Laatste avondmaal in de Sint-Pieterskerk

Woensdagavond had ik het genoegen uitgenodigd te zijn voor de exclusieve preview van de nieuwe permanente tentoonstelling in de prachtig gerestaureerde Sint-Pieterskerk. Omdat alleen ook maar alleen is, nodigde ik mijn vriendin uit om me te vergezellen. Om 18.40u stipt stapten we de kerk binnen, waar we allebei een hoofdtelefoon en een iPad kregen. Digitaal gewapend trokken we de kerk binnen om via augmented reality Leuvense topstukken uit de Vlaamse kunstgeschiedenis in hun historische context te ontdekken. De blikvanger van de tentoonstelling was uiteraard ‘Het Laatste Avondmaal’ van Dieric Bouts, een Vlaamse Meester die thuis is in Leuven. Spijtig genoeg duurde de preview maar twaalf minuten, wat toch echt veel te kort was. Maar goed, zo werden mijn vriendin en ik geprikkeld om later nog eens terug te keren.

IMG_7937

IMG_7938

IMG_7941

IMG_7942

IMG_7943

IMG_7944

IMG_7945

IMG_7946

IMG_7948

Na ons bezoekje aan de Sint-Pieterskerk (die trouwens zo mooi is dat je geen augmented reality nodig hebt om van een bezoek te genieten), gingen mijn vriendin en ik nog iets drinken in het dichtst bijzijnde café (de Agora, dat moet al van mijn studententijd geleden zijn dat ik daar nog eens was geweest). Veel tijd hadden we niet, want ik werd om 20u verwacht voor het diner in M. Een diner geïnspireerd op ‘Het Laatste Avondmaal’ van Dieric Bouts, verzorgd door Het Land aan de Overkant, dat kon niet anders dan lekker zijn. Spijtig genoeg was de uitnodiging strikt persoonlijk en mocht ik geen date meenemen.

Gelukkig kwam ik aan een tafel terecht met allemaal zeer sympathieke tafelgenoten. Vooral de jongeman links van mij had een aangename babbel. Knap, boeiende job en geïnteresseerd in cultuur, yep, he definitely was gay. 😉 We kregen een menu voorgeschoteld dat met de hulp van een foodarcheoloog (de tweede foodarcheoloog die ik in mijn leven ontmoette!) was samengesteld om zo dicht mogelijk een middeleeuws banket te benaderen. De verschillende gerechten werden in grote schotels tegelijkertijd op tafel gezet, in zo’n overvloedige hoeveelheden dat ik me een beetje slecht voelde toen ik zag hoeveel er bleef liggen. Aan mij zal het nochtans niet gelegen hebben, ik heb zeer mijn best gedaan om van alles te proeven, inclusief de lekkere Chardonnay van Domaine Amélie Guillot.

Zo zag onze middeleeuwse menu eruit:

Gerookte paling, zuurdesem, groene kruiden

Zalm gebakken in zoutdeeg
Kabeljauw in de oven
Lamsboutroulade met zuiderse kruiden
Fricassee van kalf
schorseneren/hazelnoot
linzen/gekonfijte eendenbout
Knolselder/zeewier
bloemkool/specerijen uit het Oosten

Rijsttaart, gezouten karamel

IMG_7958

IMG_7959

IMG_7961

IMG_7962

IMG_7964

IMG_7965

IMG_7966

Big Bang in het Agora Leercentrum

Ledigheid is des duivels oorkussen, dus breide ik nog een avondje brainstormen aan deze toch al drukke werkdag. Ik was immers erg benieuwd naar deel twee van de Big Bang brainstorm. De hapjes van Content waren alvast van een hoger niveau dan de tortilla chips van de eerste brainstorm. Fijn om iets gezonds voorgeschoteld te krijgen.

Ik kwam aan tafel te zitten bij iemand die ik in een ver verleden via het bloggen heb leren kennen. Leuk om wat herinneringen op te halen en ook om kennis te maken met zijn Zuid-Koreaanse vrouw. Meteen een paar zinnetjes Koreaans op haar losgelaten, al moet ik toegeven dat mijn kennis van het Koreaans steeds verder aan het wegzakken is (zo jammer dat het Korean Cultural Center in Brussel geen lessen meer organiseert).

