Saint John’s Co-Cathedral en diner bij Guzé – 26 december 2022

Vandaag kies ik voor het English breakfast. Een ideale manier om de dag te beginnen. Het valt me op dat de Engelse invloeden nog steeds overvloedig aanwezig zijn op Malta. Malta was een Britse kolonie tot haar onafhankelijkheid op 21 september 1964. De Queen was zelfs staatshoofd van de Staat Malta tot 1974! En de nationale taal is dan wel het Maltees, een boeiende mengeling van Arabisch en Italiaans, met Engels als tweede taal is reizen in Malta een fluitje van een cent.

IMG_8825

Vandaag bezoeken we de 16de-eeuwse Saint John’s Co-Cathedral, een barok wonder waarvan letterlijk elke vierkante centimeter versierd is. Je weet gewoonweg niet waar eerst kijken. De audioguide voert ons doorheen de verschillende kapellen en leidt ons oog naar de meest interessante kunstwerken en graftombes. De kathedraal is één gigantisch grafmonument opgedragen aan generaties ridders van de Orde van Malta. De vloeren zijn versierd met prachtige kleurrijke grafstenen en de barokke grafmonumenten strijden om onze aandacht.

IMG_7165

IMG_8829

IMG_8835

IMG_8840

IMG_8844

IMG_8848

IMG_8853

IMG_8864

Continue reading

Oudjaar vieren met Altermezzo

We waren net op tijd terug van onze Maltese avonturen om het oude jaar uit te wuiven samen met mijn broertje en zijn vriendin, die zo vriendelijk waren om dit jaar gastheer en gastvrouw te spelen. Voor de gelegenheid hadden ze een afhaalmaaltijd voorzien van één van hun favoriete Limburgse restaurant Altermezzo, ondertussen omgedoopt naar ALTER.

Natuurlijk kon mijn vriend het niet laten om wat cadeautjes mee te nemen voor de twee katten, die sowieso al niets te kort komen bij mijn broer en zijn vriendin. De katten waren voor deze feestelijke gelegenheid extra grondig geborsteld en zagen er op hun kerstbest uit.

IMG_9342

IMG_9343

Het menu was werkelijk uitstekend. Alleen jammer dat het concept je natuurlijk noodzaakt uit kartonnen bakjes te eten. Maar ik zou me persoonlijk ook niet durven wagen aan het repliceren van die fantastische schikking op een bord.

IMG_9345

IMG_9346

We startten de avond met een uitstekend flesje champagne, die mijn fijnproever broer speciaal voor deze gelegenheid was gaan halen in combinatie met wat heerlijke hapjes.

IMG_9353

IMG_9354

IMG_9355

Kreeft radijs, ponzu:

IMG_9365

Vlaswijting handgepelde garnalen, aardpeer:

IMG_9368

Hertenkalffilet pompoen, vadouvan:

IMG_9372

Kaasschoteltje met uitsluitend Belgische kazen:

IMG_9373

IMG_9375

Peer witte chocolade, yuzu

IMG_9376

Bij dit alles had mijn broer werkelijk uitstekende wijn voorzien. Echt genieten! Het was twaalf uur voordat we er goed en wel erg in hadden. We telden af naar middernacht, wisselden kussen uit en wensten elkaar het beste voor het nieuwe jaar.

We sloten de avond (of moet ik zeggen nacht) af met een paar glaasjes whisky. Laat ons zeggen dat mijn vriend en ik om half vier blij waren dat we gebruik konden maken van de luchtmatrassen om te blijven slapen. 😉

Nieuwjaarsochtend sliepen we uit, ontbeten we samen en gingen mijn vriend en ik naar het rusthuis om mijn moeder gelukkig nieuwjaar te wensen.

Een goed feestje om het jaar te beginnen. Zo hebben we ze graag!

