Ongetwijfeld zal de drankconsumptie mede de uithaal van mijn oud-collega veroorzaakt hebben, maar tof is anders. Om de discussie niet te laten ontaarden en het voor iedereen gezellig te houden, liet ik het moment passeren en sneed ik snel een ander onderwerp aan. Maar ik bleef met een slecht gevoel achter. Doodjammer.

IMG_1498

IMG_1503

IMG_1509

IMG_1511

IMG_1515

IMG_1517

Barbecue en een nipte nederlaag

Zondag waren mijn vriend en ik te gast voor een barbecue in het kleine, maar gezellige stadstuintje van onze kameraad. De grote hitte van de dag voordien was gepasseerd en het leek er zelfs op dat het mogelijk zou kunnen regenen. Toch waagden we het erop en aperitiefden we buiten samen met onze kameraad en zijn dochter.

IMG_0939

Na het aperitief stortte onze vriend zich op de barbecue, professioneel uitgerust met temperatuursensoren en alles. Wij zorgden ondertussen voor een lekker flesje Primitivo uit Puglia, een kleine vooruitblik op onze komende zomervakantie.

IMG_0945

IMG_0942

In de tuin spotten we enkele ongenode gasten. Gelukkig waren het vegetariërs. 😉

IMG_0948

Voor het hoofdgerecht leek het ons toch aangewezen naar binnen te verkassen, ook omdat de tuintafel van onze kameraad letterlijk de instorting nabij is. Mijn vriend en ik hadden voor heerlijk slaatjes van Convento Food gezorgd, die goed pasten bij het perfect gegaarde stuk ribeye.

IMG_0953

IMG_0955

Geen plaats meer voor dessert nadat we al dat lekkers verorberd hadden, maar een spelletje Risk gaat er altijd in! Nadat ik de gele legers van mijn vriend helemaal van de kaart geveegd had en ik maar liefst acht kaarten in mijn hand had die ik bij de volgende beurt zou omruilen om een verpletterende overwinning te halen, veroverde onze vriend Azië en had hij daarmee zijn opdracht vervuld. Om mijn verdriet te verdrinken dat de overwinning me ontglipt was, dronken we een glaasje whisky (of twee). Stonden op tafel: Machrie Moor, The Chita, Arran single malt 18y en Benromach 10 y. En zo waren we allemaal een beetje winnaar. 😉

risk

IMG_0957

A Risky Barbecue

Yep, de jongste dochter van onze vriend heeft definitief het Risk-virus te pakken. Geloof mij een veel toffer virus dan COVID-19! Dus planden we een nieuwe Risk-afspraak in onze kalender en spoorden we haar aan om ook haar oudste zus te overtuigen te komen meespelen.

Omdat er zaterdag ideaal barbecueweer voorspeld was, plaatsten mijn vriend en ik een bestelling bij de Kapblok, dé barbecuespecialist van Leuven en omstreken. Mijn vriend zou de bestelling gaan afhalen met de fiets en ik zou te voet met Risk, Carcassone, een fles champagne en drie flessen whisky naar onze kameraad trekken.

Helaas, ondanks de (schriftelijke!) bevestiging dat de Kapblok onze bestelling zo zou verpakken dat deze makkelijk met de fiets vervoerd kon worden, meldde mijn vriend me via whatsapp dat zowel het vlees als de groenten op een grote schotel lagen. Niet met de fiets vervoerbaar dus. Mijn vriend verzocht vriendelijk om het vlees te herverpakken in kleinere dozen, maar de groentjes waren zo mooi geschikt, dat hij besloot de fiets achter te laten en te voet met vlees en schotel naar onze vriend te gaan. Door al dat gedoe was mijn vriend er niet meer aan toe gekomen aperitiefhapjes te kopen, dus liep ik onderweg naar onze vriend nog even langs de markt in de Brusselsestraat voor wat olijfjes en gevulde paprika’s. Want om na te denken heb je brandstof nodig, he!

Het eerste spelletje Risk waren we met vier, want de oudste dochter moest nog een geschikte outfit uitkiezen voor de barbecue. Ach, tienermeisjes hebben het zwaar, altijd moeten denken aan hun imago! Van mij mocht ze gerust in haar jogging komen, hoor! Dat eerste spel werd vrij snel gewonnen door onze vriend, die de allergemakkelijkste opdracht van allemaal had: verover 18 gebieden. Omdat hij de gastheer was, gunde ik het hem, zij het tandenknarsend, de overwinning.

Tijd om aan de barbecue te beginnen. Onze vriend weet wat hij doet en ja, met vlees van de Kapblok kan er natuurlijk weinig mis gaan. We smulden van het lekkere vlees en de heerlijke groentjes die mijn vriend helemaal ongeschonden tot bij onze kameraad had gekregen. En genoten (uiteraard) van een lekker flesje wijn bij het eten.

