Whisky proeven!

Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.

Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.

IMG_5967

IMG_5978

IMG_5981

IMG_5983

IMG_5986

Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.

Red Star Line Museum en diner bij De Godevaert

Na een deugddoende nachtrust genoten mijn vriend en ik van het uitgebreide ontbijtbuffet in Hotel Lindner. Zoveel keuze dat ik onmogelijk van alles kon proeven. Het glaasje schuimwijn lieten we wijselijk aan ons voorbij gaan, we moesten nog wat drank van de dag voordien verteren.

Uitzicht vanuit ons hotel:

IMG_4316

IMG_4317

English breakfast!

IMG_4319

Iets minder Englisch breakfast:

IMG_4320

Tegen de verwachtingen in viel het weer best goed mee. Mijn vriend en ik beslisten dan ook de paraplu’s in het hotel achter te laten, kwestie van daar niet een hele dag mee te moeten sleuren. We wandelden op het gemak langs de Meir, liepen even binnen in de Stadsfeestzaal en konden de lokroep van de heerlijke pralines van Dominique Persoone in het Paleis op de Meir niet weerstaan.

IMG_4322

IMG_4326

IMG_4327

IMG_4329

We brachten een blitzbezoekje aan de kathedraal, bewonderden de Antwerpse Grote Markt en wandelden verder naar de Schelde om met onze eigen ogen vast te stellen of het pas van de stellingen ontdane Steen nu echt zo lelijk was. Unpopular opinion: ik vind het nieuwbouwgedeelte goed meevallen. Het is geen spectaculaire of vernieuwende architectuur, maar het nieuwe gedeelte doet de rest van het gebouw geen onrecht aan en door de kleur van de stenen sluit het goed aan bij de rest van het historische gebouw, dat zelf ook al een samenraapsel is van verschillende bouwstijlen. Continue reading

Een topvoormiddag in Antwerpen!

Veel te vroeg voor mijn doen spoorde ik deze zaterdagochtend naar Antwerpen. Bestemming het Museum Plantin-Moretus. Oorspronkelijk was ik van plan de fiets te nemen van Antwerpen-centraal naar het museum, maar aangezien de zon scheen en ik ruimschoots op tijd was, besloot ik te voet te gaan. Had ik zeker ook geen last van mogelijke versperringen of wegomleidingen om wille van het WK Wielrennen dat rond de middag startte vanaf de Grote Markt.

Een goeie beslissing, want ik genoot echt van mijn ochtendwandeling en was zelfs te voet nog te vroeg ter plekke. De reden van mijn bezoek, was de officiële onthulling van een recent opnieuw opgedoken tekening van Rubens, die aangekocht werd door de Vlaamse Gemeenschap. Om zo’n topstuk te bewonderen zak ik graag naar Antwerpen af!

Ik luisterde naar de speeches van de aanwezige hoogwaardigheidsbekleders en bewonderde de tekening gemaakt voor de publicatie ‘Opticorum libri sex’ (‘Zes boeken over optica’) van de jezuïet Franciscus Aguilonius (1567-1617), één van de allereerste publicaties van de Plantijnse uitgeverij waaraan Rubens zijn medewerking verleende. Heel interessant om een kleine inkijk in het werkproces van Rubens te krijgen. Als je goed kijkt, zie je immers dat de beentjes van de engel rechts bovenaan eerst anders getekend waren. Deze tekening diende als ontwerp voor de drukplaat.

IMG_3296

IMG_3303

IMG_3309
en
IMG_3312

IMG_3318

IMG_3320

Na het officiële gedeelte bleef ik nog even plakken voor een drankje en een babbel en vertrok vervolgens naar het schoonste museum van het land: het KMSKA. Het KMSKA had immers een zeer belangrijke aankondiging in petto voor de aanwezigen: Over exact één jaar zal het museum officieel geopend worden, na meer dan tien jaar gesloten te zijn voor een zeer grondige renovatie en uitbreiding. En dat werd zaterdag met de nodige luister wereldkundig gemaakt.

Bij aankomst werden we welkom geheten door figuren die rechtstreeks uit een Ensor schilderij gestapt leken. Zeer tof uitgebeeld door Theater Stap!

IMG_3324

IMG_3326

Daarna volgden nog wat speeches. Eén van de speechers had ik eerder op de ochtend al eens aan het werk gehoord. 😉

IMG_3332

IMG_3333

En hét moment waarop iedereen zat te wachten: de onthulling van de officiële openingsdatum!

Heel fijn om op deze feestelijke dag onder het genot van een glaasje cava nog wat te kunnen babbelen met mijn aanwezige collega’s en ik liep zowaar een oude bekende tegen het lijf uit een ver verleden. En toen was het tijd om naar huis terug te keren, want ik had in de namiddag een afspraak met vrienden in Heverlee. Een half uur wandelen en een sanitaire stop in Antwerpen-centraal later (te veel cava in mijn blaas) zat ik alweer op de trein naar Leuven.