PS: Als afsluiter nog een foto van de baas in huis:

IMG_9380

Kerstdag in Valletta – 25 december 2022

Goed geslapen en genoten van het ontbijt met eggs benedict. Ons hotel biedt een mix van een buffet en à la carte aan, waarin ik me helemaal kan vinden. Ik waag me aan een zomerse outfit met flipflops, als dit alsnog te koud blijkt, kunnen we altijd nog terugkeren naar het hotel, want vandaag staat een verkenning van de omgeving op het programma.

IMG_8735

IMG_8737

IMG_8738

IMG_8741

De zon schijnt alvast uitbundig en het is zelfs warmer dan verwacht! Zalig! Mijn vriend en ik wandelen onze neus achterna en belanden zo in de Lower Barrakka Gardens die ons een prachtig uitzicht bieden op Valletta en de Grand Harbour. Het oude stadsgedeelte van Valletta bevindt zich op een met omwallingen verstrekte landtong omringd door helderblauw water en het geheel vormt een bijzonder pittoresk plaatje. Malta en Valletta hebben een zeer bewogen geschiedenis en de hospitaalridders hebben duidelijk veel zichtbare sporen achter gelaten.

IMG_6983

IMG_6984

IMG_6986

IMG_6990

IMG_6991

We wandelen vanaf de Lower Barrakka Gardens verder naar het Siege Bell War Memorial, een monument dat in 1992 door Queen Elizabeth II ingehuldigd werd om de 7000 mensen te herdenken die hun leven verloren tijdens de Slag om Malta in de Tweede Wereldoorlog. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo bekend ben met de rol die Malta speelde in de Tweede Wereldoorlog. Reden te meer om ons daarin de komende dagen verder te verdiepen. Nu genieten we vooral van de prachtige omgeving in combinatie met het zicht op zee en de blauwe lucht. Een mens wordt er spontaan gelukkig van.

IMG_7012

IMG_7013

IMG_7016

IMG_7020

De rest van de voormiddag dwalen we op goed geluk door de prachtige straten van Valletta. Het oude stadsgedeelte is vrij klein en het is er aangenaam wandelen. We bewonderen de stijlvolle gebouwen in zandsteen en lopen wat kerken binnen als er geen eredienst aan de gang is.

IMG_7023

IMG_7024

IMG_7028

IMG_7029

Continue reading

Van Leuven naar Valletta – 24 december 2022

Om te ontsnappen aan het treurige weer in België boekten mijn vriend en ik een tijdje geleden een korte vakantie in Malta. In de hoop daar van een aangename winterzon te kunnen genieten en wat te kunnen bekomen van de extreem stressvolle maand december.

Omdat ik geen tussenmaat valies heb, trekken mijn vriend en ik ‘s ochtends nog snel de stad in om een nieuwe te kopen, zodat ik al mijn spullen in een splinternieuwe valies kan pakken. We zijn ondertussen al professionele pakkers, dus onze valies is snel klaar en zo is er nog wat tijd om ons appartement wat op te ruimen. In de namiddag brengt de NMBS ons zonder problemen naar de luchthaven van Zaventem. Toch een ongelooflijke luxe om zo dicht bij een treinstation te wonen. We zijn zelfs iets te vroeg waardoor we een kwartiertje moeten wachten voordat we onze bagage kunnen inchecken.

Aangezien onze vlucht pas om 19.55u vertrekt, hebben we een Diamond Lounge pass gekocht om daar ons kerstavond diner te kunnen houden. Als je alles in rekening brengt, is zo’n lounge passgoedkoper dan elders in de luchthaven eten. Zeker als je graag een glaasje wijn drinkt. In zo’n lounge zijn er voldoende stopcontacten, de toiletten zijn proper en je zit er op je gemak. Alleen maar voordelen dus.

De Diamond Lounge is naar mijn mening wel minder goed dan de lounge van Brussels Airlines zelf, zeker wat betreft de diversiteit van het etensaanbod. Maar het is er rustig zitten, ze hebben heel lekkere broccolisoep (waarvan ik twee grote kommen eet), de tajine van kip smaakt en de rosé wijn vormt een perfecte start van de vakantie (de schuimwijn was daarentegen veel te zoet).