IMG_0365

IMG_0366

IMG_0359

De oudste dochter van onze vriend had ons vervoegd voor het avondmaal en nadat beide jongedames eerst nog een moochi als dessert hadden binnengewerkt, barstte de strijd opnieuw los. En jawel, na een spannende strijd op leven en dood werd de oudste dochter van onze vriend gekroond als winnares. Helemaal verdiend! (Al steek ik het toch stiekem op beginnersgeluk!)

IMG_0368

Royale barbecue in de regen

Oorspronkelijk hadden we afgesproken om op zaterdag 17 juli te barbecuen samen met mijn broer en zijn vriendin. Een op diezelfde dag geplande buurtbijeenkomst in hun straat doorkruiste die plannen echter. Geen nood, het lukte om onze afspraak met twee weken te vervroegen. Alleen waren de weergoden deze zaterdag vergeten dat het zomer was en was er van barbecueweer niet echt sprake. Mijn broer en zijn vriendin gingen dus in allerijl op zoek naar een partytent, kwestie van de bbq en ons eten droog te houden.

Omdat deze barbecue ook een beetje een inhaalfeestje was voor al de gemiste verjaardagen van het voorbij coronajaar, mocht het wel ietsje meer zijn. Atelier Eik, de hofleverancier van mijn broer en zijn vriendin, zorgde voor de werkelijk fantastische barbecue. Echt, alles was tot in de puntjes verzorgd: een heerlijke camembert met rozemarijn om te smelten als aperitiefhapje, fantastisch lekkere Sint-Jacobsvruchten met Cantonese vissaus als voorgerecht, tonijnsteak, lamskoteletjes, gamba’s, kiprolade met asperge, manchego en ham en de lekkerste barbecueslaatjes die ik in mijn leven gegeten heb. Met de beste wil van de wereld slaagden we er niet in om al dat eten op te krijgen. We kwamen zelfs niet toe aan de varkensmignonettes met gerookt spek en cajun spice…

Uiteindelijk bleek het moeilijk om al het eten warm te krijgen op de barbecue. Door het vochtige weer lukte het niet de temperatuur van de barbecue hoog genoeg te krijgen. Geen nood, de oven in de splinternieuwe keuken van mijn broertje en zijn vriendin, zorgde ervoor dat we ons eten niet half rauw moesten opeten. En na het aperitief buiten genuttigd te hebben, besloten we wijselijk naar binnen te trekken, want de ene regenbui volgde de andere op. En ja, dat is gezellig, het geluid van regen op zo’n partytent, maar echt droog houdt zo’n ding het niet.

IMG_9896

IMG_9908

IMG_9903

IMG_9907

IMG_9911

IMG_9917

Na het eten speelden we een spelletje Risk, terwijl we de laatste gaatjes (zo die er nog waren) vulden met dessert. Deze versie van Risk was helemaal anders dan de versie die mijn vriend en ik thuis hebben (je moest per speler drie opdrachten vervullen), dus dat maakte dat mijn strategie niet helemaal juist zat. Met frisse tegenzin liet ik bijgevolg de overwinning aan mijn broertje. Gelukkig trakteerde hij ons op een goed glas MacAllen whisky om de ontgoocheling door te spoelen.

IMG_9918

Doordat mijn vriend en ik gebruik konden maken van de gastvrijheid van mijn vader, moesten we na al die culinaire overdaad niet ver strompelen naar ons bed (mijn vader woont in het huis naast mijn broer). Ondanks de regen toch een zeer geslaagde barbecue.

Barbecue met ons knuffelcontact, take two

Herhaald, wegens groot succes! En ook wel omdat onze kameraad graag experimenteert met zijn barbecuestel en hij steeds op zoek is naar testsubjecten.

Deze keer had onze vriend bij Rondou een fijn dik stuk vlees op de kop getikt. Dikker dan de vorige keer, in de hoop dat het eindresultaat wat meer saignant zou zijn. Mijn vriend en ik stelden ons uiteraard graag kandidaat als proefkonijn. Ditmaal was de jongste dochter van onze vriend paraat voor gans de maaltijd. Alleen jammer dat we haar niet meer konden overhalen om voor ons te zingen.

We startten met wat aperitiefhapjes en een heerlijke prosecco die onze kameraad cadeau had gekregen van een Italiaanse doctoraatsstudent die hij begeleid had.

IMG_5363

IMG_5368

IMG_5372

Mijn vriend en ik waren getuigen van heel het proces om tot een perfect gegaard stukje vlees te komen. Onze kameraad is een doctor, dus het mag niet verwonderen dat ook het garen van vlees op een wetenschappelijke manier benaderd werd. Inclusief temperatuursensoren. Nieuw aangekocht sinds ons vorige bezoek.

