Muzikaal erfgoed

Vandaag trokken vier collega’s en ik vanuit Leuven naar de Antwerpse havenzone voor een heel boeiend bezoek aan een aantal kunstdepots. Op vlak van infrastructuur was ik het meest onder de indruk van het volledig luchtdichte en energieneutrale depot dat we bezochten. Door CO2 in dit depot te pompen, was het zuurstofniveau er zo laag dat het risico op brand tot nul was herleid.  Dit betekende dat er geen sprinklerinstallatie of poederblussysteem moest geïnstalleerd worden en de opgeslagen kunstwerk geen schade veroorzaakt door bluswerken konden oplopen.

Op vlak van inhoud won de bijzondere orgelcollectie Ghysels moeiteloos mijn hart. Hoe fantastisch moet het niet geweest zijn om mooi opgedirkt in een grote feesttent te dansen op de tonen van zo’n orgel?

IMG_5519

IMG_5521

IMG_5524

IMG_5526

IMG_5529

Ook nog gespot: een knappe fontein van Wim Delvoye, niet moeilijk om te raden waar hij de mosterd haalde. 😉

IMG_5515

IMG_5516

Een blik in het restauratie-atelier van KMSKA:

IMG_5530

En nog wat kunstwerken in één van de depots:

IMG_5517

Maar het allerbeste aan deze namiddag was het samen zijn onder collega’s en het kunnen uitwisselen van gedachten en ideeën. We voelden ons echt als kinderen op een schoolreisje. Menselijk contact is de max!

Verjaardagsdiner bij Barba

Gisteren vierden we samen met mijn vader zijn verjaardag in één van mijn favoriete Leuvense restaurants Barba. Het werd helaas een beetje een verjaardag in mineur, want mijn vader maakt een moeilijke periode door. En aangezien hij net zoals ik een ongelooflijke koppigaard is, luistert hij niet naar goede raad. Gelukkig waren er het heerlijke eten en de uitstekende wijnen als doekje voor het bloeden.

Appetizers:

IMG_5486

IMG_5487

Coquille, pompoen, lavas, iberico:

IMG_5489

Rog, aardpeer, courgette, pinda:

IMG_5491

Fazant, fregola, lange peper, bospaddestoel:

IMG_5493

Haas, peer, pastinaak, veenbes:

IMG_5495

Banaan, chocolade, karamel:

IMG_5497

Heel leuk: bij de haas werd een rode wijn geserveerd uit een decanteerkolf. De sommelier zei dat het om de laatste voorraad ging die hun wijnleverancier van deze wijn had. Als we erin zouden slagen om te raden welke druivensoorten in de wijn zaten en van welk land de wijn afkomstig was, dan kregen we een drankje van het huis aangeboden. Ik sta altijd open voor een uitdaging, maar ondanks het feit dat ik graag wijn drink, ben ik niet echt een grote wijnkenner. Gevolg: we hadden maar één druivensoort juist en ook het land hadden we verkeerd gegokt. Misschien moet ik toch eens een wijncursus gaan volgen. 😉

IMG_5499

 

We sloten de avond af met een glaasje wijn in de bar van het hotel waar mijn vader logeerde.

Genieten in het Smaakdorp

Dikke pluim voor de organisatie van het Leuvense smaakdorp op het Ladeuzeplein. Fantastisch om samen met mijn vriend op een coronaveilige manier te kunnen genieten van al het lekkers dat de lokale Leuvense handelaars voor ons in petto hadden. Met de nadruk op ambacht, puur, passie, lokaal, artisanaal, duurzaamheid en kwaliteit. Als dat geen mooie slogan is!

We startten onze avond in de feestelijk versierde tent met een glaasje cava en een fenomenaal lekker stukje gravad lax van Vishandel Wauters als aperitiefhapje, om vervolgens over te schakelen op de heerlijke cocktails van Zander van Onder Den Toren. Een perfecte match met de heerlijke hapjes van De Kapblok. Voor het hoofdgerecht deelden we een heerlijke mole poblano van Onder Den Toren. Om de avond af te sluiten met nog een cocktail (of twee) en een pastéis de nata.

IMG_5462

IMG_5467

IMG_5470

IMG_5473

IMG_5477

IMG_5479

IMG_5481

Lunch bij L’Intermezzo

Eigenlijk moest ik vandaag niet echt op kantoor zijn (die post kon gerust nog een paar dagen langer ongeopend blijven), maar een lunchvoorstel sla ik nooit af. Uiteindelijk is het helemaal niet lang sporen tussen Leuven en Brussel en al zeker niet als je voorzien bent van een laptop en een personal hotspot. Voordat je het weet stopt de trein in Brussel-centraal.

En ik kan alvast bevestigen: samen lunchen is ideaal om de banden met de collega’s aan te halen. De gesprekken gaan zoveel vlotter als er geen scherm is dat je scheid van de andere. En ja, een lekkere portie spaghetti frutti di mare valt natuurlijk ook niet te versmaden.

