Business Dinner bij Victor Bozar Café

Het lijkt erop dat er zich dit jaar een nek-aan-nek race aftekent tussen Victor Bozar Café en Frank. voor de prijs van meest door mij bezochte Brusselse eetplek in 2022. Al was het voor mij de eerste keer dan ik ging dineren in plaats van lunchen bij Victor. Spoiler alert: het is er ‘s avonds even lekker als overdag.

Ik koos voor de hindefilet met gratin van bintjes en pompoen, peer, groene boontjes en Grand Veneur saus. Een gerecht dan mijn wildliefhebbershart wat sneller deed kloppen. En ja, omdat het kon, bestelde ik me een chocomousse als dessert. Al bleek die iets groter en zwaarder te zijn dan ik verwacht had. Volgende keer ga ik het toch maar op een theetje houden, zoals de twee slimme dames in mijn gezelschap.

Een goed gevulde Sinterklaasdag

Om de één of andere reden lijken alle events dit jaar zich te concentreren in de laatste twee maanden van het jaar, traditioneel ook de drukste maanden op ons werk. Dus spoorde ik net als twee weken geleden naar Antwerpen met een trein die vertraging had om een studiedag aan de UA over de Commons bij te wonen, georganiseerd door collega’s van een andere afdeling. Spijtig genoeg kon ik maar een halve dag blijven, want in de namiddag werd ik verwacht in Brussel voor een belangrijk netwerkevent dat één van mijn eigen teams mee organiseerde. Serieus, qua afstemming kan dat beter, collega’s!

Ik denk niet dat ik al volledig mee ben met alle mogelijkheden die de Commons bieden, maar het idee lijkt me wel potentieel te hebben.

Ik bleef tot aan de middagpauze in Antwerpen en slaagde er zowaar in twee veggie broodjes mee te grissen van het buffet, dat er bijzonder heerlijk uit zag. Spijtig dat ik niet kon blijven hangen voor de lunch. Onderweg naar het station van Antwerpen-Centraal kreeg ik gezelschap van iemand met wie mijn collega’s nauw samenwerken en zo kwam ik op de terugrit naar Brussel allerlei interessante zaken te weten.

In Brussel-Noord aangekomen haastte ik mij naar de KVS alwaar ik net op tijd was voor de keynote speech. Een boeiende Duitse dame gaf ons wat meer inzicht in het functioneren van de huidige audiovisuele sector die voor stevige uitdagingen staat, met streamingplatformen als Netflix die voor disruptie zorgen.

Het eerste panelgesprek focuste op de samenwerking met de streamingplatformen en gaf wat meer inzicht in de voor- en nadelen hiervan voor contentmakers. Het tweede panelgesprek probeerde ambities voor de komende tien jaar te formuleren, maar slaagde daar moeilijk in. Het was vooral een pleidooi om meer geld naar de sector te laten vloeien, zonder dat er vernieuwende inzichten geformuleerd werden. Heel vreemd ook dat niemand zocht naar bijvoorbeeld synergiën met de gamesector, terwijl die er zeker zijn en er een gameproducent in het panel zat.

Na het slotwoord van onze grote baas babbelde ik nog wat na met mijn collega’s op de receptie. Doordat ik de ganse dag niets gedronken had, was ik zo uitgedroogd dat ik eerste drie grote glazen water naar binnen moest kappen, alvorens ik mij aan een glaasje schuimwijn durfde wagen. Mijn lieve collega had trouwens haar fotoboek uit Malta meegenomen, zodat mijn vriend en ik wat inspiratie kunnen opdoen. Ik ben alvast benieuwd!

Culinair thuiskomen bij Dumon

In een opwelling van stoerdoenerij besloten mijn vriend en ik met de blue-bike naar Dumon te fietsen om daar samen te dineren met onze vrienden. De afstand op zich daar draaien we allebei onze hand niet voor om, maar boy, het was toch een tikkeltje kouder dan ik verwacht had. In de helft van onze rit begonnen met voeten pijn te doen van de kou en mijn wangen te prikken. Geen slimme beslissing dus, zeker niet omdat we heel die weg ‘s nachts nog eens zouden moeten terug fietsen.

