Marley Spoon en een virtuele Ladies night

Deze woensdagmiddag arriveerde onze allereerste Marley Spoon maaltijdbox. Een kennis liet me via facebook messenger weten dat ze mij een gratis proefabonnement op Marley Spoon mocht aanbieden. Aangezien ik graag iets nieuws uitprobeer, zei ik meteen ja op haar voorstel. Trouwens, wie zegt er neen tegen gratis eten?

Jullie weten ondertussen dat mijn vriend de kok in huis is. Dus hij vloog er deze avond meteen in. Recept van de dag: saag paneer met chillitopping, jasmijnrijst en tomatensalsa. Ik ben een grote fan van de Indische keuken én spinazie, dus saag paneer leek me een ideaal gerecht om zelf thuis te maken. Helaas bleek dat je voor dit gerecht een staafmixer nodig had. Onze mixer hebben we echter weggegeven tijdens de verhuis naar Genève, omdat we die nooit gebruikten. Oh well, geen erg, ons gerecht zou er een beetje anders uitzien, maar niet gemixt zou onze saag paneer ook wel lekker zijn.

Helaas, de saag paneer bleek nogal flets van smaak. Niet meteen iets wat ik associeer met de Indische keuken, die zoveel heerlijke smaken combineert. Geen succes dus, dit gerecht. Jammer, hopelijk meer geluk met ons gerecht morgen!

IMG_9596

IMG_9604

Om 20u had ik een virtuele date met mijn Leuvense vriendinnen van het werk. Normaal gezien zouden we deze avond op bezoek gaan bij de vriendin die recent een kindje heeft gekregen en daarna samen iets gaan eten in één van de vele Leuvense restaurants. Helaas, het coronavirus gooide roet in het eten. Maar, kijk, dankzij Jitsi werd het toch nog een gezellige avond. We hadden elkaar zoveel te vertellen dat onze virtuele bijeenkomst bijna twee uur duurde. ik schonk mezelf een lekker glaasje witte wijn uit en we toostten samen op het feit dat iedereen gezond en wel was. En ja, nothing beats the real thing, maar echt, die twee uur vlogen voorbij. Zo blij dat ik deze dames tot mijn vriendinnen mag rekenen.

Puzzelvooruitgang:

IMG_9603

Ook geleverd vandaag, de whisky die mijn vriend bestelde om onze voorraad aan te vullen:

IMG_9600

Heerlijke asperges van Het Moorinneken

De dagen in lockdown beginnen steeds meer op elkaar te lijken, maar dat neemt niet weg dat ik graag deze blog gebruik om een beetje reclame voor de Leuvense horeca te maken. Die mensen kunnen momenteel echt een duwtje in de rug gebruiken. Vanavond haalden mijn vriend en ik ons avondmaal af bij Het Moorinneken. En ik denk dat deze foto’s voor zichzelf spreken: de asperges waren heerlijk én supergemakkelijk om klaar te maken (au bain-marie!). Dit aspergeseizoen geniet ik echt volop van het ‘witte goud’! En mijn vriend was ook erg te spreken van zijn koude schotel met buffelmozzarella en Coppa. Die koekjes als dessert waren een fijne geste.

IMG_9584

IMG_9582

IMG_9586

IMG_9588

Puzzelvooruitgang:

IMG_9578

En de obligate zonsondergang:

IMG_9592

Mount Rigi – 25 juli 2019

Het ontbijt in Hotel Central is iets minder overvloedig dan dat in Montreux, maar dat viel te verwachten. Gelukkig is er heerlijke Zwitserse kaas! We besluiten vandaag de stad achter ons te laten en een uitstapje te maken naar Mount Rigi. Helaas heeft mijn vriend mijn verkoudheid overgenomen. We zijn dus allebei niet in topvorm en het blijft belachelijk: lopen snotteren bij temperaturen van meer dan 30 graden.

