culinair

Culinaire hoogstandjes bij Zappaz

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn tijdens de coronacrisis geruisloos op pensioen gestelde collega en zijn vriendin. Na talloze keren culinair verwend geweest te zijn door mijn sympathieke oud-collega vonden we het tijd om hem en zijn vriendin uit te nodigen voor een etentje bij ons. Aangezien noch mijn vriend, noch ikzelf grote culinaire talenten zijn, hielden we het bij een gezellig aperitief met champagne op ons appartement en wandelden we daarna met z’n vieren naar Zappaz voor het avondmaal.

Tijdens de coronacrisis waren mijn vriend en ik grote fan van de afhaalboxen van Zappaz (lees hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier), maar het was van 2016 geleden dat we in het restaurant zelf gegeten hadden. En amai, het niveau van de gerechten was er stevig op vooruit gegaan! Niet dat er het vóór de coronacrisis niet lekker was, maar nu werd ik echt van mijn sokken geblazen. Zoveel lekkers dat er op ons bord passeerde! De chefkok was duidelijk in topvorm. Fenomenaal!

Tijdens de lockdown heeft het restaurant een kleine make-over gekregen. Spijtig genoeg laat de akoestiek nog steeds te wensen over. Ons gezelschap kwam aan rond 20u, toen het restaurant al goed vol zat, en het geluid kwam ons al tegemoet toen we de deur open trokken. En dat ondanks de geluiddempende panelen aan het plafond. Na op het einde van de avond de staf gefeliciteerd te hebben met de fantastische gerechten en heerlijke bijpassende wijnen, maakten we een opmerking over de slechte akoestiek. En ja, ze erkenden dat de ruimte op dat vlak te wensen over liet en dat er plannen waren om de zaak naar een nieuwe locatie te verhuizen. Een beslissing die ik volledig kan begrijpen, want eigenlijk is de zaak de (te kleine) locatie wat ontgroeid, maar ik zou het doodjammer vinden om dit restaurant op een paar passen van ons appartement te zien vertrekken. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Dus geniet mee met het lekkers dat op ons bord passeerde:

olijf . watermeloen & gillardeau . crème cru:

IMG_8902

hamachi . perzik & witte asperge . sepia:

IMG_8904

aardappel . mimolette & gillardeau . crème & olijf . watermeloen:

IMG_8907

scheermes . yuzu & olijf . watermeloen & aardappel . mimolette & gillardeau . crème:

IMG_8908

gillardeau . crème:

IMG_8909

hamachi . perzik:

IMG_8911

krab . komkommer . avocado:

IMG_8912

hand gepelde Noordzeegarnaal . algenboter:

IMG_8916

garnalenbisque:

IMG_8917

Supertof etiket op heerlijke fles wijn:

IMG_8919

gerookte paling . groene kruiden . morilles:

IMG_8921

IMG_8923

buikspek . jonge wortel . specerijen:

IMG_8924

kalfsentrecote . bloemkool . groene asperge:

IMG_8927

IMG_8928

selectie geaffineerde kazen:

IMG_8930

IMG_8932

pralines bij de thee/koffie:

IMG_8936

Echt een topavond!

Lunch bij de Optimist

Nog een beetje aan het nagenieten van de lekkere lunch met een Leuvense collega deze middag. Mijn laatste bezoek aan de Optimist dateerde nog van voor de coronacrisis en toen vielen de gerechtjes mij iet of wat tegen. Wat een contrast met deze middag! Echt genoten van de makreel met venkel, kumquat en dille, de halloumi met asperges en de heerlijk gegrilde aubergine. Om duimen en vingers af te likken. Ook heel fijn om tijdens het smikkelen en smullen te kunnen bijpraten met mijn lieve collega, die er op familiaal vlak geen gemakkelijke maanden heeft opzitten.

IMG_8825

Fotozoektocht in Herentals

Dit weekend was het opnieuw familiebijeenkomst bij de ouders van mijn vriend in Herentals. We hebben immers nog wat door de coronacrisis uitgestelde familiebijeenkomsten in te halen. Naar goede gewoonte spoorden mijn vriend en ik met de trein naar Herentals (awoert voor die saaie tien minuten wachten in het lelijke station van Lier) en namen we vervolgens de blue-bike voor het laatste stuk van het station tot aan het huis van zijn ouders.

De ouders van mijn vriend doen altijd hun best om een activiteit te verzinnen waar iedereen zich in kan vinden. Ditmaal stond er een fotozoektocht in het centrum van Herentals op het programma. De wandeling startte en eindigde bij de Sint-Waldetrudiskerk. Bedoeling van de zoektocht was de foto’s te rangschikken in de volgorde dat wij ze tegen kwamen op de wandeling en dat bleek nog een heuse uitdaging te zijn.

