Leuvense kaasfondue!

Uitstekend geslapen na de fantastische Soirée Masquée in Alden Biesen. Rond negen uur zaten mijn vriend aan het ontbijt, maar veel aten we niet, want ‘s middags stond er een lunch met vrienden in ‘t Fonduehuisje op het programma. We pakten onze maskers en kostuums bijeen, maakten nog een paar foto’s van de mooie omgeving en reden dan terug van Bilzen naar Leuven.

IMG_5169

Om één uur ‘s middags ontmoetten we onze vrienden en hun kinderen bij ‘t Fonduehuisje. We kregen een mooie houten tafel toegewezen voor ons gezelschap van tien personen in een nieuw gedeelte van het restaurant, dat duidelijk een flinke metamorfose heeft ondergaan sinds de laatste keer dat ik er was, vele jaren geleden. Natuurlijk ging ik voor de klassieke kaasfondue La Gruyère. Een throw back naar die keer dat onze vrienden ons kwamen bezoeken in Genève. Al waren er een aantal in ons gezelschap die de vleesfondue en de visfondue uitprobeerden.

IMG_5185

IMG_5186

Het was zo gezellig dat we tot vijf uur bleven natafelen. Onnodig te zeggen dat wij de laatste klanten waren die het restaurant verlieten. 😉

Ensor danst in Alden Biesen

Met een Cambio vol met kostuums en maskers reden mijn vriend en ik blijgezind naar het mooie Alden Biesen in Bilzen. We werden ter plekke bijzonder vriendelijk onthaald en meteen naar onze hotelkamer gebracht, waar we zowaar een volledige goodie bag aantroffen met nog wat extra maskers!

IMG_5040

IMG_5043

IMG_5047

Omdat er tijdens het feest zelf geen eten voorzien was, hadden mijn vriend en ik een tafeltje voor twee gereserveerd in restaurant Nif in hartje Bilzen. Door een gelukkig toeval parkeerden we in een ondergrondse parking waarvan de uitgang uitkwam rechtstreeks bij het restaurant. Wij trakteerden onszelf op de driegangenmenu voor 44 euro per persoon. Prijs-kwaliteit top! De sushi was heerlijk, net als de Thaise rode curry. Eigenlijk had ik met twee gangen ruim voldoende gegeten, maar hey, voor zo’n lekkere brownie vind ik altijd nog wel een plekje. 😉

IMG_5049

IMG_5053

IMG_5057

IMG_5059

IMG_5061

Na het eten reden we terug naar Alden Biesen om ons om te kleden op de kamer. En zo schreden we een paar minuten na acht uur in vol ornaat naar de prachtige waterburcht voor een gemaskerd bal in Belle Époquestijl. Tot ons groot genoegen hadden alle gasten enorm hun best gedaan om zich aan het thema te houden. Dat sommige kostuums duidelijk uit een ander tijdperk dateerden, zagen we graag door de vingers. Echt iedereen zag er prachtig uit. Het live orkest zorgde voor aangepaste muziek en er liep zowaar een heuse kopie van Ensor rond op het bal.

IMG_5107

IMG_5151

IMG_5153

IMG_5155

Natuurlijk namen mijn vriend en ik deel aan de dansinitiatie. We vonden twee knappe dames om samen met ons de quadrille te dansen en daarna leerden we de beginselen van het walsen (wat ik ooit in een ver verleden al eens geleerd heb, maar duidelijk helemaal vergeten was). De uitleg van de leerkracht kon beter, maar we amuseerden ons, dat was het belangrijkste. Al had ik gehoopt om na de initiatie een volledig nummer te kunnen dansen, maar dat was duidelijk niet voorzien in het programma.

De avond had nog meer in petto voor ons! Via een wachtwoord kregen we toegang tot een geheime doorgang die ons naar het casino leidde. In ruil voor een donatie voor het goede doel kregen we een nepbiljet dat we konden omzetten in chips. Tot mijn grote verbazing waren de spelgoden op mijn hand. Ik bleef maar winnen! Mijn stapeltje aan chips groeide en groeide. Tot de vriendelijke dame aan de roulette zei dat ze ging afsluiten, waardoor ik mij genoodzaakt zag al mijn chips erdoor te jagen.

