Het ontbijt vandaag is even triest als het ontbijt van gisteren, maar de extra druiven maken veel goed. Vandaag pakken we onze koffers om een paar nachten te gaan logeren in een authentieke trullo! Het is opvallend dat onze koffers steeds lichter worden naarmate de reis vordert. Dat in tegenstelling tot de hoeveelheid rommel (zwemgerief, wandelschoenen) in de wagen, die enkel toeneemt.

We nemen afscheid van Taranto (aka Tarente in het Nederlands), een onverwachte meevaller op onze trip doorheen Puglia. Onderweg naar Masseria Sciaiani Piccola blijven we ons verbazen over de zotte rijstijl van de Italianen. Het wordt ons hoe langer hoe meer duidelijk dat verkeersregels hier echt als suggesties beschouwd worden en de chauffeurs deze naar eigen goeddunken interpreteren.

De masseria (agriturismo) waar we logeren ligt echt in het kleinste dorpje ooit. De eigenaar/landbouwer ontvangt ons in zijn kantoor waar zwaluwen gezellig nestjes gebouwd hebben. It does not get better than this. Of toch wel, want hoewel we vroeg zijn, mogen we al meteen in onze trullo! De eigenaar geeft ons een kleine rondleiding op het domein en spreekt vol trots over zijn natuurlijk gefilterd zwembad, dat er bijzonder aantrekkelijk uitziet.

We droppen onze spullen af in de trullo, waar makkelijk vijf mensen in kunnen slapen en vertrekken dan naar Alberobello, trulli hoofdstad van Puglia en UNESCO werelderfgoed. We vinden vrij makkelijk een parkeerplaats vlak bij een plein dat vol met eetkraampjes staat. Komt dat goed uit van het is ondertussen middag! We eten croquetas en worstjes en genieten van een heerlijke sangría!

Vervolgens trekken we naar het toeristische hart van Alberobello waar meer dan duizend traditionele ronde witte trulli staan, allemaal prachtig gerestaureerd en voor het merendeel omgetoverd tot restaurants en souvenirshops. En ja, de huisjes zijn prachtig, maar eerlijk, het is er echt té toeristisch voor ons. De massale hoeveelheid toeristen maakt dat we de schoonheid van Alberobello niet volledig kunnen appreciëren Ik amuseer me dan maar met foto’s te nemen van selfie makende toeristen. Ook tof!

We sluiten ons bezoek aan Alberobello af met een heerlijke spumante op hetzelfde plein als waar we ons bezoek begonnen en rijden dan verder naar Martina Franca, een zeer mooi en rustig stadje (al kan dat ook liggen aan het uur van onze bezoek). Het contract met Alberobello kan amper groter zijn.

In Martina Franca is onze eerste stop uiteraard de Basilica di San Martino. Als een stad een kathedraal heeft, moet ik die bezoeken! En ja, de kathedraal stelt niet teleur. De rest van onze bezoek zwerven we op goed geluk doorheen de fotogenieke straatjes van Martine France en genieten van de rust. We spotten zelfs nog een mini-trullo!

We keren op een redelijk uur terug naar onze Masseria om te chillen aan het zwembad. We zijn stevig hongerig als we ons na een zalige douche om acht uur naar het mooie terras bij het zwembad begeven. Spijtig genoeg blijkt er ergens een miscommunicatie ontstaan te zijn, want het personeel meent dat we om negen uur het eten gereserveerd hebben.

We proberen onze grommende magen onder controle te houden en zijn bijzonder blij om om negen uur onze eerste gang geserveerd te krijgen. Een overdaad aan eten, allemaal afkomstig van de boerderij zelf. We starten de maaltijd naar goede gewoonte met een uitgebreide selectie antipasti, gevolgd door huis-gemaakte orecchiette en vervolgens een overdaad aan vlees, allemaal afkomstig van de beesten van de boerderij. Eerlijk: dat vlees had voor ons echt niet gehoeven, maar de boer komt zo trots het eten voorstellen, dat we niets anders durven dan nog zoveel mogelijk vlees eten. Uiteraard vergezeld van een grote kan primitivo wijn.

We sluiten de maaltijd af met cocomeri (watermeloen) en bedanken feestelijk voor het dessert. Serieus, ik weet niet waar ik dat nog zou moeten steken. Als afzakkertje krijgen we een veel te straffe grappa van het huis aangeboden. We kruipen met overladen magen in bed en nemen ons voor het morgen wat zuiniger aan te doen.