Oorspronkelijk hadden we afgesproken om op zaterdag 17 juli te barbecuen samen met mijn broer en zijn vriendin. Een op diezelfde dag geplande buurtbijeenkomst in hun straat doorkruiste die plannen echter. Geen nood, het lukte om onze afspraak met twee weken te vervroegen. Alleen waren de weergoden deze zaterdag vergeten dat het zomer was en was er van barbecueweer niet echt sprake. Mijn broer en zijn vriendin gingen dus in allerijl op zoek naar een partytent, kwestie van de bbq en ons eten droog te houden.
Omdat deze barbecue ook een beetje een inhaalfeestje was voor al de gemiste verjaardagen van het voorbij coronajaar, mocht het wel ietsje meer zijn. Atelier Eik, de hofleverancier van mijn broer en zijn vriendin, zorgde voor de werkelijk fantastische barbecue. Echt, alles was tot in de puntjes verzorgd: een heerlijke camembert met rozemarijn om te smelten als aperitiefhapje, fantastisch lekkere Sint-Jacobsvruchten met Cantonese vissaus als voorgerecht, tonijnsteak, lamskoteletjes, gamba’s, kiprolade met asperge, manchego en ham en de lekkerste barbecueslaatjes die ik in mijn leven gegeten heb. Met de beste wil van de wereld slaagden we er niet in om al dat eten op te krijgen. We kwamen zelfs niet toe aan de varkensmignonettes met gerookt spek en cajun spice…
Uiteindelijk bleek het moeilijk om al het eten warm te krijgen op de barbecue. Door het vochtige weer lukte het niet de temperatuur van de barbecue hoog genoeg te krijgen. Geen nood, de oven in de splinternieuwe keuken van mijn broertje en zijn vriendin, zorgde ervoor dat we ons eten niet half rauw moesten opeten. En na het aperitief buiten genuttigd te hebben, besloten we wijselijk naar binnen te trekken, want de ene regenbui volgde de andere op. En ja, dat is gezellig, het geluid van regen op zo’n partytent, maar echt droog houdt zo’n ding het niet.
Na het eten speelden we een spelletje Risk, terwijl we de laatste gaatjes (zo die er nog waren) vulden met dessert. Deze versie van Risk was helemaal anders dan de versie die mijn vriend en ik thuis hebben (je moest per speler drie opdrachten vervullen), dus dat maakte dat mijn strategie niet helemaal juist zat. Met frisse tegenzin liet ik bijgevolg de overwinning aan mijn broertje. Gelukkig trakteerde hij ons op een goed glas MacAllen whisky om de ontgoocheling door te spoelen.
Doordat mijn vriend en ik gebruik konden maken van de gastvrijheid van mijn vader, moesten we na al die culinaire overdaad niet ver strompelen naar ons bed (mijn vader woont in het huis naast mijn broer). Ondanks de regen toch een zeer geslaagde barbecue.