IMG_4387

Mount Rigi bereiken is een hele expeditie op zich. Om 10.25u nemen we vanuit Luzern de boot naar Vitznau en vanuit Vitznau nemen we de tandradbaan naar het station Rigi Kulm. Rigi Kulm bevindt zich op 1748 meter boven de zeespiegel.

IMG_5503

IMG_5506

IMG_5507

IMG_5510

IMG_5514

IMG_5517

IMG_5519

IMG_5523

IMG_5526

IMG_5532

IMG_5533

IMG_5534

IMG_5537

Ondertussen is het middag, maar honger hebben we nog niet (die Zwitserse kaas vult stevig). We drinken een appelwijn in het lelijke self service restaurant met het prachtige uitzicht en smeren ons goed in tegen insecten. We beklimmen de grote zendmast die vlak langs het self service restaurant en zijn beiden onder de indruk van het prachtige panorama dat zich aan onze voeten uitstrekt.

IMG_5545

IMG_5548

IMG_5550

IMG_5556

IMG_5558

IMG_5559

IMG_5562

IMG_5564

IMG_5568

Tijd om de benen te strekken! We wandelen op het gemak terwijl we onderweg de schoonheid van de natuur in ons opnemen. We ontmoeten zelfs wat koeien met die zonder tegensputteren met ons op de foto willen.

IMG_5570

IMG_5571

IMG_5573

IMG_5574

IMG_5582

IMG_5600

IMG_5601

Het middaguur is al stevig gepasseerd wanneer we een hongertje voelen opkomen. We komen terecht in Bärg Gnuss, een mooie berghut met vriendelijke personeel. Alleen was het een vergissing om minestrone te bestellen: de soep was gloeiend heet en koelde maar niet af omdat de buitentemperaturen zo hoog waren.

IMG_4389

We wandelen tot aan Rigi Kaltbad-First, vooral gekend om wille van de prachtige Spa & Welness faciliteiten. We werpen een blik op de prachtige baden, maar hebben geen tijd om hier een paar uurtjes te verblijven. Misschien een ideetje voor een volgende keer!

Kwestie van zoveel mogelijk verschillende vervoermiddelen op één dag uit te proberen, nemen we de Weggis kabelbaan naar beneden. Het uitzicht (dat hadden jullie zeker niet verwacht) is alweer fabuleus. Beneden aangekomen, hebben we nog vijf minuten om de boot van 17.10u naar Luzern te halen. Gelukkig loopt de weg naar de boot bergaf. 😉 We halen het net, maar het is drummen om nog een plekje op de boot te veroveren.

IMG_5617

IMG_5620

IMG_5622

IMG_5624

Terug in Luzern vind ik dat het hoog tijd is voor een ijsje! Google beveelt ons Bachmann Gelateria am Quai aan. En wie ben ik om de wijsheid van Google in twijfel te trekken? We zoeken ons een plekje in het groene gras, terwijl het rondom ons gonst van de bedrijvigheid: het Blue Balls Festival is in volle gang en we zijn niet de enigen die in het gras van een ijsje zitten te genieten. Het is er het weer voor!

Voor het avondmaal kiezen we een typisch Zwitsers gerecht uit: sushi! Haha, neen, we hebben vandaag niet zoveel zin in een typisch stevig Zwitsers gerecht. Wat rauwe vis en rijst past beter bij de huidige temperaturen. We vinden een plekje op het terras van Sushi Negishi niet ver van ons hotel. Jammer dat het terras langs een drukke weg ligt, want de sushi is echt lekker en met wat moderne varianten (zwarte rijst en zo).

IMG_4393

We sluiten de dag af met een whisky sour op het terras van de ons intussen vertrouwde Seebar. Het blijft voor mij opmerkelijk hoe slecht de Zwitserse service is. We moeten echt alle moeite van de wereld doen om de aandacht van één van de talrijke obers te trekken om onze bestelling te plaatsen.