IMG_8715

IMG_8716

We zijn duidelijk niet de enige met reisplannen op deze kerstavond. Het is zelfs behoorlijk druk op de luchthaven, met opvallend veel Aziaten die net als wij deze dag hebben uitgekozen om te vliegen. Wellicht omdat dit goedkoper uitkomt.

Ons vliegtuig vertrekt mooi op tijd en de vlucht verloopt vlotjes. Aangekomen in de kleine luchthaven van Valletta pikken we onze bagage op en hopen we dat het hotel een taxi voor ons geregeld heeft. De boodschappen die ik via de chat van booking.com ontvangen heb, zijn op dat vlak nogal dubbelzinnig, ondanks mijn uitdrukkelijke vraag om een taxi te regelen.

IMG_8725

Enfin ja, uiteraard staat er geen taxichauffeur op ons te wachten en moeten we zelf een luchthavenshuttle regelen. Op zich wel goedkoper dan de taxi van het hotel, maar we zijn allebei moe en hebben geen zin in lang wachten.

Uiteindelijk valt de wachttijd nog mee en komen we rond half twaalf aan in het hotel, een mooi en stijlvol stadspaleis in het historische hart van Valletta.

IMG_8728

IMG_8729

IMG_8733

Om de volgende dag fris te zijn, kruipen we, na ons opgefrist te hebben, meteen onder het donsdeken. Kwestie van goed uitgeslapen te zijn om Valletta morgen te verkennen. De eerste blik op de nachtelijke straten doet alvast het beste verhopen.

Reünie met onze Amerikaanse vrienden in Kessel-Lo

De laatste vrijdag van het jaar 2022 hadden mijn vriend en ik een afspraak met onze vrienden uit Philadelphia (voorheen Chicago). Niet te geloven dat het al van 2017 (!!!) geleden was dat we elkaar nog eens in het echt zagen. Hun jongste dochten hadden we zelfs nog nooit in levende lijven gezien. Echt bizar, want het voelde helemaal niet aan alsof het al zo lang geleden was. Corona heeft heel mijn tijdsbesef om zeep geholpen.

We hadden afgesproken om samen te gaan eten bij Barba, helaas overleed de grootvader van onze vriend begin deze week en moesten zijn ouders deze vrijdagavond naar de wake gaan. Geen oppas dus voor de twee dochters en met een vierjarige en een achtjarige chic gaan dineren was niet echt een optie. Plannen veranderd dus: de reservatie bij Barba geannuleerd, snel een Cambio gereserveerd (onze allereerste keer een elektrische!) en afhaalsushi bij Kintsugi besteld. En zo reden mijn vriend en ik met een hoop sushi in de wagen naar het huis van de ouders van onze vriend in Kessel-Lo. En kon onze reünie alsnog plaatsvonden.

En weten jullie, ik ben oprecht blij dat het zo gelopen is, ondanks de droevige omstandigheden van het overlijden in de familie. Het was heel fijn om te spelen met de schattige Chinees-Amerikaanse dochters van onze vrienden. Amai, wat een pittige dames en echt zo’n typisch Amerikaanse flapuiten. Maar wel flapuiten die Engels, Chinees en Nederlands spreken. Allez, de jongste haar Nederlands is (nog) niet zo goed, maar ze begrijpt het wel prima. En de sushi was ook uitstekend! Al moest ik wel wringen om nog een plekje te zoeken voor een stukje taart.

Fijn dat het nog gelukt is af te spreken vlak voor ons vertrek naar Malta!

