Cocktails en gelato!

Vandaag had ik een dagje vrijaf. Het oorspronkelijke plan was iets te doen aan mijn gigantische blog/foto/tripadvisor achterstand, maar kijk, soms moet een mens de opportuniteiten grijpen als deze zich aandienen. Lucie, een vriendin van uit de jaren dat bloggen nog hip was, begeleidde een circuskamp in Leuven en vroeg of ik geen zin had om na het kamp een cocktail te gaan drinken op een terrasje. Daar moest ik, vanzelfsprekend, geen twee keer over nadenken. Het was, denk ik, al meer dan twee jaar geleden dat ik haar in ‘t echt gezien had en ik was benieuwd om te horen hoe het met haar ging.

Terwijl de zon aarzelend door de wolken kwam piepen, na een grauwe ochtend en middag startten we onze date met een ijsje van Decadenza.

IMG_4070[1]

Vervolgens trokken we naar Bar Nine alwaar ik genoot van een ongelooflijk lekker chilly mango frozen daiquiri. De combinatie van de zoete mango met het pittige van de chili was gewoon geweldig. Mijn tweede cocktail, een pisco sour was ook lekker, maar de hoofdprijs gaat toch naar de chilly mango frozen daiquiri. We hadden erg serieuze gesprekken, daar aan ons tafeltje op de Oude Markt, over carrièrewendingen, projectmanagement, negatieve evaluaties, promotie maken, mensen ontslaan en leiding geven. Lucie is momenteel op zoek naar een nieuwe job en ze wilde zich zo goed mogelijk informeren alvorens zich weer op de jobmarkt te gooien. Ik duim dat ze een toffe nieuwe uitdaging vindt!

Na twee cocktails begonnen we een klein hongertje te ontwikkelen, net klein genoeg om gestild te worden door een taco classico.

IMG_4075[1]

We sloten onze date af met een kopje thee, genietend van de laatste zonnestralen op het mooie terras van het Wereldcafé.

Flitsend

Nagenieten van een gezellig etentje in goed gezelschap. Een goed glas wijn in de hand. Met de lamellen volledig geopend, keken we naar de donkere nacht en genoten we van het lichtspel van moeder natuur. Een hemel die om de paar seconden opgelicht werd door zich snel vertakkende bliksemschichten. Ontzagwekkend.

Plaats voor een dessert was er niet meer, maar een glaasje wodka kan er altijd wel in. Toen de druppels niet meer vielen, stapten we naar de Oude Markt waar we verwacht werden op een feestje. We dronken mojito’s in bekend en minder bekend gezelschap. En gingen met een tevreden gevoel naar huis.

Een flitsende avond, voorwaar.

For the record: We aten pikante soep met kip en paddenstoelen en mijn favoriete ovenschotel met kabeljauw en gamba’s.

Afscheidsfeestje

Gisteren naar het afscheidsfeestje van vriend H. Hij vertrekt voor twee jaar naar Amerika om daar in een labo stamcelonderzoek te doen. Dat schijnt tegenwoordig de mode te zijn. Voor de feestelijkheden begaven we ons naar de Komeet op de Oude Markt. H had het zaaltje boven gereserveerd. Ik vond het zaaltje wat tegenvallen. Een beetje kaal, verschrikkelijk heet, onhoorbare achtergrondmuziek en het geluid van de babbelende mensen leek wel van de muren af te kaatsen. Heel moeilijk om elkaar te verstaan.

Komt daarbij dat ik een beetje in een grumpy mood was (waarschijnlijk veroorzaakt door chronisch slaapgebrek). Een grumpy mood waar zelfs geen drie mojito’s (de mojito’s in de Komeet zijn trouwens excellent, men zegge het voort) tegen opgewassen waren. Nochtans waren er genoeg leuke en interessante mensen op het feestje. En heb ik zelfs enkele toffe gesprekken gehad, met dank aan kameraad N, die er met zijn ontwapenende glimlach altijd in slaagt mij te charmeren.

Gelukkig zie ik vriend H volgende week nog op Leuven in scène, want het zou een beetje jammer zijn met een dubbel gevoel aan onze laatste ontmoeting voor het Grote Avontuur te moeten terugdenken.