Swimming in the pool

Na de geslaagde eerste pool party bij mijn petekindje, mocht een heruitgave niet lang op zich laten wachten. Mijn vriend had immers het splinternieuwe zwembad nog niet kunnen aanschouwen. En ja, ook dit weekend waren de weergoden aan onze kant. Een stralend zonnetje is nu eenmaal het ideale excuus om te ravotten in het water. Nadat we uitgezwommen waren, speelden we samen Exploding Kittens, serieus het beste spel aller tijden! Na Risk, uiteraard!

IMG_0658

IMG_0660

Voor het avondeten hadden onze vrienden huisgemaakte pizza voorzien. We mochten zelf kiezen met welke ingrediënten we onze pizza wilden beleggen. En ja, misschien heb ik mij een beetje laten gaan met de hoeveelheid mozzarella op mijn pizza, maar het smaakte wel geweldig lekker. (Ik vind dat de meeste pizza’s die je op restaurant krijgt te schaars belegd zijn.)

IMG_0682

 

Afsluiten deden we met heerlijke verse aardbeien, vanille-ijs en chocoladesaus.

IMG_0684

 

Een zondag die bij mij spontaan een vakantiegevoel opriep!

 

De Pakistaanse keuken van Raffat

Na ons succesvolle diner in de Hoorn legden we meteen een nieuwe afspraak vast om met ons groepje van zes samen te dineren. Tot mijn grote verbazing slaagde onze vriendin erin een reservatie voor zes personen vast te krijgen bij hét populairste Leuvense restaurant van het moment: Raffat. Serieus, het aantal instagram posts dat ik zie voorbij komen van de gerechten en de cocktails van Raffat, is gewoonweg niet meer bij te houden. Dus fijn om dit hippe restaurant zelf te kunnen uitproberen in goed gezelschap.

We startten de avond net als de vorige keer met een aperitief op het mooie terras van onze vrienden die op de Vismarkt wonen. Een glaasje rosé gaat altijd vlot binnen op zo’n mooie zomeravond. Spijtig genoeg waren we in plaats van met zes, met vijf. De vrouw van onze kameraad was ingegaan op een last minute uitnodiging om mee te gaan zeilen in Griekenland. Kan haar uiteraard geen ongelijk geven dat ze zo’n buitenkansje met beide handen aangrijpt, maar we misten haar wel.

Na het aperitief wandelden we samen naar Raffat. We kregen een tafel vlakbij de ingang toegewezen in het gezellig ingerichte restaurant. Overal vind je verwijzingen naar de Pakistaanse roots en de moeder van de uitbaters.

IMG_0620

IMG_0622

Natuurlijk kon ik niet anders dan de Bartender’s Delight bestellen, de cocktail die instagram veroverd heeft. Begrijpelijk, want de Bartender’s Delight op basis van tequila, cointreau en mezcal met een pittige toets van chilli moet zowel de meest fotogenieke cocktail ooit zijn. Exhibit A:

IMG_0651

Bekijk zeker ook dit filmpje.

Om het onszelf niet te moeilijk te maken, gingen we voor de Mother’s tabel menu. Een beetje een best-of van wat Raffat te bieden heeft. Het ene na het andere fantastisch lekkere gerechtje passeerde de revue. Elk gerecht was op een originele manier gepresenteerd en met oog voor detail afgewerkt. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk was. Spijtig genoeg was niet elk gerecht even makkelijk fotografeerbaar. De foto’s hieronder geven dus geen volledig beeld van onze avond. Maar laat me jullie verzekeren dat we allemaal erg genoten hebben.

IMG_0633

Balls of happiness: fries semolina balls, chickpeas, potato, sweet yoghurt, mint-coriancer chutney, tamarind chutney):

IMG_0635

Gobi awesome (crispy cauliflower, green & red bell pepper, sesame seeds, sweet & sour sauce):

IMG_0642

IMG_0643

Let’s taco ’bout it (homemade taco, pulled lamb, 2 mango sauces):

IMG_0645

Biryani is biryani (Layered rice with overnight marinated chicken and potatoes, served with raita):

IMG_0647

Naan:

IMG_0649

Enig minpuntje: het was echt veel te warm in het restaurant. Elke keer als de voordeur van het restaurant open ging, sloeg ik een zucht van verlichting, elke verfrissing was welkom. Het personeel hield de voordeur tot mijn grote verbazing echter angstvallig dicht. Toen we het restaurant verlieten, spraken we de staff daarop aan. Ze gaven toe dat het warm was in het restaurant, maar blijkbaar was het niet mogelijk om de voordeur open te houden omdat de tocht problemen met de houtoven veroorzaakte. Wel jammer, want de overdreven warmte binnen is voor mij echt een reden om niet terug te gaan. Op bepaalde momenten voelde ik het zweet echt van mijn rug naar beneden druipen. Niet zo aangenaam. Hopelijk vindt het restaurant snel een oplossing voor dit probleem.

IMG_0656

Wijn proeven bij Ad Bibendum

Zoals jullie ondertussen ongetwijfeld weten, houden we in mijn familie van het goede leven en hoe beter van het leven te profiteren dan met een goed glas wijn. Dus toen mijn broer liet weten dat Ad Bibendum een wijnproefweekend organiseerde, moest ik niet lang twijfelen. Omdat mijn vriend en ik die zaterdagavond al een andere afspraak in onze agenda hadden staan, vroegen we mijn broer een zo vroeg mogelijk tijdslot te reserveren, om beide activiteiten te kunnen combineren.

En zo kwam het dat mijn broer en zijn vriendin en mijn vriend en ik om iets na 13u van ons eerste glas wijn van de dag nipten in de sfeervol aangeklede degustatieruimte van Ad Bibendum: een rode (!) Australische schuimwijn. Ietwat verrassend, want in het magazine met het overzicht van de wijnen, stond dat dit een witte schuimwijn was. Niet dat ik iets tegen rode schuimwijnen heb, maar dit exemplaar was zo’n zoete dessertwijn. Niet ideaal om een proeverij mee te beginnen. Jammer dat de sommelier ons daar niet op attent had gemaakt toen we deze wijn als starter bestelden.

IMG_0618

IMG_0554

IMG_0598

We bestelden dan maar snel een ander schuimwijntje, dat beter in de smaak viel. We proefden voornamelijk witte wijn, zo af en toe afgewisseld met een rosé. Leuk: Ad Bibendum had voor slaatjes en heerlijke kazen gezorgd. Perfect in combinatie met hun lekkere wijntjes.

IMG_0608

Ik moet zeggen dat ik wel lichtelijk teleurgesteld was in de sommelier die ons bediende. Wanneer we vroegen een wijn te brengen in hetzelfde genre als wat we eerder geproefd en lekker gevonden hadden, kregen we telkens iets helemaal anders voorgeschoteld. De wijnen die hij bracht waren zeker ook lekker, maar écht luisteren naar onze voorkeuren deed hij niet.

Prijs voor de mooiste etiketten gaat naar de fruitige wijntjes van het Bulgaarse wijnhuis Katarzyna:

IMG_0603

Prijs voor het origineelste etiket en beste opgestoken middelvinger naar Trump gaat naar de Australische Chardonnay ‘Fuck him’:

IMG_0612

IMG_0614

We sloten de proeverij om iets voor 15.30u af met een lekker glas rode wijn. En begaven ons dan naar de kassa om de wijntjes die we gekocht hadden af te rekenen.

Bonusfotootje van de kat van mijn broer en zijn vriendin:

IMG_0550

Mont-Pèlerin in Vevey – 6 juni 2022

Deze ochtend zowaar uitgeslapen tot 9u! Woehoe! Heerlijk geslapen trouwens in de uitstekende hotelkamer van Base Vevey, dat zich op een veel handigere locatie bevindt dat ons vorige hotel, Modern Times. Enige nadeel is dat het hotel als ontbijt enkel een voorverpakt ontbijtpakket aanbiedt, terwijl mijn vriend en ik fan zijn van uitgebreide hotelbuffetten. Zo’n ontbijtpakket waarbij we moeten eten wat de pot schaft, is niet echt ons ding.

We besluiten dan ook te gaan ontbijten in de stad. Googlemaps wijst ons de weg naar het terras van Brew, alwaar we genieten van een werkelijk uitstekend ontbijt met scrambled eggs, avocado, zalm en champignons. Echt om duimen en vingers af te likken. Brew heeft ook een zeer uitgebreid aanbod aan koffies, gemaakt van bijzondere bonen en weer vind ik het ergens jammer dat ik geen koffie lust. Maar ik krijg dat vieze bruine goedje echt met de beste wil van de wereld niet binnen.

IMG_0405

Na het ontbijt keren we terug naar Base hotel, we checken uit en laten onze valiezen achter bij de receptie. Vanaf ons hotel wandelen we naar de Vevey-funi, een schattige funiculaire die ons wat dichter bij de top van Mont-Pèlerin brengt. We komen nét een minuut voor het vertrek van de funiculaire aan en kunnen nog net op tijd in het wagonnetje springen voordat de deuren sluiten. Na een kort ritje stappen we uit bij het eindstation. Altijd leuk, zo’n funiculaire.

Mijn vriend en ik beginnen aan de wandeling naar de top van Mont-Pèlerin, 1080 meter hoog. We puffen een beetje, want het is op deze Pinkstermaandag zonniger en warmer dan de weersvoorspellingen op voorhand hadden aangegeven. Gelukkig zijn we zo slim geweest om zonnecrème mee te nemen.

IMG_0409

IMG_0411

IMG_0412

Het hoofddoel van onze wandeling is van het uitzicht genieten vanaf de Tour Plain-Ciel. Helaas, het zit ons niet mee… Na een stevige wandeling blijkt de toren gesloten te zijn wegens een defecte lift. Doodjammer, want het hoogste punt van Mont-Pèlerin is volledig bebost waardoor we helemaal niks van uitzicht te zien krijgen. Da’s even vloeken.

IMG_0413

IMG_0433

Maar goed, niets aan te doen. We kiezen een andere weg naar beneden die niet door het bos leidt en zo kunnen we toch nog genieten van een mooie wandeling met uitzicht op Lac Leman. Continue reading

Sushi at Rodin’s!

Hoe beter te vieren dat de tandarts bij de controle geen gaatjes heeft gevonden dan met een heerlijke portie sushi? En ja, het was alweer veel te lang geleden dat we een maaltijd deelden met Goofball en haar gezin, inclusief kat Rodin.  De dagen en weken vliegen zo snel voorbij dat het gewoonweg beangstigend is. Ik werk ook veel te veel, waardoor de tijd alleen nog sneller lijkt te gaan en aan de lange lijst todo’s schijnt maar geen einde te komen.

Maar wat is er beter om te ontspannen dan een avond doorbrengen met vrienden? Gezellig genieten van een lekkere sushischotel vergezeld van een glaasje wijn, meer moet dat echt niet zijn.

IMG_0529

IMG_0531

IMG_0532

En oja, na de maaltijd was er nog net genoeg tijd voor een spelletje Exploding Kittens met de jongens voordat het bedtijd was.

IMG_0533

IMG_0534

IMG_0535

Goofball en Rodin, die het zich allemaal laat welgevallen:

IMG_0539

Vevey en Aubonne – 5 juni 2022

Opgestaan om 8.30u wat voor mij, ondanks het riante aantal uren slaap, toch nog te vroeg aanvoelt. Gelukkig is er het heerlijke ontbijt om de laatste restjes van de kater van gisteren te doen vergeten. We genieten uitgebreid van het ontbijt, pakken op het gemak onze bagage en checken uit een paar minuten voor 11u. Voor onze laatste overnachting hebben we immers een kamer geboekt in Base Hotel vlakbij het station van Vevey. Het is onze bedoeling om ons te voet naar dat hotel te begeven (een 35 minuten wandelen, gelukkig bergaf), maar buienradar voorspelt een stevige stortbui om 11.15u. Dus besluiten we nog even te wachten in de comfortabele zetels van het hotel tot de bui voorbij is.

IMG_0322

IMG_0323

IMG_0325

En jawel, buienradar had gelijk: stip om 11.15u valt de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig duurt de regenbui niet lang en wanneer deze overgewaaid is, vertrekken mijn vriend en ik te voet met onze rolkoffertjes naar Base Vevey. Het is zondag, dus de straten zijn bijna verlaten. We voelen onderweg nog een paar druppels regen, maar gelukkig breekt de bui niet door.

IMG_0339

IMG_0340

Aangezien we pas om 15u kunnen inchecken in het hotel, vragen we aan het personeel of we onze bagage kunnen achterlaten. Spijtig genoeg begint het opnieuw te regenen op het moment dat we in het hotel de formaliteiten voor ons verblijf staan te regelen. Het supervriendelijke personeel biedt ons meteen een paraplu aan, zodat we toch buiten kunnen wandelen. Echt zelden zo’n sympathiek onthaald geweest in een hotel.

We bedanken de vriendelijke jongedame en gaan gewapend met onze paraplu’s naar buiten. We wandelen richting het meer, waar het ongeveer uitgestorven is. Gelukkig stopt het al snel met regenen en maken de stevige regenwolken langzaamaan plaats voor een aarzelend zonnetje. We maken een wandeling langs het meer in de richting van Corseau, genietend van de prachtige omgeving.

IMG_0344

IMG_0345 Continue reading

Caves Ouvertes Vaudoises – 4 juni 2022

Opgestaan om 8.30u, omdat mijn vriend al in de voormiddag met zijn collega heeft afgesproken om samen naar de Caves Ouvertes Vaudoises te gaan. Een beetje te vroeg voor mij, na een zeer intensieve werkweek had ik graag wat bijgeslapen. Maar goed, een lekkere douche later, voel ik me al heel wat frisser.

Het ontbijt in hotel Modern Times (genoemd naar een film van Charlie Chaplin) is werkelijk fenomenaal. Zowel mijn vriend als ik genieten uitgebreid van het buffet. Kwestie van een stevige bodem te leggen voor al die Zwitserse wijn. 😉

IMG_0165

IMG_0167

IMG_0168

IMG_0170

IMG_0171

IMG_0174

IMG_0175

De receptie bestelde een taxi voor ons om 10.10u, maar uiteindelijk moeten we nog een dik kwartier wachten tot de taxi aankomt. Wat maakt dat we een beetje te laat aankomen bij het station van Chexbres. Gelukkig heeft de Engelse collega van mijn vriend al onze bandjes en ons wijnglas opgehaald zodat we niet veel tijd verliezen.

