Ponte Ciolo, Santa Maria di Leuca en Gallipoli – 4 augustus 2022

Opnieuw een ontbijt met pasticiotto en met exact dezelfde kaas en charcuterie als de vorige dagen. Het begint behoorlijk eentonig te worden, maar het vult onze magen

IMG_2901

Vandaag rijden we helemaal naar het zuiden van de hak van de Italiaanse laars. Onze eerste stop onderweg is Ponte del Ciolo. De brug werd in de jaren zestig gebouwd om de jachthaven van Leuca met die van Novaglie te verbinden. Vanaf de brug heb je een prachtig uitzicht op het blauwe water en de rotsachtige kustlijn van Salento vol met grotten. We stoppen om een aantal foto’s te nemen en rijden dan verder naar Santa Maria di Leuca.

IMG_2966

IMG_4861

IMG_4863

IMG_4866

IMG_4867

IMG_4869

Mits wat zoekwerk vinden we in Santa Maria di Leuca een parkeerplaats op een stoffig veldje en van daar wandelen we naar de Basilica di Santa Maria de Finibus Terrae. Hier vloeien de Adriatische Zee en de Ionische Zee in elkaar over en het is niet moeilijk te begrijpen waaraan deze plek de naam ‘einde van de wereld’ te danken heeft. Dit is letterlijk het einde van Italië en vanaf hier kan je met wat geluk Griekenland of Albanië zien liggen.

Volgens de legende is de Basilica di Santa Maria de Finibus Terrae de drempel naar het voorportaal van het paradijs. Petrus zelf zou op deze plek voor het eerst voet aan Italiaanse wal hebben gezet, om aan de inwoners van Salento het evangelie te verkondigen. De basiliek werd gebouwd op de plek waar eerder een Minerva-tempel stond, die volgens de overlevering spontaan instortte toen Petrus erlangs liep.

De basiliek zelf is eerder sober, maar de locatie is adembenemend. Het is duidelijk dat dit een populair bedevaartsoord is, want het plein voor de basiliek is vergeven van de kraampjes met allerlei religieuze prullaria.

IMG_4878

IMG_4880 Continue reading →

Op verkenning in de buurt van Lecce – 3 augustus 2022

Deze ochtend toch een beetje duizelig opgestaan. Hopelijk trekt dat in de loop van de dag weg. Het ontbijt is even schaars als gisteren. Jammer, maar we laten het niet aan ons hart komen.

IMG_2801

Vandaag staat er een roadtrip op het programma. Eerste stop: de oude Romeinse haven van San Cataldo. Of althans wat daarvan overgebleven is. De restanten van de pier zijn nog duidelijk zichtbaar, maar op één zonnende dame na is de site verlaten. We nemen wat foto’s van de pier en het nabij gelegen strand en rijden verder naar onze volgende bestemming: het Riserva Naturale Le Cesine.

IMG_4668

IMG_4669

IMG_4670

IMG_4671

IMG_4673

IMG_4676

Het is niet zo duidelijk waar we best onze wagen parkeren voor een bezoek aan dit natuurreservaat en we vinden ook nergens aanduidingen voor een wandeling, maar dankzij OpenStreetMap slagen we er toch in een korte wandeling door deze wetlands te maken. Tijdens de wandeling komen we constructies tegen gebouwd zonder cement die ons aan trulli doen denken, maar wellicht iets ouder zijn. Het is stevig warm en de wetlands bieden weinig schaduw. Het zweet gutst langs onze lijven naar beneden.

IMG_4682

IMG_4684

IMG_4685

IMG_4687

IMG_4694

IMG_4696 Continue reading →

Lecce – 2 augustus 2022

Het ontbijt deze ochtend is, in tegenstelling tot in Casale Ramunno, erg sober. Wat charcuterie, kaas en beschuit, geserveerd in de kelder/feestzaal van B&B Giardini Di Marzo. Geen stukje vers brood te bekennen. Een vriendelijke dame serveert ons verse pasticciotti, een lokale specialiteit, die mij best wel kan bekoren. Aangezien ik mijn verteringsstelsel vandaag nog wat wil ontzien, klaag ik niet over het eerder sobere ontbijt. Voor de zekerheid neem ik nog twee pilletjes om ervoor te zorgen dat mijn ingewanden zich gedragen tijdens ons bezoek aan Lecce, de hoofdstad van Puglia.

