Serieus, hoe mooi is dit? Enorm genoten van het optreden van Seraphine Stragier en Sophia Ammann ter ere van 200 jaar Kruidtuin. De kwetterende vogels geven de muziek nog net dat tikkeltje meer.
PS: Er wordt nog steeds volop gebouwd in de Leuvense vaartkom.
Want jullie hebben hier beslist nog geen foto’s van de Leuvense Kruidtuin zien passeren. 😉 Ter afwisseling gooi ik er ook nog een fotootje van de terrassen op de Oude Markt en één van de grote Leuvense werven tegenaan.
Vooral rustig aan gedaan, deze dag van de arbeid. Dat mag ook wel eens! We konden onszelf net genoeg motiveren voor een wandeling naar de prachtige Leuvense Kruidtuin. Mooi in elk jaargetijde! En de blauwe regen begint stilletjes aan in bloei te geraken. Een tip voor de komende dagen.
Voor de fans van rododendrons:
En de fans van azalea’s:
Appelbloesem:
Bij het plaatsen van onze bestelling bij de 3 Tonghen, hadden we het moeilijk om een keuze te maken uit het aanbod, daarom besloten we van het eerste weekend van mei een heus tapasweekend te maken. Lekker makkelijk ook. Meteen eten voor drie dagen!
Carpaccio van tomaat met huisgemaakte basilicumdressing, canneloni van jamon serano en burata met balsamicocrème:
Gepocheerde gamba’s:
Werkelijk heerlijke paëlla:
Bijna dag op dag een jaar geleden wandelden mijn vriend en ik door de ontluikende Kruidtuin. Toen nog zalig onwetend over hoe lang de coronacrisis zou aanslepen en genietend van de plotselinge pauzeknop die ingedrukt werd. Surreëel dat een jaar later, ondanks de opstart van de vaccinatiecampagne, het licht aan het eind van de tunnel nog steeds buiten bereik lijkt.
Na deze mooie lentewandeling genoten mijn vriend en ik van een heerlijke maaltijd Convento Food. Om duimen en vingers af te likken!
Hoe sneller, hoe liever!
Als er geen terrasjes zijn, dan kunnen de trappen van de Oude Markt ook perfect dienst doen als zitplaats:
Onaangenaam neveneffect:
Een stukje geschiedenis in het hart van Leuven:
Lentebloeiers in de Kruidtuin:
Een klein stukje van de Leuvense vesten waar we nog niet geweest waren:
Een boodschap om te onthouden:
Er zijn geen seizoenen meer… Maar eerlijk, enorm genoten van deze veel te vroege lentedag. De zon op ons gezicht, blote benen en zeventien graden Celcius. Ideaal om te genieten van de krokussen in de Kruidtuin en de sneeuwklokjes in het Arenbergpark. Misschien word ik nog wel een heuse galantofiel!
Werf aan de Kapucijnenvoer:
Krokussen in de Kruidtuin:
#littlemaekers :
Sneeuwklokjes:
En als kers op de taart: een voordeurgesprek in Heverlee met onze vrienden en hun twee geweldige zonen, die overliepen van enthousiasme na hun bezoekje aan Dinopolis! <3
Mijn vriend en ik hadden geen grootste plannen dit weekend, omdat ik wat werkachterstand moest wegwerken. We waagden ons echter wel op zaterdagnamiddag in de Leuvense winkelstraten, waar het opvallend druk was. Aan bijna elke populaire winkel stonden buiten wachtrijen. Het was zelfs aanschuiven bij de Yves Rocher, waar ik alleen moest zijn om een paar flessen shampoo en conditioner te kopen. Bijgevolg zal ik de dringende aankoop van een nieuw paar wandelschoenen nog maar wat uitstellen, want ik heb een gigantische hekel aan wachten. Of toch maar online kopen en de Leuvense handelaars in de kou laten staan? Ik moet eerlijk bekennen dat online shoppen zo zijn voordelen heeft…
Uiteraard belandden we tijdens onze wandeling in de Kruidtuin, alwaar de rozen prachtig in bloei stonden. Ik blijf erbij: in de Kruidtuin kan je elke week iets nieuws ontdekken.
