Als je twee lenzen op de juiste sterkte hebt! Vandaag kwamen niet alleen onze nieuwe wasmachine en droogkast aan, ik kreeg ook het bericht dat mijn nieuwe linkerlens was aangekomen bij Optiek Vandenbalck. Helaas slaagde ik erin op de voorlaatste dag van onze reis in de Azoren mijn nog vrij nieuwe lens kwijt te spelen. Gelukkig had ik thuis nog mijn oude lenzen liggen, want dat zie je van hier dat ik ga werken met een bril met van die dikke bokaalglazen op mijn gezicht! Helaas is de linkerlens van mijn oude paar lenzen vrij troebel geworden en niet meer goed aangepast aan mijn huidige noden, waardoor het echt wel een week afzien was. Maar da’s nu achter de rug. 200 euro armer, maar blij dat ik weer goed kan zien!
persoonlijk
Welkom, nieuwe bewoners!
De Wasbaron
Nadat onze wasmachine gisteren de geest gaf, zat er voor mijn vriend en mezelf niets anders op dan met onze berg vuile was naar een wassalon te trekken. We trekken er immers dit weekend op uit met zijn familie en willen dus graag een beetje proper gewassen voor de dag komen. Gelukkig wonen we in Leuven waar er aan wassalons geen gebrek is! Wij kozen gewoon voor de dichtstbijzijnde: de Wasbaron op de Diestsesteenweg. Een topervaring. Heldere instructies, goeie machines, gratis wifi, propere faciliteiten en de mogelijkheid om een ommetje te doen terwijl je was ronddraait in de wasmachine. Als we ooit wasmachineloos door het leven willen gaan, is dit alvast een goed alternatief.
En ja, natuurlijk kwamen we verschillende bekenden tegen toen we met onze reusachtige koffer met vuile was aan het sleuren waren. 😉
Murphy strikes again
Net terug van onze fantastische vakantie in de Azoren met een berg vuile was en wat weigert dienst? Onze wasmachine uiteraard. De motor heeft de geest gegeven. Nu, het ding is al op leeftijd, dus ooit moest het wel eens stuk gaan, maar de timing had amper slechter kunnen zijn. En dan blijkt dat het bij Coolblue op dit moment niet mogelijk is om een lever- en installatiedatum vast te leggen. Hopelijk heeft dit te maken met het feit dat het vandaag een feestdag is en kunnen we morgen wel een datum vastleggen.
Het was alleszins een heel gedoe om de kletsnatte, niet-gewassen kleren uit de wasmachine te vissen, uit te wringen in de badkuip en vervolgens op ons drooglek te laten drogen (onze droogkast gaf al een tijd geleden de geest).
Zucht.
Een dagje Knokke-Heist
Net als vorig jaar zakte onze vriendin uit Italië voor twee weken af naar België om samen met haar mama, zussen, neefjes en nichtjes te genieten van de Belgische kust. De timing was dit jaar minder ideaal: onze vriendin kwam pas aan op vrijdag 22 juli en mijn vriend en ik moesten op maandag 24 juli al om 2.45u uit de veren voor onze vlucht naar de Azoren. Even getwijfeld, maar dan beslist om toch van de gelegenheid gebruik te maken om een klein reünie te organiseren. Focus op quality time!
En dus zaten mijn vriend en ik al om 8.33u op de trein richting Duinbergen. Gelukkig bleven we ditmaal bespaard van vertragingen en kwam de trein stipt om 10.23u aan in Duinbergen, waar onze vriendin en haar nichtje ons al stonden op te wachten. Onze vriendin met de mooie glimlach was nog geen haar veranderd, maar het nichtje was alweer een paar centimeter groter geworden. We wandelden samen naar het appartement dat de mama van onze vriendin al een paar jaren huurt en babbelden daar op het gemak wat bij tot de twee jongens met de mama en de andere zus van onze vriendin terug waren van de winkel. Daarna moest er eerst nog dringend een wiskundig probleem opgelost worden, alvorens we naar zee afzakten om te genieten van de gezonde zeelucht. De zon had zich verstopt achter een stevig wolkendek en dat wolkendek zag er bijzonder dreigend uit, maar we hielden het gelukkig droog.
