Want, amai, hoe snel is oktober alweer voorbij gevlogen? Dus nodigde ik gisteren mijn Leuvense kameraad uit om in stijl afscheid te nemen van deze veel te donkere en natte maand met wat hapjes en een goed glas whisky. Op naar november!
Julie Zwijgt with a touch of smoke
Vanavond met een vriendin naar Julie Zwijgt gaan kijken, de officiële Belgische inzending voor de Oscars. En na deze film gezien te hebben, kan ik bevestigen: dat is meer dan verdiend. Wat een ongelooflijke krachttoer levert de jonge hoofdrolspeelster, die geen woorden nodig heeft om op het grote scherm haar innerlijke strijd te tonen. Een pakkende film over een helaas nog steeds brandend actueel thema. Een film die niemand onberoerd zal laten.
Na de film zakten we af naar het centrum om iets te drinken. Zo’n zwaar onderwerp verdiende het om met een cocktail doorgespoeld te worden, dus begaven we ons naar Allison, één van mijn favoriete Leuvense cocktailbars. Ik bestelde The Alliance, een smokey cocktail met single malt whisky, Iberia cream cherry, orange bitter en rosemarijn, die op een wel heel bijzondere manier geserveerd werd. Een smaakvolle afsluiter van de avond.
De zuidkust van Pico – 4 augustus 2023
Genoten van ons ontbijtje met zicht op Pico die zich vandaag al toont vanaf de vroege ochtend. De dag kondigt zich alvast veelbelovend aan.
Vandaag rijden we met onze huurwagen naar de zuidkust van het eiland Pico. Onderweg naar het beginpunt van onze wandeling worden we getrakteerd op prachtige uitzichten op de kustlijn met Pico op de achtergrond. We stoppen een onderweg een aantal keer om foto’s te nemen. We passeren Lajes do Pico, waar we straks een bezoek willen brengen aan het Museu dos Baleeiros (een museum over de walvisvaarders op Pico). Maar eerst: wandelen! Want door al die stops onderweg is het al half twaalf voordat we effectief vertrekken aan het startpunt van de wandeling in Calheta do Nesquim.
De wandeling is prachtig met een aantal best wel steile stukken, maar die zijn natuurlijk noodzakelijke om te kunnen genieten van de prachtige vergezichten en de prachtige siergember die overvloedig groeit langs de paden. Het laatste stuk van de wandeling is iets minder tof: een steile afdaling langs losse ondergrond. We moeten erg voorzichtig zijn dat we niet onderuitgaan door de losliggende stenen op het pad.
https://www.tuinadvies.be/plantengids/2002/hedychium-gardnerianum
Bouwwoede in Leuven
De Hertogensite transformeert aan een ongelooflijk tempo.
Birthday dinner bij Dumon
Aangezien de temperaturen nog aangenaam zacht zijn en er gisterenavond geen regen voorspeld was, fietsten we langs het kanaal naar ons favoriete restaurant in Wakkerzeel, om daar gezellig met ons tweetjes te genieten van de gastvrijheid, de geweldige kookkunsten van de chefkok en de uitstekende wijntjes van de sommelier. Een verjaardagsdiner om in te kaderen.
Appetizers:
Ravioli van kreeft, citroengras room, Noordzeegarnalen, boekweit en prei:
Crème van pompoen, buikspek, koolrabi, hazelnoot en peterselie:
Zeebarbeelfilet met wortel, shiitake, zoete aardappel, sauce vin blanc:
Peer met karamel, praliné en citrusvrucht aroma:
En een theetje als afsluiter:
Een memorabel pensioneringsfeestje
Want hoeveel gepensioneerden kunnen zeggen dat er een oud-minister gespeecht heeft op hun pensioenfeestje?
Uitzonderlijk had ik geen vergadering in de namiddag, dus kon ik mooi op tijd mijn werklaptop dichtklappen om mij naar het feestje in de Ambrassade te begeven. Bij aankomst was er al massaal veel volk aanwezig om de bijna-gepensioneerde in stijl uit te wuiven. Uit de vele speeches en loftuigingen bleek alvast duidelijk dat hij doorheen zijn carrière op veel mensen een onuitwisbare indruk heeft nagelaten. De ontroerende momenten regen zich aan mekaar en er werden vele traantjes stiekem, of iets minder stiekem, weggepinkt.
Eigenlijk was ik van plan niet lang te blijven, maar uiteindelijk was het zo gezellig dat ik toch als één van de laatsten bleef. Kwestie van het weekend meteen goed in te zetten!
