Sushi dinner!

Na de laatste vergadering van de dag, die maar liefst van 17u tot 20u uur duurde en niet bepaald over één van mijn favoriete onderwerpen ging, vond ik dat ik wel een heerlijke sushischotel van Kintsugi verdiend had! Met dank aan mijn vriend om de bestelling te plaatsen én af te halen zodat we ons vlak na het einde van mijn vergadering op de sushi konden storten.

IMG_8185

20 kilometer in de benen

Deze zondag hadden mijn vriend en ik ons voorgenomen om een stevige wandeling te maken. Ons oog viel op een wandeling van bijna veertien kilometer die ons van de Abdij van Vlierbeek naar het Linden- en Chartreuzenbos zou brengen. Een beetje een combinatie van een aantal eerdere wandelingen. Tja, het wordt moeilijker en moeilijker om in de omgeving van Leuven nog door ons onbewandelde bos- en veldwegels te vinden en we hadden geen van beiden zin in een fietstocht. We stapten daarom de afstand van ons appartement naar de Abdij van Vlierbeek en konden zo onderweg genieten van wat mooie street-art.

Voor een stevige wandeling heeft een mens natuurlijk energie nodig, die werd geleverd door de heerlijke zarzuela van de 3 Tonghen. De anijszaad in de soep zorgde voor een bijzondere toets. Heerlijk!

IMG_8129

IMG_8133

IMG_8134

IMG_8135

IMG_8136

IMG_8138

IMG_8139

Déjà vu:

IMG_8141

IMG_8142

IMG_8143

IMG_8144

De nog kale wijngaarden, die wij in de herfst in volle glorie konden bewonderen:

IMG_8145

IMG_8146

IMG_8147

IMG_8148

IMG_8149

IMG_8150

IMG_8152

IMG_8153

IMG_8154

IMG_8155

IMG_8156

IMG_8157

IMG_8160

Ondertussen de tel kwijt van het aantal keer dat we de Chartreuzenberg beklommen hebben:

IMG_8161

IMG_8162

IMG_8163

IMG_8164

IMG_8165

Volgens mijn app hadden we op het einde van de wandeling iets meer dan twintig kilometer in de benen. Niet slecht! Alvast reden genoeg om ons te trakteren op de laatste restjes van de 3 Tonghen. Nuja, wat heet restjes… Met die gehaktballetjes en lasagne hadden wij alvast stevig gegeten!

Albondigas met een glaasje rode wijn:

IMG_8170

Lasagne met witte en groene asperges:

IMG_8174

IMG_8176

Kruidtuin en tapas

Vooral rustig aan gedaan, deze dag van de arbeid. Dat mag ook wel eens! We konden onszelf net genoeg motiveren voor een wandeling naar de prachtige Leuvense Kruidtuin. Mooi in elk jaargetijde! En de blauwe regen begint stilletjes aan in bloei te geraken. Een tip voor de komende dagen.

IMG_8086

IMG_8087

IMG_8089

IMG_8091

IMG_8094

Voor de fans van rododendrons:

IMG_8095

En de fans van azalea’s:

IMG_8099

IMG_8100

IMG_8102

Appelbloesem:

IMG_8104

IMG_8107

IMG_8109

IMG_8110

IMG_8111

Bij het plaatsen van onze bestelling bij de 3 Tonghen, hadden we het moeilijk om een keuze te maken uit het aanbod, daarom besloten we van het eerste weekend van mei een heus tapasweekend te maken. Lekker makkelijk ook. Meteen eten voor drie dagen!

Carpaccio van tomaat met huisgemaakte basilicumdressing, canneloni van jamon serano en burata met balsamicocrème:

IMG_8113

Gepocheerde gamba’s:

IMG_8119

Werkelijk heerlijke paëlla:

IMG_8123

Tapas van De 3 Tonghen

Alweer een zot drukke werkweek achter de rug. Doordat de werkdruk zo hoog ligt, lijkt het alsof ik tegenwoordig alleen nog maar werk, eet, puzzel, wandel en slaap. Ik kan me amper nog voorstellen hoe ik er vroeger zoveel hobby’s op kon nahouden. Nu knipper ik twee keer met mijn ogen en de werkweek is alweer om. En zelfs al werk ik nu structureel op zondagavond dan nog geraak ik die stroom e-mails niet de baas…

Enfin, reden genoeg om vrijdag onze ingevroren margarita van El Sombrero te laten ontdooien en te klinken op het weekend en mijn mooie bloeiende orchideeën.