IMG_2719

IMG_2721

We rijden met de wagen naar het centrum en parkeren naar goede gewoonte buiten het centro storico. Lecce is werkelijk een wonderbaarlijke stad. Door de overdaad aan barokke ornamenten weet je gewoon niet waar eerst kijken. De prachtige bouwwerken zijn gehouwen uit pietra leccese of pietra dorata, een roomwitte kalksteen die in de buurt wordt afgegraven. Pietra Leccese is een soort marmer, maar met een harde structuur, waardoor de steen goed met een beitel te bewerken is. Getuigen daarvan de de vele prachtige sculpturen, de spiraalvormige zuilen, de luxueuze lijsten, balustrades en de overvloedige decoratie.

IMG_4432

IMG_4433

We werpen een eerste snelle blik op de Basilica di Santa Croce, wandelen door de mooie, groene Giardini Pubblici Giuseppe Garibaldi en bezoeken de Chiesa del Gesù o del Buon Consiglio. Wat een overdaad! We geven onze ogen de kost! Vervolgens wandelen we naar de Piazza del Duomo. We kopen een ticketje voor de lift die vrij recent ingebouwd is in de campanile van de Duomo. De lift brengt ons naar de op 43 meter hoogte gelegen terrassen die een prachtig uitzicht bieden over de stad. De campanile zelf is bijna zeventig meter hoog en werd gebouwd tussen 1661 en 1682 door de befaamde architect en beeldhouwer Giuseppe Zimbalo uit Lecce.

IMG_4434

IMG_4437

IMG_4439

IMG_4441

IMG_4452

IMG_4453

IMG_4455

IMG_4457

IMG_4458

IMG_4460

IMG_4467 Continue reading →

Kamado barbecu in Tongeren

Na al de verhalen die ik al over de befaamde Kamado Joe barbecue van mijn vriendin gehoord had, kon ik gisteren eindelijk zelf het resultaat van dit wonderlijke barbecuetoestel met mijn eigen smaakpapillen proeven! Ik spoorde naar Tongeren (helaas zonder mijn vriend die dit weekend in Genève bleef), waar mijn vriendin me kwam ophalen aan het treinstation. Ditmaal verliep de overstap in Hasselt gelukkig zonder problemen en de trein was zelfs stipt op tijd in Tongeren. Dat kan dus ook!

Het was om meerdere redenen een bijzondere afspraak, want ik maakte voor het eens kennis met de nieuwe vriend van mijn vriendin. Echt, zo blij dat ze vorig jaar eindelijk de kwakkelrelatie met haar vorige vriend heeft beëindigd. Serieus, die gast verdiende haar gewoon niet. Blij dat ze eindelijk ingezien heeft dat een relatie bestaat uit twee personen die moeite voor elkaar doen en dat eenrichtingsverkeer niet normaal is. Het klikte meteen tussen mij en de nieuwe vriend en mijn gevoel zegt me dat dit een veel betere keuze is dan haar vorige vriend. Zo blij voor haar dat ze een fijne partner heeft gevonden die bereid is om samen met haar een leven op te bouwen.

Ik had voor de gelegenheid een flesje champagne meegenomen en we dronken samen met de nog-net-geen-achttienjarige dochter van mijn vriendin op het geluk van mijn vriendin en haar nieuwe vriend en de aankomende verjaardag van de dochter! Achttien al, niet te geloven. Binnen een paar dagen start ze aan haar eerste jaar aan de universiteit. Benieuwd hoe het haar zal bevallen.

En ja, het eten was uiteraard zeer lekker, met perfect gegaard vlees en heerlijke groenten uit eigen tuin. En zelfs die onverwacht stevige regenbui kon de pret niet drukken, want de overkapping die mijn vriendin een paar jaar geleden boven haar terras installeerde hield ons gezellig droog.

IMG_0428

IMG_0437

IMG_0440

Als uitsmijter nog een paar fotootjes van het mooie, zij het megalomane station van Liège-Guillemins, alwaar zich één of ander techno-feestje plaatsvond dat zo luid was dat ik op het perron amper mijn podcast kon verstaan.

IMG_0446

IMG_0447

Fijne namiddag!

Dinner date at Comptoir des Galeries

Deze avond had ik afgesproken met een oud-collega wiens pad ik professioneel nog regelmatig kruis, zonder veel gelegenheid om op persoonlijk vlak bij te babbelen. Vanavond brachten we daar verandering is, al moet ik eerlijk zeggen dat er zo nu en dan ook wat werkaangelegenheden besproken werden.

