Mini-verrassingsfeestje

De onovertroffen Miss A contacteerde mij en nog wat andere mensen in het weekend om een mini-verrassingsfeestje te organiseren voor onze goede vriend J, tevens fenomenale gastheer op Oudjaar. Het was last minute, maar doordat ik de laatste weken nogal lange dagen klop op het werk, heb ik meestal niets gepland op weekavonden. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besloot ik op het aanbod in te gaan en op woensdagavond naar het Leuvense af te zakken voor een paar cocktails bij Bar Nine.

Onze vriend J dacht dat hij enkel iets ging drinken bij Miss A, dus hij was aangenaam verrast toen daar opeens nog twee andere mensen op de afspraak opdaagden. Het deed me plezier J te zien genieten van een gezellige avond onder vrienden. De cocktails waren uitstekend en het deed deugd om gewoon wat te babbelen over de dingen des levens. En het kon ook geen kwaad om eens een avond wat vroeger te stoppen met werken. Uiteindelijk zal de wereld niet vergaan als ik op het eind van de dag niet op inbox zero geëindigd ben.

IMG_6820

Op verkenning in de buurt

Zondag was het weer niet al te slecht (al zou een stralend winterzonnetje nog beter geweest zijn) en besloot ik een wandeling te maken in het provinciaal domein Rivierenhof. In het algemeen lag het park er nog een beetje kaal bij, maar hey, hier en daar ontwaarde ik de eerste sporen van de komende lente. Een lente waar ik na al die grauwe dagen echt naar snak. Wat een kwakkelwinter, zeg. Geef mij maar temperaturen ver onder het nulpunt en stralend blauwe luchten.

Maar wel fijn om vlakbij zo’n prachtig domein te wonen. Ideaal om even te ontstressen na een drukke werkweek.

IMG_6807

IMG_6811

IMG_6812

Een goed begin van de dag…

Wanneer de schermen van de NMBS volledig rood kleuren:

IMG_6814[1]

Gelukkig kon ik na een drie kwartier wachten op een trein richting de luchthaven stappen. Ik liep op de trein een sympathieke collega tegen het lijf en we besloten lekker rebels in eerste klasse te gaan zitten. Uiteraard de ganse rit geen conducteur te bekennen. Wanneer er treinproblemen zijn, verstoppen die zich liever.

Wat maakt dat 24 januari 2014 de dag was waarop ik een uur later dan gepland op het werk aankwam.

Heftig

Zo zou ik mijn eerste weken op het werk willen omschrijven. Dagen van non-stop vergaderen (middagpauzes zijn voor watjes, we bestellen wel een broodje om met de mond vol te kunnen praten) en dan om vijf uur ‘s avonds beginnen aan het doorploegen van een overvolle mailbox. Veel onduidelijkheden, veel discussies en het gevoel dat de teamspirit die in Alden Biesen zo aanwezig was, stilletjes aan begint af te brokkelen. Stellingen worden ingenomen, er worden parallelle afspraken gemaakt, knopen geraken niet ontward. Het zijn ongetwijfeld groeipijnen waar elke organisatie na een reorganisatie doorheen moet, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het management steken heeft laten vallen in dit ganse reorganisatieverhaal. Steken die de nieuwe teamverantwoordelijken nu moeten oprapen terwijl ze nog eigenlijk aan het leren zijn hoe ze breinaalden moeten vasthouden.

Maar de positieve feedback van mijn eigen nieuw-samengesteld team doet deugd en ondanks de lange dagen, haal ik veel energie uit de één-op-één gesprekken die ik met mijn medewerkers heb.

Zo gauw krijgen ze mij niet klein, doe mij maar een broodje met zalm.

Culinaire ontdekkingen in het Antwerpse

Vrijdagavond had ik afgesproken met een oud-collega uit het Antwerpse om samen iets te gaan eten. Ik had de locatie volledig aan hem over gelaten. Op culinair vlak word ik graag verrast.

