Vooropening expo David Claerbout in het Kasteel van Gaasbeek

Deze avond had ik het genoegen om te mogen genieten van de exclusieve vooropening van de prachtige tentoonstelling van David Claerbout in het meest romantische kasteel van Vlaanderen. Het hoogtepunt van de tentoonstelling (ook letterlijk, want het werk werd getoond in één van de torenkamers) was de videoprojectie The woodcarver and the forest, een verraderlijk lieflijk tafereel waarachter een duistere waarheid schuilt. De film in zijn geheel duur ongeveer twintig uur, dus ik heb maar een fractie van het werk gezien. Maar voelde me helemaal zen nadien. Een aanrader voor wie even tot rust wil komen in deze woelige tijden.

IMG_7719

IMG_7720

IMG_7726

IMG_7727

IMG_7733

IMG_7734

IMG_7735

IMG_7736

IMG_7738

IMG_7739

IMG_7741

IMG_7742

 

Na de tentoonstelling bezocht te hebben, was het tijd voor de speeches en klonken we samen op het succes van deze tentoonstelling. En ja, de hapjes en de wijn smaakten.

IMG_7753

IMG_7760

IMG_7761

IMG_7762

 

Mijn collega en haar broer waren zo vriendelijk om mij na de feestelijkheden aan het metrostation Erasmus af te zetten. En metro- en treinrit later was ik opnieuw in Leuven. Toch spijtig dat dit mooie kasteel zo moeilijk te bereiken is met het openbaar vervoer.

Generale repetitie van Sun & Sea in VIERNULVIER

Deze avond spoorde in naar Gent om samen met een collega de generale repetitie van Sun & Sea mee te pikken. Een opera die zich letterlijk afspeelt op het strand. Voor deze gelegenheid was een zaal van VIERNULVIER vol met zand gekapt en konden de toeschouwers vanaf de eerste verdieping neerkijken op een heus strandtafereel, inclusief strandballen, parasols, papieren bloemen, honden, handdoeken, strandstoelen, zonnecrème, badmintonrackets en nog veel meer.

Ik wist eerst niet goed wat te verwachten, maar aangezien deze voorstelling in het Litouws Paviljoen in 2019 de Gouden Leeuw won op de Biënnale voor hedendaagse kunst in Venetië, moest dit wel de moeite zijn. En amai, ik werd niet teleurgesteld. Voor mijn ogen ontspon zich een fascinerend verhaal over alledaagse bekommernissen dat opbouwde nar een apotheose waarin de lamentabele toestand van onze planeet werd aangeklaagd. Klimaatverandering als kunst, je moet het maar doen.

IMG_7305

IMG_7306

IMG_7308

IMG_7310

IMG_7311

IMG_7318

IMG_7320

IMG_7325

IMG_7617

Geniet mee van de muziek: filmpje 1, filmpje 2, filmpje 3.

Na de voorstelling pikte ik nog samen met mijn collega een glaasje wijn mee op de receptie, maar lang kon ik helaas niet blijven, want er wachtte mij nog een flinke treinrit naar het Leuvense en ik wilde het op deze weekdag niet al te laat maken.

Spiritus Sanctus in de Minderbroederskerk in Sint-Truiden

Gisteren reisden mijn broer, mijn vriend en ik naar Sint-Truiden voor een bezoek aan Spiritus Sanctus, een internationaal spirits festival. De mooie Minderbroederskerk vormde alvast het perfecte decor voor het verwennen van onze smaakpapillen. Het aanbod aan verschillende standen was lichtelijk overweldigend. En de organisatie had er alles aan gedaan om voor gepast entertainment te zorgen. We deelden de proevertjes onder ons gedrieën waardoor we drie keer zo veel konden proeven dan op ons eentje. En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door Sint-Truiden. Op de wandeling van het station naar de kerk kwam ik verrassend veel mooie gebouwen tegen. Misschien een ideetje voor een toekomstig weekendje in eigen land?

IMG_7144

IMG_7146

IMG_7147

IMG_7153

IMG_7189

IMG_7178

Aangezien mijn vriend en ik net iets vroeger ter plekke waren dan mijn broer, begonnen we de proeverij met een glaasje appelschuimwijn van Lepipz. Verrassend lekker! Ik ga jullie niet vervelen met een opsomming van alles wat we dronken, maar ik deed wel mijn best om van elke fles die we proefden een foto te maken. Speciallekes van de dag: de Beierse whisky SLYRS, die toch niet echt spek naar mijn bek was en de Caol ila Blackadder, waarin zowaar zwartgeblakerde stukjes van het vat dreven.