IMG_5358

IMG_5360

IMG_5366

IMG_5371

IMG_5376

IMG_5380

En waw: wat een fenomenaal lekker stukje vlees was me dat! Heerlijk! Wie goed kijkt, ontwaart op de foto’s in het barbecuestel ook de quinoa met groentjes die we bij ons stukje vlees aten.

Na samen genoten te hebben van dit heerlijke diner, was het tijd voor wat ontspanning. Onze kameraad haalde zijn chapeau boven en we wijdden zijn dochter in in de geheimen van het bluffen. Op het einde van de avond had ze het spel beet en konden we een geloofwaardig rondje poker spelen.

En ja, er was whisky. Of wat hadden jullie gedacht?

 

Barbecuen met ons knuffelcontact

Stipt om 18u belden mijn vriend en ik aan bij ons Leuvens knuffelcontact. Onze kameraad en mede-whiskyliefhebber had ons uitgenodigd voor een winterbarbecue. Aangezien mijn vriend en ik altijd wel te vinden zijn voor een experimentje, namen we deze uitnodiging met beide handen aan, met de belofte voor het aperitief en het digestief te zorgen.

Aangezien onze kameraad ondertussen al gans onze whiskycollectie meermaals gedegusteerd heeft, trok ik de stad in om bij Angels’ Share een nieuwe fles te kopen. Mijn oog viel op een flesje Japanse whisky: een Nikka Taketsuru pure malt Aangezien ik toch in de buurt was, sprong ik ook even binnen bij de Walvis om wat aperitiefhapjes te kopen. Een lekker stukje gemarineerde zalm, wat scampi en opgelegde inktvisringetjes gaan er altijd wel in. Aangevuld met wat olijfjes, gefrituurde groentjes en prosciutto, had ik alles wat nodig was voor het aperitief. Oja, die fles champagne natuurlijk niet vergeten.

IMG_5111

IMG_5113

IMG_5115

Mijn vriend en ik waren onder de indruk van de professionele barbecue-uitrusting van onze kameraad. Hij had een heel fancy barbecuestel dat me qua vorm en grootte een beetje aan een blinkend zwarte versie van R2D2 van Star Wars deed denken. Hij had een dik stuk rundsvlees voorzien en allerhande temperatuursensors om de temperatuur van het vlees in het oog te houden en kruiden om op het hout te gooien om de perfecte rokerige smaak te verkrijgen. Zeer professioneel allemaal. Een heel andere manier van barbecueën dan wij gewoon zijn, waarbij het al een hele kunst is als het vlees niet zwartgeblakerd van de rooster komt. 😉

IMG_5116

Na de aperitiefhapjes verraste onze kameraad ons op een privéconcert van zijn jongste dochter (11 jaar) die met een prachtig hese stem jazzy interpretaties van gekende nummers bracht, zichzelf begeleidend op de piano. Serieus onder indruk van haar versie van Creep. Wat een talent in de dop! Benieuwd waar dit talent haar zal brengen in dit leven.

Vervolgens zetten we de maaltijd verder met heerlijke lamsboutjes, echt perfect gegaard en zo mals als boter. Dat beloofde alvast voor het hoofdgerecht. Helaas, de temperatuursensoren van onze kameraad lieten het afweten en het vlees was eigenlijk een beetje te gaar. Niet dat het niet lekker was, maar onze vriend is een perfectionist en duidelijk teleurgesteld dat het vlees niet helemaal uitgedraaid was zoals hij gehoopt had. De leeuwerikenwijn paste er nochtans perfect bij!

IMG_5121

IMG_5124

En natuurlijk was er een lekkere whisky (of twee) om mee af te sluiten. Voor de gelegenheid hadden we naast de Taketsuru een nog ongeopende fles Jura Turas Mara whisky uit onze kast opgedoken. Souvenir van onze Schotlandreis met mijn broer en zijn vriendin. En jawel, beide whisky’s doorstonden de smaaktest moeiteloos. (De twee andere whisky’s op de foto zijn afkomstig van onze gastheer.)

IMG_5129

Rond half twaalf namen we afscheid van onze kameraad, kwestie van vóór de avondklok weer thuis te zijn. Alleszins zijn mijn vriend en ik zeer gaarne bereid om ook in de toekomst proefkonijn te spelen voor de barbecue-experimenten van onze kameraad.