Gelukkig had één van de nichtjes van mijn vriend arendsogen. Denk dat die ongeveer de helft van alle foto’s heeft gevonden. Maar ikzelf kon ook mijn steentje bijdragen: naar het einde van de wandeling toe vond ik het kleine kraantje waarnaar we al gans de tijd op zoek waren. We waren ondertussen al tientallen gelijkaardige kraantjes tegen gekomen, maar nooit het juiste. Het kraantje stond een beetje verstopt achter een fiets, maar ik spotte het toch!

IMG_8790

Tot ons groot verdriet was er één symbool dat we niet vonden. En dus konden we ook niet meedingen voor de prijsvraag. Een beetje teleurgesteld, stapten we  de auto in, die we geparkeerd hadden aan de kerk, om terug te keren naar het huis van de ouders van mijn vriend. De zus van mijn vriend had net haar voet op het gaspedaal gezet toen ze uitriep: “Daar is het symbool dat we zochten!” En idd, daar prijkte het op de muur van de kerk. Ik sprong snel de auto uit om een fotootje te maken (anders zouden de inzittenden van de tweede auto ons beslist niet geloven.

IMG_8795

Van al dat gewandel krijgt een mens honger. En een lekkere portie balletjes met krieken gaat er altijd wel in! Al vond ik de kazen die de ouders van mijn vriend voorzien hadden (niet op de foto) ook niet te versmaden!

IMG_8803

Musée du quai Branly – 28 april 2022

We startten onze tweede en laatste dag in Parijs met een lekker ontbijt in de kleine ontbijtzaal van hotel Mercure. Er ware scrambled eggs en zalm en dan hoor je mij niet klagen.

IMG_8711

We zetten de vergadering van de dag voordien verder. Het tweede deel van de vergadering moest de voorzitter stevig ingrijpen omdat één van de deelnemers per sé een aanpassing in een document wilde doen, waarin de andere aanwezigen zich niet konden vinden. Na heel wat gehakketak, werd het punt vertikaal geklasseerd. Doordat er verschillende agendapunten stevig waren uitgelopen, kon ik helaas de tussenkomst die ik had voorbereid niet meer brengen. Spijtig, want ditmaal was ik wel tevreden over de tekst, die ik voor een groot deel zelf had herschreven op basis van de nogal ongestructureerde input van mijn collega, wiens taak het was deze vergadering voor te bereiden.

De lunch ‘s middags bestond, een beetje bizar, uit het overschot van de aperitiefhapjes van gisteren. Heel lekker, dat wel, maar je moest stevig veel hapjes eten om daarmee voldoende te hebben voor het middagmaal.

IMG_8712

IMG_8713

Na de middag ging het met een beperkte delegatie richting het Musée du quai Branly. Mijn collega en ik waren snel onze valiezen gaan halen in het hotel, om rechtstreeks na het museumbezoek de metro naar Paris Nord te kunnen nemen. Kwestie van wat tijd uit te sparen.

Een dik half uur wandelen langs de oevers van de Seine later, kwamen we aan bij het museum. Omdat ik niet verwacht had dat we zo lang zouden wandelen (mét een laptoprugzak en een rolkoffertje) had ik niet het juiste schoeisel aangetrokken en stonden mijn voeten tegen dat we het museum bereikten vol met blaren. Vervelend en pijnlijk, maar niets aan te doen. Ik ging er mijn museumbezoek niet door laten verknallen.

IMG_8714

Musée du quai Branly is een etnografisch museum dat officieel geopend werd door Jacques Chirac. Het museum brengt een aantal bestaande collecties samen. De vaste collectie bevat heel wat voorwerpen die verzameld werden tijdens de koloniale tijd, dus je kan terecht de vraag stellen of sommige van die objecten niet dienen teruggegeven te worden aan het land van herkomst.

IMG_8718

IMG_8720

IMG_8722

IMG_8723 Continue reading →

Business trip to Paris – 27 april 2022

Jullie weten dat ik normaalgezien altijd wel te vinden ben voor een tripje naar het buitenland, zeker als dit op kosten van het werk is. Maar ik moet eerlijk zijn: dit tripje kwam mij echt niet zo goed uit. De werkdruk ligt momenteel erg hoog en het vooruitzicht om twee volle dagen mailachterstand weg te moeten werken, was niet zo aanlokkelijk. Bovendien ben ik niet zo’n fan van die formele Europese vergaderingen, waarbij je op voorhand afgestemde standpunten moet voorlezen en vooral moet zorgen dat je als deelnemer voldoende uit de verf komt. Kwam daar nog eens bij dat de donderdagavond dat ik op de Thalys zou zitten, wanneer de allereerste post-pandemie-afterwork met mijn collega’s in Brussel zou plaatsvinden. Iets waar ik erg naar het uitgekeken. Maar goed, ik was de Chinese vrijwilliger van dienst om mijn baas te vervangen op deze business trip.