IMG_7927

We startten de avond met een samenvatting van de resultaten van de vorige keer. Hét beste idee dat uit de vorige brainstorm is gekomen, is het kunstwerk fysiek te laten uitdijen over gans de stad, zoals de echte Big Bang. Een tof idee omdat op die manier elke buurt zal betrokken worden bij het kunstwerk. We probeerden de ideeën uit de eerste brainstorm verder te concretiseren en eindigden de avond met het formuleren van een zo concreet mogelijke opdracht aan een fictieve kunstenaar.

IMG_7929

Ben benieuwd wat dit traject uiteindelijk zal opleveren.

Overdonderd door Van Eyck

Zondag zetten we het verjaardagsweekend van mijn vriend verder met een bezoek aan de tentoonstelling Van Eyck. Een optische revolutie in het MSK in Gent. De grootste Van Eyck tentoonstelling ooit, dat moesten we uiteraard gezien hebben. Spijtig genoeg kan ik jullie geen foto’s tonen van de tentoongestelde werken, de bruikleengevers hadden fotograferen immers verboden. En eerlijk, Foto’s zouden in dit geval slechts een flauw afkooksel geweest zijn van de realiteit. De werken van Van Eyck zitten zo boordevol details dat je dit met je eigen ogen moet aanschouwen. Wat een ongelooflijk meesterschap! Alleen jammer dat er zo massaal veel volk aanwezig was, dat je onvoldoende de mogelijkheid had al die fenomenale details rustig in je op te nemen. (Ok, dat telefoontje van het werk om in kaart te brengen welke maatregelen mijn medewerkers namen tegen het coronavirus, was ook niet bevorderlijk om onbezorgd te kunnen genieten.)

IMG_7888

 

Na de tentoonstelling aten we een middeleeuwse eierkoek (eerder een soort tortilla) in de tijdelijke cafetaria die naast het museum was opgetrokken. Erg jammer dat het MSK zelf niet over een stijlvol café beschikt om haar bezoekers te laten genieten van een hapje en een drankje. Deze tijdelijke cafetaria kwam echt wel wat amateuristisch over.

Na onze inwendige mens versterkt te hebben, spoorden mijn vriend en ik terug naar Leuven, alwaar we ‘s avonds zijn verjaardagsweekend afsloten met een lekkere cocktail en een heerlijke portie mosselen (allez, voor mij dan, want mijn vriend is niet zo’n fan van mosselen).

IMG_7900

 

Celebrating the birthday boy

Na de wellness ‘s ochtends, vierden mijn vriend en ik ‘s avonds gezellig verder bij Convento Wijnbistro. Grappig: we kwamen onze vrienden tegen met wie we elk jaar op weekend gaan. Zij zaten met hun gezelschap aan een lange tafel. Konden ze meteen mijn vriend gelukkige verjaardag wensen. 😉

En ja, het eten was, net als de vorige keer, erg lekker. Omdat het een feestelijke gelegenheid was, gingen we voor de full option: 5 gangen met aangepaste wijnen. Extra punten voor de bijzonder vriendelijke bediening én de kleurpotloodjes op elke tafel, waarmee ik me kon uitleven op de papieren onderlegger. Zoals het hoort, startten we de avond in stijl met een cocktail gebaseerd op pisco.

Geniet met ons mee:

Appetizer (disclaimer: neen, daar liggen geen rupsen op ons bord, dat is gepofte rijst):
IMG_7856

Noordzeekrab, brioche, kokos, kaffir, koolrabi:
IMG_7858

Brandade van schelvis, boterraap, groene kruiden, jus van langoustine:
IMG_7860

Consommé van duif, gerookte eendenborst, boekweitnoedels, shiitake:
IMG_7862

Roggevleugel, warmoes, hazelnoot, Cornes de Gâtes:
IMG_7866

Kaastaart, passievrucht, mango:
IMG_7871

En ik mocht ook een beetje proeven van de kaasplank van Kaasmeester Elsen die mijn vriend genomen had in plaats van het dessert:
IMG_7872