IMG_5443

Reünie bij Convento Wijnbistro

Het woord reünie is hier echt wel op zijn plaats. Want de laatste keer dat ik mijn studiekameraad zag was in augustus 2017 in Genève. Sinds mijn terugkeer naar België verwaterde het contact tot sporadisch berichtjes uitwisselen, die naarmate de tijd vorderde in frequentie afnamen (toegegeven ik was ook ietwat verongelijkt dat hij niet de moeite had gedaan mij te komen opzoeken toen ik in Borgerhout woonde, wat voor hem echt vlakbij was). Tot ik onlangs een heel lang bericht van hem kreeg om me te melden dat het voorbije jaar zijn huwelijk van 23 jaar op de klippen was gelopen. Een zeer onverwacht bericht, want mijn kameraad en zijn vrouw leken mij zo’n koppel bestemd voor de eeuwigheid. Maar hey, zo zie je maar, je weet nooit wat er zich achter gesloten deuren afspeelt. En afgaande op wat mijn vriend mij vertelde tijdens ons etentje was dat heel wat.

Natuurlijk was één etentje niet voldoende om bij te praten over alles wat er de voorbije jaren gebeurd was. En het raakte me dat mijn kameraad zo’n moeilijke periode doormaakt. Het doet me altijd hartzeer wanneer mensen die mekaar zo graag gezien hebben er niet in slagen op een vriendschappelijke manier een punt achter hun relatie te zetten. Natuurlijk kunnen mensen uit mekaar groeien of iemand anders tegen komen, maar probeer dan uit respect voor wat geweest is tot werkbare afspraken te komen. Zeker als er kinderen in het spel zijn…

Enfin, gelukkig bood het lekkere eten van Convento Wijnbistro een beetje troost. (Mijn kameraad drinkt geen wijn, dus die ervaring kon ik jammer genoeg niet met hem delen.) En ben ik blij om te horen dat mijn vriend professionele hulp heeft om hierdoor te komen. We spraken alvast af ditmaal geen jaren te wachten met het vastleggen van een volgende afspraak. Mijn eerste voornemen voor 2022 staat hierbij vast. (En natuurlijk een beetje nieuwsgierig om kennis te maken met zijn nieuwe vriendin.)

Appetizer:

IMG_5427

Aardpeer, boekweit, yoghurt & Knolselder, karnemelk, zonnebloempit:

IMG_5432

Kalfszwezerik, wortel, hennep:

IMG_5434

Hert, gefermenteerde paddenstoel, kriek Boon:

IMG_5436

Popcorn, citrus, vanille:

IMG_5438

Sinterklaasbrunch

Zondag hadden mijn vriend en ik nog eens gasten over de vloer: onze vrienden uit Heverlee met hun zoontje. Altijd leuk en zeker als het is om samen te genieten van de geweldig copieuze Sinterklaasbrunch van Convento Food. Noblesse oblige, dus startten we de brunch met bubbels. Tussen de gangen door speelden we exploding kittens, kwestie van ons eten wat te laten zakken. Het is mijn missie om elke mens ter wereld te laten kennis maken met dit geweldige spel. 😉 En uiteraard jullie te laten meegenieten van het lekkers dat op ons bord passeerde.

Speculoos, marsepein en chocolade, om de verjaardag van Sinterklaas in stijl te vieren:

IMG_5386

Assortiment artisanale broodjes en koffiekoekjes:

IMG_5387

Volle yoghurt, huisgemaakte granola, gedroogde bloemen en rood fruit:

IMG_5388 Continue reading

Een bezoek aan het Rubenshuis en heerlijke mezze bij Yalla Yalla

Genoten van het uitstekende ontbijt in B&B Welcome Home. Elke maaltijd die afgesloten wordt met vers gebakken pannenkoekjes heeft bij mij sowieso een streepje voor. Kleine Stijn was druk bezig met de voorbereidingen voor een koffietafel in het paviljoen in de tuin, dus we moesten zijn aangenaam gezelschap missen. Gelukkig hadden we elkaar. 😉 Het ontbijt was meer dan overvloedig genoeg om tot ‘s avonds toe te komen. Zo hebben we het graag!

IMG_5336

IMG_5337

IMG_5338

IMG_5340

Na het ontbijt pakten we onze spullen bijeen en begonnen we aan onze tocht naar Antwerpen-centraal. Daarvoor moesten we eerst een dikke twintig minuten wandelen tot aan het busstation Geel Eindhoutseweg om vervolgens de bus te nemen naar het treinstation van Heist-op-den-Berg. Nu zijn mijn vriend en ik vlotte wandelaars, maar mensen die moeilijk te been zijn en over geen wagen beschikken, kunnen deze tocht dus onmogelijk doen. Toch jammer dat de optie openbaar vervoer voor veel verplaatsingen in België quasi onmogelijk is.

Enfin ja, op iets meer dan anderhalf uur stonden we in Antwerpen-centraal. We lieten onze bagage achter in de lockers in het station en wandelden de Meir op. We hadden rond 14.30u afgesproken met onze vriendin en haar nieuwe vriend, dus hadden we nog een uurtje voor onszelf. Ideaal om iets te gaan drinken in de mooie Antwerpse stadsfeestzaal. Een smoothie gaat er altijd wel in! Continue reading

B&B Welcome Home

Awoert omicron-variant! Door de pijlsnelle toename van het aantal besmetting stelde de organisatie noodgedwongen de vrijdagavond geplande old timer whisky tasting uit naar 1 april 2022. Ik had er nochtans naar uitgekeken om mij samen met mijn broer en mijn vriend wat verder te verdiepen in de wondere wereld van de whisky. Maar alle begrip voor deze beslissing, het lijkt idd geen goed idee om met wat mensen samen in een niet zo goed verluchte kelder te kruipen om whisky te drinken.

Maar goed, ondertussen hadden mijn vriend en ik dus wel een overnachting bij B&B Welcome Home geboekt, die niet meer te annuleren viel en hadden we allebei een half dagje verlof genomen voor deze uitstap. Geen erg, we contacteerden de B&B of het mogelijk was het geplande snelle hoofdgerecht vóór de tasting om te zetten naar een driegangenmenu, zodat we een gezellige avond in het vooruitzicht hadden. ‘Geen probleem’, klonk het. Super!

Omdat mijn vriend en ik de volgende dag in Antwerpen afgesproken hadden voor een diner met vrienden en we graag vanuit Antwerpen de trein naar Leuven terug wilden nemen, gingen we de uitdaging aan om met het openbaar vervoer in Laakdal te geraken. Dat wilde zeggen dat we eerst de trein van Leuven naar Diest moesten nemen en daar overstappen op een bus die ons naar halte Eindhout Meir bracht. Vanaf de bushalte was het een klein kwartiertje wandelen naar de B&B. Toch een stevig stukje stappen met een rolkoffertje in de regen. Gelukkig waren we voorzien van twee uitstekende paraplu’s.

We werden vriendelijk onthaald door een dame die voor de B&B werkte (de eigenaars grote Stijn en kleine Stijn waren niet thuis) die ons wat uitleg gaf over het gebruik van de wellnessfaciliteiten. Want dat was de hoofdreden dat we deze vrijdagnamiddag vrijaf hadden genomen: even bekomen van de pittige eindejaarsdrukte door wat uit te puffen in de sauna! Jammer genoeg niet gevolgd door een whisky tasting, maar hey, al blij dat dit nog mogelijk was. We dropten onze spullen af op de mooie kamer, maakten kennis met de ezels en de struisvogels en begaven ons naar de wellness in een apart paviljoen in de tuin. Beetje vervelend dat we met al onze kleren aan door de tuin moesten, maar ik zag het niet zitten om enkel in een badjas door de kou te lopen.

IMG_5300

IMG_5302

IMG_5303

IMG_5308

IMG_5312

Over de namiddag valt verder weinig te zeggen. We genoten van de warmte in de sauna en ontspanden in de jacuzzi in de tuin. Altijd bijzonder om bij temperaturen rond het nulpunt in een badpak buiten in een jacuzzi te zitten. Heel ontspannend. We waren zo goed opgewarmd dat we de terugtocht naar onze kamer wel gewoon in badjas aandurfden.

Na een heerlijke douche kwam ik tot de ontnuchterende conclusie dat ik thuis mijn haarborstel was vergeten. Nu moeten jullie weten dat ik heel, heel lang haar heb dat bijna tot aan mijn middel rijkt. Haar dat ondanks veel conditioner stevig moet uitgeborsteld worden om van knopen ontdaan te worden. En zo kwam het dat mijn vriend en ik onverwacht een nachtelijke wandeling heen en terug naar de dichtstbijzijnde Spar voor de boeg hadden. Ik met nat en ongeborsteld haar. Gelukkig was er een Spar op tien minuutjes wandelen en hadden we na vijf minuten al een geschikte haarborstel geïdentificeerd. En zo moest ik niet met ongekamd haar vol knopen aan het diner plaatsnemen. Eind goed, al goed! Daar dronken we bij onze terugkeer op met een flesje biologische schuimwijn!

De rest van de avond brachten we door in het gezelschap van kleine Stijn die simpele, maar smaakvolle gerechten voor ons op tafel toverde en een onuitputtelijke bron van verhalen was. Amai, wat een spraakwaterval! Wij lieten ons meevoeren op zijn verhalen en genoten van de huiselijke omgeving en de mooie kerstboom. Zelfs de twee kleine hondjes kwamen vriendelijk gedag zeggen.

IMG_5326

IMG_5328

IMG_5333

IMG_5331

Na het eten bestelden we en amaretto als afzakkertje en keken vervolgens een aflevering van Luther op onze kamer. Gezellig!

Mosselen bij L’Etoile d’Or

Anticiperend op de mogelijke beslissingen van het overlegcomité morgen, besloten mijn vriend en ik vanavond nog eens onze favoriete brasserie L’Etoile d’Or te steunen. Ik duim echt heel hard dat de horeca-sector gespaard blijft van een mogelijk vervroegd sluitingsuur en ik denk persoonlijk ook dat andere maatregelen wellicht effectiever zullen zijn, maar dan hebben we vanavond alvast ons steentje bijgedragen. En ja, de mosselen blijven een absolute aanrader!

IMG_5297