Een groepje speelt op het podium voor de Seebar (yep, Blue Balls Festival), maar hun muziek kan me minder bekoren dan de zangeres van gisteren.

Aangezien we allebei ziek en moe zijn, houden we het bij één drankje en besluiten we vroeg te gaan slapen. Hopelijk voelen we ons morgen wat beter!

Moederdag in lockdown

Lekker lang uitgeslapen vandaag en alhoewel ik zelf geen moeder ben en ook volstrekt geen ambities in die richting heb, zag ik er geen graten in mezelf en mijn vriend te trakteren op een heerlijke brunch van Convento Food ter ere van alle moeders op de wereld, voor wie het in deze periode ongetwijfeld nog harder zwoegen is dan gewoonlijk. Het brunchpakket van Convento Food was, naar goede gewoonte, erg copieus. Jawel, al het onderstaande heerlijks zat in één pakket:

  • yoghurt, parelcouscous, noten, gedroogd fruit
  • komkommersalade, lamsvlees, rode ui, paprika, munt
  • eendenborstsalade, vijg, abrikoos, vijg, lente-ui, zaden
  • kerstomaatjessalade, mango, lente-ui, babyspinazie, zaden
  • lente-quiche: gerookte Schotse zalm, broccoli, groene asperge, dille, mascarpone
  • geroosterde zoete aardappel, yoghurt, chili, koriander
  • witte aspergesalade, doperwt, bloemkool, huisgemaakte pesto, hennepzaad
  • assortiment artisanale broodjes & koffiekoekjes
  • huisbereide confituur, varkenspaté, ongezouten hoeveboter
  • biscuit, mascarponecrème, verse aardbei

IMG_9530

Natuurlijk kregen we dat met z’n tweetjes niet op, dus bewaarden we een deel voor ‘s avonds.

Na de brunch probeerde ik mijn vriend te overtuigen om een wandeling in de buurt te maken, maar hij vond onze uitgebreide fiets- en wandeltocht van zaterdag al genoeg lichaamsbeweging voor één weekend. Geen erg, het is ook best leuk om in mijn eentje te gaan wandelen. Een fijne podcast in de oren en een externe batterij voor mijn iphone, meer heeft een mens niet nodig.

Ik inspireerde me voor mijn route op deze Vlierbeekwandeling, al liet ik de Abdij zelf links liggen. Ik was vooral onder de indruk van het prachtig stukje groen dat de Kesselberg bood. Ongelooflijk dat ik deze heuvel die zo dichtbij ligt, nog nooit eerder had beklommen. Een zeer mooie, en aangename plek, waar ik graag nog eens met mijn vriend naar terugkeer.

IMG_9535

IMG_9537

IMG_9540

IMG_9541

IMG_9543

IMG_9545

IMG_9546

IMG_9547

IMG_9548

IMG_9551

IMG_9553

IMG_9554

IMG_9555

IMG_9556

IMG_9557

IMG_9558

IMG_9560

IMG_9561

IMG_9562

IMG_9563

IMG_9564

Op de terugweg langs het provinciedomein kwam ik een bekend koppel tegen met wie ik een praatje deed. De gespreksonderwerpen focussen zich tegenwoordig natuurlijk voornamelijk op de coronacrisis, maar het doet altijd deugd bekende gezichten te zien.

Voor het avondmaal aten we de overschotjes van de brunch en de risotto van Sud Sud Bistro op. We eindigden de dag met een aflevering van Westworld. Een serie met zeer sterke acteerprestaties, waarvan ik nog altijd twijfel of het verhaal mij nu aanspreekt of niet.