Een culinair hoogstaande avond verdient het om afgesloten te worden met een goeie digestief. Mijn vriend en ik mochten van de uitbater proeven van de Pazo Señorans Orujo de Galicia én de Pazo Señorans Aguardiente de Hierbas de Galicia, een afgeleid destillaat van Spaanse wijn dat mij geheel en al onbekend was. Fijn dat we mochten proeven, maar uiteindelijk smaakte de Rum New Grove ‘Savoir Faire’ uit 2009 mij toch beter…

Ramen = comfortfood

Het was een beetje een bizarre dag op het werk met tegenstrijdige berichten van het hoger management en stiekeme strijdvaardigheid van het middle management. Daar bovenop kwam dan nog eens het bericht dat mijn directe baas tijdens het skiën door haar knie gegaan was (gevolg: gescheurde meniscus, gescheurde kruisband en gescheurde binnenband) en de komende week noodgedwongen thuis moet blijven . Net op een moment dat we haar doortastendheid zeer hard kunnen gebruiken.

Maar één ding is zeker: ramen helpt altijd!

IMG_7842

Afterwork en risotto

Twee dagen na mekaar op stap met de collega’s, is dat decadent of gewoon goeie teambuilding? Qua deelnemers zat er trouwens weinig overlap tussen beide afterwors, wat maakte dat de gesprekken over totaal andere onderwerpen gingen. Mijn collega’s en ik maakten het onszelf trouwens gemakkelijk: eerst wat flesjes cava met hapjes in het Muntpunt Grand Café en vervolgens heerlijk risotto bij Ricotta & Parmesan. En ja, beide etablissementen passeerden al wel vaker op deze blog, maar originaliteit is soms overroepen. Niets mis met tradities in ere houden!

De risotto met truffel en prosciutto die mij ontzettend goed gesmaakt heeft:
IMG_7834

Uitwuifdrink

Dinsdagnamiddag stopten mijn medewerkers en ik allemaal stip om 16u met werken. We hadden immers belangrijkere dingen te doen: afscheid nemen van onze lieve collega die een jaar onbetaald verlof neemt om de wereld rond te reizen. Zo jaloers, zij doet waar ik alleen maar van kan dromen. Want laten we eerlijk zijn, in mijn huidige job is een jaar onbetaald verlof nemen echt geen optie. Maar goed, ze heeft altijd keihard gewerkt en ik gun haar dit sabbatjaar uiteraard van harte. Voor de gelegenheid waren ook een collega in ziekteverlof, herstellende na een operatie, en onze pas gepensioneerde collega komen opdagen. Fijn dat zij er ook bij waren!

Omdat we onze collega niet zomaar wilden laten vertrekken zonder een officieel uitwuifmoment, trokken we samen naar Au Bassin om gezellig iets te drinken en meer te vernemen over haar plannen. Toegegeven, de cava daar viel wat tegen, maar gelukkig maakte de Moscow Mule veel goed. Mijn collega en haar man starten hun reis in Mali om vervolgens nog een paar andere landen in Sub-Sahara-Afrika te bezoeken. Ze kozen specifiek Mali als hun eerste bestemming uit omdat mijn collega daar een Foster Parent kindje heeft. Ze is van plan van met een grote valies vol met spullen naar daar te trekken, die daar achter te laten en verder te reizen met de rugzak. Had ik al gezegd dat mijn collega super cool is?

Na twee drankjes begon iedereen honger te krijgen en zakten we met een coalition of the willing af naar Menma voor een lekkere kom ramen. Een aantal van mijn collega’s hadden nog nooit ramen gegeten. Tss, en dat in 2020! Gelukkig viel mijn favoriete fastfoodgerecht bij iedereen in de smaak, ook bij de wat moeilijkere eters. Dat flesje saké erbij was dan ook de kers op de taart.