25 september 2022, schrijft het alvast in jullie agenda’s!

Zeevruchtenschotel met kreeft van De Walvis

Zaterdag hadden mijn vriend en ik ons knuffelcontact over de vloer. Een moment om te koesteren, want de tijden dat bezoek over de vloer krijgen de gewoonste zaak van de wereld was, liggen ondertussen al bijna een jaar achter ons en voorlopig is er nog geen beterschap in zicht.

Reden te meer om ervoor te zorgen dat er iets feestelijks op het menu stond. Met een zeevruchtenschotel van De Walvis kan een mens niet veel verkeerd doen: kreeft en oesters, what’s not to like? Alleen het afhalen bleek een grotere uitdaging dan gedacht. Zo’n zeevruchtenschotel voor drie personen, dat weegt wel wat, en mijn vriend en ik waren te voet. Dus wisselden mijn vriend en ik het dragen af. Op een gegeven moment hield ik de schotel echter niet recht genoeg waardoor ik opeens zeevruchtenschotelvocht over mijn armen in mijn schoenen voelde sijpelen. Nu, het was grotendeels water, maar toch…

Dat mocht echter de pret niet drukken. We smikkelden en smulden met ons drieën van al dit lekkers. Wel jammer dat onze vriend niet helemaal in topvorm was. Hij had de laatste tijd weer veel last van hoofdpijn, een gevolg van een aanval op zijn persoon vele jaren geleden, en moest de dag nadien nog een honderdtal examens numerieke wiskunde verbeteren. We hielden de whisky-uitspattingen later op de avond bijgevolg bescheiden. In de plaats daarvan genoten we van een heerlijk flesje wijn van Magnus Wijnen. We merkten zelfs amper dat het later op de avond stevig begon te sneeuwen. 😉

IMG_5843

IMG_5848

IMG_5849

IMG_5852

 

IMG_5853

Dinner by Taste

Deze zaterdag hadden mijn vriend en ik afgesproken om samen met zijn ouders een soort van coronaproof kerstfeest te houden. Op anderhalve afstand van mekaar, uiteraard. Mijn vriend en ik zouden dan wel gebruik maken van het toilet in de praktijk van zijn moeder, zodat elk koppel een eigen toilet had. Omdat in Herentals de take-away opties nogal aan de magere kant zijn (en dan blijf ik beleefd) bestelden we een maaltijd voor vier personen bij Taste.

Helaas, begin deze week liet zijn moeder ons weten dat ze zich niet zo geweldig voelde. Het verdict van de dokter: zona. Even hoopte ze nog beter te zijn tegen het einde van de week, maar toen ik de diagnose hoorde, wist ik al dat dat waarschijnlijk niet zou lukken. Zona is pijnlijk en geneest traag. En samen rond de feestdis zitten, terwijl één van de tafelgenoten afziet en amper een sneetje getoast brood binnen krijgt, daar heeft niemand iets aan.

Groot schuldgevoel bij de moeder, want nu had haar zoon betaald voor een maaltijd voor vier personen en wat zouden we daar dan wel niet mee moeten aanvangen? Heel simpel, opeten, uiteraard! Gelukkig hadden mijn vriend en ik voor vrijdag geen Hello Fresh maaltijd voorzien. En in plaats van sushi of Thais of Chinees te laten leveren, genoten we samen van de kookkunsten van de chefkok van Taste!

Gegrilde Sint-Jacobsnoten en peterseliewortel:
IMG_5320

Duif met veenbessenkorst, knolselder en spekjes:
IMG_5324

Baba met confituur voor stoere jongens en meisjes:
IMG_5327

IMG_5330

En het mag gezegd: het eten was weer om duimen en vingers af te likken. Die baba met rum was echt het beste dessert ooit, zo ongelooflijk smakelijk! En yep, daar dronken we een glaasje Cubaanse rum bij. Noblesse, oblige!

Hoera voor warm water!

Gisterenavond is de firma langs geweest die de buizen in de technische koker vervangen heeft waardoor onze verwarmingsketel er de brui aan gaf. Blijkbaar hebben ze na de oorspronkelijke reparatie nog wat extra ingrepen gedaan die het probleem met onze verwarmingsketel zouden moeten oplossen. En ja, wanneer we het toestel opnieuw opzetten, was niet meteen een gasgeur waarneembaar. Ondertussen waren we er na wat heen en weer bellen ook in geslaagd een afspraak met een reparateur van gasketels vast te leggen, dus besloten we de ketel nog even af te laten staan tot de reparateur alles gecontroleerd had.

