valentijn

Romantisch diner bij Barba

Na onze portie schilderkunst in de namiddag, was het ‘s avonds tijd voor om onze culinaire horizonten te verbreden. Ik was bij het reserveren uit het oog verloren dat het Valentijn was, met als gevolg dat ik een stuk of zes Leuvense restaurants moest proberen alvorens ergens een tafeltje voor twee te kunnen bemachtigen. Gelukkig vond ik wel nog een plaatsje bij Barba, een restaurant waar mijn vriend nog niet geweest was.

Uiteraard startten we de maaltijd met een heerlijke cocktail: een white lady voor mijn vriend en een vanilla passion voor mezelf. Goed begonnen, is half gewonnen, nietwaar?

Cocktails met heerlijke hapjes:
IMG_7704

Canneloni van gerookte kip, makreel, appelsien, roomkaas, dragon:
IMG_7716

Coquille, zuurkool, zwarte pens, appel:
IMG_7718

Millefeulle van vis, pickels, kikkererwten, winterpeen:
IMG_7722

Vanille, hazelnoot, chocolade:
IMG_7726

 

Ik ben elke keer weer gecharmeerd door de chefkok van Barba, die na het dessert persoonlijk komt vragen aan de klanten in het restaurant wat ze ervan vonden. Zeer sympathiek!

Voor het afzakkertje trokken we naar Café Caché, alwaar we naar goede gewoonte onze vrienden uit Piemonte troffen. En zo werd dat ene afzakkertje toch nét iets meer. 😉

IMG_7730

Valentijn bij deBuren

Deze middag liet ik op mijn werk even de boel de boel (het is momenteel ongelooflijk hectisch) om bij deBuren te genieten van een Valentijnslunch met poëzie afgewisseld met een streepje muziek. Wim Vanseveren, directeur van deBuren, droeg een selectie liefdesverzen voor van o.a. Elen Warmond, Like Marsman, Johan de Boose, Paul Snoek, Judith Herzberg, Hans Dorrestijn, Ester Naomi Perquin en nog vele anderen. Bart Voet en Esmé Bos zorgden voor de muzikale omkadering. Ik moet zeggen dat dit gestolen uurtje een perfectie antigif was voor de stress die momenteel heerst op het werk. De gedichten waren afwisselend grappig, beklijvend of gewoon romantisch. De prachtige stem van Esmé Bos begeleid door het precieze gitaarspel van Bart Voet riep een romantisch sfeertje op dat helemaal in het thema Valentijn paste. Ideaal om op weg te dromen.

Een inspirerende lunchpauze.

Valentijnslunch

Ja, deze Valentijn was een beetje a-typisch. ‘s Avonds naar een film met een sarcastische superheld in de hoofdrol en ‘s middags een uitnodiging voor een gezellige lunch met vrienden.

We zaten rond de tafel met zes volwassenen en vier kinderen en genoten van het met liefde bereide eten. Het gebeurt niet vaak dat iemand mij een bord zelfgemaakt koninginnenhapje met vlees van zelfgekweekte kippen voorschotelt! En jawel, de servetten waren in een hartje gevouwen door de kinderen van onze gastheer en gastvrouw. Kwestie van in het thema te blijven. Leuk nieuw spel ontdekt trouwens: Scotland Yard! We slaagden er moeiteloos in Mister X te klissen (over mijn roemloze nederlaag tegen onze negenjarige schaakkampioen zal ik maar zedig zwijgen). Een overwinning is altijd goed voor mijn gemoed!

IMG_9613[1]

IMG_9614[1]

IMG_9615[1]

Valentijn

Ik had het superdruk op het werk, de voorbije veertiende februari en wist dat het een lange dag zou worden. Ik was nog hard aan het zwoegen toen mijn vriend me rond een uur of zeven ‘s avonds opbelde om te vragen of ik zin had in afhaalsushi. Een geweldig voorstel! Sushi is een ideaal tegengewicht voor een stresserende dag. Ik waarschuwde hem wel dat hij best op tijd kon bestellen, want Valentijn, da’s een ook een hels drukke dag voor de restaurants, zoals vorige ervaringen ons leerden.

Toen ik rond kwart na acht ‘s avonds thuis kwam, viel er op ons appartementje geen spoor van mijn vriend of sushi te bekennen. Uiteraard stond hij nog te wachten in het restaurant tot onze bestelling klaar was. Toen rond kwart na negen de sushi en mijn vriend dan eindelijk arriveerden, was ik zowat uitgehongerd. Maar! Het smaakte ons enorm en om het toch nog een beetje romantisch te maken, besloten we eens niet productief te zijn en gewoon samen naar een aflevering van Bones te kijken. De boog kan niet altijd gespannen staan.

