Foodtruckfestival in Kampenhout

Normaal stond er gisteren een zwembadparty op het programma bij onze vrienden in Zichem. Helaas werd hun ganse gezin getroffen door COVID-19 en konden we kruis maken over onze plannen.

Gelukkig heb ik altijd een plan B. 😉 Mijn vriend en ik probeerden al een maand of twee af te spreken met onze kameraad-filmliefhebber en zijn vrouw, maar tot nu toe was dat nog niet gelukt. Ik stuurde onze kameraad een berichtje, en jawel, mirakel: hij had deze zaterdag nog geen plannen. Zijn vrouw kon er wel niet bij zijn, want die zat een paar weken voor haar werk als sportpsycholoog in Manchester. (Superblij voor haar dat ze na een toch moeilijke zoektocht een toffe job heeft gevonden.)

Onze kameraad stelde voor om ‘s avonds samen naar het foodtruckfestival in zijn thuisbasis Kampenhout te gaan. Snel een cambio gereserveerd, want Kampenhout is niet bepaald vlot bereikbaar met het openbaar vervoer.

De zaterdag zelf kregen we rond de middag telefoon van onze vriend. Of we eventueel geen zin hadden om een beetje vroeger te komen om op deze zonnige dag te genieten van het zwembad van zijn ouders. Da’s maar een woord, snel onze zwemkledij en wat handdoeken in de rugzak gegooid, de cambioreservatie vervroegd en klaar!

Bij aankomst bij zijn ouders maakten we meteen kennis met het hondje Lou, die zeer nieuwsgierig aan ons kwam snuffelen. Normaal heb ik het niet op witte honden, maar voor Lou maak ik graag een uitzondering.

IMG_1839

IMG_1842

IMG_1844

Na uitgebreid van het zwembad genoten te hebben, trekken we naar het foodtruckfestival in het centrum van Kampenhout. Het is er gezellig druk, maar de wachtrijen vallen over het algemeen wel mee. Ik bestel een pornstar martini die me spijtig genoeg wat tegenvalt. De Australian pie met bloemkool en Indian curry daarentegen is erg lekker. Als hoofgerecht bestel ik een Etiopische vegetarische schotel met hartige pannenkoeken. Ondanks de vrij beperkte wachtrij moet ik even geduld uitoefenen voordat ik bediend wordt. Gelukkig smaakt de schotel uitstekend. We sluiten ons bezoek aan het foodtruckfestival af met, hoe kan het ook anders, een ijsje. Daarna keren we terug naar het huis van onze vriend, want ik begin het wat koud te krijgen.

IMG_1865

IMG_1867

IMG_1869

IMG_1879

IMG_1882

IMG_1883

IMG_1885

Bewoonbare oppervlakte

Gisteren waren we te gast bij een vriend in Kampenhout, ons eerste bezoek aan zijn gloednieuwe huis, hypermodern en voorzien van de laatste snufjes (o.a. een dampkap ingebouwd in het keukeneiland die naar beneden afzuigt, ik was onder de indruk). Er was nog wat werk aan de winkel (deuren en badkamer ontbraken, er moest nog geschilder worden), maar het huis was verder perfect bewoonbaar.

Ik was erg onder de indruk van het huis en dan meer specifiek van de oppervlakte. Ik denk dat ons Leuvense appartement tweeënhalve keer in zijn huis paste en hij woont er in zijn eentje. Niet dat ik onze vriend zijn grote, mooie, moderne huis niet gun, maar het valt me tegenwoordig steeds meer op hoeveel vierkante meter de modale Vlaming nodig heeft voor zijn woonst in vergelijking met woningen in het buitenland.

Mijn vriend en ik zullen in Genève alvast een pak kleiner wonen dan in Leuven. En dat geeft me ergens ook wel rust: minder plek om rommel te verzamelen. De laatste jaren heb ik stelselmatig dingen weggegooid of weggegeven. En met onze verhuis zullen we noodgedwongen nog een paar grote opruimacties moeten organiseren. Wie weet geef ik hier op yab.be wel een paar dingen weg. Lang leve de minimalistische levensstijl!

Oja, de Thaise curry door onze vriend klaargemaakt in de blinkend nieuwe keuken, smaakte alvast heerlijk:
IMG_3905[1]