Ik vertrok woensdagochtend samen met een collega vanuit Brussel-Zuid met de Thalys van 9.16u. De treinrit verliep vlotjes. Al was ik lichtelijk teleurgesteld dat het reisbureau geen eersteklasticket had geboekt, zoals gevraagd. Jammer, want een eersteklasticket was maar een kleine twintig euro duurder en het is toch pak comfortabeler reizen in eerste klas.

Aangekomen in Paris Nord, zocht ik op welke metro we moesten nemen om bij ons hotel te geraken, want mijn warhoofdige collega wist 1. niet in welk hotel we logeerden 2. had geen dataconnectie op haar smartphone om de metrolijnen op te zoeken. Met mijn collega achter mij aan op sleeptouw bereikten we zonder problemen ons hotel Mercure, niet ver van de Eiffeltoren. We dropten onze valiezen op de kleine kamer en gingen snel een bibimbap eten in een goedkoop zaakje vlakbij ons hotel.

IMG_8644

IMG_8651

IMG_8658

Daarna begaven we ons naar de vergaderlocatie die op vijf minuten van ons hotel lag, ideaal! Het verloop van de (lange) vergadering zal ik jullie besparen. Inhoudelijk kon niet alles me even hard boeien. Bovendien was ik ontevreden over mijn tussenkomst over de Oekraïnecrisis, maar mijn collega en ik konden wel een aantal interessante contacten leggen.

IMG_8659

Na de vergadering begaven we ons in groep te voet richting de Seine, alwaar we bij Port de Javel-bas aan boord gingen van de boot waarop we ons avondmaal zouden nuttigen. Het was prachtig zonnig weer, een beetje frisjes, maar met mijn jas aan warm genoeg om op het dek in de zon te staan. Mijn collega en ik hadden een aantal boeiende gesprekken met de andere aanwezigen en genoten ondertussen van een glaasje schuimwijn, de lekkere appetizers en al het moois dat op de oevers aan ons voorbij gleed. Al ging er een steek door mijn hart toen ik de grote kranen bij de Notre Dame zag staan. We namen wat mooie foto’s bij valavond en net op het moment dat onze boot 180 draaide om de terugweg aan te vangen, werden we uitgenodigd voor het diner binnen in de boot.

IMG_8663

IMG_8665

IMG_8668

IMG_8671 Continue reading →

Wandelen langs Aduard, Den Horn en Zuidhorn – 17 april 2022

Laatste ontbijt met bubbels in Van der Valk Hotel Groningen – Hoogkerk! De zondag diende zich zalig zonnig aan. Om optimaal van het mooie weer te kunnen genieten besloten we een wandeling in de buurt uit te zoeken.

IMG_8364

We reden met de cambio naar het startpunt van de wandeling en parkeerden de wagen op de lege parking van een fitnescentrum. Net op het moment dat we bij het startpunt van de wandeling aankwamen, ging de brug omhoog om een boot door te laten. Een spektakel dat telkens weer fascineert.

IMG_2770

Het eerste stuk van de wandeling leidde ons langs het Van Starkenborghkanaal. Om de haverklap kwamen er vrachtschepen voorbij, duidelijk een druk bevaren waterweg.

IMG_2771

IMG_2772

IMG_2775

IMG_2781

IMG_2785

IMG_2787

Na een tijdje lieten we het jaagpad achter ons en wandelden we verder richting Aduard. Rond een uur of één begon onze keel wat droog aan te voelen. En kijk, daar wandelden we voorbij een mooi etablissement met een prachtige binnentuin: de Herberg onder de Linden. We informeerden of we ons aan een tafeltje mochten zetten om iets te drinken. De dienster zei ons meteen dat het restaurant helemaal volgeboekt was voor de lunch, maar wij stelden haar gerust: een drankje zou volstaan. Ietwat aarzelend stemde ze toe.

Wat later begrepen we waarom: we waren met onze wandelschoenen beland op het terras van een zeer elegante zaak mét Michelinster. Ik kan me voorstellen dat er niet zoveel mensen hier gewoon iets komen drinken. Maar hey, wij zijn graag speciaal en amai, die witte wijntjes smaakten zo goed dat we ons ertoe lieten verleiden een tweede glaasje roze bubbels te bestellen, terwijl we lichtelijk jaloers keken naar de fancy hapjes van de gasten die rondom ons zaten. De rekening was stevig, maar mijn vriend en ik waren het erover eens dat dit een zeer geslaagde rustpauze was.

IMG_2789

IMG_2790

IMG_2793

We wandelden verder door een landbouwlandschap bestaande uit uitgestrekte velden en hier een daar een pittoresk dorpje. We zagen broedende zwanen, reigers en talloze andere watervogels. En net toen de nood het hoogst was, bracht het kerkje van Den Horn, dat open was, redding. We konden zomaar het kerkje binnen lopen en daar gebruik maken van het sanitair. Een godsgeschenk, want veel struikgewas om uit het zicht een plasje te doen was er niet op deze wandeling.

