Maar eerlijk, we waren toch liever met zijn achten geweest… Na de door omstandigheden zeer beperkte opkomst voor het babybezoek in Meise, leek het erop dat ons vriendengroepje van acht lovely ladies eindelijk weer voltallig zou zijn. Last minute (ik was onze afspraak even uit het oog verloren) was het mij nog gelukt om een tafel voor acht personen te bemachtigen in Sud Sud Bistro. (Echt waar, zelfs op weekdagen slaag je er in Leuven tegenwoordig niet meer in om een tafel in een populair restaurant te versieren.) Maar helaas, het mocht niet zijn, één van onze dames moest de dag zelf alsnog afhaken wegens ziekte. En zo kwam het dat we met zeven in plaats van acht rond de tafel zaten.
We hadden alleszins onderwerpen genoeg om te bespreken: één van de dames had een tijdelijke column in een tijdschrift weten te versieren en was druk bezig met de verbouwingen van haar pas gekochte huis, twee andere zaten in de laatste ronde van een sollicitatieprocedure en nog een andere had het voorzitterschap van een belangrijke vereniging opgenomen, net nadat ze een half jaartje geleden haar universitaire diploma gehaald had. Mooi om te zien hoe de dames in mijn omgeving hun talenten optimaal inzetten en uitgroeien tot mensen met een stem in onze samenleving. Girl power!
En oja, we begonnen de avond met een traktatie ter ere van een recente verjaardag. Een redhead bandit voor iedereen. De enige rosse dame in ons gezelschap wist de cocktail alleszins te appreciëren. 😉 Supergeslaagde avond, dus!
