Mini-afterwork

Soms zijn de zotste ideeën de beste. En zo belandde ik dus op een dinsdagavond na het werk samen met twee collega’s op het terras van Taverne La Nostalgie voor een mini-afterwork. Zelfs de nukkige zon liet zich voor de gelegenheid van haar beste kant zien. Ik moest zelfs mijn zonnebril boven halen! Aangezien het terras vlak langs de bijzonder drukke Antwerpsesteenweg lag, besloten we na één drankje te verkassen naar een iets rustigere plek met minder uitlaatgassen.

En zo belandden we op het terras van de Flamingo, waar het voor een dinsdagavond behoorlijk druk was. We dronken nog een glas en informeerden naar elkaars vakantieplannen (voorlopig nog geen flauw idee waar wij naartoe zullen trekken deze zomer). En zo vernam ik dat mijn collega voor zijn huwelijksreis naar Zuid-Korea gaat. Toevallig één van mijn favoriete reisbestemmingen! Ik kan niet ontkennen dat ik een beetje jaloers was, maar beloofde hem tegelijkertijd wat tips te bezorgen. Erg benieuwd naar zijn ervaringen!

Laat maakten we het niet, want we hadden alle drie nog een drukke week voor de boeg. Maar supertof om mijn collega’s wat beter te leren kennen.

Business lunch bij Beaucoup Fish

Tot mijn grote spijt is het aanbod aan goede eetgelegenheden rondom onze nieuwe werkplek eerder beperkt, maar ik denk dat ik een nieuwe favoriet gevonden heb. Ik had al eerder gedineerd bij Beaucoup Fish, maar de lunchformule is een absolute aanrader. De combinatie van een telkens wisselend voorgerecht en hoofdgerecht is perfect voor een geslaagde business lunch. En voor wie liever geen water drinkt bij de lunch: ze serveren kombucha! De bediening is bovendien zeer vlot, zodat je je geen zorgen moet maken of je wel op tijd zal zijn voor je volgende vergadering. Ideaal!

Feestelijk ontbijt en kunst

Deze ochtend waren mijn collega’s en ik uitgenodigd op een feestelijk ontbijt om het succesvol afronden van een zeer groot project te vieren. Altijd leuk om appreciatie te krijgen voor het harde werk van de collega’s. Het ontbijt vormde ook de afsluiter van een soms moeizame samenwerking die ongetwijfeld langs beide kanten voor frustraties gezorgd heeft. Maar eind goed, al goed, zullen we maar zeggen.

Na het ontbijt en de aansluitende vergadering was ik nog net op tijd om aan te sluiten bij een teamlunch en de daaropvolgende rondleiding, waarbij een collega ons meer uitleg gaf over de kunstwerken op onze nieuwe werkplek. De bronzen afgietsels van paddenstoelen vind je op verschillende plaatsen terug en zijn afgietsels die de kunstenares maakte van oesterzwammen die ze zelf kweekte.

En dit kunstwerk (deel van een reeks) leek mij initieel een soort abstracte Rorschachtest, maar kijk eens wat er gebeurt als je je hoofd negentig graden naar rechts draait…

Fijn om weer iets bijgeleerd te hebben over ons fantastische gebouw.

Giardini Margherita, San Michele in Bosco en Torre Prendiparte – 12 mei 2024

Vandaag is de eigenares van onze B&B terug van haar korte vakantie. Voor de gelegenheid heeft ze de ontbijttafels buiten gezet op het gezellige binnenkoertje. Wat mij betreft had ze wel wat langer mogen wegblijven. Wat een spraakwaterval! Die blijft maar doorratelen. Iets waar ik na een paar nachten slecht slapen echt geen behoefte aan heb. En ik heb ‘s ochtends sowieso al weinig goesting in uitgebreide conversaties. Bovendien zitten er overal piepkleine rode spinnetjes op onze tafels. Enfin, ik blijf vriendelijk knikken terwijl onze gastvrouw tips afratelt en mijn gedacht afdwalen.

Op aanraden van de eigenares wandelen we naar de Giardini Margherita, waar zich een gigantische markt uitstrekt over de mooie wandelpaden. De marktkramen puilen uit van de bloemen en geschenken voor moederdag. We slenteren wat rond en de ouders van mijn vriend kopen een geschenk voor de buurvrouw en sleutelhangers voor de kleinkinderen.

We belanden (alweer op aanraden van de eigenares van onze B&B) op een terras bij le Serre dei Giaridini Margherita, waar we iets drinken in de schaduw van enkele prachtige bomen. Het is behoorlijk warm vandaag en rondom ons zijn vele zitplaatsen ingenomen door blokkende studenten. Die serres blijken trouwens een heel boeiend project te zijn, waar nog maar een gedeelte van gerealiseerd is. We lezen de informatieborden en ik ga er naar het toilet in een container.