Een onweerachtige barbecue

Normaal zouden we dit weekend in Brugge doorbrengen met onze vrienden uit Wijgmaal, helaas stak de toename van het aantal coronabesmettingen en de bijhorende verstrenging van de coronamaatregelen daar een stokje voor. Het weekendje dat we gepland hadden met onze vrienden was adults only en normaal zouden ze hun twee jongens bij de grootouders ondergebracht hebben. De grootouders langs beide kanten hebben echter heel wat gezondheidsproblemen en daarom wilden onze vrienden het risico niet nemen. Begrijpelijk, uiteraard.

We spraken af dat we datzelfde weekend met onze bubbel toch samen iets leuks zouden doen, maar gewoon in Leuven. Aangezien onze vrienden een gigantische tuin hebben en wij een klein balkon was de keuze snel gemaakt: barbecue in Wijgmaal!

Net zoals bij ons vorige bezoek waren de weersvoorspellingen erg twijfelachtig en zagen we steeds meer dreigende wolken boven Leuven samen pakken. Dus lieten we de fiets alweer links liggen en namen we de bus mét mondmasker, uiteraard. Maar kijk, de weergoden waren ons alweer goed gezind. De dreigende wolken dropten hun lading elders af en wij hielden het de ganse avond droog.

IMG_2767

De ‘simpele barbecue’ werd alvast in stijl ingezet met champagne en oesters. Want onze vriend had net bericht gekregen dat hij met zijn onderzoeksgroep een zeer belangrijk onderzoeksbudget van ettelijke miljoenen had binnen gehaald, grotendeels te danken aan zijn onvermoeibare inzet. Chapeau! Laat ons hopen dat dat geneesmiddel voor Parkinson er snel komt.

IMG_2764

IMG_2769

Na het aperitief gingen we op hetzelfde elan verder met echt de beste slaatjes die ik ooit gegeten heb bij een barbecue. Onze lieve vriendin en gastvrouw had werkelijk geen moeite gespaard en allerlei heerlijkheden uit de kookboeken van Ottolenghi op tafel getoverd. Uiteraard dronken we een lekker flesje wijn bij dit alles en tussendoor sprong mijn vriend nog even in een geleende zwembroek in het water met de twee jongens.

IMG_2783

IMG_2787

IMG_2788

IMG_2790

IMG_2791

IMG_2792

We eindigden de avond met z’n vieren in de lounge achteraan hun tuin. Gewoon gezellig kletsen bij een glaasje. Niemand die Brugge miste. Een ware topavond! Én de dag nadien zonder kater opgestaan!

Barbecue!

Wat doet een mens op de heetste donderdag van de week? Barbecueën in het kleine, maar gezellige stadstuintje van Goofball and friends. Ik had voor de gelegenheid een flesje champagne meegebracht om mijn bevordering te vieren en was onder de indruk van de aperitiefhapjes die Kabouter helemaal zelf had gemaakt. Mannen met culinaire talenten hebben bij mij altijd een streepje voor. 😉 Naar goede gewoonte was er veel te veel vlees, dat we doorspoelden met de lekkere huiswijn van Goofball en haar man. Echt waar, zomerse avonden met vrienden, er zijn weinig dingen die mij gelukkiger maken.

IMG_0868

IMG_0869

IMG_0871

IMG_0873

Barbecue in de regen

Gisterenavond was ik uitgenodigd in Bierbeek om bij mijn sympathieke collega en zijn geweldige vriendin te genieten van een lekker stukje barbecuevlees. Allez, eigenlijk had ik hen willen uitnodigen om op mijn appartementje iets te komen eten, want ik ben al zo vaak bij hen te gast geweest. Maar het was duidelijk dat mijn collega liever voor het comfort van zijn eigen huis en barbecue koos. En ja, ik vind het natuurlijk helemaal niet erg om te proeven van de kookkunsten van een ander. Mijn eigen kookkunsten zijn immers quasi onbestaande!

Ondertussen hadden mijn collega en zijn vriendin hun Oman reis achter de rug en kon ik de foto’s bewonderen die ze tijdens hun trip gemaakt hadden. Prachtig die desolate woestijnlandschappen, maar ik weet niet of dit een bestemming voor mij zou zijn. Ik herinner mij nog al te goed hoe zeer ik bomen miste in IJsland. Enfin ja, aan de andere kant, als je naar Oman gaat, heb je honderd procent kans op goed weer!

Het eten was zoals altijd weer top. Heerlijk voorgerechtje met scampi, geweldig sappig varkensvlees met een moderne variatie op de klassieker worteltjes en erwtjes en een lekker ijsje om af te sluiten. De tijd vloog voorbij en opeens realiseerden we ons dat het twee uur ‘s nachts was. Hoog tijd om de berg naar beneden te bollen en in mijn bed te kruipen! Al een geluk dat ik deze ochtend kon uitslapen!

IMG_4613

IMG_4614

IMG_4615

IMG_4618