Ik zorgde dat ik op tijd de deur van mijn werk achter me dicht trok en was op een paar minuten na (tja, de NMBS zorgde voor de obligate vertraging) op tijd op de afspraak. Cuichine bleek een erg sympathiek fusion restaurant dat een heerlijke mix van West en Oost serveerde. Geen compliceerde gerechten, maar gewoon eerlijke ingrediënten, perfect bereid en lekker gekruid.

Mijn oud-collega en ik gingen uiteraard voor de verrassingsmenu: 40 euro voor drie gangen, daar kan een mens niet voor sukkelen. Het voordeel is dat ik sinds mijn terugkeer uit Genève alles geweldig goedkoop vind in België. Wat misschien voor een culinaire enthousiasteling als mezelf, bij nader inzien nogal gevaarlijk is, want voor je het weet, zit je elke dag op restaurant.

Ik genoot alvast van het eten (die perfect gebakken kip was om duimen en vingers af te likken) én het gezelschap. Uiteraard blikten we terug op mijn mislukt Genève-avontuur, maar we keken ook vooruit naar de toekomst. En het deed me veel plezier om te vernemen dat mijn oud-collega na een paar verkeerd afgelopen relaties, eindelijk de ware gevonden heeft en dat er nu een dochter op komst is. Dat mijn oud-collega een geweldige papa zal zijn, daar twijfel ik geen moment aan.

IMG_6798

IMG_6802

IMG_6804

We sloten de avond af op de Dageraadplaats. De eerste twee cafés die we aandeden, zaten helaas stampvol maar in de Zurenborger vonden we nog een plekje voor twee aan de toog. En dat de wereld ook in Antwerpen klein is, bleek toen de broer van mijn oud-collega een half uur na ons binnen kwam. 😉

Een zeer geslaagde avond.

Happy Art’s Birthday

Woensdag 17 januari organiseerde het M HKA voor de tiende keer een verjaardagsfeestje voor de kunst. Aangezien ik wel van een feestje houd, ging ik graag in op de uitnodiging om de officiële geboortedag van de ‘kunst’ op gepaste wijze te vieren.

Het bleek echter niet zo evident om het M HKA met het openbaar vervoer te bereiken. Normaal moest ik overstappen van de ene bus op de andere, maar aangezien mij dat quasi geen tijdswinst zou opleveren, besloot ik het bij één bus te houden en de rest van het stuk te voet te gaan. Helaas stapte ik een halte te ver af, waardoor ik aan de verkeerde kant van de Schelde terecht kwam. Wat ik op zich niet zo erg vond, want zo had ik de gelegenheid om door de befaamde Sint-Annatunnel onder de Schelde te wandelen. Een bijzonder fotogenieke plek waar ik zeker nog eens zal terugkeren met mijn digitale reflex.

Door deze kleine omweg was ik te laat voor de inhuldiging van het gevelpaneel van Kerry James Marshall, maar gelukkig was ik wel mooi op tijd voor de State of the Arts van Jeroen Olyslaegers. Na genoten te hebben van deze prachtige woorden, maakte ik van de gelegenheid gebruik om de Joseph Beuys tentoonstelling te bezoeken. In het begin had ik wat moeite om in deze tentoonstelling te komen. De werken waren niet van die aard dat ze mij onmiddellijk aanspraken. Hoe meer ik echter las over de artiest zelf, hoe meer ik gefascineerd raakte door de man en dan vooral door zijn politiek en maatschappelijk engagement. Zeer boeiend figuur!

IMG_6773

IMG_6776

IMG_6788

Ik kwam wat collega’s en oud-collega’s tegen op de feestelijkheden en slaagde erin om een stukje van de verjaardagstaart (met echte marsepein!) gemaakt door kunstenaar Kasper Bosmans te bemachtigen.

IMG_6787

Dankzij de tips van een Antwerpse kameraad, nam ik op de terugweg naar Borgerhout de tram en lag ik op een deftig uur in bed. Kwestie van al niet uitgeput te zijn in de helft van de werkweek.

