Dagdisco: Après-ski!

De eerste keer in ons leven dat mijn vriend en ik uitgenodigd waren voor een verjaardagsfeestje met als thema après-ski! Zo kwam mijn dikke muts met pompom gekocht op de Leuvense kerstmarkt nog eens van pas. Het idee om moonboots te gaan kopen, had ik toch maar laten varen. 😉 Ik wist niet goed wat ik me bij een dagdisco moest voorstellen, maar het klonk alsof er veel ambiance zou zijn en daar ben ik altijd wel voor te vinden.

Mijn vriend en ik hadden op culinair vlak alvast hoge verwachtingen, want onze kameraad wijnkenner is een Bourgondiër pur sang. En jawel, we werden niet teleurgesteld. Na te moeten kloppen (want de bel deed het niet) werden we vriendelijk binnen gelaten en meteen door het rijhuis naar de kleine, maar gezellige stadstuin geleid. Onze kameraad had een partytent opgezet en een vuurkorf aangestoken. We kregen meteen een glas champagne in onze hand geduwd en waren vertrokken voor een supergeweldige namiddag/avond.

Buiten onze gastheer en gastvrouw kenden mijn vriend en ik niemand, maar mijn vriend raakte meteen al aan de praat met de vader van de gastvrouw, een zeer sympathieke Nederlander die ons tal van reistips wist te bezorgen en tot nu toe een behoorlijk interessante carrière achter de rug had. De rest van de avond waren ze niet meer van elkaar weg te slaan. 😉 Ik praatte met collega’s en vrienden van onze kameraad en genoot van het overvloedige lekkers dat we aangeboden kregen. Culinaire tip van de dag: kaas smelten op de vuurkorf en vervolgens over de nacho’s gieten. Heaven!

IMG_0432

IMG_0436

Een superfeestje met maar twee nadelen: een lichte kater de dag nadien en kleren die helemaal doordrongen waren van de geur van het houtvuur. Onze wasmachine is vandaag al goed gebruik geweest. But I would do it all again!

Een zalige avond bij Zappaz

Gisteren maakten mijn vriend en ik kennis met de nieuwe vriendin van onze kameraad uit Antwerpen. Beetje vreemd, want we hadden nog maar net met de vorige nieuwe vriendin kennis gemaakt. Maar hey, wie zijn wij om onze kameraad zijn geluk te ontzeggen? En ik denk eerlijk gezegd dat deze vriendin een betere match is. De vriendin werkt als eventmanager voor Samsung en we merkten meteen dat we veel gemeenschappelijke interesses hadden, waardoor het gesprek erg vlot verliep. Het lekkere eten en de heerlijke aangepaste wijnen (waarvoor onze kameraad paste, want geen wijnliefhebber) vormden natuurlijk al een gespreksonderwerp op zich. Op meerdere vlakken een fijne kennismaking, dus.

Naar goede gewoonte was het eten uitstekend, de wijnen voortreffelijk en het personeel erg vriendelijk. Helaas blijft het grootste pijnpunt van Zappaz de slechte akoestiek. Zo jammer dat het niet lukt om daarvoor een werkbare oplossing te vinden. Ik vrees dat het echt niet lang meer zal duren vooraleer Zappaz andere oorden opzoekt, want het is gewoon niet fijn als je telkens aan je tafelgenoten moet vragen om te herhalen wat ze gezegd hebben, omdat je elkaar niet goed verstaat en je de uitleg van de sommelier maar half verstaat.

Geniet mee van de heerlijkheden die op ons bord passeerden:

IMG_0389

IMG_0393

heilbot & groene kruiden, noordzee garnaal & nori, gerookte paling & mascarpone, steak tartaar, enigma, mossel & prei:

IMG_0394

hamachi, buddha’s finger:

IMG_0400

zeekat ‘ramen':

IMG_0402

skrei, paddenstoelen:

IMG_0404

Zwezerik, pinda:

IMG_0406

bijgerecht met truffel voor bij het gerijpt rund:

IMG_0408

gerijpt rund ‘rossini':

IMG_0411

selectie geaffineerde kazen:

IMG_0414

IMG_0420

Zoetjes voor bij de thee of koffie:

IMG_0424

Een vroeg Valentijnsdiner bij Brasserie Absolut

Omdat mijn vriend op Valentijn in Genève zit, besloten we Valentijn een beetje vroeger te vieren. Uiteraard hebben wij Valentijn niet als excuus nodig om gezellig met z’n tweetjes te genieten van lekker eten en een goed glas wijn, maar met onze drukke jobs, sociale contacten en ons leven verdeeld tussen Leuven en Genève is het belangrijk om tijd te maken voor elkaar. Onze usual suspects waren allemaal volzet, maar gelukkig herinnerde ik dat we vroeger een paar keer lekker gegeten hadden in Brasserie Absolut. En ja, de gerechten waren culinair minder hoogstaand dan onze favoriete restaurants in Leuven, maar alles was heel lekker (extra punten voor de garnaalsalade die we als hapje kregen) en het was er bovendien heel gezellig zitten. Voeg daaraan toe dat de cocktails goedkoop én lekker waren en je hebt het recept voor een geslaagde avond. Wij komen zeker nog eens terug.