IMG_7156

IMG_7165

IMG_7172

IMG_7175

IMG_7181

IMG_7187

IMG_7190

IMG_7192

IMG_7196

IMG_7197

IMG_7199

IMG_7201

IMG_7202

IMG_7204

IMG_7205

IMG_7207

IMG_7209

IMG_7217

IMG_7218

IMG_7220

IMG_7221

IMG_7223

IMG_7224

IMG_7225

IMG_7257

IMG_7260

Natuurlijk konden we het niet laten om onze whisky voorraad uit te breiden met een paar extra flesjes. De gelukkigen waren The Glenrothes Whisky Maker’s Cut, Craigellachie 13 en Bunnahabhain 14 Ruby Port Cask Finish. En we kochten ook nog wat chocolade, want iedereen weet dat whisky en chocolade a match made in heaven is.

IMG_7298

IMG_7302

Na afloop van ons bezoek aan de whisky beurs vervoegde de vriendin van mijn broer ons voor een gezamenlijk avondmaal bij Royal India. De perfecte afsluiter van een fijne en culinair hoogstaande dag.

IMG_7242

IMG_7243

IMG_7245

IMG_7246

IMG_7250

IMG_7252

IMG_7253

Groot Onderhoud in Brugge

Deze voormiddag woonde ik het Groot Onderhoud bij in het BMCC in Brugge. Oorspronkelijk had ik gepland gans de dag deel te nemen, maar omdat mijn mailbox ontploft was na een lang weekend in Porto, besloot ik wijselijk na de keynote speeches en de (bijzonder karige, het moet gezegd) lunch naar huis te keren om in de namiddag aan mijn mailachterstand te knabbelen. Bijzonder gecharmeerd door de keynote van Jonas Roelens, historicus en schrijver, die enkele hardnekkige middeleeuwse clichés doorprikte. Bijzonder boeiend en een herinnering dat desinformatie van alle tijden is.

IMG_7032

IMG_7039

IMG_7040

Kuisheidsgordels in de middeleeuwen blijken een verzinsel van (jullie geloven het nooit) dr. Kellogg’s te zijn. De man vond masturberen trouwens des duivels.

IMG_7041

IMG_7042

IMG_7043

Mijn lunch was een samenraapsel van de restanten uit bijna leeggeplunderde saladekommen:

IMG_7044

Fenomenaal uitzicht op het mooie Brugge:

IMG_7045

En de fijne wandeling terug naar het treinstation:

IMG_7048

Opening RHIZOMA in MASEREEL

Gisteren woonde ik de feestelijke opening bij van de eerste editie van RHIZOMA – biënnale voor hedendaagse kunst in MASEREEL. Door werken aan het spoor moest ik een vervangbus nemen tussen Herentals en Geel, maar dat verliep (tegen de verwachtingen in) vlotjes. Ik kwam zelfs stipt op het voorziene tijdstip van 14.05u aan in Geel. Als het goed is mag het ook gezegd worden!

IMG_5199

In Geel stonden een collega en zijn vriendin mij op te wachten met de wagen om samen te carpoolen naar MASEREEL in Kasterlee. De titel van de eerste editie van de biënnale voor hedendaagse kunst is ‘Our Future Is To Live With Bruises‘. Deze zeer actuele titel ontleende RHIZOMA aan een zin uit het gedicht ‘Diaoptasia – Our Future Will Be‘ van multidisciplinair kunstenaar Otobong Nkanga, die zelf met nieuw werk aanwezig is op de biënnale.

Spijtig genoeg zat het weer niet mee. En dat is een understatement. Na al die prachtige, droge voorgaande weekends viel de regen nu met bakken uit de lucht. Alles behalve ideaal voor deze biënnale waarvan de werken verspreid staan over vijf binnen- en buitenlocaties. De speeches moesten om wille van het slechte weer ook naar binnen verhuizen. Gelukkig was ik voorzien van een goeie regenjas, al had een extra paraplu zeker geen kwaad gekund.

IMG_5203

IMG_5205

IMG_5208

IMG_5210

IMG_5211

IMG_5212

IMG_5213

IMG_5219

IMG_5221

IMG_5226

IMG_5230

IMG_5238

IMG_5248

Uiteindelijk bleven mijn collega’s en ik hangen onder de party tent bij de caravan met Italiaanse wijnen en waagden we ons niet aan een wandeling langs de buitenlocaties. Dat gaf ons wel de gelegenheid om te proeven van het mooie assortiment van Italiaanse wijntjes. De rosé prosecco en de primitivo waren mijn favorieten. En omdat zoveel mensen afhaakten door het slechte weer, verzamelde ons groepje veel extra drankbonnetjes, waardoor we heel de namiddag gratis dronken. Al had ik een extra portie dumplings zeker nog gewaardeerd.

