Na de heerlijke grappa-degustatie (helaas de laatste keer was dat we konden genieten van het gezelschap van de supersympathieke voorzitter van SPQR die niet veel later overleden is) zeiden mijn vriend en ik tegen mekaar: hier komen we honderd procent zeker nog eens terug. En gisteren was het dan zover. We hadden afgesproken om onze voetjes onder tafel bij La Filosofia te schuiven samen met onze Leuvense vrienden.
Net als bij onze vorige afspraak in Le Chameau s’en fout was er een incident in de Diestsestraat dat voor vertraging zorgde. Mijn vriend en ik waren op een stevig tempo aan het stappen toen er vlak voor ons een jongedame met een rolkoffertje tegen de grond ging. Ik liep meteen naar haar toe om haar recht te helpen, maar ze stond nog geen vijf seconden op haar benen toen ze opnieuw tegen de grond ging. Het werd me meteen duidelijk dat de dame in kwestie wellicht iets genomen had ofwel teveel alcohol binnen had ofwel een combinatie van beide. Ik rook niet echt een alcoholgeur, dus gingen mijn gedachten meteen naar pillen. Ze kreeg ook amper zinnen geformuleerd.
Ondertussen had er zich een klein groepje van bezorgde burgers rond de jongedame die op straat lag verzameld. We konden uit haar gemompel opmaken dat ze in de buurt woonde en eerst boden we aan haar thuis te brengen, maar gezien de nogal labiele toestand van de jongedame in kwestie leek ons dat toch niet zo’n goed idee. Ze kon echt letterlijk niet op haar benen staan en ik zag heel duidelijk op haar voorarmen, verstopt onder verband, sporen van zelfverwonding. Met vereende krachten tilden we haar op en zetten we haar op een bank in de buurt. Ondertussen ging haar telefoon, één van de omstaanders nam op en kreeg een ongeruste schoonbroer aan de lijn, die meegaf dat ze al contact hadden opgenomen met de politie. Mijn vriend belde daarop meteen de politie, want deze jongedame had duidelijk hulp nodig.
Echt nog geen vijf minuten later kwam een politiecombi de Diestsestraat ingereden. De politieagenten waren duidelijk gebrieft door de familie van de jongedame en namen meteen het heft in handen. De jongedame wilde eerst niet meegaan met de politie, maar uiteindelijk konden ze haar overtuigen om in de combi te stappen. Het leek mij dat de jongedame in kwestie psychische problemen had en wellicht weggelopen was uit de instelling waarin ze in behandeling was. Ik had echt met haar te doen.
Nog wat onder de indruk van dit toch wel bijzondere avontuur dat voor de jongedame in kwestie hopelijk een goede afloop kent, kwamen we wat later dan gepland aan La Filosofia. Na onze vrienden het relaas gedaan te hebben, startten we de avond met antipasti. En ja, daar dronken we graag een lekker glaasje prosecco bij! En uiteraard bestelde ik als hoofdgerecht de polpo. Je kan dat in Leuven bijna nergens eten! Met een flesje Barbera d’Asti erbij. Altijd leuk om een flesje wijn te drinken van een plek die je zelf hebt bezocht.
De wijn maakte dat de tongen makkelijk los kwamen en we wisselden veel straffe verhalen en reistips uit. Fijn om een koppel in onze vriendenkring te hebben dat net als wij geen kinderen heeft en voor een groot deel onze interesses deelt (al zie ik mezelf nog geen triathlon uitlopen).
Een culinair uitmuntende avond die afgesloten werd met een glaasje limoncello!
