Kaas en wijn!

Fantastische zaterdagavond achter de rug. Met dank aan Kazen Elsen, die ons de suggestie aan de hand deden om, in plaats van alle kazen tegelijkertijd te serveren, te werken met een kaasmenu. Van kaas als hapje bij het aperitief tot kaas als dessert. Graag deel ik met jullie onze menu mét aangepaste wijnen, natuurlijk!

  • Aperitief: Cabris Fermier Les Deux-Sèvres (een rauwmelkse geitenkaas uit de Poitou-Charentes) vergezeld van een glaasje champagne om te klinken op de zwangerschap van één van de twee koppels die we te gast hadden. Jammer genoeg mocht de zwangere vrouw in ons gezelschap enkel van de gepasteuriseerde kazen eten. Daarom hadden we ook nog wat fijne charcuterie voorzien om er zeker van te zijn dat zij en de baby geen honger moesten lijden.
  • Eerste gang: Tommette de Savoie Fermier (een halfharde kaas van rauwe koemelk uit de Haute-Savoie), Beaufort d’Été (een harde kaas van rauwe koemelk afkomstig van een alpage in Tignes), Taleggio Bio (Taleggio van de bioboerderij La Cascina in Montaldeo), Affidelice de Berthaut (Kaas met gewassen korst van gepasteuriseerde melk uit Bourgogne) vergezeld van een glaasje wit wijn Pittatore Sacchetto Fiorella Langhe Barolo uit 2012.
  • Tweede gang: Gratte-Paille Triple Crème (romige witschimmelkaas uit gepasteuriseerde koemelk van Fromagerie Rouzaire in Ile-de-France) en Coulommiers St-Siméon (een kaas van rauwe koemelk uit Ile-de-France) vergezeld van een glaasje rode wijn Salento Negroamaro uit 2001.
  • Dessert: Cashel Blue Farmhouse (Zachte romige blauwschimmel van gepasteuriseerde koemelk, met de hand gemaakt en gerijpt op de Grubb family farm in Tipperary, Ierland) vergezeld van een ongelooflijk heerlijke dessertwijn Domvs Avrea Passito uit 2007. Wat een zalig wijntje. Heel blij dat ik daar gisteren nog even om gegaan ben bij Enoteca Stappato. Echt een fantastische afsluiter.

IMG_4717[1]

Uiteraard konden we het niet laten onze gasten na al dat lekkers nog een digestief aan te bieden en werden de whiskyflessen boven gehaald.

Voor herhaling vatbaar!

Yet another weekend

Voorbij gevlogen. Zaterdag te gast bij vrienden in Limburg (die geheel toevallig in dezelfde straat wonen als onze andere Limburgse vrienden) en hun schattige, zij het over-actieve kroost. De drie kinderen waren alweer flink gegroeid en zo mogelijk nóg mondiger geworden. Dat belooft! Net als op vrijdag, lagen we ook op zaterdag later dan twee uur ‘s nachts in bed. Op zich geen probleem, want op zondag sliepen we lekker lang uit, alleen vrees ik dat het opstaan maandag weer zwaar zal tegenvallen.

Zondag beperkten we ons tot een namiddagje wijn proeven in de business lounge van OHL in het gezelschap van onze Leuvense vrienden.  Heel fijn om nog eens bij te babbelen, want we hadden hen al lang niet meer gezien. En ja, we konden het niet laten om weer een paar flesjes wijn in te slaan. Komt altijd van pas!

Wijnproefcursus

Nog zoiets wat ik al heel eens wilde doen, maar wat er maar nooit van kwam. Gelukkig hebben wij ondernemende vrienden die gewoon hun woonkamer ter beschikking stellen voor een avondje wijn proeven voor een bende van 13 personen. Heel erg leuk én leerrijk. Ik krabbelde voor mezelf wat notities bijeen op een blaadje, die ik hieronder overneem ter lering ende vermaak. Het was een basiscursus, dus we begonnen met het onderscheiden van de verschillende geuren die je in wijn kan herkennen, want in tegenstelling tot wat mensen denken, proef je met je neus. Je tong kan enkel de smaken: zoet, zuur, zout en bitter onderscheiden (over umami hebben we het niet gehad). Die smaken worden op verschillende plekken van de tong waargenomen, dus het is bij het wijnproeven erg belangrijk om de wijn goed in je mond te laten ronddraaien. Maar voordat je proeft, moet je natuurlijk eerst ruiken! Opgelet, ruik eerst en wals daarna pas met de wijn in het glas alvorens een tweede keer te ruiken.

Bij de witte wijnen concentreerden we ons vooral op het verschil tussen Chardonnay en Sauvignon. Enkele tips om beide druivensoorten uit mekaar te houden:

  • Chardonnay ruikt onmiskenbaar naar banaan.
  • Sauvignon is over het algemeen lichter van kleur, Chardonnay is geler. Opgelet, dit geldt niet als de ene wijn ouder is dan de andere.
  • Chardonnay heeft een meer mollige smaak.
  • Sauvignon is fruitiger en heeft meer zuren dan Chardonnay.

Bij de rode wijn leerden we de Merlot van de Cabernet Sauvignon onderscheiden:

  • Merlot is de meest geteelde druif ter wereld.
  • Merlot ruikt naar rood fruit en drinkt over het algemeen makkelijk weg.
  • Cabernet Sauvignon heeft meer body en is een iets moeilijker wijn.
  • Cabernet Sauvignon ruikt naar zwart fruit (cassis) en bevat meer tanines.

Algemene weetjes:

  • Tanines vind je enkel in rode wijn. Hoe meer tanines hoe droger het gevoel in je mond als je de wijn drinkt.
  • Heel gele wijn is ofwel zoete dessertwijn ofwel te oude witte wijn (die dan naar sherry begint te smaken).
  • Als je wijn naar vanille smaak, komt dit omdat hij gerijpt is op houten vaten.
  • Molligheid = zoetigheid van de wijn, wordt waargenomen op het puntje van de tong.
  • Zuur genereert speeksel. Een goeie wijn moet zuren bevatten.
  • De geuren appel, appelsien en citroen vind je enkel terug in witte wijnen.
  • Als je een gerookte smaak proeft, komt de wijn waarschijnlijk uit Zuid-Afrika.
  • Jonge rode wijn heeft een paarse tint, oude wijn heeft een bruine tint.
  • Hoe stroperiger de wijn, hoe duurder óf hoe zoeter.

Verwend

We werden dit weekend weer goed verwend. Zaterdag waren we te gast bij Lime en haar vriend en ontdekten we zo een stukje Antwerps Centraal Station waar we helemaal geen weet van hadden.

In het gezellige huis van Lime en vriend werden we onthaald op een voortreffelijk driegangenmenu, vergezeld van zo mogelijk nog voortreffelijkere wijnen, die er behoorlijk vlotjes ingingen. De avond vloog voorbij en de glazen bleven vol. Fun was had by all. We namen in opperbeste stemming de laatste trein naar Leuven terug. Met dank aan de NMBS, want we gebruikten de “sorry dat we u zoveel in de kou laten staan”-voucher. Helaas waren de eerste-klasse wagons van het type met bruine stoffe zetels waar vroeger in gerookt werd. Het muffe geurtje maakte dat we toch maar besloten in tweede klas te reizen. Ach ja, toch een ticket uitgespaard.

Zondag rolden we met een lichte kater uit bed en trokken we rond het middaguur richting Kumtich alwaar ons een barbecue wachtte met veel te veel vlees en veel te veel groentjes. De gastheer en gastvrouw hadden onze eetlust lichtelijk overschat, al kan men ons als gasten zeker niet verwijten dat we niet ons best gedaan hebben om alles weg te werken. We speelden met de kindjes van het andere koppel die samen met ons te gast waren (een iphone, het blijft scoren bij de jongere generatie) en bewonderden de bijenkorven van de gastvrouw die bekend staat om haar bijzondere hobby’s. Imker, een nuttige én op de koop toe smakelijke hobby. Bijen zijn supernuttige beestjes die lang niet genoeg lof toegezwaaid krijgen.

Als dessert kregen we een probeersel voorgeschoteld: Baked Alaska. Gebakken ijs op de barbecue, je moet er maar aan denken. Heel erg lekker en kan ook in de oven gemaakt worden, moet ik zeker eens proberen.

Kaas en wijn

Een uur te laat waren ze en even vreesden we dat ze in het station van Louvain-la-Neuve in plaats van Leuven uitgestapt waren. Maar die vrees bleek ongegrond te zijn. Gelukkig maar, want ik begon al flink honger te krijgen, zo rond een uur of acht. Drie mannen, één vrouw en een kind van zeven betraden in een wolk van enthousiasme en talen ons appartement. Het gezelschap bestond uit vier Italianen en één verdwaalde Pool en de rest van de avond werd en voortdurend schakelen tussen Frans, Engels en een paar woordjes Italiaans. We spraken zelfs even Japans met onze Italiaanse gaste die ooit nog Japans aan de unief gestudeerd had.

Omdat ik gisterenmiddag al een afspraak had met mijn vader, hadden we het ons gemakkelijk gemaakt met een kaasschotel vergezeld van een glaasje wijn. Dat concept is blijkbaar niet bekend in Italië en Polen, want de gedekte tafel met kaas, druiven, noten en gedroogd fruit werd op heel wat ooh’s en aah’s onthaald. De rest van de avond verliep gezellig, maar bijzonder chaotisch. Italianen blijven nu eenmaal niet braaf op hun stoel zitten en moeten zich overal tussen wringen. Best wel vermoeiend.

We eindigden de avond met een paar glaasjes wodka. En ik vernam tot mijn grote verbazing van onze Pool dat Polen wodka helemaal niet lekker vinden. Blijkbaar drinken ze alleen maar wodka om dronken te worden. Kunnen ze in dat geval dan niet beter iets drinken wat ze wel lekker vinden?