IMG_5243

IMG_5245

IMG_5247

IMG_5249

Een collega was zo vriendelijk om mij na de laatste prosecco af te zetten aan het station van Lier, waar ik letterlijk mijn trein naar Leuven voor mijn neus zag wegrijden. Dan maar overstappen in Berchem, waar ik mezelf op een smoothie trakteerde. Kwestie van toch ook iets gezonds te drinken. 😉

Ultimas 2024

Gisteren carpoolde ik samen met een bende collega’s uit Leuven naar den Oven in Boom voor de uitreiking van de Ultimas 2024. De uitreiking had een facelift gekregen, waardoor de nadruk veel meer kwam te liggen op de bekendmaking van de winnaars in aanloop naar de show, dan op de show zelf. Een begrijpelijke beslissing om de schwung in de show zelf te houden, maar als neveneffect had dit wel dat, naar mijn aanvoelen, de winnaars niet voldoende tijd hadden om zelf een woordje te zeggen op het podium. De ene na de andere winnaar kwam het podium op, om datzelfde podium vervolgens na een minuut of vijf alweer te verlaten. Ik geraakte zowaar het overzicht kwijt.

Zullen me bijblijven:

Het prachtige muzikale nummer aan het begin van de show:

Lieke De Vry, winnares Circus die haar steun betoonde aan het Palestijnse volk:

IMG_5122

IMG_5128

 

De charmante jongedame in het blauwe bloemenkleedje van PLEK35, de makers van de Ultima award, die de awards mocht overhandigen:

IMG_5131

IMG_5135

 

Het stijlvolle pak van Gaea Schoeters:

IMG_5140

 

Minister van Cultuur Gennez, die het publiek moeiteloos op haar hand kreeg:

IMG_5145

 

De oververdiende publieksprijs voor de tentoonstelling Emile Claus. Prins van het Luminisme in het Museum van Deinze en de Leiestreek (mudel). Daarmee liet deze tentoonstelling commerciële initiatieven zoals Bart Peeters Deluxe 2024 in de Lotto Arena en Tien Om Te Zien, De Musical (Studio 100) achter zich.

IMG_5155

 

Marijke Pinoy, die de Ultima voor Algemene Culturele Verdienste kreeg. Wat een ongelooflijk slimme en welbespraakte dame!

IMG_5158

IMG_5163

 

Alle winnaars op een rijtje:

IMG_5171

IMG_5172

 

Het lekkere, volledig vegetarische eten van EetClusief:

IMG_5176

IMG_5177

 

De boot van Boom:

IMG_5179

 

Het was alleszins een supertoffe avond met fijne gesprekken in een mooi kader. Heel dankbaar dat ik de gelegenheid heb om naar zulke fijne events te gaan. Alleen jammer dat de locatie in Boom niet met het openbaar vervoer te bereiken was.

Puur-Natuur van Roger Cools en Viv Decorte in Kasteel Le Paige

Na ons bezoek aan de Saffraanboederij gisteren bleven mijn vriend en ik logeren bij zijn ouders in Herentals. Makkelijk, want zo moesten we ons niet haasten om de laatste trein te halen en konden we na het vertrek van al dat jonge geweld rustig onder ons vieren napraten.

Zondagen dienen om uit te slapen, dus we bleven lekker lang in bed liggen, om vervolgens op het gemak buiten op het terras te ontbijten met zelfgemaakte granola en fruitsla.

Na deze gezellige brunch maakten we een wandeling doorheen de bossen van Herentals en verder naar Kasteel Le Paige waar we de tentoonstelling Puur-Natuur van Roger Cools en Viv Decorte meepikten. De tentoongestelde werken waren naar mijn mening eerder middelmatig, maar hier en daar zat er wel een leuk werk tussen. En de mooie voorjaarsbloeiers in het park rondom het kasteel maakten het sowieso de moeite van een bezoek waard

IMG_3420

IMG_3422

IMG_3424

IMG_3428

IMG_3429

IMG_3430

IMG_3431

IMG_3432

IMG_3434

IMG_3435

IMG_3437

IMG_3438

IMG_3440

IMG_3441

En dankzij de NMBS raakten we zonder problemen terug in Leuven.

Bezoek aan saffraanboederij in Morkhoven

Gisteren maakten mijn vriend en ik samen met zijn familie een uitstapje naar een saffraanboederij in Morkhoven. Eerlijk waar, ik was mij er zelfs niet van bewust dat je saffraan kon oogsten in België. Ik associeerde deze dure specerij met landen als Iran en Afghanistan. Maar kijk eens aan, je kan dus ook saffraankrokussen planten in ons eigen Belgenlandje.