IMG_8649

IMG_8653

IMG_8660

IMG_8664

IMG_8666

IMG_8672

IMG_8674

Een fotootje van onze elektrische cambio:

IMG_8676

Bezoek aan de Alamire Foundation en Parcum

Gisteren bracht ik samen met mijn collega-leidinggevenden een bezoek aan de Parkabdij. We bezochten er de Alamire Foundation en de PARCUM tentoonstelling Fragile met werk van Patrick Van Caeckenbergh. Sowieso is de Parkabdij één van mijn favoriete Leuvense plekken, dus super om deze ervaring te kunnen delen met mijn collega’s. En daarnaast was dit natuurlijk een mooie activiteit om een toch wel bewogen jaar af te sluiten.

IMG_8619

IMG_8626

IMG_8628

IMG_8631

IMG_8633

 

Na de rondleiding was het tijd om de inwendige mens te versterken in de Abdijmolen. Het eten was heel lekker, maar zoals we dat ondertussen gewoon zijn, liet de bediening wat steken vallen. Bizar toch, dat zo’n grote groep bijna moet smeken om wat extra wijn te krijgen.

IMG_8643

IMG_8644

 

Uiteraard bleven de Leuvenaars het langste plakken en even werden er zelfs plannen gesmeed om nog door te zakken op café, maar de ratio overwon en na een korte fietstocht naar Leuven station besloot ik toch maar gewoon onder de wol te kruipen, kwestie van die beginnende verkoudheid de kop in te drukken.

Exploding kittens, black stories en truffels

Vanavond kwamen onze vrienden en hun twee dochters uit Herent langs om de chocoladetruffels te leveren die mijn vriend besteld had voor zijn collega’s in Genève. (De truffels waren ter ondersteuning van de scouts waarvan de meisjes lid zijn). De examens van de jongedames waren achter de rug, dus ze hadden tijd om te blijven plakken. We deden een flesje wijn open, haalden wat hapjes uit de koelkast en speelden samen ons favoriete spel: Exploding Kittens!

De eerste fles wijn (van Maria Christina) was heel lekker, maar de tweede fles wijn, een sauvignon blanc uit Nieuw-Zeeland viel me zwaar tegen. Geen idee hoe deze wijn in onze koelkast terecht gekomen is, maar hij was mij veel te zuur. Ik vermoed eigenlijk dat we deze wijn gratis gekregen hebben bij een sushibestelling. Dat lijkt mij de enige logische verklaring, want als dit een wijn is die uit één van de proefpakketten komt die we zo nu en dan bestellen, dan zijn we toch in het zak gezet. Gelukkig zorgden de pralines voor het zoete tegengewicht.

IMG_8601

IMG_8602

IMG_8604

Magische winterwandeling in Herentals

Wegens werken aan het spoor reden mijn vriend en ik deze zondagochtend met de cambio richting Herentals. Na de boterhammenlunch trokken we met ons vieren de witte wereld in om te genieten van het prachtige landschap dat de vrieskou getoverd had. Mijn oren waren alvast heel blij met de dikke muts die ik op de kerstmarkt gekocht had. 😉 Ik ben niet echt een fan van koud weer, maar heb oprecht genoten van deze wandeling. Het natuurschoon was dan ook overweldigend, zoals onderstaande foto’s ten overvloede bewijzen.

IMG_8527

IMG_8528

IMG_8529

IMG_8531

IMG_8533

IMG_8534

IMG_8535

IMG_8536

IMG_8537

IMG_8541

IMG_8540

IMG_8542

IMG_8545 Continue reading

Kerstontbijt met de collega’s!

Als afsluiter van alweer een pittig werkjaar hadden mijn teamverantwoordelijken en ik deze ochtend een ontbijtje georganiseerd voor de collega’s van de afdeling. Spijtig genoeg moesten één van mijn teamverantwoordelijken en ikzelf het ontbijt missen wegens een belangrijke vergadering met de grote baas. Gelukkig bleek de ontbijtlevering zo overvloedig dat we bij terugkomst van de vergadering rond kwart na elf nog meer dan genoeg hadden om samen te brunchen én was er vervolgens nog genoeg over om een ganse bende collega’s te laten lunchen. Aan twaalf euro per persoon noem ik dat waar voor ons geld!