IMG_8047

En bij zo’n aperitief hoort natuurlijk een heerlijk aperitiefbord van De 3 Tonghen!

IMG_8054

Gevolgd door een heerlijke vitello tonnato:

IMG_8059

En tataki van tonijn met zeewiersalade en opgelegde gember:

IMG_8061

En we sloten de maaltijd af met gevulde courgette:

IMG_8081

En ook de zon vierde mee dat het weekend was!

IMG_8069

IMG_8072

Blitzbezoek aan Durbuy

Iets later dan gepland reden mijn vriend en ik Durbuy binnen, alwaar het op het eerste gezicht behoorlijk druk was. Duidelijk dat veel mensen op deze frisse, maar zonnige zondag van het mooie weer wilden profiteren door te slenteren in de gezellige straatjes van het ‘kleinste stadje ter wereld’. We parkeerden onze wagen op de parking aan de oevers van de Ourthe vlakbij het centrum en begonnen aan onze ontdekkingstocht.

De handelaars probeerden duidelijk een graantje mee te pikken van de vele bezoekers in de straten. Overal werd take-away aangeboden en de bankjes zaten vol met mensen die genoten van een drankje of een ijsje. We zagen zelfs wat mensen illegaal op een terras zitten! Wie had gedacht dat er ooit een tijd zou komen dat een terrasje doen illegaal zou zijn…

Maar first things first: op zoek naar een openbaar toilet! Dat vonden we gelukkig vrij snel: zo’n moderne doos waar je helemaal niets meer moet aanraken, enkel de knop om buiten te geraken. Nu daar nog iets op vinden en dit soort toiletten is volledig coronaproof. Na mijn blaas geledigd te hebben, kon ik optimaal genieten van de gezellig straatjes van Durbuy.

IMG_7956

IMG_7958

IMG_7960

IMG_7961

IMG_7962

Mijn vriend liet zich verleiden tot de aanschaf van een broodje speenvarken, vers van ‘t spit en heel erg lekker. Ik pikte een paar stukjes vlees van zijn broodje, maar zorgde dat ik genoeg ruimte overhield om te genieten van een heerlijke gelato.

IMG_7965

IMG_7967

IMG_7969

We sloten ons bezoek aan Durbuy af met een korte wandeling langs de oevers van de Ourthe, waar een mooi langgerekt park was aangelegd.

IMG_7970

IMG_7973

Enorm genoten van dit frisse, maar zonnige weekend bij onze Waalse vrienden!

Pech in Wéris

Na de uitspattingen van de vorige avond, bleven mijn vriend en ik zo lang mogelijk in bed liggen. We zaten nét aan tafel toen de bediening aanklopte om ons ontbijt te serveren. De jongedame die het ontbijt bracht, moest een paar keer op en af lopen om alles uit te stallen op onze tafel. Brandstof genoeg om de dag door te komen!

IMG_7872

Na het ontbijt pakten we onze spullen bijeen en verlieten we de kamer. We bedankten het personeel voor de fantastische ervaring en maakten een mooie wandeling doorheen de velden en langs de megalieten van Wéris. Overal stonden sleutelbloemen en paardenbloemen in bloei. Wat een prachtige lente! En de aanwezigheid van die mysterieuze dolmen en menhirs gaf de wandeling nog net dat tikkeltje extra.

IMG_7874

IMG_7875

IMG_7876

IMG_7879

IMG_7880

IMG_7881

Steen in beweging van Guy Janssen:

IMG_7882

IMG_7883

IMG_7884

IMG_7885

IMG_7886

IMG_7889

IMG_7890

De Dolmen van Wéris:

IMG_7891

IMG_7894

IMG_7896

IMG_7897

De dolmen van Oppagne:

IMG_7900

IMG_7901

IMG_7902

IMG_7904

IMG_7905

IMG_7907

IMG_7909

IMG_7912

IMG_7913

De menhirs van Oppagne:

IMG_7914

IMG_7917

IMG_7933

IMG_7934

IMG_7935

IMG_7938

IMG_7939

IMG_7941

IMG_7942

Pittoresk kappeletje:

IMG_7943

IMG_7945

IMG_7946

Wéris is duidelijk een fan van kapelletjes:

IMG_7947

IMG_7948

IMG_7951

IMG_7952

 

En nog een kappelletje!