Het enthousiasme waarmee het echtpaar dat de boerderij uitbaatte, ons vertelden over hun saffraankrokussen en het geduld en de liefde die ze in hun werk steken, maakten van dit bezoek een zeer fijne belevenis. Want saffraan oogsten is alles behalve evident: voor 1 gram saffraan, zijn ongeveer 170 bloempjes nodig en 1 gram saffraan bevat een 500-tal krokusstampers. De krokusstampers, die zorgen voor de prachtig gele kleur als je saffraan gebruikt, worden met de hand verwijderd uit de bloempjes en ook het oogsten van de krokussen zelf gebeurt volledig met de hand. Een werkje dat niet bepaalde goed is voor de rug en de knieën.

IMG_3380

IMG_3381

IMG_3387

IMG_3389

Ook leuk: we mochten na de rondleiding op de boerderij en de uitleg over het ganse proces proeven van huisgemaakte saffraanhapjes: een aperitiefdrankje met de welluidende naam Rode van Morkhoven, asperges en panna cotta. Heerlijk! Natuurlijk konden we het niet laten een POM au safran te kopen, een variant op de Franse pommeau.

IMG_3393

IMG_3397

IMG_3403

Na dit bezoek keerden we terug naar het huis van de ouders van mijn vriend voor een fijn aperitief op hun zonnig tuinterras en lekkere huisgemaakte pasta met kip en spinazie. Helaas, zonder saffraan in verwerkt. 😉

IMG_3407

De Speelbergwandeling revisited

Aangezien het weekend zich zonnig aandiende, stelde ik aan mijn broer en zijn vriendin voor om in de namiddag samen te gaan wandelen. Kwestie van een gezonde eetlust op te wekken tegen het avondmaal. Ik deed een paar suggesties en de vriendin van mijn broer pikte er de Speelbergwandeling uit. Een wandeling die ondertussen geen geheimen meer heeft voor ons, maar die mooi is in elk seizoen. Mijn vriend en ik ontleenden twee elektrische blue-bikes aan het station van Leuven en fietsten gezwind naar het startpunt van de wandeling waar we mijn broer en zijn vriendin troffen.

De wijngaarden lagen er nog een beetje kaal bij, maar de voorjaarsbloeiers waren uitbundig van de partij en de zon maakte dat de prille groene kleuren geweldig goed tot hun recht kwamen. En aangezien mijn broer een fanatieke fan van ObsIdentify geworden is, moesten we natuurlijk stoppen bij elk onbekend bloemetje of plantje. Zo leert een mens al eens wat bij!

IMG_2404

IMG_2405

IMG_2406

IMG_2408

IMG_2409

IMG_2410

IMG_2411

IMG_2412

IMG_2413

IMG_2416

IMG_2417

IMG_2418

IMG_2427

IMG_2437

IMG_2438

IMG_2439

IMG_2443

IMG_2444

IMG_2445

IMG_2452

IMG_2455

IMG_2458

IMG_2460

IMG_2461

IMG_2465

IMG_2466

 

Na de wandeling fietsten mijn vriend en ik met onze elektrische blue-bikes terug naar Leuven om daar ongeveer op hetzelfde moment aan te komen als mijn broer en zijn vriendin, die met de wagen waren. We troffen elkaar in de Express GB omdat de vriendin van mijn broer zin had in cola en dat is iets wat mijn vriend en ik niet standaard in huis hebben. We haalden de (simpele) aperitiefhapjes boven en kozen welke gerechten te bestellen bij mijn favoriete Leuvense Chinees: Chen’s restaurant in Kessel-Lo. Bij het eten trokken we een lekker flesje Italiaanse wijn open en naar goede gewoonte sloten we af met een glaasje whisky. Lang leve de zon!

IMG_2473

IMG_2475

IMG_2478

IMG_2479

IMG_2482

Bovary in het Théâtre National

Deze avond had ik het voorrecht de generale repetitie van de opera Bovary te kunnen bijwonen in het Théâtre National. De combinatie van de muziek van de Belgische componist Harold Noben en de literaire klassieker van Gustave Flaubert leveren een verrassend actueel spektakel op, waar alles draait rond de magnetische persoonlijkheid van madame Bovary die zich probeer te onttrekken aan de banaliteit van haar saaie bestaan en huwelijk. Vond ik het personage van madame Bovary sympathiek? Niet meteen, maar ik kan me wel voorstellen dat in de tijd waarin de roman zich afspeelt het voor vrouwen alles behalve eenvoudig was hun dromen te realiseren. In die zin heeft het stuk een feministische ondertoon. De opera zelf is magnifiek, de enscenering is inventief en de muziek is geweldig. Carme Portaceli stort zich vol overgave op de hoofdrol en weet moeiteloos de aandacht naar zich toe te zijn. Wat een talent!

IMG_2345

IMG_2348

IMG_2351

IMG_2363

Ik heb er alleszins oprecht van genoten en hoop dat zulke opportuniteiten nog vaak mijn pad zullen kruisen.

Bekijk een stukje van de opera op de VRT site.