Eens binnen bij Dumon warmden we gelukkig snel weer op door ons fijne gezelschap, het heerlijke eten en de rondom fantastische bediening. Toevallig was mijn oud-collega ook daar, heel fijn om haar persoonlijk te kunnen feliciteren met haar nieuwe job en even te kunnen bijpraten. Naarmate de avond vorderde en de glazen steeds bijzonder gul werden bijgeschonken, raakten we naar goede gewoonte steeds meer aangeschoten. En die laatste twee drankjes op kosten van de zaak waren er wellicht te veel aan. Maar we zijn wel heel nieuwsgierig om te proeven van de Portugese wijn van Maria Cristina die we kochten!

Hapjes:

Consommé bospaddestoelen, gerookte eendenborstfilet, oesterzwam, koriander, postelein:

Sint-Jacobsvruchten, crème van pastinaak, buikspek, bloedappelsiengel, zacht mosterdsausje, cress:

Reefilet, aardappelgratin, pompoen, jagersaus, spruitjes, crème van gepofte rode biet:

Karamel peer:

En ja, op de terugtocht had ik helemaal geen last meer van de kou. Al staan de details mij niet meer echt fris voor de geest. 😉

Girls’ night out at Baracca

Genoten van een vrijdagavond bijkletsen met mijn vriendin uit Zichem. Fijn om samen met haar te kunnen klinken op de gezondheid van haar vader, die er gelukkig elke dag op vooruit gaat. Voor de gelegenheid hadden we restaurant Baracca uitgekozen, omdat mijn vriendin zich enkel kon vrijmaken tijdens de schaakles van haar zoon en ik weet dat de bediening bij Baracca stipt de tijdsloten respecteert. Hoewel dat zeker zijn voordelen heeft, voelt dineren tijdens dat eerste tijdslot van 18 tot 20u toch een beetje als bandwerk aan. De spontaneïteit is wat zoek. En ik was ook een beetje teleurgesteld dat de menu nog exact hetzelfde was als een jaar voordien, zoals blijkt uit de (iets minder rode) foto’s.

PS: Het bedrag dat we potentieel zullen verliezen, is helaas weer opgelopen tot 370 keuro.

Stressy sushi at Goofball’s

Gisterennamiddag belandde een vrij desastreus bericht in mijn mailbox: het zag ernaar uit dat we geen verantwoording konden aanleveren om de 500 keuro waarop we gerekend hadden, op te vragen. Het risico om 500 keuro in rook te zien opgaan, was niet bepaald bevorderlijk voor mijn humeur. Dus twijfelde ik of ik mijn sushiafspraak met Goofball en haar twee jongens niet beter zou afzeggen. Maar uiteindelijk besloot ik toch te gaan en de date wat in te korten. Samen sushi eten zou me helpen mijn gedachten wat te verzetten. De kans dat ik op een donderdagavond in mijn eentje het probleem zou kunnen oplossen was immers zo goed als onbestaande en het kan soms deugd doen om je hart te luchten. Al vrees ik dat ik voor Goofball niet bepaald het meest toffe gezelschap was, gisteren. Gelukkig was de sushi lekker én won ik het partijtje Exploding Kittens dat we samen speelden.

Ik ging wel vroeger naar huis dan normaal, omdat ik ter voorbereiding van de crisisvergadering van deze voormiddag graag nog wat documenten wilde doornemen. Uiteindelijk zijn we met vereende krachten erin geslaagd het bedrag dat we potentieel zullen verliezen tot 100 keuro terug te brengen. Enfin, als alles klopt wat we samen hebben overlopen. Dat moeten we deze namiddag nog in meer detail bekijken.

