De Henry van de Velde Awards 2024

Gisteren was ik aanwezig op de uitreiking van de Henry van de Velde Awards 2024 in Bozar. En eerlijk, de uitreiking lijkt elk jaar een beetje minder te schitteren. De fantastische receptie van vele jaren geleden is verveld tot het aanbieden van een glaasje schuimwijn en een stukje taart (die er helemaal niet lekker uitzag en ik dus aan mijn liet passeren) om de dertigste editie te vieren. Je zou denken dat het voor zo’n memorabele verjaardag toch ietsje meer mocht zijn. Wilde je een glas wijn, een biertje of frisdank, dan moest je daarvoor gaan aanschuiven in ellenlange rijen en op de koop toch nog eens betalen ook. Maar goed, het is overal crisis, zeker?

Per slot van rekening draait het feest om de winnaars en die stonden ook dit jaar weer van trots te blinken op het mooie podium van de magnifieke Henry Le Boeuf zaal. Ik presenteer een kort overzicht van de (vele) winnaars. En ben blij dat de Loop Earplugs gewonnen hebben in de categorie consumer, want die kregen ook mijn stem. Al vraag ik me af of het event en de prijs zelf er geen baat bij zouden hebben dat het aantal awards teruggeschroefd wordt.

Jo Brouns mocht het openingswoordje verzorgen en riep in zijn toespraak de designsector prompt op om mee na te denken over de stikstofcrisis.

IMG_4579

S.P.A.T., een medisch toestel om huidpriktests uit te voeren bij allergiepatiënten, won in de categorie Business Innovation:

IMG_4580

Loop Earplugs Engage, herbruikbare gehoorbescherming die het omgevingsgeluid minimaliseert, won in de categorie Consumer:

IMG_4584

Robotische serendipiteit, een werkwijze waarmee unieke betontexturen via ambacht en robotica op architectonische schaal ontworpen en gemaakt kunnen worden, won in de categorie Crafts.

IMG_4585

Atlas of Lost Finds, een onderzoek naar het betekenisvol rematerialiseren van verloren erfgoed in samenwerking met lokale gemeenschappen en digitale technologieën, won in de categorie Design Research:

IMG_4587

Alcatraz, een festivalbeleving in virtual reality voor rolstoelgebruikers, won in de categorie Digital Product:

IMG_4590

Fairbuds XL, een modulaire, duurzame hoofdtelefoon met ruisonderdrukking, won in de categorie Environment:

IMG_4592

Letters op maat, lettertypes ontwikkeld vanuit logo-ontwerpen, won in de categorie Graphics:

IMG_4593

MyGrid ModuleOne™, een plug-and-play thuisbatterijoplossing, won in de categorie Habitat:

IMG_4597

Circulaire bouwkit voor leeromgevingen, een simulatie- en bouwkit om jongeren warm te maken voor circulair en biobased bouwen, won in de categorie Spaces:

IMG_4599

Nathalie Van de Massen mocht de Young Talent Gold Award in ontvangst nemen:

IMG_4601

De duurzame, circulaire JUUNOO-wanden wonnen de prijs voor Ecodesign by OVAM:

IMG_4603

Zaventem Ateliers won de Company Award:

IMG_4609

En Dirk Wynants mocht de Lifetime Achievement Award in ontvangst nemen:

IMG_4610

IMG_4615

Slijtage

Helaas, geen stuk vulling kwijt. Het is de tand zelf waarvan een stuk is afgebroken. Een zo’n groot stuk dat reparatie onmogelijk is. Slijtage veroorzaakt door de oude amalgaanvulling die blijkbaar op langere termijn de tand zelf kan eroderen, omdat het materiaal harder is dan tandbeen. That sucks, want ik heb nog een aantal heel oude vullingen in mijn tanden zitten, afkomstig uit mijn kindertijd en waarvan ik me nu afvraag of al dat geboor toendertijd wel echt noodzakelijk is geweest. Anyway, dikke miserie en een reeks onaangename tandartsbezoeken in het vooruitzicht.

Business lunch bij Super Fourchette

Een bijzondere winterse versie van minestrone, waarvan ik genoot in het goede gezelschap van twee collega’s. Al moet ik zeggen dat het harde geroosterde brood met reclatte voor stevig wat pijnscheuten zorgde in één van mijn kiezen. Dit weekend geraakte ik een stuk vulling kwijt in mijn voorlaatste kies rechtsboven en amai, opeens herinner ik me weer dat tandpijn een bijzonder onaangename affaire is.

IMG_4570

Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park – 27 december 2023

Naar ondertussen goede gewoonte genieten we opnieuw van een heerlijk uitgebreid ontbijt in ons hotel.