We maken meteen kennis met de twee Turkse jongedames die hem vergezellen. Beetje een bizar verhaal: een gemeenschappelijk Turkse collega van mijn vriend en de Engelsman, had aan de Engelsman gevraagd om de jongedames mee te nemen naar de Caves Ouvertes, omdat hij zelf in Turkije zat. We zijn dus op stap met twee wildvreemden. De twee jongedames zijn opgetut alsof ze naar een feestje gaan, met make-up, hippe kledij en zelfs panty’s. De weersvoorspellingen verwachten vandaag temperaturen tot 30 graden. Hum. Interesting.

Gelukkig klikt het meteen met de twee jongedames, zelfs al kan één van de twee maar oppervlakkig Engels. Laat ons zeggen dat haar Engels alleszins stukken beter was dan mijn Turks. Ik ben zelfs vergeten hoe in het Turks tot tien te tellen. Een skill die ik ooit leerde toen ik in het ziekenhuis een kamer deelde met een Turks meisje na het operatief verwijderen van mijn vier wijsheidstanden. Beide dames overladen me met complimenten over mijn blauwe ogen. Meteen gescoord. 😉

Onze eerste stop van de dag is Domaine Pierre-Luc Leyvraz, niet ver van het station van Chexbres. We genieten van onze eerste proevertjes en maken verder kennis met de Turkse dames, die elkaar blijkbaar op de tennisles hebben leren kennen en nu regelmatig samen op reis gaan. Het is voor allebei hun eerste bezoek aan Zwitserland. In totaal zullen ze hier vijf dagen verblijven. Wel heel kort, vind ik persoonlijk, maar goed, ze worden meteen al ondergedompeld in de authentieke Zwitserse cultuur.

IMG_0180

IMG_0181

IMG_0182

We steken schuin de straat over om het volgende wijndomein te bezoeken. Jomini vins. Hier krijgen we een heuse rondleiding in de wijnkelder. Zeer boeiend, maar enkel in het Frans. Een beetje lastig dus voor de Turkse dames die geen woord Frans kunnen. Ik informeer bij de gids of hij ook wat uitleg kan geven in het Engels, maar helaas… Mijn vriend en ik doen ons best om zoveel mogelijk te vertalen, maar die technische wijntermen zijn voor geen van ons beiden parate kennis. Nuja, we kunnen wat toffe fotootjes maken. Ideaal voor de instagram account van de twee knappe dames. Continue reading

Van Leuven naar Vevey – 3 juni 2022

Aangezien mijn vorige bezoek aan Zwitserland al van september 2021 dateerde, had ik erg naar dit Pinksterweekend uitgekeken. Na drie jaar wachten (awoert COVID-19) stond er eindelijk opnieuw een bezoek aan de fameuze Caves Ouvertes Vaudoises op het programma.

Het lange weekend begon met een kleine valse noot: mijn vliegtuig werd aangekondigd met veertig minuten vertraging. Wat betekende dat mijn vriend en ik de trein die we wilden nemen naar Vevey, onmogelijk konden halen. Gelukkig is het openbaar vervoer in Zwitserland fantastisch goed georganiseerd en zijn er meer dan genoeg treinen die Genève en Vevey verbinden.

IMG_0141

Uiteindelijk vertrok mijn oorspronkelijk om 19.30u geplande vlucht met een klein uur vertraging, waardoor ook de hoop om in Genève de trein van 21.19u te kunnen nemen in rook opging (zou sowieso lastig geweest zijn). Blah. Op het vliegtuig zat ik langs een jong koppel met een klein kindje, dat het even moeilijk had bij het opstijgen, maar gelukkig al snel in slaap viel op de schoot van haar moeder. Oef!

IMG_0143

IMG_0144

IMG_0146

De vlucht van een dik uur vloog voorbij en op de luchthaven trof ik mijn vriend die daar al een tijd op mij zat te wachten. We hadden tijd op overschot om de trein van 22.01u te halen, dus dronken we een glaasje prosecco bij een Italiaans restaurant op de luchthaven. We waren ongeveer de laatste klanten, maar de ober serveerde ons glas prosecco met de glimlach.

Aangezien onze trein pas om 23.03u in Vevey aankwam en we geen zin hadden een half uur te stappen naar ons hotel, namen we een taxi. Bij aankomst in Hotel Modern Times kropen we meteen in bed. Kwestie van goed uitgerust aan het weekend te beginnen.

IMG_0150

IMG_0159