Op de terugweg haalden we onze take-away menu van Rossi af in De Smidse. De Smidse is een voormalige smederij van Stella die omgevormd werd tot een overdekte markt voor ambachtelijke voedingsproducten, die momenteel een total make-over krijgt. Weg zijn de hippe winkelconcepten die veel te weinig klanten lokten. Enkel Rossi blijft over op het gelijkvloers, al de rest wordt ingeruild voor extra kantoorruimte. Over een gefaald experiment gesproken. In plaats van De Smidse om te toveren tot een volwaardige food court, zoals de Vleeshalle in Mechelen of Wolf in Brussel, koos men voor een vis noch vlees concept. Ik ben er zeker van dat een échte food court op die locatie wel degelijk volk zou trekken. Helaas, that ship has sailed…
Maar goed, gelukkig houd Rossi er wel nog stand! Mijn vriend en ik genoten alvast van dit heerlijke Italiaanse menu mét fenomenaal lekkere verse pasta.
Bruschetta Gourmet con peperoni arrosto, burrata affumicata e acciuga di cetara:
Spaghettoni fatti in casa con asparagi e pomodorini e ricotta stagionata siciliana:
Macedonia ‘Spaziale':
En ja, de avond sloten we af met een glaasje rum uit de fles die we in Cuba kochten. (En ja, die puzzel wil maar niet af geraken…)
Geen grootse plannen deze zaterdag (wie wel), maar uiteraard wilden we ons gemiddeld aantal stappen per dag op peil houden. En ja, er zijn nog steeds plekjes in Leuven die we nog niet bezocht hebben.
Ok, de Kruidtuin hoort daar niet bij, maar daar bloeit en groeit zoveel dat er elke week wel iets nieuws te ontdekken valt.
Iemand trouwens een idee waar dit is?
De Janseniustoren zal ondertussen iedereen al wel kennen:
Maar het Rambergpark, het Van Dalepark en het Wolvepoortpad zijn zelfs voor veel Leuvenaren onbekend terrein:
Huis van’t Sestich daarentegen is een klassieker:
En het stadspark is zo prachtig groen op dit moment dat ik jullie deze foto niet wilde onthouden:
En dit streepje streetart wilde ik jullie zeker niet onthouden:
Ons avondmaal werd verzorgd door Zarza, het favoriete restaurant van Leen!
Dit aten wij:
Gemarineerde tomaten variëteit, twee maal geitenkaas (geraspt en crèmeux), basilicum mayonaise en radijs:
Eén dag na de officiële Internationale Dag van de Sauvignon Blanc, konden we natuurlijk niet anders:
Zeebaars, lamsoor, prei, erwtjes, erwtencrème, pastavel, jus van paddenstoelen, verse oregano en ponzu (een vrij complex gerecht om klaar te maken, maar het smaakte geweldig):
Kazen van Elsen; van boven naar onder: Brie Nangis, Reblochon Fermier, Morbier de Jura, Manchego Crado:
Een dagje verlof genomen, deze vrijdag. Kwestie van niet helemaal stapelzot te worden van godganse dagen naar een computerscherm te staren. Bovendien heb ik, met het wegvallen van onze paasvakantie in Slovenië, nog zoveel verlofdagen dat ik vrees ze nooit meer op te krijgen dit jaar. En aangezien de eindejaarsperiode naar alle waarschijnlijkheid weer razend druk gaat worden, is het niet mogelijk om dan nog wat verlofoverschot weg te werken.
Begonnen aan onze tweede puzzel van deze bizarre coronaperiode. Benieuwd of deze even snel klaar zal zijn als de vorige.
Terwijl mijn vriend naarstig zit te werken, trek ik naar één van mijn favoriete Leuvense plekjes: de prachtige Kruidtuin, waar de blauwe regen nu volop in bloei staat. Dat het zonnige weer de mensen naar ijsjes doet verlangen, blijkt uit de gigantische wachtrij voor gelatería Dedacenza op het Ladeuzeplein.
Nog wat fotootjes van de terugweg:
En sushi van Taste of Asia om het weekend goed in te zetten!
Na de Parkabdij zaterdag, trokken mijn vriend en ik zondag naar de Kruidtuin. Kwestie van zoveel mogelijk van dit prachtig, zonnige lenteweer te profiteren, zonder de regels van de social distancing uit het oog te verliezen. Vreemd om op zo’n zonnige dag de Oude Markt over te steken zonder ook maar één terrasje te zien. Surreëel. Deze periode zal mij alleszins nog lang bijblijven. En ook: lang leve Hanami (花見)!
En als uitsmijter, een stukje oude stadsomwalling:
