Genoten van het uitstekende ontbijt in B&B Welcome Home. Elke maaltijd die afgesloten wordt met vers gebakken pannenkoekjes heeft bij mij sowieso een streepje voor. Kleine Stijn was druk bezig met de voorbereidingen voor een koffietafel in het paviljoen in de tuin, dus we moesten zijn aangenaam gezelschap missen. Gelukkig hadden we elkaar. 😉 Het ontbijt was meer dan overvloedig genoeg om tot ‘s avonds toe te komen. Zo hebben we het graag!
Na het ontbijt pakten we onze spullen bijeen en begonnen we aan onze tocht naar Antwerpen-centraal. Daarvoor moesten we eerst een dikke twintig minuten wandelen tot aan het busstation Geel Eindhoutseweg om vervolgens de bus te nemen naar het treinstation van Heist-op-den-Berg. Nu zijn mijn vriend en ik vlotte wandelaars, maar mensen die moeilijk te been zijn en over geen wagen beschikken, kunnen deze tocht dus onmogelijk doen. Toch jammer dat de optie openbaar vervoer voor veel verplaatsingen in België quasi onmogelijk is.
Enfin ja, op iets meer dan anderhalf uur stonden we in Antwerpen-centraal. We lieten onze bagage achter in de lockers in het station en wandelden de Meir op. We hadden rond 14.30u afgesproken met onze vriendin en haar nieuwe vriend, dus hadden we nog een uurtje voor onszelf. Ideaal om iets te gaan drinken in de mooie Antwerpse stadsfeestzaal. Een smoothie gaat er altijd wel in!
Even later kregen we bericht van onze vriendin dat ze samen met haar nieuwe vriend iets aan het drinken was bij The Bistro, vlak bij het Rubenshuis. We wandelden naar daar en vervoegden haar en haar vriend op het terras. Voor ons de eerste kennismaking met haar nieuwe vriend, een vlotte, spraakzame vijftiger met een intelligente blik en een boeiende job als misdaadjournalist. Onze vriendin had ook groot nieuws: ze had pas een huis gekocht! Blij voor haar, want het zit haar op gezondheidsvlak de laatste tijd niet bepaald mee. Alvast meer dan stof genoeg om over te praten, dus! Al was het mij net iets te koud en nat op dat terras. 😉
Mijn vriendin had voor tickets gezorgd voor het Rubenshuis, kwestie van ook een vleugje cultuur op te snuiven. Het voormalige stadspaleis van Rubens is zeer zeker de moeite, maar het was er net iets te druk om ons volledig op ons gemak te voelen. De vaak kleine ruimtes leken mij ook moeilijk om goed te ventileren. Ik begrijp goed dat het museum zoveel mogelijk mensen de kans wil geven om deze bijzondere plek te ervaren, maar de grote hoeveelheid bezoekers kwam het kijkgenot niet bepaald ten goede en al helemaal niet in COVID-19 tijden.
Links het portret van Helena Fourment, de tweede vrouw van Pieter Paul Rubens
Stilleven met wild en fruit – Frans Snyders (1579 – 1657):
De kunstkamer van Cornelis van der Geest – Willem Van Haecht (1593 – 1637):
De Singerie (het apenfeest) – Jan I Brueghel (1568 – 1625)
Zelfportret van de meester:
Zelfportret van Anthony van Dyck (1599 – 1641)
Zelfportret van Jacob Jordaens (1596 – 1678):
Neptunus en Amphitrite – Jacob Jordaens:
Na ons bezoek aan het Rubenshuis wandelen we door de regenachtige straten van Antwerpen naar restaurant Yalla Yalla op het Tramplein om samen te genieten van een tafel vol uitstekende mezze. Al was het misschien nét iets handiger geweest om een restaurant uit te kiezen dat meer in het centrum lag. Anyway, onze paraplu’s kwamen nogmaals zeer goed van pas.
Na het diner sloten we de avond af met een drankje in café De Zure om vervolgens weer helemaal terug te wandelen naar Antwerpen-Centraal, alwaar zich immers onze bagage bevond. Niet zo handig, maar wel goed voor ons totaal aantal stappen!