IMG_7953

Na de wandeling keerden we terug naar de parking van Le Cor de Chasse, om van daaruit naar het koninkrijk van Marc Coucke te rijden. Helaas weigerde onze cambio om op te starten. Zelfs de boordcomputer gaf geen teken van leven meer. Dat kon maar één ding betekenen: een platte batterij. We overwogen eerst om bij Le Cor de Chasse te gaan vragen of ze geen startkabels hadden, maar dat idee lieten we al snel varen. In zo’n Cambio abonnement is immers ook pechbijstand inbegrepen. Dus gebeld naar Cambio, alles nog eens dubbel gecheckt: uiteraard kregen we de wagen nog steeds niet aan de praat.

We hielden een beetje ons hart vast: wie weet hoe lang we op een zondagnamiddag zouden moeten wachten op bijstand in dit boerengat. Maar hey, dat bleek ontzettend mee te vallen. De VAB zou er over een dik half uur zijn. Dus maakten we nog een klein wandelingetje in de buurt en keerde mijn vriend naar de wagen terug een vijftal minuten voor de verwachte aankomst van de reparateur. Ondertussen maakte ik nog een ommetje in Wéris zelf. Na een dik kwartier kreeg ik al bericht van mijn vriend dat onze cambio gemaakt was. Amai, dat was snel! Ik maakte meteen rechtsomkeer.

Tegen dat ik terug bij de wagen was, was de VAB alweer vertrokken. De reparateur had tegen mijn vriend gezegd dat iemand de kabel van de batterij had losgemaakt. Dus de batterij was helemaal niet plat, zoals we eerst dachten. Vreemd, want wij waren helemaal nergens aangekomen en wie prutst er nu zonder reden aan de batterij van andermans wagen? Bizar verhaal, maar het belangrijkste is dat we weer verder konden! Blij dat we zo snel geholpen waren!

Op naar Durbuy!

Culinair genieten bij Le Cor de Chasse

Na meer dan 18 kilometers gewandeld te hebben, genoten mijn vriend en ik van een uitgebreid bad in onze comfortabele hotelkamer bij Le Cor de Chasse. Amai, onze stramme spieren hadden er deugd van!

IMG_7799

IMG_7803

IMG_7804

IMG_7806

Onze kamer bevond zich onder het dak en om daar te geraken, moesten we vlak na de inkomdeur van onze kamer een trap beklimmen. We vreesden al even dat we telkens met onze borden de trap op en af moesten gaan, omdat bij eerdere hotelbezoeken de bediening nooit de kamer betrad met het eten, maar in Wallonië worden de coronamaatregelen duidelijk een beetje anders geïnterpreteerd dan in Vlaanderen, de bediening kwam gewoon de trap op met onze borden en we kregen zelfs de sommelier over de vloer met aangepaste wijnen voor elke gang. Serieus, zo wil ik nog wel eens in alle afzondering op de kamer dineren!

En ja, op culinair vlak moest de ‘cocooning in the room’ menu niet onder doen voor 0ns bezoek in 2014.

Appetizers:

IMG_7822

IMG_7823

IMG_7827

2x Omble de fontaine:
En gravelax/ daikon/ ‘cailloux de Morville’ de le ferm Paquet/ ponzu
Jjambbong/ edamame/ salicorne:

IMG_7837

Poisson du jour/ célerisotto/ céleri lactofermenté/ huile de capucine/ oeufs de poisson/ algues:

IMG_7844

Asperge/ crabe/ chou rave au beurre noisette/ lait fermenté/ popcorn:

IMG_7848

Agneau/ petits pois/ ‘nepeta corsica’/ ail des ours/ oignon noir:

IMG_7851

IMG_7852

Mangue/ coco/ shiso:

IMG_7854

Inspiration du parfum ‘L’homme de Guerlain': citron vert/ menthe/ bergamote/ thé vert:

IMG_7859

Versnaperingen en Diplomatico Rum:

IMG_7867

Dat we na al dat lekkers niet ver meer naar ons bed moesten strompelen, was absoluut een pluspunt!

Wandelen in Wéris en omgeving

Het laatste weekend van april had ik een kamer voor mijn vriend en mezelf gereserveerd in Le Cor de Chasse, de plek waar we in 2014 al eens genoten van een culinair topweekend. De omstandigheden waren zeven jaar later natuurlijk helemaal anders: geen gezellige restaurantervaring, maar wel een intiem diner op de kamer. Dat vervelende virus is namelijk nog niet volledig onder controle. Mijn vriend en ik waren alvast benieuwd of het diner op de kamer in de buurt zou komen van de fantastische culinaire ervaring van de vorige keer.