Voor de gelegenheid had ik een tafeltje gereserveerd bij mijn favoriet Comptoir des Galeries. Het was zalig zacht weer, dus warm genoeg om te genieten van één van de laatste zomeravonden op hun patio. Spijtig genoeg bleef ik vanavond wat op mijn honger zitten. Voorgerecht en dessert waren heerlijk, maar die twee gefrituurde rivierkreeftjes, daarmee kreeg ik mijn maag echt niet gevuld. Gelukkig maakte de Pannequet du Couvent veel goed! There is always room for icecream and pancakes!

IMG_0420

IMG_0422

IMG_0425

Yet another pensioneringsfeestje

Die pensioneringsfeestje beginnen op bandwerk te lijken, maar het feestje van vandaag krijgt toch een bijzondere plekje in mijn hart. Vandaag wuifden we immers mijn voorgangster uit, die voor de laatste jaren van haar carrière besliste om geen leidinggevende functie meer uit te oefenen en zo het pad voor mijn effende. Nu nog denk ik vaak: “Wat zou mijn voorgangster doen.” Een fantastische leidinggevende die haar expertenkennis combineerde met empathie en een groot hart voor haar medewerkers. Grote schoenen te vullen dus!

Eerst had ze gezegd dat ze helemaal geen afscheidsfeestje wilde, maar dat was buiten haar geliefde collega’s gerekend. Iemand die zo’n een indruk heeft nagelaten op de collega’s kan niet geruisloos verdwijnen in onze organisatie. Dus organiseerden we een feestje, zamelden we geld in voor Vlaanderen Vakantiecheques en klonken we op al de mooie toekomstplannen die ze in het vooruitzicht heeft.

Na het officiële gedeelte zakten we met een kleiner groepje af naar Gare Maritime om nog iets te eten en een laatste glas te drinken. Hoera voor Japchae!

Bij het afscheid nemen, beloofden we snel elkaar weer te zien. Want één ding is zeker: wij zeggen geen vaarwel, maar tot ziens!

Van Ostuni naar Lecce – 1 augustus 2022

OMG, wat een verschrikkelijke nacht. Mijn welverdiende nachtrust werd verstoord door de moeder aller voedselvergiftigingen. Het werd mij al snel duidelijk dat er iets in mij zat, wat mijn lichaam er zo snel mogelijk en langs eender welke kant uit wilde. Ik denk dat ik niet hard moet nadenken wat de oorzaak van deze voedselvergiftiging is: de rauwe zeevruchten die ik gisterenmiddag, een beetje tegen beter weten in, at. Voedselvergiftigingen op reis, het begint zo langzamerhand een traditie te worden, zeker? En net als in Bretagne stond er vandaag een verhuisdag op het programma.

Het ontbijt sloeg ik natuurlijk over. Zo jammer, want het was echt uitstekend. Ik deed mijn best me bijeen te rapen, aan te kleden en de valiezen te pakken, ondanks mijn duizeligheid van de vele toiletbezoeken en de slechte nacht. Gelukkig lijkt alles er nu min of meer uit te zijn, maar voor de zekerheid, nemen we toch een rol toiletpapier mee in de wagen. Mijn vriend rijdt naar een apotheek in Ostuni, maar daar staat zoveel volk aan te schuiven, dat hij het opgeeft en we besluiten rechtstreeks door te rijden naar onze B&B in Lecce.

Om 11.20u arriveren we daar. Da’s te vroeg voor het check-in uur vermeld op onze reservatie, maar tot mijn grote opluchting laat de vriendelijke eigenaar ons al meteen op de kamer. Ik kruip direct in bed om nog wat te bekomen van mijn nachtelijke avonturen en mijn vriend gaat op zoek naar een apotheek om mij van medicatie te voorzien en een winkel om voor zichzelf een lunch te kopen.

De lunch sla ik over en nadat ik nog wat gedoezeld heb in bed, voel ik me genoeg hersteld om de rest van de namiddag op een ligzetel aan het zwembad van het hotel te kunnen doorbrengen. Het is trouwens de laatste dag dat we van het zwembad kunnen profiteren, want de eigenaar zei dat hij het zwembad morgen zal laten leeglopen om enkele herstellingen uit te voeren.