IMG_2795 Continue reading →

Groningen en het beste Japans restaurant van Noord-Nederland – 16 april 2022

Een hotelontbijt in het weekend starten mijn vriend en ik graag met een glaasje bubbels. Op dat vlak stelde Van der Valk ons niet teleur! Gelukkig werd het roerei vandaag wel aangevuld zoals het hoort. De zon was duidelijk ook in weekendstemming want de grauwe winterdag van gisteren had plaats gemaakt voor een stralende lentedag.

IMG_8315

IMG_8316

We kochten een ticketje voor de bus aan het onthaal van het hotel en lieten de buschauffeur ons naar hartje Groningen voeren. We stapten af op de Grote Markt, vlakbij hét symbool van Groningen, de Martinitoren. Ideaal! We liepen meteen door naar de Martinitoren en informeerden bij de vriendelijke jongeman die op wacht stond aan de ingang waar we tickets voor een bezoek konden bemachtigen. De jongeman zei dat je deze ofwel online ofwel bij het Forum vlakbij kon kopen. Meestal ben ik een fan van online tickets kopen, maar aangezien het Forum toch vlakbij was, besloten we de tickets daar te gaan halen.

IMG_2571

Wat een goeie beslissing! Het Forum bleek een heel bijzonder modern gebouw dat verschillend functies combineert. De hoofdfunctie is de bibliotheek, maar je kan er ook allerlei multimediatoepassingen uitproberen en 3D-printen. Er is een filmzaal, een toeristenonthaal en -shop en nog veel meer. Doorheen het gebouw, waarvan de verdiepingen open zijn opgebouwd en met roltrappen verbonden, zijn er verschillende cafés en zelfs een restaurant. Hét letterlijke hoogtepunt is het gratis te bezoeken dankterras met een prachtig uitzicht op de Martinitoren en Groningen.

IMG_2575

IMG_2578

IMG_2579

IMG_2581

IMG_2589

IMG_2592

IMG_2593

IMG_2594 Continue reading →

Geluidskunst in Leuven

Wat doet een mens zonder plannen op een mooie zonnige zondagnamiddag? Wat wandelen door de straten van Leuven, uiteraard! Op onze wandeling kwamen we opvallend veel mensen met plannetjes tegen die duidelijk een vast parcours volgden. Even later viel mijn eurocent: dit weekend was het eerste weekend van de geluidskunstexpo HEAR HERE, georganiseerd door STUK. Op diverse plekken in Leuven kan je luisteren naar kunst. Geïntrigeerd, gingen mijn vriend en ik een plannetje halen en bezochten (of moet ik zeggen beluisterden) een paar kunstwerken die we op ons pad tegen kwamen.

Mijn absoluut favoriete kunstwerk was clinamen van Célest Boursier-Mougenot in de grote kapel van KADOC. Betoverend.

Het bombastische geluid van Modular Organ System van Philip Sollman & Konrad Sprenger was te horen tot in de Kruidtuin. Deze installatie kwam bijzonder goed tot zijn recht in het Anatomisch Theater.

IMG_8593

LAAN van An Roovers was naar mijn aanvoelen niet echt een geluidskunstwerk, maar ik kon de poëzie van deze langgerekte sculptuur uit klei in de mooie omgeving van de Kruidtuin wel appreciëren. Al stond de blauwe regen er minder fleurig bij dan gehoopt.

IMG_8600

Het vriendelijke gezoem van Swarm van Félix Blume vond ik ook zeer geslaagd. Eveneens te bewonderen in de Kruidtuin.

We bezochten ook de kunstwerken in het Vrijthof, het stadspark en het Janseniuspark, maar die vond ik eerlijk gezegd wat tegenvallen. In de plaats daarvan een mooie foto van zonnende mensen in het stadspark:

IMG_8589

Tijdens de wandeling stuurden we een bericht naar onze kameraad, die net de dag voordien geland was in Zaventem na een bezoekje aan zijn grote liefde in Australië, om te informeren hoe het met zijn jetlag was. We hadden wat extra plannetjes van HEAR HERE meegenomen zodat hij de wandeling met zijn dochters kon doen. Bleek dat hij zelf al over plannetjes beschikte, maar hij nodigde ons meteen uit voor een mochi-ijsje in zijn zonnig stadstuintje. Daar zeggen wij geen neen tegen, natuurlijk!

We bleven langer plakken dan gepland, waardoor we na het aperitief bij onze vriend meteen rechtstreeks doorwandelden naar L’Etoile d’Or om daar te genieten van een heerlijk avondmaal met asperges en een dame blanche als dessert.

IMG_8603

IMG_8604