This is America

Tijd om deze nog eens vanonder het stof te halen, denk ik.

En het allerergste is dat deze bestorming van Capitol Hill voor niemand als een verrassing komt. Dit is gewoon de trieste cumulatie van jaren van leugens, verspreid door de rechtse media en de GOP zelf. Een perfecte illustratie van de diepe verdeeldheid die momenteel heerst in de USA, zogenaamd het lichtende democratische voorbeeld voor de rest van de wereld. Iedereen die hieraan medeplichtig is, de huidige president van de USA als eerste, zou ter verantwoording geroepen moeten worden. Maar de realist in mij vreest dat dit trieste dieptepunt in de democratische geschiedenis van de USA niet zal leiden tot de diepgaande veranderingen die dit land zo hard nodig heeft. En dat QAnon-aanhangers en white supremacists hun giftige gedachtengoed zullen blijven verspreiden.

Tip van de dag: 1619, een podcast die vertelt hoe de USA rijk werd op de kapotgeslagen ruggen van zwarte slaven.

First day on the new job

Het blijft vreemd, een nieuw jaar starten zonder mijn collega’s persoonlijk gelukkig nieuwjaar te kunnen wensen en zeker nu ik officieel gestart ben in mijn nieuwe functie als afdelingshoofd. Maar goed, in de plaats daarvan sleepte ik me van mijn bed naar mijn bureau en zette de laptop op voor een dagje Microsoft Teams vergaderingen. Te starten met een behoorlijk vervelende vergadering om 9 uur ‘s ochtends. Kwestie van het nieuwe jaar meteen goed te beginnen.

En eerlijk, het voelde alsof ik nooit iets anders had gedaan. Ongetwijfeld hebben die twee maanden inlooptijd mij goed voorbereid voor de job. De vele berichtjes om mij succes te wensen, waren natuurlijk ook een stevig hart onder de riem. Ik ben echt blij dat iedereen zo positief reageert en hoop dat ik vanuit mijn nieuwe functie een steentje kan bijdragen aan het welbevinden van mijn collega’s en het behalen van de doelstellingen van onze afdeling. De uitdagingen voor 2021 zijn alvast niet min. Dus vervelen zal ik me zeker niet.

De eerste handgeschreven nieuwjaarsbrief

Zondag hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn petekindje en zijn gezin om (jullie raden het nooit!) een wandeling te maken. Momenteel lijkt 2021 nog verrassend veel op 2020… Laat ons hopen dat daar de komende weken (maanden?) snel verandering in komt.

Het was de bedoeling dat we samen de kleine Horst wandeling zouden doen, maar het pad langs de vijver van het kasteel was afgezet, waardoor we noodgedwongen moesten improviseren en een andere route kiezen. Onderweg stopten we aan een bankje om samen een glaasje te drinken op het nieuwe jaar. De ouders van mijn petekindje hadden aan alles gedacht: flesje cava, glazen, en de hapjes coronaveilig apart verpakt. Top!

IMG_5656

IMG_5663

En dan volgde het moment suprême: mijn petekindje las zijn eerste helemaal zelf geschreven nieuwjaarsbrief voor! Hij las zo stil dat ik eigenlijk niet kon verstaan wat hij zei, maar voorgelezen, is voorgelezen, he! En het was best wel een lange brief voor een kindje in het eerste studiejaar. Dat verdiende een mooie cent voor zijn spaarvarken!

IMG_5682-2

Zelf kreeg ik een heel origineel cadeautje van mijn petekindje: kunstsokken! Die zal ik ‘s avonds alvast met veel liefde dragen!

IMG_5673

IMG_5676

De rest van de wandeling bracht ons heel veel diepe plassen, waarin de jongens maar al te graag met hun laarzen rondsprongen. Op het eind van de wandeling waren hun sokken en broekspijpen dan ook helemaal doorweekt en hingen hun gezichten vol met modder. Dat noem ik een succesvolle tocht!

IMG_5653

IMG_5665

Een cambioritje van twintig minuten later, schoven mijn vriend en ik de kreeft die we nog over hadden van nieuwjaar in de oven en sloten daarmee officieel de feestelijkheden tijdens het eerste weekend van 2021 af.

IMG_5667

Bergbroekwandeling en aperitieven bij de vuurkorf

Jaja, ook in 2021 zetten we de traditie van de coronawandelingen verder! Deze zaterdag hadden we afgesproken met onze vrienden uit Wijgmaal en hun twee zonen om samen de Bergbroekwandeling in Holsbeek te doen. We vertrokken opnieuw aan de Sint-Mauruskerk voor een wandeling van zo’n elf kilometer. Kwestie van het nieuwe jaar meteen sportief in te zetten (en na de wandeling samen iets te kunnen drinken in de tuin van onze vrienden), haalden mijn vriend en ik onze Blue-bikes van stal om naar Holsbeek te fietsen.