IMG_2613

IMG_2614

IMG_2615

Tegen het avondmaal voel ik me voldoende hersteld om twee beschuitjes en een klein broodje te eten. Mijn lichaam lijkt geen aanstalten te maken om komaf te maken met dit voedsel, dus besluiten we ‘s avonds toch naar Lecce te rijden. Vlak voor het blauwe uurtje start, parkeren we onze auto buiten het historische centrum. We genieten van onze wandeling door de mooie historische straatjes en snuiven de sfeer op in de Zuiderse stadje. Onze eerste indruk van Lecce is alvast heel positief.

IMG_2654

IMG_2658

IMG_2659 Continue reading →

Brindisi – 31 juli 2022

Vandaag vertrekken we na het ontbijt naar Brindisi. We parkeren onze wagen opnieuw buiten het historische centrum en wandelen langs de Piazza Mercato naar de Piazza Duomo, omringd door prachtige gebouwen en natuurlijk niet te vergeten: de Duomo van Brindisi.

IMG_4290

IMG_4293

IMG_4298

IMG_4301

IMG_4302

IMG_4303

IMG_4305

IMG_4307

IMG_4308

IMG_4318

IMG_4319

We wandelen door de poort onder de klokkentoren naar de Via Colonne. En die naam mag je letterlijk nemen, want aan het einde van de Via Colonne markeert een oude Romeinse zuil het einde van de beroemde Via Appia, die vanuit Rome naar het zuiden van Italië loopt. Origineel stonden er vroeger twee zuilen, maar de tweede zuil viel in 1528 van zijn sokkel en verhuisde vervolgens naar het Piazza Sant’Oronzo in Lecce. Het kapiteel van de zuil die wel nog rechtstaat blijkt bij nadere inspectie een kopie te zijn. Gelukkig moeten we niet ver lopen om het origineel te kunnen bewonderen, dat staat namelijk een paar straten verder in het Palazzo Granafei-Nervegna. Een bezoek aan dit palazzo is gratis en is echt een aanrader. Fantastisch om dit oude kunstwerk van zo dichtbij te kunnen bewonderen.

IMG_4324

IMG_4325

IMG_4354

IMG_4355

IMG_4356

IMG_4327

IMG_4328

IMG_4329

IMG_4330 Continue reading →

Pool Party in Zichem!

Uitgeslapen na de barbecue van gisteren en pas wakker geworden nadat mijn vriend al lang naar de luchthaven vertrokken was voor zijn vroege ochtendvlucht. Mezelf getrakteerd op een porridge en een smoothie van Oats Days Long, die me niet helemaal goed bevallen zijn, want de rest van de dag last gehad van rammelende darmen. Op mijn middagwandeling nog onze vrienden uit Wijgmaal tegen gekomen die met hun buren een bezoek brachten aan Grasse Matinée op het Alfons Smetsplein. Alleen jammer dat het plein er, ondanks de kleurrijke stoeltjes, redelijk doods bij lag.

IMG_0340

IMG_0341

IMG_0342

In de namiddag spoorde ik naar Testelt voor de lang uitgestelde pool party bij onze vrienden. Spijtig genoeg verblijft de papa van onze vriendin momenteel in het ziekenhuis en was onze vriendin om die reden in de namiddag afwezig. Afgaande op wat ze nadien vertelde, ziet het er niet zo goed uit. :-( Een pool party in mineur dus, want zowel onze vriendin als mijn vriend ontbraken. Toch maakten we er het beste van. We zwommen in de prachtige zwemvijver met steur en goudvissen en speelden black stories en exploding kittens. En onze vriendin had op voorhand allerlei hapjes bereid (ondanks het feit dat ik haar op het hart gedrukt had dat ze voor mij niets speciaals moest doen) die we met smaak opsmikkelden.

IMG_0344

De oudste zoon van onze vrienden begint in september aan de unief. OK, hij zit wel een jaar voor op zijn leeftijd, maar help! hoe snel gaat de tijd? Twee keer met mijn ogen geknipperd en daar zit een briljante jongvolwassene. Ik ben er zeker van dat hij dat schitterend zal doen aan de universiteit. Wiskunde is echt helemaal zijn ding!

Tegen het avondmaal (met mijn lievelingseten, tomaat garnaal en ijs met rode vruchten als dessert) vervoegde onze vriendin ons en na een laatste zwempartijtje nam ik afscheid en bracht onze kameraad me terug naar het station van Testelt.

IMG_0359

IMG_0366

IMG_0367

Ondanks de tegenpruttelende darmen toch een mooie dag!

PS: Fotootje van de pralines die ik helaas thuis in de frigo vergeten ben:

IMG_0370