IMG_5135

IMG_5141

IMG_5145

IMG_5146

We sloten de avond al dansend af en kropen rond een uur of één in bed. Ik hoop van harte dat er volgend jaar een heruitgave komt!

Gemaskerde voorbereidingen

Ik ga eerlijk zijn, deze ochtend opgestaan met een lichte kater na de uitspattingen gisteren. Ik wist dat die laatste fles er te veel aan ging zijn. Maar hey, niets wat niet opgelost kan worden door een lekker ontbijt met spek en eieren! I love a man who can cook!

Na het ontbijt bedankte ik onze vrienden voor de gastvrijheid en haastte ik mij naar Antwerpen-Centraal. Ik moest immers deze voormiddag onze kostuums bij Kostuum en Karamel gaan ophalen. Gelukkig reden de treinen stipt en geraakte ik zonder problemen met mijn mooi ingepakte kostuums in Leuven. Toch geweldig zo dicht bij het station wonen!

Topstukken in het MAS en smullen bij Little Beirut

Gisterenmiddag spoorde ik naar Antwerpen voor mijn vierde bezoek aan de onvolprezen topstukkententoonstelling in het MAS! Een uitstapje met de collega’s van het werk. Te voet onderweg van het station naar het MAS kwam ik al een handvol collega’s tegen en tegen dat we bij het MAS zelf aankwamen, was onze groep al stevig aangegroeid.

Om 13.15u werden we ontvangen met koffie en taart op de achtste verdieping van het MAS. De taarten waren zo lekker dat ik gewoonweg vergat een foto te nemen van het overdadige buffet. Niet dat ik daarvoor veel tijd had, want ik was ingedeeld in de groep wiens rondleiding om 13.45u van start ging. Helaas weigerde de bewaker ons binnen te laten omdat we geen bandje voor de tentoonstelling konden tonen. Nochtans had de MAS-medewerker die samen met onze collega’s instond voor de organisatie van deze namiddag, gezegd dat onze badge zou volstaan om binnen te mogen. Alleen had niemand de bewaking daarvan op de hoogte gesteld. Na iets meer dan een kwartier wachten kwam de MAS-medewerker opdraven en mochten we alsnog binnen. Vergezeld van de groep die een kwartier na ons zou starten. Gezellig druk, dus.

IMG_4992

Tot mijn grote teleurstelling was er geen gids voor onze groep voorzien. Al kon ik begrip opbrengen voor deze beslissing: de tentoonstelling was niet volledig voor ons bedrijf afgehuurd en zo’n groep van twintig personen door de vrij kleine ruimtes loodsen terwijl er tegelijkertijd andere bezoekers rondlopen, is alles behalve evident. Onze communicatiedienst zei dat er gidsen op zaal stonden waaraan we extra uitleg konden vragen, maar die vond ik niet direct. Die gidsen mochten misschien ook niet binnen. 😉

Aangezien ik de tentoonstelling al een paar keer gezien had, maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat bij te praten met mijn collega’s en hier en daar een woordje uitleg te geven over de totstandkoming van de tentoonstelling. Ik bewonderde het gloednieuwe topstuk De Vertroostende Maagd van Ensor en begaf me daarna opnieuw naar de achtste verdieping om nog wat verder te babbelen met mijn collega’s.

IMG_4996

IMG_4997

IMG_4998

IMG_5002

IMG_5005

IMG_5007

Om vijf uur werden de overblijvende collega’s en ik beleefd verzocht het MAS te verlaten. Een ideale gelegenheid om met de overblijvers nog iets te gaan drinken in de buurt. Na een kleine zoektocht (met een groep van zestien personen is het iets minder voor de hand liggend om een plek te vinden waar iedereen gezellig kan zitten) belandden we bij Dr. Beer. Een schot in de roos. Dr. Beer serveerde niet enkel een zeer gevarieerd aanbod aan artisanale bieren, ook de prosecco (geserveerd in klassieke coupekes) mocht er zijn. De ober was werkelijk een fenomeen, hij kon van elk bier op de bijzonder uitgebreide kaart een omschrijving geven. Echt een plek voor bierliefhebbers!