IMG_9574

IMG_9577

Demer- en Dijle wandeling

Om optimaal te profiteren van deze zalig zonnige zaterdag fietsten we naar de Plas van Rotselaar om van daaruit de twaalf kilometer lange Demer- en Dijlewandeling te doen. Al goed dat we een flinke laag zonnecrème opgedaan hadden, want de zon had er duidelijk zin in vandaag. Om te vermijden dat we langs saaie betonwegen zouden fietsen, had ik deze keer een kleine lus gemaakt van fietsknooppunten, in de hoop zo nieuwe, leuke plekjes te ontdekken. En dat bleek een goed idee, want onderweg fietsten we langs prachtige fietspaden (bijzondere vermelding voor het prachtige Vuntpad) langs het water en doorheen de velden. Mét speciale vermelding voor de buurtbank over de Vunt, die helaas momenteel afgesloten is. Vlak voor onze bestemming konden we de prachtige Donjon Ter Heyden bewonderen. Tot mijn spijt lukte het nét niet om de ganse weerspiegeling van de toren in het water op mijn foto te krijgen.

IMG_9442

IMG_9446

IMG_9447

IMG_9450

IMG_9454

We lieten onze fietsen achter aan de Plas en trokken te voet verder. Met een stevige wandeling in het vooruitzicht leek het ons een goed idee nog wat extra suikers in te slaan. Gelukkig vonden we ‘t IJshoorntje op onze weg. De krachten die we opgebruikt hadden tijdens het fietsen, konden meteen weer aangevuld worden met heerlijk malaga-ijs.

IMG_9457

Het begin van de wandeling, viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Het vlakke landbouwlandschap werd al snel een beetje eentonig. Het was warmer dan verwacht en we snakten ernaar de vlakke zon en de stoffige velden in te ruilen voor een beetje schaduw. Helaas, daarvoor moesten met nog meer dan een uur verder wandelen. De wandeling bracht ons langs pittoreske kerkjes in Rotselaar en Wakkerzeel en langs de weide van Rock Werchter, die deze zomer jammer genoeg leeg zal blijven.

IMG_9458

IMG_9459

IMG_9460

IMG_9467

IMG_9470

IMG_9471

IMG_9472

IMG_9474

IMG_9476

IMG_9478

IMG_9480

IMG_9481

IMG_9483

IMG_9485

IMG_9486

IMG_9488

IMG_9491

IMG_9494

De eerste rivier die we op ons pad tegen kwamen was de Dijle, maar het was de Demer die voor het meest pittoreske deel van de wandeling zorgde, met een prachtig wandel/fietspad op de dijken langs haar oevers. De wilde bloemen bloeiden uitbundig en het was alsof iedereen uit de buurt hier aan het wandelen en fietsen was. Bijzondere vermelding voor de Demertrefplaats in Werchter, een zwevend wandelpad tussen de bomen, opgetrokken uit cortenstaal, aan de vroegere pleisterplaats voor scheepstrekkers. Zeer mooi.

IMG_9499

IMG_9500

IMG_9501

IMG_9502

IMG_9506

IMG_9507

IMG_9514

We staken de soldatenbrug over en maakten de kring van onze wandeling rond. We haalden onze fietsen op aan de Plas en fietsten terug langs hetzelfde pad langs de Demer waar we even voordien nog gewandeld hadden. Het was ondertussen al vijf uur in de namiddag en merkelijk minder druk. Vermoedelijk waren al de fietsers en voetgangers die we eerder op de dag tegen gekomen waren nu aan het aperitieven bij de barbecue. Aan fietsknooppunt 30 kochten mijn vriend en ik, op aanraden van een collega, verse aardbeitjes bij de boer. Altijd lekker! We fietsten langs het kanaal terug naar Leuven en langs de Balk van Beel verder het centrum in. Ik had immers tapas besteld bij Sud Sud Bistro. Af te halen rond 18u. En jawel, stipt om 18u stonden we aan het afhaalraam en kregen we een grote papieren zak met allerlei lekkers mee.