A mixed bag

Dingen die tegen vielen vandaag:

Geen enkele blue-bike beschikbaar in de fietsenparking aan de voorkant van Leuven station.
De eerste blue-bike die ik probeerde uit te lenen in de fietsenparking aan de kant van Kessel-Lo bleek spoorloos.
Mijn chirurgisch mondmasker, dat nog steeds verplicht is bij de huisarts, vergeten en snel nog langs de apotheek moeten fietsen om een masker van 50 cent (serieus?) te kopen.
Een tocht naar de huisarts die voor niets bleek (ik was rats vergeten dat het voorschrift voor mijn nuvaring op mijn eID stond).

Dingen die van de dag alsnog een succes maakten:

Een fijne lunch met een oud-collega in Victor Bozar Café in Brussel.
Derde keer goeie keer: alsnog een blue-bike te pakken gekregen in de fietsenparking aan de kant van Kessel-Lo.
Op mijn eentje uitgevist waarin het verschil van 65.133,29 euro zat in een belangrijk dossier, nadat drie personen hier tevergeefs op gezocht hadden.
Een droge fietstocht heen en terug naar de salsales (in totaal toch bijna een uur fietsen).
Een salsales waarin alle figuren mij moeiteloos afgingen.

Als uitsmijter een fotootje van de lekkere pasta met pompoen in Victor Bozar Café:

Een rustige zondag

Na de uitspattingen van gisteren deden mijn vriend en ik het rustig aan vandaag. We bleven lekker lang in bed liggen en gingen vervolgens brunchen bij Oats Day Long. Zo’n lekkere porridge met een smoothie erbij, dat is echt comfort food voor mij. Na de brunch maakten we een wandeling door Leuven en de rest van de dag besteedden we aan het wegwerken van achterstallige mails. Want dat moet ook gebeuren.

Octobar lovers

Gisteren samen met onze vrienden uit Rotselaar genoten van de heerlijke visgerechtjes van de Octobar op het Alfons Smetsplein. De Octobar zit daar een beetje verstopt, maar ondertussen weten duidelijk veel Leuvenaars dat het daar lekker is, want de bar zat stampvol.

We begonnen de avond uiteraard met een flesje champagne en oestertjes. Onze vrienden weten net als wij het goeie leven te appreciëren. 😉 Onze vriendin zag er trouwens stralend uit. Na een streng dieet is ze heel wat kilootjes verloren en je merkt dat ze zich goed in haar vel voelt.

We bestelden zoveel mogelijk verschillende gerechtjes om te delen, kwestie van te kunnen proeven van al het lekkers op de kaart. Ondertussen genoten we van een lekker wijntje en was er heel veel om over bij te praten, want we hadden elkaar alweer veel te lang niet gezien.

Octodog (komkommer, okonomiyaki saus, shichimi togarashi, Japanse mayo en gebakken uitjes):

Octopus black purée met gerookte paprika, BBQ saus en groene kruiden:

Gegrilde octopus met gerookte paprika, groene kruiden en patatjes:

Argentijnse wilde tijgergarnalen:

We sloten de avond af met een lekkere cocktail. Kwestie van te eindigen in schoonheid.

Bondgenieten

Deze avond trokken mijn vriend en ik voor het avondeten naar de Bondgenotenlaan. Ter gelegenheid van Bondgenieten was de ganse laan afgesloten en versierd met vuurkorven, bleven de winkels langer open en stonden er verschillende food trucks opgesteld. Als een liefhebber van foodtrucks kon ik dit event dus niet aan mij voorbij laten gaan.

Het deed me plezier dat het gezellig druk was in de Bondgenotenlaan, na de coronacrisis en met de huidige energiecrisis kunnen de handelaren wel een opsteker gebruiken. Of er veel gekocht is in de winkels van de Bondgenotenlaan, dat kan ik niet zeggen, maar aan de food trucks was het aanschuiven.