Continue reading →

Stille Strijd

Pakkend werk van de Nederlandse kunstenares SAZZA. Zeker nu het aantal jongeren dat worstelt met mentale problemen steeds sneller toeneemt.

Dus, alsjeblieft. Denk je aan zelfmoord en heb je nood aan een gesprek, contacteer dan de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be.

Klinken op de vriendschap bij Taste

Eigenlijk hadden we deze zaterdagavond gepland om te gaan barbecuen bij onze vrienden in Wijgmaal. Helaas strooiden de nukkige weergoden, zoals wel vaker tegenwoordig, roet in het eten. Dus ging ik last minute op zoek naar een tafel voor vier in een Leuvens restaurant. Tot mijn grote vreugde (en ongeloof) was er nog een tafel vrij bij Taste. Eén van mijn favoriete resto’s! Ik denk dat ik nog nooit zo snel mijn gegevens heb ingevuld. 😉

En amai, we werden echt in de watten gelegd. Elke gang was een feest voor de zintuigen, vergezeld van heerlijke aangepaste wijnen. Wat ik bijzonder apprecieer, is het feit dat de chefkok er zoveel belang aan hecht om met lokale producten te werken. Op de wijnkaart vind je trouwens ook een mooi aanbod aan Belgische wijnen. Natuurlijk konden we het niet laten de maaltijd te beëindigen met een kaasbordje, want het kaasassortiment van Taste is werkelijk onovertroffen. Dat we daar een glaasje ratafia én een glaasje cider bij geserveerd kregen, maakte het feest compleet.

Wat een genot!

Amuses:

Pain soufflé, platte kaas van de Melkerhei, radijs
Krokante aubergine, miso
Gerookte Noordzeevis tartellette
Kipkap-macaron, piccally

Sardine, venkel, burrata, saffraan:

Zeetong, groene asperge, Lente Lambiek van Hof Ten Dormaal:

Zonnevis, cannelloni van spitskool en kokkels, schelpdierencoulis met potelein:

Langoest, aardbei, tuinboon, Thaise basilicum, violette artisjok:

Kalfsfilet pur, beenmerg, jonge bloemkool, crispy creamy Clemence van de Melkerhei:

Ratafia, Poley en Kystin:

Say cheese!

Mignardises voor bij de thee:

En we slaagden er zelfs in zowel op de heen- als de terugwandeling droog te blijven. Zeker omdat we onze paraplu’s hadden meegenomen!

Santuario della Madonna di San Luca en heel veel kerken – 11 mei 2024

Net als gisteren zitten we stipt om 8.30u aan de ontbijttafel voor exact hetzelfde ontbijt.

Vandaag staan een bezoek aan het Santuario della Madonna di San Luca op het programma. In theorie zouden we te voet kunnen gaan, maar dat is een flinke klim die we liever overlaten aan échte bedevaarders. Dus nemen we in de plaats van de benenwagen een taxi. Lekker makkelijk.

De taxi zet ons vlak bij de ingang van het heiligdom af en we bezoeken eerst de mooie kerk (waar net een misdienst in het Chinees aan de gang is) om vervolgens de smalle wenteltrappen naar de Sky Experience te beklimmen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. Het is vandaag zalig warm. De zon op ons gezicht doet deugd. Grappig detail: het dak ligt bezaaid met verloren voorwerpen van toeristen: (zonne)brillen, een handtas en zelfs een eenzame knuffel.

Er zou zich op de site van het heiligdom ook ergens een crypte moeten bevinden, maar de pijlen leiden naar nergens en uiteindelijk staken we de zoektocht.

Om terug te keren naar het centrum van Bologna wandelen we langs de portico’s naar beneden. Da’s alvast makkelijker dan naar boven klimmen. 😉 We passeren de verschillende misterio’s (taferelen uit het leven van Christus en Maria) in omgekeerde volgorde. Alleen jammer dat er aan de portico’s gewerkt wordt, waardoor sommige stukken onderbroken zijn en er overal rommel ligt.

Continue reading →

Food Central

Eindelijk (eindelijk!) heeft Leuven een eigen food court! Na het ietwat mislukte experiment in De Smidse, wat eigenlijk geen volwaardige food court was. Dat ik stond te popelen om dit nieuwe concept uit te spreken, is dus een understatement.