Mijn favoriete Brusselse lunchplek

Ik heb lang geen favoriete lunchplek gehad in Brussel. Niet dat ik in het verleden niet regelmatig de Brusselse horeca opzocht, maar er was niet echt een zaak die er voor mij bovenuit stak. De laatste tijd heb ik echter gemerkt dat ik steeds vaker in BOZAR Café Victor terecht kom, wanneer ik met een collega wil gaan lunchen. Het kader is er aangenaam en stijlvol, de bediening snel en efficiënt en het eten is lekker. What’s not to like?

IMG_6791

Zeker nu ik nog wat zoekende ben in mijn nieuwe functie als teamverantwoordelijke, vind ik het belangrijk om zo nu en dan op een informele manier met mijn collega-teamverantwoordelijken van gedachten te kunnen wisselen. Deze vrijdagse lunchdate met huisgemaakte gravad lax kan ik alvast geslaagd noemen.

Wafels met slagroom

Als er één lekkernij waar België om bekend staat, mij helemaal niet kan bekoren, dan zijn het wel de befaamde Brusselse wafels. Ik snap echt niet wat mensen daaraan vinden. In het toeristische centrum van Brussel slaan ze je letterlijk om de oren met wafels, gedecoreerd met al dan niet gezonde toppings. Voor mij smaakt zo’n wafel naar niks en is het vooral de versiering die moet verhullen dat de hoofdattractie eigenlijk een beetje saai is. Ik ga er bijgevolg altijd vanuit dat enkel toeristen die dingen kopen, verleid door toeristische gidsen die je wijsmaken dat België het land van de wafels is. Lijkt me tussen haakjes ook een lastige onderneming om zo’n wafel op straat op te eten zonder te morsen.

Dinsdagmiddag was ik uitgenodigd op een nieuwjaarslunch om kennis te maken met de betrokkenen bij het grootste project dat mijn team opvolgt. Na een bijzonder lekkere koude schotel met vis, kregen we als dessert een dampende wafel met slagroom opgediend. Niet bepaald een combinatie waar ik normaal gezien wild van wordt. Maar het leek me nogal onbeleefd om de wafel te laten liggen terwijl ik met zoveel belangrijke mensen aan tafel zat. En dus zette ik, ietwat twijfelend, mijn tanden erin. En kijk, dat bleek beter mee te vallen dan verwacht. Ik heb de wafel zelfs niet tegen mijn goesting op gegeten. Al zal ik wel nooit een échte fan worden. 😉

IMG_6744[1]

Integratiebevorderend

Mijn eerste gratis drankje op kosten van de stad Antwerpen is een feit! Ok, het was er maar eentje, maar hey, ik neem aan dat Antwerpen niet zo rijk is als Genève. 😉

Deze avond woonde ik de Feestelijke Heropening van het Districtshuis bij. Ik kwam rechtstreeks van het werk en was nog net op tijd om de laatste rondleiding van 19u mee te pikken. Het oude Gemeentehuis van Borgerhout is een schitterende stukje onroerend erfgoed dat een grondige opfrisbeurt kreeg. Daarnaast werd de gelijkvloerse verdieping volledig gemoderniseerd om in de toekomst dienst te doen als stadsloket.

Ik moet zeggen dat ik danig onder de indruk was van de pracht en praal van het gebouw. Vooral de houten koepel met mat glas erin was schitterend en de statige trouw- en raadszaal waren een lust voor het oog. En ook de make-over van het gelijkvloers vond ik bijzonder geslaagd. Bonuspunten voor de bungelende haas.

IMG_6746

IMG_6748

IMG_6750

IMG_6754

IMG_6755

IMG_6757

IMG_6758

IMG_6762

IMG_6766

Mijn eerste concrete stap in mijn Antwerps integratietraject. Al denk ik dat ik wel kan aarden in dit district. 😉