Dit zat er in onze zak:

  • Hummus en tzatziki met pita
  • Garnaalkroketjes
  • Patatjes uit de oven met vinaigrette
  • Gehaktballetjes in provençaalse saus
  • Risotto met bospaddestoelen en parmesan
  • Moussaka met gruyère
  • En Cantillon gueuze 100% Lambic bio (5,5°) voor mijn vriend

Uiteraard was dit wat veel om met twee personen op te krijgen, dus de moussaka en de risotto gingen rechtstreeks de koelkast in. De garnaalkroketjes bleken een bron van stress te zijn. De garnaalkroketjes van Zappaz had ik de vorige keer zonder problemen opgewarmd in de oven, maar daardoor waren ze wat bleekjes uitgevallen en helemaal niet zo krokant. Ditmaal probeerden we, bij gebrek aan friteuse, de garnaalkroketjes in een schaal met een laagje olie in de oven op te warmen. Uiteindelijk duurde het vrij lang tot de garnaalkroketjes goudbruin waren en doordat ik ze een paar keer had moeten omdraaien in de schotel met olie waren zo ook een beetje uiteen gevallen, maar de smaak had niet geleden onder dit ietwat moeizame proces. Misschien de volgende keer toch proberen de kroketjes te bakken in olie verhit in een wok. De patatjes en gehaktballetjes waren zeer smaakvol en ja, hummus en tzatziki, da’s natuurlijk altijd lekker.

IMG_9517

 

De dag sloot ik af met een historische gebeurtenis: ik woonde voor de eerste keer in mijn leven een virtueel verjaardagsfeestje bij. Een collega en haar tweelingzus vierden hun verjaardag via Google hangouts. Helaas, geen wilde party met stripper deze keer, alhoewel ze aan de andere kant van het scherm wel verse kokosnoten met rum aan het drinken waren. Jaloers! Er was een gedeelde Spotify playlist om samen te dansen en het was leuk om zo toch een beetje mee te kunnen vieren. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het na een dik half uur voor bekeken heb gehouden. Nothing beats the real thing!

PS: De fietsknooppuntenroute die we volgden: 33 – 80 – 4 – 81 -40 -41 – 66 – 67 – 71 – 72 – 30 – 35 – 31 – 93 – 12

Asperges en ijsjes op vrijdag

Gelukkig deze vrijdag een iets minder drukke agenda dan de voorbije dagen. Sinds de coronacrisis toesloeg, kom ik makkelijk aan meer dan tien werkuren per dag. Ik vrees zelfs dat elf meer de regel dan de uitzondering aan het worden is. En ja, ik besef maar al te goed dat de balans werk-privé momenteel niet de juiste richting uitgaat, maar het is zo verleidelijk om ‘s avonds na het eten en de avondwandeling opnieuw achter de pc te kruipen en nog snel wat mails te beantwoorden. Probleem is: ik ben niet de enige die er zo over denkt. Het is ontstellend hoe vaak ik ‘s avonds laat nog nieuwe mails binnen krijg of antwoorden op mails die ik net verstuurd heb. En voordat je het weet heb je er weer twee uur avondwerk op zitten.

Maar goed, vandaag mooi om 17u gestopt met werken voor een videochat met de zus en nichtjes van mijn vriend. Ze wilden ons graag het resultaat van hun doe-het-zelf chocoladebox tonen. Een cadeautje van mijn vriend en mezelf. Want ik mag er niet aan denken dat ik als ouder ganser dagen dingen zou moeten bedenken om mijn kinderen bezig te houden. Zelf chocolade truffels maken, leek me een geweldige manier om de jongedames bezig te houden. En ik was blij om horen dat ze alle drie heel enthousiast waren over het cadeautje.

We rondden het gesprek op tijd af omdat ik om 18u ons avondmaal bij Van De Weyer moest ophalen. De asperges met zeeduivel in roomsaus met witte wijn en garnaaltjes waren heerlijk! En de portie was behoorlijk riant. Qua prijs-kwaliteit dik in orde, en dat op een paar passen afstand van ons appartementje! Ook het koninginnenhapje met frietjes viel bij mijn vriend in goede aarde.