IMG_3677

IMG_3678

IMG_3679

De voormiddag brengen we door in de spa van het hotel. De sauna is zalig goed en de douche met lichteffecten is heel bijzonder. Fan van het voorgeprogrammeerde regenwoudprogramma in de douche! Het Turks stoombad slaagt er jammer genoeg niet in voldoende stroom te produceren en het zwembadwater is te warm naar mijn goesting. Net alsof je in badwater zit te zwemmen. We merken dat de goudverf op de muren niet echt bestand is tegen deze extreem vochtige omgeving. Op verschillende plekken zien we vochtblazen en de verf begint duidelijk af te bladderen. Een make-over dringt zich op.

IMG_3682

Na een voormiddagje ontspannen, douchen we uitgebreid op de kamer en bestellen we vervolgens een eCab om ons naar het Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park te brengen.

Ditmaal is onze chauffeur een zeer bijzondere Oost-Europese dame die haar wagen bestuurt met een rozenkrans tussen haar vingers. Wanneer we zeggen dat we naar Ħaġar Qim willen, zegt ze meteen dat dit haar favoriete historische site is op Malta. Kleine kanttekening: ze zegt er meteen bij dat ze er zelf nog nooit geweest is. Tegelijkertijd is ze er rotsvast van overtuigd dat de megalitische tempels gebouwd zijn door reuzen. Wij knikken beleefd en denken er het onze van.

Na een vlotte taxirit nemen we afscheid van onze excentrieke chauffeur en startten we ons bezoek in het museum op de site. We bekijken als inleiding een 4D-film en bewonderen een aantal archeologische artefacten die op de site gevonden zijn. We vernemen dat er veel theorieën bestaan over het waarom en hoe van de megalitische tempels, maar niets dat met zekerheid kan bewezen worden.

IMG_3687

IMG_3688

IMG_3689

IMG_3690

IMG_3691

IMG_3692

IMG_3693

Na het museum bezoeken we eerst de tempel van Ħaġar Qim en vervolgens die van Mnajdra. De deze tempel een gigantisch steenblok bevat dat maar liefst 20 ton weegt. Eén van de poorten van de Mnajdra tempel is trouwens afgebeeld op het 2 euro muntstuk van Malta. Beide tempels zijn behoorlijk indrukwekkend, maar die van Mnajdra wint door de fantastische ligging aan de kust.  en het feit dat  Misschien is die reuzentheorie toch niet zo ver gezocht?

IMG_1728

IMG_1729

IMG_1730

IMG_1731

IMG_1734

IMG_1738 Continue reading

Sushi bij Wabi Sabi!

Nu mijn favoriete sushizaak Kintsugi gesloten is, waren mijn oud-klasgenoten Spaans en ik wel verplicht om uit te wijken naar Wabi Sabi! in de Muntstraat. En eerlijk, de sushi komt echt in de buurt van die van de Kintsugi. Al zou ik ook opnieuw een bezoek moeten brengen aan de Sakura, waarvan veel mensen zeggen dat zij nu het beste sushirestaurant van Leuven zijn. Jammer dat Sakura niet levert.

IMG_4511

IMG_4513

Enfin, met een kannetje warme saké erbij was dit alvast het ideale begin van het weekend!

Ladies who lunch!

Yep, our tradition is still going strong! Al is het soms een uitdaging om een moment te vinden dat voor iedereen past, en moeten we de oorspronkelijk afspraak vaak verzetten, toch vinden we mits wat geduld altijd wel een gaatje in de gemeenschappelijke agenda’s.

Omdat ik om half twee alweer een meeting had, maakten we het onszelf niet te moeilijk en gingen we voor een snelle lunch bij Le Pain Quotidien. Ik bestelde een zuurdesem flatbread met mozzarella di bufala en geroosterde groenten, maar door een miscommunicatie met de dienster (waarvoor ik de verantwoordelijkheid geheel op mij neem) kreeg ik in de plaats daarvan een zuurdesem flatbread met bio spiegeleitjes. Jammer, want ik had echt mijn zinnen gezet op mozzarella en geroosterde groenten. Maar goed, dit was ook lekker, al denk ik dat de versie met groenten toch wel superieur geweest zou zijn. Dit was wel heel simpel.

IMG_4505

IMG_4506

Omdat het vrijdag was en we nog niet geklonken hadden op het nieuwe jaar bestelden we een glaasje schuimwijn. Want ja, een mens moet tussen al dat werken door ook nog een beetje genieten van het leven, he!