Absolut Special (Framboos, vodka, bergamot) en frozen margarita:

IMG_0288

Millefeuille met coquille, prei, grijze garnalen en witte wijn:

IMG_0297

Traag gegaard buikspek met paarse wortel en zoete mosterd ajuin:
IMG_0302

Roulade van parelhoen met Oud Brugge, portobello, knolselder, aardappelrösti en jus van parmaham:

IMG_0306

Eton mess met passievrucht:

IMG_0310

Voor wie het zich, net als wij, afvraagt: een sylfide is een mythologische vrouwelijke luchtgeest. Voilà, weer iets bijgeleerd.

IMG_0314

Sushi bij Kintsugi!

Deze avond genoten van een heerlijke sushiboot samen met de vrienden die we jaren geleden leerden kennen in de Spaanse les. Het was al even geleden dat we nog met z’n vieren rond de tafel gezeten hadden, want de vorige keren dat ik met dezelfde vrienden had afgesproken zat mijn vriend altijd in Genève.

De sushichef van Kintsugi was een beetje overbevraagd, waardoor het niet mogelijk was een boot voor vier personen voor ons te bereiden. Geen erg, met wat gyoza als voorgerecht en een boot voor drie personen hadden we zeer royaal gegeten. En die warme saké was de kers op de taart.

IMG_0056

IMG_0062

La Dolce Vita en doorzakken bij Bar Lewis

Vrijdagavond mocht ik mijn nieuwe lenzen gaan ophalen bij Monocle. Om te vieren dat de wereld er opeens een pak scherper en mooier uitzag (toegegeven, ik heb veel te lang gewacht met de vervanging van mijn vorige lenzen), had ik daarna afgesproken om samen met mijn vriend iets te gaan eten in de stad. Iedereen die in Leuven woont, weet dat het een uitdaging is om een tafeltje te bemachtigen in een goed Leuvens restaurant op een vrijdagavond, maar gelukkig waren we redelijk vroeg en vonden we een plekje bij La Dolce Vita in de Wandelingenstraat. Klassiek Italiaans eten, dat smaakt altijd (al hoorden we achteraf dat de chefkok uit Indië afkomstig is, could have fooled me, want zijn Italiaans is bijzonder goed). Ik at een kreeftensoepje als voorgerecht en een heerlijke pasta met zeevruchten als hoofdgerecht, vergezeld van een glaasje prosecco, uiteraard.

IMG_9640

IMG_9644

We hadden redelijk vroeg gedaan met eten en besloten nog een glaasje wijn te gaan drinken bij de buren: Bar Lewis. We troffen er de supervriendelijke uitbaters Ruben en Laura aan met hun kinderen, die nog aan het napraten waren met de broer van Ruben na een drukke dag. We deden een gezellige babbel terwijl we nipten aan een uitstekende chardonnay. Na het vertrek van Ruben en Laura bleven mijn vriend en ik in de wijnbar plakken met de broer van Ruben. Hij liet ons van allerlei wijntjes proeven en de vrolijkheid steeg navenant. Nu draait de wijnbar nog op een laag pitje, maar daar komt binnenkort verandering is. Wij zijn alvast fan, want het aanbod aan wijnbars in Leuven is beperkt en de broer van Ruben weet duidelijk waarover hij het heeft.

IMG_9645

Bezoek aan de Alamire Foundation en Parcum

Gisteren bracht ik samen met mijn collega-leidinggevenden een bezoek aan de Parkabdij. We bezochten er de Alamire Foundation en de PARCUM tentoonstelling Fragile met werk van Patrick Van Caeckenbergh. Sowieso is de Parkabdij één van mijn favoriete Leuvense plekken, dus super om deze ervaring te kunnen delen met mijn collega’s. En daarnaast was dit natuurlijk een mooie activiteit om een toch wel bewogen jaar af te sluiten.

IMG_8619

IMG_8626

IMG_8628

IMG_8631

IMG_8633

 

Na de rondleiding was het tijd om de inwendige mens te versterken in de Abdijmolen. Het eten was heel lekker, maar zoals we dat ondertussen gewoon zijn, liet de bediening wat steken vallen. Bizar toch, dat zo’n grote groep bijna moet smeken om wat extra wijn te krijgen.

IMG_8643

IMG_8644

 

Uiteraard bleven de Leuvenaars het langste plakken en even werden er zelfs plannen gesmeed om nog door te zakken op café, maar de ratio overwon en na een korte fietstocht naar Leuven station besloot ik toch maar gewoon onder de wol te kruipen, kwestie van die beginnende verkoudheid de kop in te drukken.

Exploding kittens, black stories en truffels

Vanavond kwamen onze vrienden en hun twee dochters uit Herent langs om de chocoladetruffels te leveren die mijn vriend besteld had voor zijn collega’s in Genève. (De truffels waren ter ondersteuning van de scouts waarvan de meisjes lid zijn). De examens van de jongedames waren achter de rug, dus ze hadden tijd om te blijven plakken. We deden een flesje wijn open, haalden wat hapjes uit de koelkast en speelden samen ons favoriete spel: Exploding Kittens!