Een fietstocht van ongeveer twintig minuten laten, parkeerden we onze fiets op het ondertussen vertrouwde pleintje bij de kerk. Een paar minuten later arriveerden onze vrienden met de wagen. We lieten de champagne die we meegenomen achter in de wagen van onze vrienden en vertrokken.

Wijzer geworden na de vorige wandeling in de Mosselgoren, trok ik mijn dikke sneeuwlaarzen aan. Als het helpt tegen de sneeuw, dan ongetwijfeld ook tegen de modder! En dat bleek een verstandige beslissing te zijn. Amai, zoveel modder! Aan de moddersporen te zien, was het duidelijk dat er veel volk ons was voorgegaan. Ongetwijfeld te danken aan de nominatie voor Wandelknooppunt Route van het jaar 2020. Op sommige stukken van de wandeling, zakten mijn laarzen tot aan mijn enkels weg in de modder. Laat ons hopen dat we die plakkerige modder er nog af zullen krijgen…

Na in het begin van de wandeling wat tegengesputterd te hebben, steeg het enthousiasmeniveau van de jongens toen we op onze eerste modderige hindernis stootten. Voor mij mocht het eerlijk gezegd een tikkeltje droger geweest zijn. Al denk ik dat ik nog eens ga terugkomen om deze wandeling in de zomer te doen, de route moet dan echt prachtig zijn.

IMG_5617

IMG_5620

IMG_5622

IMG_5624

IMG_5625

IMG_5627

IMG_5635

IMG_5636

Na slechts één slippertje in de modder van de kleinste van ons gezelschap, keerden we na de wandeling terug naar onze fietsen. Volgende halte: het huis van onze vrienden in Wijgmaal. Geheel coronaproof liepen we via de aan hun tuin grenzende weide van de boer naar hun lounge achteraan in de tuin. Onze vriend stak een gezellig vuurtje aan en wij kraakten samen een paar flesje champagnes om te toasten op een gezond en voorspoedig 2021. Oorspronkelijk was het de bedoeling om enkel samen te aperitieven, maar het was lekker warm bij het vuur en we bleven plakken. Onze vrienden toverden wat bitterballen en frietjes op tafel en daarmee hadden we een avondmaal. Smaakt ideaal bij een glaasje champagne! Dat ik door al die champagne een plasje moest gaan doen in de weide van de boer, zal deze me ongetwijfeld vergeven. 😉

IMG_5647

IMG_5650

Uiteindelijk waren we pas rond 23u terug in Leuven. Spontane feestjes, zijn de beste feestjes!

PS: Wel jammer van de dikke blaar op mijn hiel die ik overhield aan deze wandeling met sneeuwlaarzen.

Het eerste diner van 2021 by Barba

Niet veel bijzonders gedaan op de eerste dag van het jaar 2021, buiten opgestaan om onze take-away maaltijd bij Barba te gaan ophalen en (alweer) een wandeling naar de Abdij van Park. Ik kan zelfs geen originele invalshoeken meer bedenken om foto’s te nemen van deze nochtans prachtige plek… Dus jullie zullen het zonder moeten stellen.

Op culinair vlak zetten we 2021 meteen goed in, met een zeer copieus diner van Barba. Het eerste hapje was niet helemaal ons ding, maar daarna ging het enkel in stijgende lijn. Om onze magen niet al meteen de eerste dag van het jaar te overbelasten, hielden we de kreeft die als hoofdgerecht bedoeld was, bewust achter voor één van de volgende dagen.

Kroket met sushi:
IMG_5597

Oester met zeewiersalade:
IMG_5600

Bisque van kreeft:
IMG_5602

Cannelloni:
IMG_5603

IMG_5605

Fazant met wintergroentjes:
IMG_5607

Dessert:
IMG_5609

We ontdekten trouwens een nieuwe serie op Netflix die dik de moeite is: The Fall, met de fantastische Gillian Anderson.

Oudjaar diner by Cum Laude

Net als vorig jaar vierden mijn vriend en ik dit jaar Oudjaar onder ons tweetjes. Al had de reden niet meer verschillend kunnen zijn: vorig jaar kozen we voor een gezellige avond onder ons tweetjes om een rustpauze in te lassen in een drukke vakantie, dit jaar… Wel ja, ik hoef er geen tekening bij te maken waarom we dit jaar Oudjaar met z’n tweetjes vierden, zeker?