Dieric Bouts in het stadhuis en M

Gisteren zakten de ouders van mijn vriend met de trein af naar Leuven om zich onder te dompelen in het universum van Dieric Bouts. Aangezien ze rond de middag in het station aankwamen, hadden we een broodmaaltijd voorzien. Absoluut genoten van de onovertroffen gerookte zalm van De Walvis. It really doesn’t get any better than that!

Na onze inwendige mens verwend te hebben, wandelden we samen naar het stadhuis van Leuven om de laatste dag van de tentoonstelling Bouts and beyond mee te pikken. Uiteraard liepen we ook even binnen in de prachtig gerestaureerde salons, al hoorde deze strikt genomen niet bij de route van de tentoonstelling.

We leerden over de bijzondere band die Dieric Bouts had met het Leuvense stadhuis en bewonderden de authentieke archiefstukken die het verhaal van Bouts vertelden. Hét hoogtepunt van het bezoek was de kopie van de gerechtigheidstaferelen. De twee originele panelen zijn te bewonderen in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. In 1468 kreeg Dieric Bouts de opdracht om gerechtigheidstaferelen te schilderen voor het pas voltooide stadhuis. Als onderwerp koos hij, op aangeven van theoloog Jan van Haeght, voor de legendarische Gerechtigheid van Keizer Otto III. Het kunstwerk zou oorspronkelijk uit vier panelen bestaan, maar door zijn vroegtijdige dood kon Bouts enkel het eerste paneel afmaken, het tweede paneel werd door zijn atelier voltooid na zijn dood. De beschilderde panelen werden door middel van een lichtprojectie en bijhorende uitleg tot leven gewerkt. Echt bijzonder indrukwekkend.

Wisten jullie trouwens dat in het stadhuis een portret van Dieric Bouts hangt? Allez, althans een schilderij dat vele honderden jaren na zijn dood geschilderd heeft en een afbeelding toont van iemand waarvan men vermoedt dat dit Bouts zou kunnen zijn. En natuurlijk kreeg hij ook een beeld in één van de nissen van het stadhuis, gebaseerd op datzelfde portret.

IMG_4334

IMG_4347

IMG_4350

IMG_4351

IMG_4353

IMG_4355

IMG_4356

IMG_4360

IMG_4361

Omdat we toch vlakbij waren, liepen we even binnen in de Sint-Pieterskerk. Ook zonder ‘Het Laatste avondmaal’ en ‘Het martelaarschap van de heilige Erasmus’ van Bouts de moeite van een bezoek waard.

IMG_4363

IMG_4365

IMG_4366

IMG_4367

IMG_4368

IMG_4369

IMG_4370 Continue reading

De nieuwjaarsbrief van mijn petekindje

Deze namiddag en avond vierden we nieuwjaar bij onze vrienden in Tielt-Winge. Altijd een bijzonder moment wanneer mijn petekindje zijn nieuwjaarsbrief boven haalt. En ik kan met de hand op het hart zeggen: hij doet dat elk jaar beter en beter. De verlegenheid lijkt overwonnen en al ligt het leestempo nog redelijk hoog, ik verstond alles prima! Die envelop met centjes had hij dus dubbel en dik verdiend. En ik was even blij met mijn flesje limoncello. Perfect getimed, want de vorige fles die we van de ouders van mijn vriend gekregen hadden na hun Rometrip in september was net op!

Naar goede gewoonte mochten we genieten van de kookkunsten van de ouders van mijn petekindje en speelden we samen spelletjes. Ik was minder fan van het gebak dat de mama van onze kameraad gemaakt had tijdens haar bakcursus en dat we aten als dessert. Maar hey, niet elk bakexperiment kan even geslaagd zijn, he! Dat hield ons alvast niet tegen om er een fijne namiddag/avond van te maken!

IMG_4312

IMG_4314

IMG_4324

IMG_4328

IMG_4330

 

IMG_4942

SLAC Slotparade als afsluiter van het Dieric Bouts Festival

Terwijl mijn vriend en ik deze middag de stad in trokken voor een boodschap, botsten we op de indrukwekkende parade van de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunst die het Dieric Bouts Festival op feestelijke wijze afsloot. Behoorlijk onder de indruk van dit bonte gezelschap dat met hun zelf gemaakte kunstwerken door de straten van Leuven trok. Grappig ook dat we maar liefst twee vriendinnen met hun kroost aantroffen in de parade.

IMG_4283

IMG_4285

IMG_4287

IMG_4288

IMG_4289

IMG_4292

IMG_4293

IMG_4294

IMG_4296

IMG_4297

IMG_4298

IMG_4299

IMG_4302

IMG_4303

Ooit hoop ik zelf opnieuw de tijd te vinden om creatief aan de slag te gaan, maar met de verplichtingen die mijn huidige job met zich meebrengt, zal dat voor de iets verdere toekomst zijn.