IMG_5022

Ik had ‘s avonds afgesproken om met mijn West-Vlaamse vriendin iets te gaan eten in de buurt van het MAS. Om de week verblijft ze bij haar vriend in Antwerpen. Aangezien ik wist dat ze de dag vrijaf had genomen, stuurde ik haar een berichtje of ze zin had om iets te komen drinken samen met mij en mijn collega’s. Dat had ze! Mijn collega’s slaagden er nog net in één plekje voor haar vrij te maken aan onze lange tafel. Dat betekende wel dat ik maar met één bil op de bank kon zitten, maar dat had ik er graag voor over. Mijn vriendin slaagde er meteen in mijn collega’s te charmeren en babbelde honderduit. Je bent een extravert of je bent het niet!

Rond half zeven vertrokken mijn collega’s en dronken mijn vriendin en ik nog één glas bij Dr. Beer alvorens samen naar het vlakbij gelegen Little Beirut te wandelen, waar we samen genoten van een heerlijk Libanese mezzeschotel vergezeld van een lekker flesje rode wijn. We klonken op de nieuwe job van mijn vriendin en hadden zoveel bij te praten dat we na de maaltijd gewoonweg verplicht waren nog iets te gaan drinken op het (verwarmde) terras van Den Tros.

IMG_5029

IMG_5030

IMG_5031

Vervolgens wandelden we samen naar het mooie appartement van haar vriend in hartje Antwerpen en deed ze, ondanks mijn protest, alsnog een extra flesje wijn open, terwijl haar vriend zich bij ons voegde. Alleszins blij dat ik na al die drank kon blijven slapen in de zeer gerieflijke kamer van de dochter van haar vriend mét ensuite!

Weekendje Brussel

Dit weekend zakten mijn vriend samen met een aantal collega’s af naar Brussel voor het jaarlijkse feest van de free en open source software developers: FOSDEM. Naar goede gewoonte had zijn werk ervoor gezorgd dat hij in een poepchic hotel kon verblijven. En ja, een gelegenheid om een in fancy kamer met sauna te verblijven, dat kan ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Dus vertrokken mijn vriend en ik vrijdagavond met ons rolkoffertje naar het Thon Hotel Bristol Stephanie, op een half uurtje wandelen van het centraal station.

Onze kamer op de zevende verdieping was bijna even groot als de leefruimte in ons appartement, dus ik voelde me meteen thuis. 😉 We dropten onze bagage af op de kamer en genoten samen met twee collega’s van mijn vriend van het welkomstdrankje in de stijlvolle bar van ons hotel.

IMG_4869

IMG_4872

IMG_4874

IMG_4875

Na het aperitief zakten we met ons vieren af naar restaurant Le Variétés vlakbij het Flageygebouw. Een paar minuten later arriveerde een derde collega van mijn vriend vergezeld van zijn vrouw (die net als ik de gelegenheid had aangegrepen voor een luxueus weekendje weg). Aangezien ik restaurant Le Variétés had aangeraden, was ik blij om te zien dat het in de smaak viel bij alle aanwezigen. Ik was alleszins onder de indruk van het prachtige vintage interieur en de mooie bar. Ik smulde van de heerlijke baarsfilet met groentjes en ja, de dame blanche, specialiteit van het huis, was absoluut geweldig.

IMG_4893

IMG_4903

Na het diner volgde een hele odyssee langs hippe Brusselse cafés die allemaal stampvol zaten en waar we onmogelijk nog met zes personen bij konden, tot we uiteindelijk voor een laatste glas belandden in La Note, dat letterlijk die avond zelf voor het eerst open was. Omdat de heren zaterdag op tijd op FOSDEM wilden zijn maakten we het niet laat en kropen we op tijd in ons geweldige hotelbed.

IMG_4907 Continue reading

Afscheid van Malta – 29 december 2023

Onze laatste halve dag op Malta. En eerlijk, we vertrekken op het gepaste moment, want ons enthousiasme over de buffetoverdaad begint ietwat af te nemen. We pakken onze valiezen en laten deze achter bij het onthaal. Voor de allereerste keer in ons leven moeten we tien minuten wachten tot onze kamer gecontroleerd is alvorens we officieel kunnen uitchecken. Ik vermoed dat het personeel in zo’n partyhotel soms met nogal onaangename zaken geconfronteerd wordt.