We vertrokken in Leuven rond een uur of elf, kwestie van optimaal te kunnen genieten van het voorspelde mooie weer. Terwijl mijn vriend onze Cambio met vaste hand richting Wallonië stuurde, zocht ik een wandeling die ons zou bezig houden tot het avondmaal. De Cirkwi wandeling van 15km met als ronkende titel ‘Grootste Landschappen’, sprak ons het meeste aan. We parkeerden onze Cambio op de vrijwel lege parking van het hotel en begonnen vol enthousiasme aan de wandeling.

Wellicht was ik iets té optimistisch toen ik besliste mijn panty’s thuis te laten, want het was bijzonder frisjes de eerste twee kilometers. Het stralende zonnetje werd tegengewerkt door een stevige noorderwind en het kippenvel stond op mijn blote benen. Gelukkig volgde al snel een eerste klim naar Pierre Haina, een natuurlijke rots met een hoogte van ongeveer drie meter en een hellingshoek van 60 graden. Vroeger werd deze rots jaarlijks witgekalkt bij een equinox en de megalieten in de vallei zouden parallelle lijnen vormen ten opzichte van deze rots. Waar of niet waar. Het uitzicht op de vallei vanaf de rots mocht er zeker zijn.

IMG_7717

IMG_7718

IMG_7719

IMG_7720

IMG_7721

IMG_7722

Na de klim naar Pierre Haina daalden we af naar ‘Le lit du diable‘, een verrassend klein bed voor zo’n gigantische ego als dat van de duivel. 😉

IMG_7723

IMG_7724

Al wandelend verorberden we onze picknick: twee wraps snel snel gekocht in de Delhaize Shop & Go in Leuven. Mijn vriend en ik hielden een strak tempo aan, want de wandeling zou volgens de beschrijving iets van een vier en een half uur duren en we moesten ten laatste om 18u terug zijn om in te checken in Le Cor de Chasse. Geen erg, dat hoge tempo was ideaal om ons warm te houden.

Ik moet zeggen dat ik enorm genoot van de wandeling. De streek rond Wéris is prachtig en we kwamen tijdens onze wandeling tot onze verbazing amper een levende ziel tegen. Bijzonder coronaproof! Wat een goede keuze om hierheen te trekken!

IMG_7725

IMG_7728

IMG_7732

IMG_7733

IMG_7735

IMG_7736

IMG_7737

IMG_7739

IMG_7741

IMG_7743

IMG_7745

We genoten van de prachtige glooiende landschappen, de bloeiende bomen en de zon op ons gezicht. We staken twee maal de Aisne over en net toen we ons de bedenking maakten dat we stevig voor op schema zaten, kwamen we in Fanzel een établissement tegen dat cava en andere dranken op de kaart had staan voor ‘take-away’. Ik zet de take-away bewust tussen haakjes, want de West-Vlaamse eigenaars hadden statafels voorzien en onze cava kwam in een glas. Mijn vriend en ik waren de enige klanten, dus we voelden ons bijzonder veilig. En ja, toen de vriendelijke West-Vlaamse dame voorstelde om een portie kaas te serveren, konden we natuurlijk geen neen zeggen. En zo bezochten mijn vriend en ik in een klein gehucht in Wallonië ons eerste terras van 2021.

IMG_7752

IMG_7753

IMG_7755

IMG_7758

IMG_7759

IMG_7760

IMG_7764

Bij de start van de wandeling waren mijn vriend en ik wat tegen mekaar aan het grommelen dat, in tegenstelling tot wat de webpagina beweerde, de route helemaal niet goed was aangegeven. Tot we een paar kilometer later plotseling in de gaten kregen dat we wel heel veel confetti op onze weg tegen kwamen. Bleek dat heel de route gemarkeerd was met toefjes confetti alhier en aldaar. Bijzonder…

IMG_7754

Op het einde van de tocht ontdekten mijn vriend en ik de steengroeve waarvan de megalieten van Wéris afkomstig zijn. Een plek die geschiedenis uitademde. Zeer indrukwekkend.

IMG_7765

IMG_7767

IMG_7777

IMG_7778

IMG_7781

IMG_7785

IMG_7787

IMG_7789

IMG_7791

Zelfs inclusief de culinaire stop in Fanzel waren we nog ruimschoots op tijd voor de check-in bij Le Cor de Chasse. En jawel, het was te verwachten: ondanks de koude noorderwind had de zon ons flink te pakken gehad. Al een geluk dat we ons ingesmeerd hadden, want anders waren we waarschijnlijk zo rood als een kreeft.