Bij het afscheid (de laatste trein naar Brussel moest immers gehaald worden) kreeg ik nog een hoop complimenten en heel veel dikke knuffels. Ik ging er zowaar een beetje van blozen.

Kaas en wijn

Waaraan herken je een geslaagde kaas en wijn-avond? Aan de houten kop de dag nadien en de overweldigende kaaswalm die je ‘s ochtends overrompelt als je de koelkast open trekt. De collega’s van mijn vriend hebben hun best gedaan, maar zijn er niet in geslaagd alle kaas weg te werken. Door een ongelooflijk toeval bleek bovendien dat we voor ons feestje net de dag hadden uitgekozen dat het bedrijfje van mijn vriend en zijn collega’s tien jaar bestond. Het staatsblad werd erbij gehaald als bewijs. Een extra reden om de glazen nog eens vol te doen.

Een post-examen namiddag

Het moment waarop al die al veel te lang uitgestelde dingen eindelijk gedaan worden. Dingen zoals:

  • goedkoop en lekker gaan eten
  • kleren kopen voor mijn vriend (in de allerlaatste solden!)
  • kleren kopen voor mezelf (van de nieuwe collectie, uiteraard)
  • strips kopen (ok, niet dat we op dit vlak veel last hebben van uitstelgedrag, maar het is nooit een goed idee strips vóór een examen te kopen)
  • cadeautjes kopen voor twee peuters
  • cadeaubon in de INNO kopen
  • chocolaatjes kopen en er zelf eentje gratis krijgen
  • een bongo-wijnbon verzilveren bij een plaatselijke wijnhandelaar

Al vergde dat laatste punt iets meer inspanning dan voorzien. Doordat wij niet over een garage beschikken, staat onze auto gewoon buiten op straat geparkeerd. Toen wij deze namiddag, blijgezind na zoveel geld uitgegeven te hebben, naar de auto stapten, bleek die niet op de verwachte plaats te staan. Nochtans was mijn vriend er heel erg zeker van dat hij hem op die plaats geparkeerd had. Na een beetje pijnigen van de hersenen kwamen we erachter dat de laatste keer dat mijn vriend de wagen gebruikt had, maandag moest geweest zijn. Nu had het wel gesneeuwd, maar onze knalrode voiture bleek zelfs niet onder een wit laagje sneeuw verborgen te zitten. De ganse straat twee keer afgelopen, niets te vinden. Twee mogelijkheden: ofwel was hij getakeld ofwel was hij gestolen.

Gelukkig heeft mijn vriend de nummer van de Leuvense politie in zijn gsm zitten (wij zijn op alles voorbereid) en leverde een snel telefoontje ons zekerheid. Onze auto was ambtshalve getakeld. Blijkbaar waren er, nadat mijn vriend hem volledig reglementair geparkeerd had, op die plek verboden-te-parkeren bordjes verschenen en had de politie hem daarna laten takelen. De vriendelijke mevrouw van de politie verzekerde mijn vriend echter dat we niet voor de takelkosten zouden moeten opdraaien. Een hele opluchting. Het ongemak dat we de wagen aan de andere kant van de stad op de Bodartparking moesten ophalen, namen we er zonder veel gemor bij. Er rijden veel bussen in het Leuvense en een kleine twintig minuten later waren we opnieuw in het bezit van ons voertuig en konden we toch nog onze wijnflessen ophalen.

Eind goed, al goed.

Kaas en wijn

Gisteren was het een bijzondere dag. Niet alleen door het bezoek van Sinterklaas en de cadeautjes die hij achterliet, maar ook omdat mijn nonkel en tante uit Antwerpen met hun kroost voor het eerst op bezoek kwamen. Ja, ik weet het, ondertussen wonen we al bijna twee jaar op ons appartement. Schandalig dat mijn nonkel en tante er nog niet geweest waren, maar echt, het is bijna onmogelijk om hun vier zonen tegelijkertijd op dezelfde plaats samen te krijgen. Ook nu ontbrak er eentje, spijtig genoeg.

Met mijn broer en zijn vriendin erbij, waren we in totaal met negen personen. En dat vond ik net te veel om voor te koken. Ik had niet veel zin om de ganse avond in de keuken te staan. We kozen voor een gemakkelijk alternatief: een kaastafel. Geen werk aan en heel erg lekker. Voor de zekerheid had ik wel even geïnformeerd of iedereen kaas lustte. Ik had beter moeten weten, want scouts eten alles. 😉

Het was een heel geslaagde avond. Lekkere kaas vergezeld van goeie wijn om de tongen los te maken. We vertelden over onze reis naar Australië en de wonderbaarlijke dingen die we daar zagen. Informeerden nogmaals wanneer de jonge heren het ouderlijke huis zouden verlaten. Nog niet al te snel blijkbaar, ze hebben het veel te goed bij de mama. 😉 We zijn er niet in geslaagd alle kaas op te krijgen, maar dat lag zeker niet aan onze gasten. We kunnen dus nog een paar dagen nagenieten…