IMG_9424

En ja, we hadden eigenlijk allebei genoeg gegeten, maar serieus, wie kan neen zeggen tegen die overheerlijke mojitosorbet van Decandenza? Opvallende toevoeging aan het straatbeeld: pijlen die de wandelrichting aangaven ter voorbereiding van de heropening van de winkels op 11 mei. Ik ben blij voor de winkeliers dat ze opnieuw hun waren aan de man/vrouw mogen brengen, maar ik vrees eerlijk gezegd dat veel mensen nog in hun kot zullen blijven. De gevolgen van deze crisis zullen we ongetwijfeld nog jaren met ons meedragen.

IMG_9429

IMG_9433

IMG_9436

IMG_9439

Puzzelvooruitgang:

IMG_9415

Yet another Hello Fresh dinner

Snelle kipcurry met bloemkoolrijst en naanbrood. Iets minder geslaagd, vond ik zelf. De bloemkoolrijst vond ik heel lekker, maar de curry miste pit. Ik heb mijn curry’s graag pikant! En ook het naanbrood smaakte niet zo lekker als bij een échte Indiër. Het kan niet altijd een schot in de roos zijn, natuurlijk.

IMG_9394

Wat foto’s van het mooiste stadhuis van de wereld:

IMG_9400

IMG_9409

En op onze dagelijkse avondwandeling nog wat afhaalinspiratie opgedaan voor de komende weken:

Het Moorinneken:

IMG_9395

 

Noordoever:

IMG_9411

 

Met een speciale vermelding voor Florida Foodbar, een gloednieuw restaurant aan de Vaartkom dat helaas nooit is kunnen open gaan door de Coronacrisis:

IMG_9412

Déjà vu

Het wandelen in Leuven begint wat van zijn initiële charme te verliezen, zelfs onder een stralend zonnetje. Ik zweer dat er geen straat meer is die ik ondertussen al geen vier keren bewandeld ben. Maar goed, de kleurrijke gebouwen aan Park Belle-Vue zijn altijd wel een fotootje waard. En vandaag vond ik zelfs de tijd om te gaan wandelen tijdens mijn middagpauze. (Het lijkt alsof, naarmate de crisis vordert, mijn pauzes korter en mijn werkdagen alleen maar langer worden.)

IMG_9368

IMG_9370

IMG_9371

IMG_9372

IMG_9374

‘s Avonds kookte mijn vriend de heerlijkste paddenstoelenrisotto van orzo met kruidenkaasblokjes en basilicum ooit!

IMG_9376

En maakte ik tijdens mijn avondwandeling een ommetje langs het Ladeuzeplein voor een ijsje van Decadenza6.

IMG_9378

IMG_9381

Zonsondergang van de dag:

IMG_9382

Puzzelverslaving

Tussen de uitstapjes van het voorbije weekend door, vervolledigden mijn vriend en ik de geleende puzzel. Verdict: een beetje te gemakkelijk voor ons. Gelukkig lopen we niet het risico te moeten afkicken van onze puzzelverslaving: vandaag leverde bol.com maar liefst drie nieuwe puzzels van vierduizend stukjes. Zo zijn we zeker nog een tijdje zoet, want wie weet hoe lang we beiden nog tot thuiswerk veroordeeld zullen zijn…

IMG_9347

IMG_9353

Verder is het nog de moeite waard te vermelden dat ik me aan mijn tweede batch koekjes gewaard heb. Ik vond deze koekjes beter gelukt dan de vorige, maar mijn vriend vond dat er te veel (!) chocolade in zat.

Als avondmaaltijd genoten we van heerlijke parelgerst met kogelbiefstuk, paksoi, champignons en zoete Aziatische saus. Alweer een zeer lekker recept van Hello Fresh.

IMG_9350

Kers op de taart: een spectaculaire zonsondergang. Op dat vlak zijn we de voorbije weken echt wel verwend geweest.

IMG_9356