IMG_7825

IMG_7826

Ik weet nu al dat ik mijn collega heel erg ga missen. Ze was altijd de rust zelve en was ook de meest ervaren persoon in mijn team. Bij wie ga ik nu terecht moeten met al mijn vragen? Aan de andere kant ben ik realistisch genoeg om te beseffen dat een jaar zo voorbij is. Twee keer met mijn ogen knipperen en ze zal al terug zijn. 😉

Op bezoek bij Sam Dillemans

En tegelijkertijd ook bij mijn neef en zijn gezin. 😉 De bluebike bracht mij van Antwerpen Centraal naar de Lavendelstraat, alwaar ik hartelijk ontvangen werd met een glaasje cava (they know me so well). Mijn vorige bezoek was dag op dag exact een jaar geleden. Die schattige baby was ondertussen uitgegroeid tot een stevige peuter met een oneindige energievoorraad. En ook zijn grote zus liet zich niet onbetuigd. Schandalig dat het zo lang geleden was dat ik mijn achternichtje en -neefje nog gezien had. De tijd gaat veel te snel tegenwoordig. Ik knipper twee keer met mijn ogen en er is alweer een jaar voorbij.

We brachten met ons vijven een bezoek aan de tentoonstellingsruimte van Sam Dillemans, bijna letterlijk om de hoek van de Lavendelstraat. Ik kende Sam Dillemans vooral van zijn schilderijen van boksers, maar ook de fijnere potloodtekeningen van atleten (waaronder Nafi Thiam) konden mij bekoren. Ik zou eerder zo’n potloodtekening in mijn interieur hangen dan zijn soms nogal confronterende afbeeldingen van boksers.

IMG_7799

IMG_7800

IMG_7801

IMG_7802

IMG_7804

Na deze portie cultuur bleef ik gezellig eten bij mijn neef en zijn vriendin en keuvelden we uitgebreid over het fantastische avontuur dat hen te wachten staat. Binnenkort vertrekken ze namelijk met hun twee kindjes voor een reis van drie maanden doorheen Oost-Europa met een mobile home. Amai, chapeau! Ik weet niet of ik dat zou zien zitten met twee zo’n jonge kindjes. Voor de vriendin van mijn neef is het ook een gelegenheid om te herbronnen. Ze heeft namelijk recent ontslag genomen op haar werk en is momenteel op professioneel vlak wat zoekende. Ik ben alleszins erg benieuwd naar de verhalen die ze te vertellen zullen hebben wanneer ze terug zijn!

IMG_7805

Oja, en mijn achternichtje en ik hadden fun met Instagram filters!

ESWS0574

NYEE7389

Lunch bij Elisa by JAVA Coffee

Na onze goed gevulde zaterdag hielden mijn vriend en ik het rustig op deze stormachtige zondag (serieus, nog nooit zo vaak mijn terrasmeubilair moeten binnen zetten als dit jaar). We kozen voor een late lunch bij Elisa by JAVA Coffee, gelegen in een prachtige oranjerie die vroeger deel uitmaakte van het winkelpand van Bloemen Laenen. Ik ben geen koffiedrinker, maar had in mijn instagram feed al een paar keer foto’s van deze plek en het op het eerste gezicht heerlijke eten zien passeren. En ik ben altijd benieuwd om nieuwe eetgelegenheden te ontdekken!

IMG_7733

IMG_7737

Ik ging voor de shakshuka met balletjes, omdat dit mediterrane gerecht mij de vorige keer in het Chicago Café zo goed was bevallen. En ja, dit gerecht was een echte smaakbom. Heerlijk! Mijn vriend hield het bij een klassieke omelet met zalm, gevolgd door een boterham met mozzarella. Ook lekker natuurlijk! De huisgemaakte limonade en ice-tea doorstonden eveneens moeiteloos onze smaaktest. Omdat het allemaal zo lekker was trakteerde ik mezelf nog op een klein appeltaartje. Iets zuurzoets om mee af te sluiten.

IMG_7739

IMG_7742

IMG_7744

Ik klaag altijd over het feit dat er op zondag weinig leuke zaken open zijn in Leuven, maar kijk, bij Elisa kan je zeven dagen op zeven binnen springen voor een drankje, wat gebak of een hartige boterham. En je kan er blijkbaar ook genieten van een authentieke high tea, als dat geen goede reden is om nog eens terug te gaan!