<3

Valentijn

Mijn vriend en ik zijn niet zo romantisch ingesteld, maar toch kunnen we het niet laten elk jaar op Valentijn een restaurantje aan te doen. Bourgondiërs als we zijn, hebben we niet veel excuses nodig om lekker te gaan eten. We kozen voor de Oesterbar, omdat dit piepkleine restaurantje in de Muntstraat meedeed aan de Leuvenkooktkunst-actie.  Onze keuze bleek een schot in de roos. Een echter aanrader.

Al dan niet romantische dingen die we gisteren nog deden: winkelen in de Delhaize (naar het schijnt mankeren daar wat Unilever-producten, ik kan niet zeggen dat we daar veel last van ondervonden hebben) en doorheen Leuven lopen om wat cultuur op te snuiven tijdens Kulturama en Artefact. Hoogtepunt was het onverwachte concert in de universiteitsbibliotheek, waar we twee prachtige stukken meepikten uitgevoerd door het Emanon ensemble. Vooral het speciaal voor de gelegenheid gecomponeerde stuk van beeldend kunstenaar George De Decker was magnifiek.

Valentijn

Wat ik deed op Valentijn:

  • Iets langer in mijn bed blijven liggen dan normaal.
  • Vertrekken naar de eerste dag van een tweedaagse conferentie.
  • Netwerken.
  • Een beetje stressen over het feit dat ik op de tweede dag van de conferentie deelneem aan het afsluitende debat.
  • Businesskaartjes uitwisselen.
  • Een glaasje witte wijn drinken op de afsluitende receptie.
  • Toevallig in een overvolle trein tegenover een collega belanden.
  • Mijn voorbereidingstijd voor het debat meteen in rook zien opgaan.
  • Thuis komen en snel iets eten.
  • Blij zijn met de bloedmooie rode roos die ik van mijn vriendje kreeg.
  • Naar een voorbereidende vergadering van Leuven in Scène gaan.
  • Een fles witte wijn laten kapotvallen.

En wat deden jullie?

Valentijnsdiner

Omdat we de laatste avonden veel te veel gekuisd hebben naar onze goesting, namen we gisteren een snipperavond. Mijn vriend had een tafeltje gereserveerd in een restaurantje in het Leuvense (wat niet zo eenvoudig bleek te zijn, één dag voor Valentijn). Het uitverkoren restaurant was de Etenstijd in de Muntstraat. Een restaurant dat voor ons voor eeuwig en altijd onlosmakelijk met een “hapje boter” verbonden zal zijn. 😉

Mijn vriend had pas om acht uur gereserveerd omdat ik ‘s avonds nog naar een presentatie van een Fin over nieuwe media wilde gaan. Big mistake van mijn kant. De Fin bleek een goed spreker te zijn, maar de inhoud van zijn presentatie kon mij echt niet boeien. Ik zat niet bepaald te wachten op een opsomming van alle Finse fondsen die op de één of andere manier subsidies aan kunstenaars uitkeren. Boooooring. En ik kon er niet vroegtijdig tussenuit knijpen, want er waren maar zes luisteraars aanwezig.

Na de presentatie moeten spurten om mijn trein te halen, want de presentatie was dan ook nog eens uitgelopen. Dat spurtje bleek bij aankomst in het station trouwens overbodig te zijn. De eerste treinen richting Leuven waren aangekondigd met twintig minuten vertraging. Grmbl, het was mijn openbaar vervoer-dagje niet.

Gelukkig waren we nog net op tijd in het restaurant, dat bomvol Valentijnvierders zat. We kwamen al direct in de juiste stemming door het aangeboden aperitief. Het was trouwens een ware hekselketel in de Etenstijd. Doordat we vlakbij de etenslift zaten, konden we de obers bijzonder goed observeren. De stress steeg zienderogen. Te veel volk in een klein restaurant en te weinig personeel. De keuken die de bestellingen niet kon volgen. Een koppel dat na meer dan een uur wachten op hun eten het boos aftrapte. Animatie verzekerd. Ons kon het niet zozeer deren. We hadden de tijd en de wijn werd goed bijgeschonken. 😉

Het eten was trouwens voortreffelijk. Vooral de zalm en tonijn met mosterdroom was overheerlijk. Ik vond het alleszins een behoorlijk geslaagde avond. Om de twee overstresste obers een hart onder de riem te steken, hebben we een deftige fooi achtergelaten. En wat bleek, een derde ober had afgezegd voor de avond. De obers waren verbaasd dat we hen een schouderklopje gaven voor het harde werk. Waarschijnlijk hadden ze die avond al veel negativiteit te verduren gekregen. Ook chapeau voor de mensen in de keuken. Dat moet daar beslist niet plezant geweest zijn.