Ik startte de avond met een lekkere zarzuela, vergezeld van een glas champagne uitgeschonken door de vriendelijke dames van Zonta. Bij de champagnebar kwamen we onze kameraad wijnliefhebber tegen. Die weet ook waar het goed is. 😉

Vervolgens genoten mijn vriend en ik van een lekker garnaalkroketje van Vanzegbroeck kroket, ons geserveerd door de meest chaotisch georganiseerde jongemannen ooit.

We bewonderden het mooi verlichte stadhuis en ik sloot de avond af met een lekkere taco met pulled pork.

Genieten in eigen stad, heet dat zeker?

Worlds Collide in Paleis 12

Vorige week donderdag stuurde A, de vriendin van mijn broertje, een bericht of ik geen zin had om deze dinsdag 22 november, mee naar een concert van Within Temptation en Evanescence te gaan. De persoon die het ticket had gekocht (lang geleden, voordat de concerten uitgesteld werden wegens de coronacrisis) was verhinderd. Ik twijfelde even, want normaal plan ik nooit iets in op dinsdagavonden. Woensdag vindt onze managementvergadering plaats en meestal bereid ik deze voor op dinsdagavond. En ik ben graag fris voor de soms wel stevige discussies. Maar hey, wat een unieke kans om twee bands met een sterke vrouwelijke zangeres aan het werk te zien! Dus liet ik mijn bezwaren varen en zei ik volmondig ja op het voorstel van A.

A moest die namiddag in Brussel zijn voor een vergadering, dus spraken we af om na het werk samen iets te eten en dan de tram naar Paleis 12 te nemen. A zou na haar vergadering naar mijn werk komen en daar op mij wachten in onze koffiebar. Bedoeling was rond 17u te vertrekken om iets te gaan eten, maar uiteindelijk liep mijn laatste vergadering van de dag een kwartiertje uit. Gelukkig was de bewaker aan het onthaal zo vriendelijk om A de weg naar het toilet te wijzen toen de nood te hoog werd. 😉

Voor het diner trokken we naar Wolf, kwestie van snel én lekker te eten. We moesten immers nog veertig minuten op de tram zitten om Paleis 12 te bereiken. Het voorprogramma zouden we sowieso missen, maar het zou doodjammer zijn om te laat te komen voor de twee hoofdacts. En ja, ik koos voor een lekkere phở, want zo’n noedelsoepje gaat er bij mij altijd wel in. A ging voor een noedelsalade die er ook erg lekker uit zag.

Een vlotte tramrit later bereikten we Paleis 12, een klein half uur voor de start van het concert van Within Temptation. Ideale timing. Ik kocht me een glaasje witte wijn om het wachten te verzachten (vergissing, de wijn was niet te drinken) en we zochten onze plaatsen op de tribune uit. A had me gewaarschuwd dat het wel eens heel koud kon zijn in Paleis 12, dus ik had mijn allerdikste winterjas en sjaal meegenomen, maar dit bleek gelukkig niet nodig, want het was aangenaam warm op onze zitplaatsen, zelfs zonder jas.

Wel een beetje spijtig dat ik niet geheel onbezorgd van de avond kon genieten, want de ganse tijd stroomden er mails mijn mailbox binnen die allemaal min of meer dringend waren (het jaareinde staat voor de deur, bij ons traditioneel de drukste periode van het jaar). Vlak voor het concert en tijdens de pauze beantwoordde ik dus nog snel een paar mailtjes.

Het concert van Within Temptation begon stipt om 19.55u, zoals op het ticket stond. Spijtig genoeg miste de vriendin van A, die zich bij ons zou voegen voor het concert, de eerste twee nummers, omdat ze met haar wagen vast zat in het verkeer en er vervolgens geen plek meer was op de parking van Paleis 12. Lang leve de tram, dus! Continue reading →

Yet Another Blog

Life on my side

culinair