En ja, qua locatie denk ik dat Food Central absoluut een schot in de roos is, vlakbij de drukke studentenbuurt in de Tiensestraat. Het is duidelijk dat er een grote inspanning gedaan is om van Food Central een hippe plek te maken en het is er zeker gezellig zitten, daar op de eerste verdieping, maar het aanbod aan street food vond ik toch iet of wat beperkt. Zeker als je dat vergelijkt met bijvoorbeeld Wolf in Brussel. Wat misschien geen eerlijke vergelijking is, want de oppervlakte van Wolf is vele malen groter. Ik had ook de indruk dat het personeel nog niet helemaal ingewerkt was, maar goed, dat komt wel in orde.

Mijn vriend en ik deelden piementos als voorgerecht, vergezeld van een biertje voor hem en een cocktail voor mezelf. Als hoofdgerecht proefde ik een Koreaanse bao bun (heerlijk!) en mijn vriend ging (uiteraard) voor een hamburger. Het mag gezegd, het was allemaal heel erg lekker. Al vond ik de whisky sour een tikkeltje aan de zoete kant. Alleszins ben ik zeker van plan hier nog eens terug te keren om één van de andere gerechten uit te proberen.

Het Groot Onderhoud

Deze ochtend spoorde ik naar Hasselt voor de jaarlijkse editie van het Groot Onderhoud in de PXL Hogeschool. Aan het station stonden pendelbussen op ons te wachten die ons naar PXL brachten. Het thema van dit jaar was: ‘De toekomst is nu’. Super boeiend om van gedachten te kunnen wisselen over de toekomst van erfgoed. Met de zich steeds sneller ontwikkelende AI-toepassingen liggen er alvast veel mogelijkheden, maar tegelijkertijd blijft digitaal erfgoed bewaren voor de toekomsteen uitdaging. Een ander onderwerp was hoe we erfgoed kunnen ontdoen van haar oudbollige imago en jongeren en mensen met een migratieachtergrond kunnen warm maken voor erfgoed.

De artistieke interventie vond ik dit jaar wat minder dan vorig jaar, maar goed, dat kan gebeuren.

‘s Middags genoten we van heerlijke veggie broodjes en we sloten de dag af met een veggie receptie met sushi, kroketjes en verse aardbeien met chocolade. Not bad, not bad at all!

Zomeropera in Alden Biesen

Deze avond reed ik samen met een collega naar het mooie Alden Biesen. We waren immers uitgenodigd op een voorstellen van de zomeropera La Traviata. Ik had voor de zekerheid toch maar een regenjas aangedaan, want alhoewel de binnenplaats waar de opvoering plaatsvindt overdekt is, is de overkapping niet volledig gesloten. We startten de avond met een glaasje schuimwijn en klonken samen met onze collega’s op het feit dat het niet regende. 😉

De voorstelling zelf was goed, maar persoonlijk vond ik dat er geen chemie was tussen beide hoofdrolspelers. Wat natuurlijk jammer is als je een hartstochtelijk verliefd, tragisch koppel moet uitbeelden. Dé ster van de avond was voor mij de hoofdrolspeelster Morgane Heyse. Wat een stem! Wat een présence! Buiten het bekende drinklied herkende ik geen enkele aria uit La Traviata, maar dat deerde niet.

Spijtig genoeg werd in de helft van de voorstelling een man in het publiek onwel en moest de opera even stilgelegd worden, zodat hij de nodige zorgen kon krijgen. Achteraf hoorde ik dat hij vastgeraakt was tussen de stoelen waardoor het niet evident was om hem te verplaatsen. Kwam het door het verschieten of eerder door de twee glazen schuimwijn voordat de voorstelling begon: toen de opera hervatte, moest ik opeens verschrikkelijk dringend naar het toilet. Ik probeerde op mijn tanden te bijten, maar op een gegeven moment besefte ik dat ik echt de zaal moest verlaten om geen accidenten te riskeren. Ik maakte me uit de voeten en kwam gelukkig iemand tegen die mij de weg naar het toilet kon wijzen. Amai, wat een opluchting! Maar wel jammer dat ik daardoor een stukje van de voorstelling miste.

Na de voorstelling dronken we buiten nog iets, niet beseffend dat in de grote schuur vlakbij allerlei hapjes werden rondgedragen. Het personeel deed echter niet de moeite om deze naar buiten te brengen. Dus moest ik ‘s avonds thuis nog iets eten om mijn hongerige maag het zwijgen op te leggen. Ik was immers rechtstreeks na het werk naar Bilzen vertrokken en had dus gans de avond niets gegeten. Dat zal me volgend jaar niet meer overkomen! Twee lessen geleerd: niets drinken vóór de voorstelling en binnen gaan staan om eten vast te krijgen!

Yet Another Blog

Life on my side