Een blik achter de schermen

Soms zijn er ook voordelen aan het bestaan van een blogger. Zo werd ik een tijdje geleden uitgenodigd om in aanloop naar de Leuven Hotel Day een blik achter de schermen van een aantal Leuvense hotels te werpen. Ik mocht zelfs mijn eigen persoonlijke programma samen stellen. Daar kan een mens toch geen neen op zeggen, nietwaar?

Als Leuvenaar kom ik natuurlijk niet echt vaak in de Leuvense hotels. Begrijpelijk, maar misschien ook een beetje jammer, want in de meeste hotels kan je gaan ontbijten en sommige hebben zelfs een restaurant dat de ganse dag geopend is. Een stukje culinaire ervaring dat aan mij voorbij gaat, dus. Hoog tijd om daar verandering in te brengen.

Ik startte de dag samen met mijn vriend in Martin’s Klooster, een hotel in hartje Leuven. Ik ken de keten Martin’s Hotels al een tijdje en weet dat zij focussen op bijzondere locaties met een historische achtergrond. Het Kloosterhotel dat dateert uit de zestiende eeuw past alvast perfect in dit plaatje. Prachtige kamers waarin het historische aspect als een meerwaarde wordt uitgespeeld. Bonuspunten voor het erg fleurige tapijt in de gangen en de muurschildering in wording. Erg vriendelijk personeel ook, altijd een pluspunt.

IMG_3113

IMG_3119

IMG_3120

IMG_3125

IMG_3128

IMG_3131

IMG_3137

IMG_3142

IMG_3148

IMG_3150

IMG_3161

IMG_3163

IMG_3166

IMG_3173

En oja, niet te vergeten, het ontbijt was heerlijk. Geen betere manier dan de dag te starten dan met een glaasje bubbles. Ik klaag altijd dat er weinig ontbijtgelegenheden zijn op zondag in Leuven. Zo’n hotelontbijt is alvast een goed alternatief. Aan de ontbijttafel ontmoette ik trouwens collega-blogger Bart met zijn charmante echtgenote.

IMG_3095

IMG_3097

IMG_3109

 

Op de terugweg van het Martin’s Klooster naar ons appartement, werden mijn vriend en ik overvallen door een heuse hagelbui, waardoor we noodgedwongen moesten gaan schuilen in het Chocolate Company Cafe. Terwijl we wachtten op beter weer, dronken we een chocolademelk. Ja, ik weet het, het leven kan zwaar zijn.

Voor de lunch werd ik met een aantal collega-bloggers verwacht in The Fourth, Leuvens meest recent geopende hotel. We startten de rondleiding met een glaasje van hun eigen champagne en bewonderden de kamers, uitgerust met de laatste moderne snufjes. Al zei het koffiezetapparaat met verse koffiebonen mij persoonlijk niet zoveel. Ook dit hotel biedt een geslaagde combinatie van oud en nieuw. Wel jammer dat de wellness nog niet klaar is. Bonuspunten voor de vergaderruimte in de oude ondergrondse kluis van de Nationale Bank.

IMG_3186

IMG_3188

IMG_3190

IMG_3193

IMG_3207

IMG_3209

IMG_3212

De lunch was een fijne gelegenheid om wat nauwer kennis te maken met mijn collega-bloggers Bart, Elke, Julie en Evelyne. Chefkok Kwinten De Paepe kwamen even gedag zeggen, maar het zijn vooral de gesprekken met chefkok Wouter Cornet die me zullen bij blijven. Een man met een passie voor de horeca die ons vol trots rondleidde in zijn keuken en de voorraadkamers van het Tafelrond. Heerlijke verhalen, heerlijk eten (vitello tonnato en kabeljauw met spinazie en garnalen) én lekkere wijn, meer moet dat niet zijn.

IMG_3117

IMG_3121

IMG_3124

IMG_3126

IMG_3127

Mijn vriend en ik sloten deze toch wel bijzondere dag af in het Park Inn Hotel, waar we konden genieten van het prachtige uitzicht op de achtste verdieping. Ik was vooral onder de indruk van het uitzicht op Kessel-Lo, want ik heb op het dak van mijn eigen appartementsgebouw eigenlijk een beter uitzicht op de binnenstad van Leuven. Bonuspunten voor de bijenkorven op het groendak en het kunstwerk gemaakt door het eigen personeel!

IMG_3235

IMG_3236

IMG_3240

IMG_3242

IMG_3253

Als avondmaal kregen we een Park Inn burger aangeboden, die er nog amper bij kon, na al dat eten eerder op de dag. Leuk dat Julie en haar vriendin ons vervoegden bij het avondmaal, zodat we nog wat konden praten over hun ervaringen van de dag. Bij zonsondergang mochten we nog eventjes naar boven om van het blauwe uurtje te profiteren. Een waardig einde van een toffe dag.

IMG_3247

IMG_3135

Girls night out bij Barba

Op het verjaardagsfeestje van mijn petekindje spraken zijn mama en ik af om eens een keertje onder ons twee af te spreken. Want op zo’n feestjes is het meestal te druk om een goed gesprek te hebben en als we op stap zijn mijn mijn petekindje en zijn broer, dan zijn we vooral bezig met de jongens te entertainen. Dus boekte in een tafeltje bij één van mijn favoriete restaurantjes in Leuven, Barba.

Tussen al dat lekkere eten door hadden we een paar serieuze gesprekken over onze respectieve carrières. De mama van mijn petekindje heeft haar eigen zaak en dat brengt uiteraard de nodige uitdagingen met zich mee. Het was echt fijn om eens één op één met haar te kunnen praten, want in gezelschap is ze meestal wat stiller en als haar man erbij is, gaan de gesprekken een beetje te vaak over zijn werk. Zal ik zeker op letten in de toekomst!

Dit aten wij:

Appetizer:
IMG_2386

IMG_2388

Gekonfijte zalm – biet – dille – walnoot:
IMG_2389

Gambero – chorizo – passievrucht – wortel – mango:
IMG_2394

Skrei – brandade – kappertjes – spitskool – koolrabi:
IMG_2395

​Bavarois van sinaasappel – chocolade – papaya – kokos – abrikoos:
IMG_2397

Zoetigheden bij de thee:
IMG_2400

IMG_2401

Lunchen bij Bite Leuven

Niet veel plannen dit weekend, buiten evaluaties uitschrijven voor mijn werk en foto’s verwerken. (De foto-achterstand is ondertussen zo groot, dat ik me afvraag of ik er niet beter de brui aan geef, in plaats van mezelf wijs te maken dat ik het nog wel kan rechttrekken.) Maar hey, eten moet een mens toch, dus toen mijn vriendin voorstelde om samen te gaan lunchen na haar les Japans, zag ik dat meteen zitten. Dus reserveerde ik een tafeltje in één van mijn favoriete Leuvense lunchplekjes: Bite Leuven. (Bij deze een oproep aan de uitbaters van Bite Leuven: jullie zouden mij een groot plezier doen door ook open te zijn op zondag!)

Het toeval wil dat ik bij het binnen stappen van Bite Leuven een kennis tegen kwam die net gedaan had met lunchen. Fijn om even te kunnen bijpraten terwijl ik op mijn vriendin wachtte. En jawel, ook bij haar viel het eten van Bite Leuven (en de vriendelijke bediening) in de smaak. Ik ging voor de gepofte aardappel met pulled pork en coleslaw en die was ronduit heerlijk. Pulled pork is iets wat ik pas op latere leeftijd ontdekt heb. Ik eet het niet zo vaak, maar als ik het eet, kan ik er enorm van genieten. En natuurlijk konden we het niet laten om een dessertje te bestellen: warme appeltaart met slagroom. Om duimen en vingers van af te likken.

IMG_2198

IMG_2201

Na deze fijne lunch liepen we langs de Mechelsestraat en de Vaartkom terug naar het station. Ik kocht onderweg op aanraden van wat vriendinnen een grote plantenmand bij PLEK als afscheidscadeautje voor mijn lieve ex-collega. En ik toonde mijn vriendin de nieuwe bouwprojecten rondom de Vaartkom.

IMG_2203

Een heel fijne, gezellige middag die beslist naar meer smaakt, letterlijk en figuurlijk.

De Waanzin en Pieter Vermeersch

Aangezien ik nog moe was van mijn uitstapje de dag voordien, twijfelde ik even of ik me wel naar Museum M zou begeven voor de vernissage van de tentoonstelling van Pieter Vermeersch. Maar hey, het was alweer een tijd geleden dat ik nog in M was en uiteindelijk kon ik altijd vroeger terugkeren als de kunst mij niet aansprak.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van Pieter Vermeersch gehoord had. Ik was dan ook aangenaam verrast door de verfijnde subtiliteit van zijn werk. Vooral de grootse (jawel, da’s hier de juiste term) dégradés speciaal op maat van M gemaakt, konden mij bekoren. Maar ook de werken op marmer vond ik prachtig om naar te kijken. De manier waarop Pieter Vermeersch zich verhoudt tot kunst, spreekt me enorm aan. Tijdens de kleine privé-rondleiding voor M-bassadeurs, bleek hij ook nog eens een zeer bescheiden en aimabel man te zijn, wat me zeer charmeerde.

Na de kennismaking met het werk van Vermeersch trok ik naar de tentoonstelling Waanzin, in elkaar gebokst door een aantal studenten van de KU Leuven die hun favoriete werk uit de collectie van M van tekst en uitleg voorzagen. De rode draad die doorheen deze kleine, maar fijne tentoonstelling liep was, de titel zegt het zelf, de ‘waanzin’ in al haar vormen. Zeer knap om te zien hoe de studenten dit elk op hun manier interpreteerden. Wel opvallend: de vrouwen waren overduidelijk in de meerderheid (gelukkig was er één mannelijke student om de mannelijke eer hoog te houden) en in hun midden bevond zich geen enkele exacte of toegepaste wetenschapper. Jammer, want dit zou misschien tot interessante contrasten geleid hebben. Onder de indruk trouwens van de welbespraakte en doordachte toelichtingen van de studentes. Ik weet niet of ik op hun leeftijd rijp genoeg was om tot zulke diepe en interessante inzichten te komen.

IMG_1933

IMG_1935

IMG_1937

IMG_1939

IMG_1940

Na deze kleine preview volgden een aantal toespraken, droegen de studenten een prachtig gedicht voor en klonken we met een glaasje op de opening.

IMG_1942

Salsa hereniging

Lang geleden dat mijn vriend en ik nog eens samen salsa gedanst hadden. Beetje moeilijk natuurlijk als de ene lessen volgt in Genève en de andere in Kessel-Lo. Dus moesten we profiteren van het feit dat mijn vriend op vrijdagavond in Leuven was. Gelukkig was het voor Marc en Claudia geen probleem dat mijn vriend een avondje kwam mee dansen. Uiteindelijk zijn er altijd mannen te kort. 😉

Het eerste uur salsales (semi-intermediair) ging supervlotjes. Mijn vriend herinnerde zich de figuren niet meer, maar dat merkte je amper. Hij keek goed naar de lesgever en verder viel hij terug op muscle memory. Het tweede uur (intermediair) was lastiger. Gelukkig hadden we besloten de tweede les niet door te schuiven en enkel met z’n twee te dansen. De vier laatste figuren van de les wilden niet echt lukken en het is vervelend voor de andere leerlingen als je zit te knoeien.

Ik vond het alvast superleuk om eindelijk nog eens samen te dansen, misschien moeten we de volgende keer dat we elkaar zien in Genève of Leuven naar een salsafeestje gaan!

Nieuwe sushizaak om de hoek!

Deze avond landde mijn vriend in Zaventem om zijn verjaardag in België te vieren. We hadden dit al een tijd geleden zo gepland, niet verwachtend dat zijn opa zo snel achteruit zou gaan. Niet echt de ideale omstandigheden om een verjaardag te vieren, maar het gaf mijn vriend wel de gelegenheid om met zijn familie af te spreken en de voorbereidselen voor het afscheid te nemen, zonder dat hij halsoverkop alles moest laten vallen in Genève.

Omdat hij in Genève bijna nooit sushi eet, stelde ik voor de pas geopende sushizaak bij ons in de straat uit te proberen: Kintsugi. Jammer dat voor dit nieuwe restaurant onze favoriete afhaal-Nepalees moest wijken, maar goed, ik zaag al zo lang over het feit dat er geen sushizaak bij ons in de buurt is, dat ik daarvoor graag mijn spinaziemomo’s opoffer. Het restaurant is zelfs zo nieuw dat ze nog geen betaalterminal hadden. Al een geluk dat aan het station verschillende geldautomaten zijn…

De sushi was trouwens veel beter dan ik verwacht had van een restaurant dat duidelijk niet door Japanners uitgebaat wordt. Heel vers en van goede kwaliteit. Hier komen we zeker meer!

IMG_1714

 

Yet another babybezoek

‘t Is lang geleden dat er nog zoveel baby’s in mijn vriendenkring geboren zijn! 2019 kondigt zich alvast aan als een vruchtbaar jaar, met maar liefst vier baby’s geboren in de eerste drie maanden. Na het bezoekje aan mijn nieuwe neefje op zondag, fietste ik maandagavond naar Heverlee om de kersverse zoon van mijn studievriendin te bewonderen. Ik heb nog nooit twee mensen zo gelukkig gezien. Het was hartverwarmend. Geheel begrijpelijk natuurlijk, want na het verlies van hun eerste kindje was de kans op een volgende zwangerschap zo goed als onbestaande. Maar kijk, deze beer van een baby heeft de statistieken moeiteloos verslagen. Braafste baby ooit!

IMG_0060

Lang leve maaltijdbezorgdiensten!

Neen, echt goed bekken doet de term maaltijdbezorgdienst niet, maar zeg nu zelf: hoe fantastisch is het niet om met een paar klikken op je smartphone een gevarieerd tapas menu aan huis geleverd te krijgen? Dat huis was in dit geval het huis van Goofball en haar gezin. (Te) Lang geleden dat we nog eens samen gegeten hadden. De jongens konden de tapas van Los Flamencos niet echt bekoren, maar mij smaakte het heel goed. Al kan het gezelschap daar natuurlijk ook voor iets tussen gezeten hebben!

Ontbijten bij Life Bar

De zondagochtend eerlijk uitgeslapen na onze culinaire uitspattingen bij Hop Gastrobar. Die luchtmatras heeft zijn nut al meermaals bewezen!

Omdat ik niet veel in huis had om mijn gaste een ontbijt aan te bieden even fabuleus als haarzelf, trokken we Leuven in. Onze eerste poging bij Nosh liep uit op een teleurstelling: er waren slechts een tiental wachtenden voor ons. Onze knorrende magen gaven aan dat er weinig ruimte was voor geduldig aanschuiven, dus liepen we verder naar Le Pain Quotidien in de Parijsstraat. Helaas, ook hier troffen we een veel te lange wachtrij aan. (Tip voor jonge ondernemers: start een ontbijtgelegenheid in Leuven die open is op zondag, succes verzekerd!)

De derde keer bleek gelukkig de goede keer te zijn. Bij Life Bar was er wel nog plaats. Een gezond veganistisch ontbijtje gaat er altijd wel in. En jawel de speltpannenkoeken met vers fruit waren heerlijk! En vormden een gezond tegengewicht na de uitspattingen van de dag voordien. Guilty free breakfast. I like!

IMG_1646

Hop Gastrobar

Zaterdagavond had ik afgesproken met mijn vriendin uit West-Vlaanderen. Ergens was er een klein miscommunicatie ontstaan, want zij dacht dat we afgesproken hadden dat zij zou blijven logeren in Leuven, terwijl ik mij daar initieel niet op voorzien had. Gelukkig is zo’n zelfopblazende luchtmatras op een paar minuten slaapklaar en heb ik meer dan genoeg kussens, donsdekens en bedovertrekken in de kast liggen.

We wandelden samen door nachtelijk Leuven naar de vaartkom om ons culinair te laten verwennen bij Hop Gastrobar. De gesprekken waren soms zwaar en donker. Het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Mijn vriendin en haar gezin hebben de laatste jaren zoveel miserie te verwerken gekregen dat het amper te geloven is dat ze nog rechtstaat. Een bewijs dat mensen vaak veerkrachtiger zijn dan ze zelf denken. En een glaasje wijn helpt natuurlijk om zoveel tegenspoed door te spoelen.

En oja, het eten mocht er ook zijn:

Heerlijke garnaalkroketjes:
IMG_1620

Noordzee / krab / aardappel / bruine boter / karnemelk:
IMG_1621

Pompoen / pesto / Griekse yoghurt / pistache:
IMG_1624

Tartelette / oude kaas / witloof / hazelnoot:
IMG_1625

Bosduif / pens & appel / spitskool:
IMG_1629

Spiering / Duroc d’Olive / olijf / spinazie / vinaigrette van gepofte kerstomaat:
IMG_1630

Risotto van bloemkool:
IMG_1631

Sjoeke nog ééntje: chocolade / specerijen / karamel:
IMG_1638

Na het diner keerden we terug naar mijn appartement om daar nog een afzakkertje (of twee) te drinken. Ik hoop echt dat mijn vriendin deze moeilijke periode binnenkort achter zich kan laten en met frisse moed aan een nieuw hoofdstuk in haar leven kan beginnen. Duimen!