‘s Middags haalde de mama van onze vriendinnen haar beste kookkunsten boven en mochten we onze voeten onder tafel schuiven voor een lekker stukje gebraad met boontjes en aardappelgratin. Ik kan altijd zo genieten van de kookkunsten van de mama van onze vriendinnen, omdat je gewoon proeft dat dit met liefde is klaargemaakt.
In de namiddag trokken we met z’n allen (de mama, de twee zussen, de twee jongens van onze vriendin uit Italië en één neefje en nichtje) naar de minigolf om een namiddag te ontspannen. Allez, dat was toch de bedoeling, want de oudste zoon van onze vriendin raakte na de derde hole zodanig gefrustreerd dat hij de resterende vijftien holes al bokkend afwerkte. Geen spoor te bekennen van de mooie glimlach die hij van zijn mama geërfd heeft. Echt doodjammer, want ik had uitgekeken naar dit partijtje minigolf, vooral omdat het al jaren geleden was dat ik nog eens minigolf gespeeld had en ik dit in mijn kinderjaren een heel fijn tijdverblijf vond. En dat lukte nu maar matig omdat we de hele tijd naar een boos gezicht moesten kijken. Ik probeerde het niet aan mijn hart te laten komen en me op het spel te concentreren Uiteindelijk bleek ik zelfs de winnaar van ons groepje te zijn! Dat had ik niet verwacht!
Helaas had de minigolf langer geduurd dan verwacht en was de tijd om afscheid te nemen veel te snel daar. We wilden immers de trein van 16.35u naar Leuven nemen, zodat we nog tijd hadden om de laatste hand aan onze valiezen te leggen en vroeg in bed konden kruipen. We wandelden samen met onze vriendin naar het station van Duinbergen en namen daar afscheid met de belofte om volgend jaar opnieuw naar de zee af te zakken!
Family barbecue!
Het weer gisteren was eerder twijfelachtig, maar dat weerhield mijn broer er niet van toch de barbecue aan te steken. Het uitstekende vlees van de lokale slager werd op professionele manier buiten gebakken en vervolgens binnen opgesmikkeld met wat groenten en slaatjes daarbij. Simpel. Naar goede gewoonte was er weer té veel eten en wellicht ook wat te veel drank. Met z’n vieren maakten we de befaamde Gioco dell’Oca die mijn vriend en ik in 2018 kochten bij Lionello soldaat. En, amai, dat blijft toch echt een geweldig wijntje! Perfect bij een lekker stukje vlees.
En natuurlijk sloten we de avond af met een kleine whisky-tasting. Kwestie van mijn broer zijn collectie wat overzichtelijk te houden. 😉
Barbie, the movie!
Gisteren was ik nog eens op stap met mijn jonge vriendin. We startten de avond met een heerlijke sushiboat bij Kintsugi en vervolgens trokken we naar de Kinopolis voor dé film van het jaar: Barbie! En dat schrijf ik hier neer zonder ook maar een spatje ironie. Wat een fantastisch geweldige film: prachtige beelden, grappig zonder onnozel te zijn, geweldige vertolkingen (Ryan Gosling verdient een Oscar!), doorvlochten met zeer slimme maatschappijkritiek én geschreven en geregisseerd door een vrouw. Zelfs Ken is op het einde van de film een betere versie van zichzelf geworden! Al had ik de Ken’s wel een zekere vertegenwoordiging in de macht van Barbieland gegund, maar ik begrijp dat dat niet past bij het concept van Barbie.
Echt, gaat deze film zien met uw dochters én uw zonen!
Verwenmomentje voor mezelf
Deze middag had ik een belangrijke afspraak in het centrum van Leuven. En niet dat het gepland was, maar na de afspraak besloot ik mezelf te trakteren bij Oats Day Long. Gewoon, omdat ik daar zin in had! En ja, dat sprankeltje spontaneïteit in mijn goed geplande leventje deed deugd.