De eerste fles wijn (van Maria Christina) was heel lekker, maar de tweede fles wijn, een sauvignon blanc uit Nieuw-Zeeland viel me zwaar tegen. Geen idee hoe deze wijn in onze koelkast terecht gekomen is, maar hij was mij veel te zuur. Ik vermoed eigenlijk dat we deze wijn gratis gekregen hebben bij een sushibestelling. Dat lijkt mij de enige logische verklaring, want als dit een wijn is die uit één van de proefpakketten komt die we zo nu en dan bestellen, dan zijn we toch in het zak gezet. Gelukkig zorgden de pralines voor het zoete tegengewicht.

IMG_8601

IMG_8602

IMG_8604

Le Chameau s’en fout

Na de gemengde reacties op ons avondje uit bij Oh, my Kimchi!, namen we het zekere voor het onzekere en reserveerden we een tafeltje voor ons gezelschap van zes personen bij vaste culinaire waarde Le Chameau s’en fout. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat mijn laatste bezoek aan Le Chameau s’en fout ondertussen al van meer dan tien jaar geleden dateerde. Niet omdat het er toen niet lekekr was, maar gewoon omdat er nooit een tafeltje vrij was op het moment dat ik zocht naar een plek om samen te eten. Maar de reservatieskills van onze vrienden zijn duidelijk beter dan die van mij, want zij slaagden er wel in een tafeltje te bemachtigen.

Alvorens aan onze culinaire ontdekkingsreis te beginnen, nodigden we onze vrienden graag uit op ons appartementje voor een aperitiefje. We haalden voor de gelegenheid onze rosé champagne en een lekkere fles witte wijn uit de koelkast. Een goed begin van de avond!

Rond kwart na zeven vertrokken we naar Le Chameau s’en fout. De fietsers reden vooruit en wij kwamen te voet achterna met ons groepje van vier. We waren nog niet ver gevorderd in de Diestsestraat, toen ik me opeens bedacht dat ik een tweede fles rosé champagne in de diepvries gestoken had om deze sneller te laten koelen. Meteen flitsten voor mijn geestesoog beelden van een ontplofte fles champagne. Doodzonde… Mijn vriend was zo vriendelijk zich op te offeren en maakte rechtsomkeert om de fles van een gewisse ontploffing te redden.

Met ons groepje van drie wandelden we op het gemak verder tot we aan de zaak Kebab Leuven enig tumult gewaar werden. Een op hol geslagen manskerel was keiluid aan het brullen en had het interieur van de zaak kort en klein geslagen. Vervolgens ging hij op straat een soort schijngevecht aan met een iets oudere man, duidelijk een bekende van hem. De vechtlustige trok zijn t-shirt uit, daarmee een flink horecagezwel ontblotend, en maakte schaduwboksbewegingen naar de oudere man.

Ik greep meteen mijn telefoon om de politie van Leuven te bellen. Terwijl ik aan het bellen was, kwam de dolgeslagen vent mijn richting uit en maakte hij schaduwboksbewegingen in mijn richting. Ik deed een paar stappen achteruit om de afstand tussen ons te vergroten en gedroeg mij, nog steeds aan de telefoon met politie Leuven, ijzig kalm. Tegelijkertijd was ik klaar om te vluchten indien nodig, maar ik voelde dat de vent niet echt een fysieke bedreiging voor mij vormde. De politie bevestigde dat ze op de hoogte waren van de situatie en dat interventie onderweg was. Wellicht zal één van de klanten van café Marengo, dat zich vlak naast Kebab Leuven bevindt, gebeld hebben.

Onze twee vrienden en ik bleven uiteraard niet plakken om te zien hoe dit alles zou aflopen, maar we zagen wel hoe de dolgedraaide kerel de deur van Kebab Leuven zo hard achter zich dicht trok dat het glas in de ruit verbrijzelde. Indrukwekkend. Ik stuurde snel een bericht naar mijn vriend dat hij best een omweg maakte en de Diestsestraat vermeed. Kwestie dat iedereen heelhuids bij het restaurant zou aankomen.

En zo hadden we meteen een straf verhaal om onze maaltijd mee te beginnen. Die verder zeer aangenaam en zonder incidenten verliep, zoals deze foto’s illustreren.

Sint-Jacobsvrucht, wortel, jus van clementine & wasabi, witloof:

IMG_8511

Varkenswang, gemarineerde schorseneer, bospaddestoelen, bosvruchtencoulis:

IMG_8513

Eendenborst, pastinaak, pompoen, kaki vrucht, notencrumble, jeneverbessaus:

IMG_8515

Kazen van Elsen Kaasambacht:

IMG_8518

Sorbet van murtilles, gepocheerde vijg, hazelnoot en witte chocolade crème, peperkoek krokant, groosterde boekweit:

IMG_8519

Sous-bois: chocolade mousse, eekhoorntjesbrood ijsroom, cacao & gepofte quinoa crumble, marmelade:

IMG_8521