Die reparateur is dus deze ochtend langs geweest en heeft onze verwarmingsketel volledig operationeel verklaard! Hoera! Dat betekent dat we niet langer water moeten koken om ons te wassen. Niet echt praktisch: je met een emmer en een washandje in bad moeten wassen. Aan mijn haren wassen heb ik me zelfs niet eens gewaagd. Er gaat werkelijk niets boven een heerlijk warme douche met stromend water. En dan besef je eens te meer in wat voor een luxe wij leven. Mijn grootmoeder is nog opgegroeid in een huis zonder stromend water. Die moest zich elke ochtend wassen met een lampetkan!

yab = luxebeest

Dinner by Zappaz

Met wat aangestoken kaarsjes en een oven die onze leefruimte verwarmden, viel de temperatuur deze verwarmingsloze zaterdagavond eigenlijk heel goed mee. En alcohol geeft natuurlijk ook een vals gevoel van warmte. 😉

Zappaz zorgde deze avond voor de catering. Het leuke aan hun menu is dat deze bestaat uit een opeenvolging van tapas. De kleine gerechtjes kenmerken zich één voor één door verfijnde smaakcombinaties en toch heb je na al die gangen niet het gevoel te veel gegeten te hebben.

Coquille, carabinero, citrus ceviche:
IMG_5004

IMG_5005

Scheermes, venkel, kaviaar explosion:
IMG_5001

IMG_5002

Mossel, selder, Peruviaanse kruiden:
IMG_5008

Gerookte paling ‘Wellington’, groene kruiden, paddenstoelen (daar hoorde een heerlijk groen sausje bij, dat zo lekker was dat ik helemaal vergat het te vereeuwigen):
IMG_5009

IMG_5010

Foie Gras, brioche, madeira, witloof:
IMG_5011

Cheese cake, passievrucht, mango:
IMG_5015

IMG_5017

Drie stoere brandweermannen over de vloer

Inclusief mondmaskers, zuurstofflessen en gasmeters. Het is eens iets anders zo op een zaterdagmiddag in ons appartementje.

Hoe waren we in deze situatie terecht gekomen?

Vrijdagochtend hoorden we bij het opstaan een hoop geklop dat duidelijk afkomstig was uit de technische koker die doorheen gans het gebouw loopt. Na het geklop volgden geluiden van vallende brokstukken. Hmm, bizar, maar goed, ‘t is maar een technische koker, niemand die er wakker van ligt als daar wat rommel in valt.

Bij het opstarten van de verwarmingsketel ‘s ochtends roken mijn vriend en ik echter een vage gasgeur. Niet echt overweldigend, maar toch ook niet echt geruststellend. Het appartement goed gelucht en ketel afgezet. Toen ik ‘s middags een brood ging kopen, zag ik een hele hoop verweerde buizen voor de buitendeur van ons gebouw liggen. Duidelijk het resultaat van al het geklopt dat we gehoord hadden.

IMG_4965

De rest van de dag stond de ketel af en merkten we niets, maar toen we hem ‘s avonds opnieuw opzetten, was de geur terug en sterker waarneembaar dan eerst. Mijn vriend is vervolgens bij de buren gaan informeren welke werken er uitgevoerd werden en of zij ook een gasgeur in hun appartement waarnamen. Een aantal buren waren niet thuis, maar, er zijn nog zekerheden in het leven: de buur van het zevende verdiep, die tevens lid is van de raad van mede-eigendom, wist ons te zeggen welke werken er uitgevoerd werden en wie de firma was die de werken had gedaan. Misschien was er vuiligheid in de afvoer van onze verwarmingsketel terecht gekomen bij de afbraak van die buizen. Voor de zekerheid zetten we de verwarmingsketel opnieuw af. Een gasontploffing is niet de ideale manier om het weekend in te zetten.

Zaterdagochtend zetten we de verwarmingsketel opnieuw aan en was de gasgeur nu heel sterk waarneembaar. Meteen terug afgezet en dan maar de brandweer gebeld, zodat ze effectief konden komen meten of er ergens gas ontsnapte. En zo kwam het dat er zaterdagmiddag drie stoere brandweerlieden ons appartement betraden met gasmeters in de aanslag. Zolang de verwarmingsketel af stond, was er niets waarneembaar, maar vanaf het moment dat hij even opstond, bleek dat er effectief gas ontsnapte. De brandweerluitenant raadde ons ten stelligste af het toestel nog op te zetten en zo snel mogelijk een firma te contacteren om de ketel te laten repareren.

Uiteraard bleek de firma die normaal het onderhoud van onze ketel doet failliet en moesten we een andere firma contacteren die de klanten van de failliete firma had overgenomen. Die nieuwe firma nam op zaterdag geen afspraken aan van klanten zonder servicecontract. En of we maandag eens konden terugbellen aub.

Dus zitten we een paar dagen zonder verwarming en zonder warm water. Laat ons hopen dat die herstelling snel kan gebeuren, want met koud water douchen, is niet bepaald bevorderlijk voor mijn moraal.