Opening nieuwe slaapblok in Destelheide
Deze avond was ik samen met de grote baas en twee andere collega’s te gast op de feestelijke opening van de nieuwe slaapblok in Destelheide. Het was fantastisch mooi weer en het was duidelijk dat de aanwezigen zin hadden in een feestje. Gelukkig waren er broodjes voorzien, want ik was samen met mijn collega’s rechtstreeks van het werk naar Destelheide gekomen. Na de obligate speeches volgde de rondleiding in de slaapblok. Echt, een prachtig stukje architectuur, waar hopelijk veel jongeren nog jaren lang van zullen kunnen genieten. Net zoals ik genoot van mijn ijsje en de huisgemaakte dessertjes achteraf. 😉
Fijne avond! Met dank aan de grote baas die na het feestje zo vriendelijk was om mij en mijn collega af te zetten bij Brussel-Zuid, waar ik vrijwel meteen op een trein naar Leuven kon springen.
Op bezoek in Allaman – 16 juli 2023
Vandaag opnieuw tot 9 u uitgeslapen wat een luxe! Het ontbijt slaan we over, omdat we deze middag naar onze vrienden in Aubonne reizen en die ons altijd zeer royaal ontvangen. Ik wil genoeg honger hebben.😉
We maken van de gelegenheid gebruik om nog wat te wandelen aan het meer en nemen dan op 11.20u de trein naar Allaman, waar onze vriendin ons komt ophalen aan het station.
Het is gelukkig wat minder warm dan gisteren, zodat we samen kunnen genieten van het terras van onze vrienden met uitzicht op het meer zonder oververhit te geraken. De kinderen zijn alweer wat gegroeid. Al vermoed ik dat de oudste dochter ondertussen uitgegroeid is. Ze steekt al hoog genoeg boven mij uit!
Tijdens het aperitief komt een wat oudere kennis van onze vrienden langs. Een vlotte dame met een olifantengeheugen waarmee mijn vriend en ik een tijdje gepraat hadden op het feest dat onze vrienden voor hun tien jaar huwelijk gaven. Ze weet nog keiveel van ons, terwijl ik mij haar eerlijk gezegd nog amper herinner. Oeps.
Alhoewel we op voorhand aan onze vrienden hadden laten weten dat ze zeker niet te veel moeite moesten doen, kon onze vriend het toch niet laten en krijgen we een fantastische meergangenlunch gepresenteerd. Gelukkig doet hij het rustig aan, zodat er voldoende tijd is tussen de gangen.
We starten met heerlijke gazpacho van komkommer met scampi, gevolgd door zalig lekkere bruschetta’s. Het hoofdgerecht bestaat uit kreeft, gerookte zalm, scampi in een currysausje en allerlei groentjes. Amai, we smullen wat af. Als dessert eten we de pralines van Neuheus die ik in de luchthaven kocht. Zelfs al ben ik meer dan voldaan, there is always room for chocolate!
De namiddag kabbelt voort op het ritme van de gesprekken. Onze vriend is duidelijk carrière aan het maken bij Nestlé en ook onze vriendin heeft nu een leidinggevende functie. Ondertussen kochten ze ook een appartement in een skigebied waar onze vriendin regelmatig gaat skiën met de kinderen. Erg onder de indruk van de sportieve prestaties van onze vriendin, die het trail runnen als nieuwe hobby heeft ontdekt. Veel respect voor haar, maar persoonlijk ontgaat de aantrekkingskracht van deze extreme uithoudingssport mij een beetje.
Na een bijzonder fijne namiddag brengt onze vriendin ons terug naar het station. Mijn vriend en ik nemen de trein naar de luchthaven en drinken nog een theetje bij Hygge kwestie van het weekend in schoonheid af te sluiten.
We nemen afscheid aan de security. Tot mijn grote opluchting heeft mijn vlucht eens geen vertraging en land ik op het voorziene uit in Zaventem. Mooi op tijd om de trein te halen naar Leuven! Het einde van een mooi weekend.









