Volgens ondertussen vertrouwd recept, gingen we voor take-away. We kozen voor Cum Laude, omdat de gerechten van chefkok Marius Bosmans altijd zeer feestelijk en verfijnd zijn. En dat was nu nog meer dan anders het geval. Al bezorgde het hoofdgerecht ons een beetje stress omdat we én de zeebaars, én de mousseline, én de aardpeerzalf én de saus allemaal tegelijkertijd klaar moesten krijgen. Maar hey, het resultaat mocht er zijn. We beleefden een ware culinaire topavond, die we aftrapten met een lekker flesje champagne van Alain Suisse en verder zetten met een flesje heerlijke Chablis.

Gillardeau oesters (2 bereidingen):
IMG_5564

Krokante aardappel, plankton mayonaise en buikspek:
IMG_5559

IMG_5561

IMG_5565

Toast van brioche brood, wildpaté, uiencompote en mosterd:
IMG_5556

Rillette van gerookte wijting, appel, mierikswortel, nori en dillemayonaise (een bijzonder fotogeniek gerecht):
IMG_5567

IMG_5571

IMG_5572

Kreeft, boter met Avruga kaviaar, salade van witloof, verveine, walnoten en spelt:
IMG_5577

IMG_5579

Zeebaars en coquille, bospaddestoelen, aardpeerstructuren en aardappel mousseline:
IMG_5583

IMG_5585

Gekarameliseerde appel, Cumbava cake, parfait van koffie en sesam:
IMG_5590

Een mooie afsluiter van het jaar 2020, dat voor veel mensen kommer en kwel bracht, maar voor mij persoonlijk best wel goed uitdraaide: met een promotie en mijn vriend die sinds maart bijna full time in Leuven is.

Wandelen in de Mosselgoren

Gisteren hadden we afgesproken voor een coronavriendelijke wandeling met de zus en schoonbroer van mijn vriend en hun drie dochters. Het twijfelachtige weer hield ons niet tegen om samen de benen te strekken. En zo ontdekten mijn vriend en ik het natuurgebied Mosselgoren in Geel. Verrassend dicht bij de woonst van de zus en schoonbroer, maar tot nu toe waren we er nog nooit geraakt.

Om het gebied te bereiken, staken we eerst de Baileybrug over het kanaal Herentals-Bocholt over, een knap staaltje van militaire bouwkunst. Vervolgens begaven we ons op de drassige paden van het natuurgebied. Al snel hingen we tot onze knieën vol met modder en met mijn zomerwandelschoenen, moest ik goed oppassen niet tot aan mijn enkels in het slijk weg te zakken. Gelukkig was eengedeelte van de wandeling uitgerust met een vlonderpad, want anders had ik zeker rechtsomkeer moeten maken.

IMG_5500

IMG_5501

IMG_5502

IMG_5503

IMG_5505

IMG_5506

We hadden elkaar al heel lang niet meer gezien en de drie nichtjes van mijn vriend wilden die verloren tijd duidelijk graag inhalen. Ze stopten gewoon niet met babbelen. Tijdens de wandeling heb ik heel de plotline van Coraline gehoord en minstens drie Harry Potter boeken. 😉

En hoewel niet volledig volgens de coronaregels, betraden mijn vriend en ik toch het huis van zijn zus en schoonbroer. Hun oudste dochter moest immers haar (laatste! volgend jaar gaat ze al naar het middelbaar!) nieuwjaarsbrief voorlezen aan haar peter (mijn vriend). En tja, dat is toch minder gezellig buiten in de tuin, zeker als het regent. Mijn vriend en ik deden even een poging om onze mondmaskers op te houden, maar zetten deze al snel af. Uiteindelijk hebben we de voorbije weken ons zeer goed aan de regels gehouden en buiten ons knuffelcontact met niemand contact gehad. Een laatste rebelste daad om 2020 af te sluiten, om zo te zeggen.

Mijn vriend kreeg trouwens een hoop drank cadeau van zijn petekindje. Ongetwijfeld om ons door de komende lockdownweken te loodsen. Al was die bidon van drie liter Italiaanse landwijn, misschien toch iet of wat overdreven, want het ding past amper in onze koelkast. 😉 (De schoonbroer werkt bij de politie en had in september een opleiding in Italië gevolgd.) Ik was alleszins heel blij met de chocolaatjes van Cote D’or die ik cadeau kreeg! En die Italiaanse olijfolie komt goed van pas om te gebruiken in onze Hello Fresh of Foodbag bereidingen.

IMG_5550

En tja, aangezien we nu toch al de regels aan het overtreden waren, besloten we dan ook maar samen avond te eten. Chinees afhaalfood smaakt dubbel zo lekker als je dit kan delen met fijn gezelschap!

PS: Wel jammer dat de maaltijd onderbroken werd door een dringende sms van het werk, waardoor ik me noodgedwongen een tijdje moest afzonderen om wat telefoontjes te doen.