IMG_3900

IMG_3901

Vervolgens maken we een laatste wandeling in de buurt van ons hotel. We verkennen een stukje van het Pembroke natuurreservaat en wandelen tot aan de Torri tal-Madliena. De zon komt door de wolken piepen en het is warmer dan verwacht. We passeren een waterzuiveringsstation dat werkt met reverse osmosis (ja, ik heb het proces ook moeten opzoeken). Heel nuttig natuurlijk, zo’n waterzuiveringsstation, maar de dikke pijpleidingen en het lawaai misstaan ietwat in deze omgeving

IMG_1977

IMG_1979

IMG_1981

IMG_1982

IMG_1985

IMG_1988 Continue reading

Een succesvolle lancering

Vroeg opgestaan deze ochtend om de trein naar Aalst te nemen voor de lancering van het Verenigingsloket. De zaal in CC De Werf zat alvast goed vol met belangrijke en minder belangrijke mensen. Laat ons hopen dat dat een goed voorteken is voor het toekomstig gebruik van dit portaal. Het deed me alleszins plezier om met talrijke collega’s en partners het glas te heffen en na het officiële moment te genieten van lekkere vegetarische pasta.

En ja, de chocolaatjes die we als souvenir mee naar huis kregen, werden al tijdens de treinrit geopend. Fijn ook dat ik in het gezelschap van een collega terug naar Brussel kon sporen. Was veel te lang geleden dat we nog eens gewoon gezellig met elkaar konden kletsen over andere zaken dan het werk. Mijn treinrit was goed getimed ook, want ik was stipt om 14.30u in Brussel voor mijn vergadering!

IMG_4841

IMG_4846

PS: Bijzonder figuur, die burgemeester van Aalst.

Wandeling in de Schipgatduinen

Heerlijk geslapen in het bijzonder rustige appartement van onze vrienden. Of zou het toch die gezonde zeelucht zijn?

We genoten samen van een laat ontbijt met spek en eieren. En maakten vervolgens met ons vijven (de oudste dochter bleef thuis, want die had nog wat huiswerk te doen) een mooie wandeling door de Schipgatduinen. De weergoden waren ons bijzonder gunstig gezind. De zon scheen en de lucht was prachtig blauw. Ideaal voor een winterwandeling!

IMG_4706

IMG_4714

IMG_4717

IMG_4721

IMG_4732

IMG_4734

IMG_4738

IMG_4740

IMG_4743

IMG_4745

Op het einde van de wandeling ontdekten we nog een mini-cache, gecamoufleerd als een wansmakelijke stront. Een grappig einde van een mooie wandeling.

IMG_4751

IMG_4754

IMG_4756

Omdat het ondertussen al half vier was, besloten we een vieruurtje te eten in Brasserie Rubens. De oudste dochter, die ondertussen haar huiswerk gedaan had, vervoegde ons. Terwijl de volwassenen genoten van wat gefrituurde hapjes, gingen de jongedames voor de zoetigheden. We bleven gezellig keuvelen aan de mooie houten tafel tot het tijd was om naar het appartement terug te gaan en afscheid te nemen. Onze vrienden hadden immers nog een ziekenbezoek aan de oma op het programma staan.

IMG_4762

IMG_4766

Iets na vijf uur namen we afscheid van onze vrienden en reden mijn vriend en ik terug met de Cambio naar Oostende. Best wel een stevige rit van Koksijde naar Oostende, zeker met wat file onderweg. Na onze cambio geparkeerd te hebben, was het ondertussen al zes uur gepasseerd. Dus besloten we op zoek te gaan naar een restaurant voor het avondmaal. Googlemaps wees ons de weg naar Italiaans restaurant Bajatzu, wat een absoluut schot in de roos bleek. Uitstekende pasta met een overvloed aan zeevruchten. Te onthouden voor een volgend bezoek aan Oostende.

