Beetje uitgeslapen deze ochtend en amai, dat deed deugd. Al waren we nog altijd de eerste aan de ontbijttafel iets voor half tien. 😉 I totally love friends who like to sleep in! De ontbijtruimte was oranjerood en gedecoreerd met bijzonder kitscherige Egyptische decoratie en de ontbijtopties waren eerder beperkt, maar het stokbrood was vers en de kaas lekker. En meer moet dat eigenlijk niet zijn voor mij. Alhoewel? We kunnen toch niet logeren op een wijndomein zonder de champagne geprobeerd te hebben? Een ontbijt met bubbels, dat gaat er altijd wel in! Zeker als een glas champagne maar vier euro kost…

Na het ontbijt checken we uit en besluiten we een wandeling in de omgeving te maken. De zon laat zich van haar beste kant zien en we genieten van een prachtige wandeling doorheen de wijnvelden. Al blijven we het iet of wat choquerend vinden dat er zoveel druiven ongeplukt aan de wijnranken hangen. De omgeving is prachtig en we zijn echt onder de indruk van het imposante standbeeld van paus Urbanus II in Châtillon-sur-Marne dat mijlenver in de omtrek te zien is. Het standbeeld is maar liefst 633 meter hoog en werd opgetrokken op de plek waar zijn voorouderlijke kasteel stond. Het letterlijke hoogtepunt van onze wandeling is een uitzichtpunt met leuk buitenmeubilair om te relaxen en te genieten van het fabuleuze uitzicht.

Na de fantastisch mooie wandeling, met dank aan de overvloedig aanwezige zon en prachtige schapenwolken, rijden we opnieuw naar Épernay om de beroemde Avenue de Champagne af te wandelen. We lunchen bij le Cellier Belle Epoque van champagnehuis Perrier-Jouet. Very fancy, indeed. Al moet ik toegeven dat 85 euro betalen voor een flesje champagne toch een beetje zeer doet, maar ja, hoe vaak komt een mens in de champagnestreek, nietwaar? Complimenten trouwens voor de heerlijke risotto, die dan weer wel verrassend betaalbaar was.

Risotto à la crème de courge rôties & noisettes du Piémont:

Coupe glacé aux figues fraîches:

Na deze heerlijke lunch wandelen we verder langs de Avenue de Champagne naar champagnehuis Mercier, waar onze kameraad een rondleiding voor ons geboekt heeft. Het contrast met onze rondleiding in het charmante champagnehuis Louis Brochet kan amper groter zijn. In de onthaalruimte staat een reusachtig vat dat stichter Eugène Mercier liet bouwen voor de Wereldtentoonstelling van 1889  in Parijs. Het vat kan 210.000 flessen champagne bevatten en was één van de topattracties van de Wereldtentoonstelling. Om het vat in Parijs te krijgen, moesten er langs de route naar Parijs letterlijk bomen omgekapt worden en huizen afgebroken worden.

Mercier was duidelijk een visionair, want onder de Avenue de Champagne liet hij op dertig meter diepte 18 km aan gangen uithakken om zijn champagne te laten rijpen. De constructie van deze wijnkelders duurde maar liefst zes jaar. Een zelfrijdend treintje rijdt ons doorheen het gangenstelsel waarbij we onderweg de kunstwerken die in de kelders aangebracht werden, kunnen bewonderen. En ja, natuurlijk sluiten we ons bezoek af met een proeverij. Al moeten we eerlijk zijn: de champagne van Louis Brochet is beter!

En dan zit ons weekendje er helaas op en beginnen we aan de terugrit richting Leuven. Eén ding is zeker: we’ll be back!