Business lunch in het Leon deSingel Café
Na een bijzonder vlotte vergadering (met dank aan de voorzitter, aka mezelf), werd ik uitgenodigd voor de lunch in het Leon deSingel Café. Het café kreeg onlangs een nieuwe uitbater (dezelfde als die van de Belga Queen in Brussel), maar de menukaart werd grotendeels behouden. Ik bestelde als voorgerecht de toast champignon en als hoofdgerecht de eend (hoera voor het wildseizoen!). Al moet ik schoorvoetend toegeven dat de eend eerder aan de taaie kant was. Misschien nog wat kinderziektes?
Fellini with a friend
Deze avond had ik afgesproken met mijn kameraad uit Hasselt. Voor de gelegenheid had ik een tafel voor twee personen gereserveerd bij gnoccheria Fellini, alweer een nieuwe culinaire ster aan het Leuvense firmament. Mij hoor je alvast niet klagen.
De zaak wordt uitgebaat door twee mannen die duidelijk een hart hebben voor de Italiaanse keuken. Ik denk zelfs dat dit één van de weinige plekken in Leuven is waar je gnocchi kan eten. Onze eerste kennismaking met dit restaurant was alvast een schot in de roos. Voldoende non-alcoholische alternatieven op de drankkaart voor mijn kameraad, lekkere wijntjes voor mezelf en de gnocchi waren effectief om duimen en vingers af te likken. En, het allerbeste: ze hebben inktvis als voorgerecht!
What’s not to love?
Preso alla ficoncella (geroosterde octopus, aardappelcrème, gember, basilicum:
Gnocco Nonna Luisa (vongolge, kerstomaten, gamba’s):
Première Void van Ultima Vez in de KVS
Na mijn laatste vergadering van de dag in de buurt van Brussel-Centraal wandelde ik richting de KVS voor de première van de dansvoorstelling Void van Ultima Vez. Ik kocht onderweg een broodje in een Proxy Delhaize en omdat ik nog wat te vroeg was voor de voorstelling dronk ik een kombucha bij Continental – Creative market, hub & café terwijl ik mijn laptop open klapte om nog wat mails te beantwoorden.
Een kwartier vóór het begin van de voorstelling trof ik een collega en zijn kameraad voor de ingang van de KVS. We begaven ons naar ons genummerde plaatsen en kijk eens aan, ik bleek langs kersvers minister Cieltje Van Achter te zitten. Die ik tot mijn grote schande niet meteen herkend had, maar die een zeer aangename en sympathieke dame bleek te zijn.
De voorstelling zelf was fantastisch. Al waren er stukken die ik volstrekt niet begreep, de dansers slaagden erin mijn aandacht zonder problemen vast te houden. Tijdens de voorstelling kwamen steeds andere dansers aan bod en ze vertelden elk een eigen verhaal door een hypnotiserende combinatie van dans en muziek. Heel bijzonder en moeilijk te omschrijven. Deze voorstelling moet je gewoon over je laten komen.
Mijn collega vroeg of ik na de voorstelling nog iets wilde gaan drinken, maar ik besloot verstandig te zijn en zijn aanbod af tes laan. De werkdagen zijn tegenwoordig al druk genoeg.
Pico – 3 augustus 2023
Na het ontbijt gooien we onze spullen in de wagen en rijden we naar onze eerste stop van de dag: Cachorro. Deze bijzondere plek aan de kust heeft indrukwekkende rotsen en kliffen uit zwarte lavasteen waarin het onstuimig water van de Atlantische oceaan rotsen en bogen heeft uitgesleten. Ook de huizen zijn gemaakt van lavasteen en op meerdere plekken spotten we rola-pipas: hellingen gekerfd uit de rotsen waarlangs de wijnvaten naar beneden konden rollen. Eén van de rotsen aan de ruige kustlijn heeft de vorm van een hondenkop. Uiteraard kunnen we het niet laten om als échte toeristen bij de hond te poseren.
Na een uitgebreide fotoshoot rijden verder naar Fetais, het vertrekpunt van de wandeling die we vandaag uitgekozen hebben.
De wandeling gaat eerst langs de befaamde UNESCO werelderfgoed wijngaarden richting de ruige rotskust, waar we in de buurt van Lajido in lavasteen uitgesleten karrensporen van ossenkarren ontdekken. Na een bezoekje aan de kerk van Santa Luzia leidt de wandeling ons naar een prachtig pad in een bos, ommuurd met door mos begroeide lavastenen. Een bos als uit een sprookje. Pico verschuilt zich helaas het grootste deel van de voormiddag achter de wolken, al vangen we tijdens de wandeling op een gegeven moment wel een glimp op van de piek van de vulkaan.