IMG_4768

IMG_4772

We wuifden nog even naar Ensor en namen dan de trein terug naar Leuven. Nagenietend van een fijn weekend.

IMG_4780

Fancy nieuwjaarsreceptie!

Net als vorig jaar waren mijn collega’s en ik deze maandag uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie in het chique gebouw van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. De champagne vloeide rijkelijk, de hapjes waren fenomenaal lekker en ik had enkele zeer aangename gesprekken. Spijtig genoeg moest ik te vroeg naar mijn goesting afscheid nemen, want ik moest de trein naar Gent halen voor mijn afspraak om 14.30u in het Designmuseum. Ik moest er zelfs een klein sprintje uitpersen om de trein te halen, die stipt op tijd vertrok. Nooit heeft de NMBS vertraging wanneer het je goed zou uitkomen!

IMG_4781

IMG_4782

IMG_4783

IMG_4785

Demoteamhappening in Oostende

Zaterdagnamiddag spoorden mijn vriend en ik met de trein richting Oostende. Want hoe zeer ik soms ook klaag over de NMBS, om naar de kust te gaan, blijft de trein het ideale vervoersmiddel. We waren uitgenodigd door onze vrienden uit Herent om naar de Demoteamhappening in Oostende te komen. De oudste dochter van onze vrienden nam samen met haar team deel aan deze competitie. Meteen een ideale reden om er een weekendje aan zee van te maken!

In Oostende hadden we een Cambio gereserveerd om na de happening makkelijk naar Koksijde te kunnen rijden, waar het appartement van de ouders van onze vrienden zich bevond. Mijn vriend en ik parkeerden eerst de Cambio vlakbij het Sportcentrum van Oostende en wandelden vervolgens richting de dijk. De happening startte immers pas om 18.15u en we wilden nog graag iets kleins eten alvorens een paar uur naar optredens van enthousiaste turnclubs te kijken.

En zo belandden we een beetje op goed geluk bij Tibetaans restaurant Yak, een vrij smal, maar kleurrijk ingericht restaurant. We bestelden twee verschillende soorten momo’s en een soepje. Lekker en ideaal om de eerste honger te stillen.

IMG_4666

IMG_4668

Stipt om 18u kwamen mijn vriend en ik aan bij Sportcentrum De Koninklijke Stallingen. We kregen allebei een stempel op onze hand en zochten vervolgens onze genummerde plaatsen op in de sportzaal. Tot onze verbazing was er geen spoor van onze vrienden en hun jongste dochter. We zagen de minuten wegtikken en vreesden even dat ze het niet zouden halen, want de groep van hun dochter mocht de avond openen, maar letterlijk zestig seconden voor de start van de happening namen ze de plaatsen naast ons in. Onze vrienden hadden blijkbaar wat problemen gehad om een parkeerplaats te vinden.

Voor mijn vriend en ik was het de allereerste keer dat we een demohappening bijwoonden en amai, wat een geweldig spektakel! De show was fantastisch en de zeven groepen die aantraden, gaven echt het beste van zichzelf. Ik was oprecht onder de indruk en vergat zelfs dat ik op een nogal ongemakkelijk houten bankje zat. En als kers op de taart eindigde TK Werchter op een schitterende derde plaats. Amai, zo stralen dat de dochter van onze vrienden deed! Dik verdiend!

Na de show gingen we met onze zessen eten bij Grieks restaurant Yamas (twee restaurants op één dag aangedaan waarvan de naam met een Y begint, dat gebeurt ook niet vaak). De meningen over het restaurant waren verdeeld, althans bij de moeilijkere eters. Ik vond mijn octopus heel lekker en de mezze schotel die onze vriendin had besteld, zag er ook zeer lekker uit. Ik had op voorhand gebeld om te vragen om het te vragen of het mogelijk was om 21.15u nog iets te eten, want de meeste restaurants aan de kust zijn in de winterperiode vrij vroeg dicht. En effectief, wij waren de allerlaatste klanten die het restaurant verlieten.

IMG_4700

IMG_4702

Na de maaltijd reden we naar het appartement in Koksijde en kropen we vrij snel na aankomst in bed. Moe na een fijne dag!